Ja zeker het is iedere keer weer spannend en ik neem het nooit als vanzelfsprekend, sterker nog, ik denk dat ik juist omdat ik "zoveel" gezonde kindjes heb ik me juist afvraag haast vol ongeloof...zou het ons weeeeerr gegund zijn?? Laten we zeggen, dat ik ook erg opgelucht en blij zal zijn als alles 2 juli mooi klopt op de echo
De zwangerschap na de mk kon ik in het begin ook niet meekletsen op ZP, ik was ziek van de zenuwen, echt belachelijk gek maakte ik mezelf, ik kon het ook niet verwerken als het bij iemand in de lijst niet goed ging, dan werd ik letterlijk beroerd van de zorgen. Ik kon pas na 2 goede echo's meekletsen met de rest. Ego he eigenlijk maarja zo voelde ik dat toen.
MamaDeluxe, mag ik misschien vragen hoe oud jouw kindjes zijn. En hoe doe je het haha? Respect hoor!!
Nou meiden de misselijkheid is hier begonnen. Al 2 keer moeten overgeven. Hoe doen jullie dat straks met werk als je zo misselijk bent? Ik heb het deze zwangerschap ook weer hoor die onzekerheid. Ben blij als straks de 6 weken voorbij zijn. Bij mijn miskraam kreeg ik met 5 weken bloedverlies en met 6 weken heb ik toen het vruchtzakje verloren. En ook al heb ik nu een gezonde zoon toch ben ik weer bang. Het komt gewoon omdat je weet wat er allemaal mis kan gaan. Maar we moeten vooral niet vergeten te genieten.
Hallo dames! Ik ben toch echt zwanger na 4 testen weten we het zeker! Donderdag gaan we lekker op vakantie naar Dominicaanse republiek, heb er zin in! Als ik terug ben verloskundige bellen! Ben benieuwd of ik nu wel onder controle mag bij de verloskundige vorige zwangerschap was best zwaar. Hoop uiteraard dat deze zwangerschap geheel anders is!
@wendy, mijn kinderen zijn 16 (m), 13 (m), 12 (m), 9 (m), 6 (j), 3 (j), 2 (m), 1 (j). Ik ben niet wakker geworden op een ochtend met 8 kinderen he hihihi, je groeit daar in en ik wilde altijd al een heel groot gezin het past bij me! Sommige vrouwen worden na 1 kind al gek, ik pas na 21 kinderen
Wel handig dat je oudste ondertussen mee kunnen helpen . Soms heb ik spijt dat ik niet eerder ben begonnen. Ik wist vanaf 16 jaar dat ik mama wilde worden, uiteindelijk was ik 27 toen mijn zoon werd geboren.
Pfff nee mammadeluxe is echt te veel kids voor mij hahahaha.. Even een heel asciocaal vraagje....maar hoe wil je straks alle kinderen Latem studeren? Dat os toch onmogelijk .? En je stukje van meerpraten na de mk begrijp ik volkomen....het os ook moeilijk.
@lov, ik spaar voor ze zodat ik ze allemaal wanneer ze het huis uit gaan of een andere grote verandering in hun leven ik ze daar financieel in kan ondersteunen en ze zullen voor hun studie studiefinanciering moeten aanvragen en werken. De oudste 2 werken ook hoor, de oudste zefs 30 uur per week nu ze vakantie heeft, mijn kinderen doen thuis ook van alles dus ze zijn het gewend en draaien hun hand er niet voor om.
Voor mij persoonlijk vind ik je kinderen wel of niet kunnen laten studeren niet een reden om wel of geen kind (erbij) te willen. Toen mijn ouders ons kregen (5kids) werkten ze beide, mijn vader een eigen zaak dat goed liep en tege de tijd dat wij pubers waren waren ze gescheiden en mijn vaders bedrijf failliet verklaard en konden we alsnog stufi aanvragen. Je weet nooit wat er in de toekomst verandert, hetzelfde geldt voor (vind ik) een abortus don omdat je er op dat moment financieel iets minder voor staat, wie weet waar je staat over 5 jaar? Voor mij is een keuze om een kind te maken/krijgen echt puur gevoelsmatig, alles puzzelstukjes vallen vanzelf op zn plek in ons geval (hoe je het financieel redt, dagelijkse planning, aandacht verdelen e.d) omdat het een keuze is die bij ons past.
Ja ik vindt persoonlijk toch dat kinderen willen niet alleen van een gevoel kan afhangen .... Je zal ook financieel iets moeten kunnen bieden. Als je je kinderen een studie kan laten volgen die ze zelf graag willen en het is een goede studie hebben ze toch iets meer garantie op succes in hun eigen leven. Zeker weet je nooit hoe je toekomst zal zijn en er zijn nooit garanties maar wil ze wel het beste kunnen bieden. Maar dat is natuurlijk een persoonlijke mening.
Natuurlijk is dat een persoonlijke mening, daarom zeg ik ook VOOR MIJ is het een gevoelsmatige beslissing, voor een ander niet. Er zijn mensen die het bij 2 houden omdat ze maar 3 slaapkamers hebben, dat vind ik persoonlijk raar, maar er zijn ook mensen die mij belachelijk vinden haha! Wat jij bijvoorbeeld als succes in het leven ziet voor jouw kinderen zie ik toch anders. Ik respecteer anderen hun mening en keuzes en ga er van uit dat anderen dat ook voor mij hebben (zo niet, heb ik het toch te druk om dat op te merken )
Is ook allemaal persoonlijk. Ik was 26 jaar toen we begonnen voor een kindje, was toen al 11 jaar samen met mijn vriend (nu man), we hadden toen een huis wat wel groot genoeg was maar alleen een portiekwoning dus geen tuin en we hadden beide een goede baan......en nog was ik onzeker over wat ik mijn kind zou kunnen bieden.
@Lau, niet! Ik zit al 2 weken thuis Het was bij mijn eerste kindje precies hetzelfde, bijna 9 mnd niet gewerkt, dus m'n baas weet wel hoe het zit, zeg maar... Al moet ik zeggen dat het deze keer iets minder heftig is, vooral qua overgeven dus hoop dat ik straks na de zomervakantie wel weer aan de slag kan... Succes meid! Het is ook klote, heel de dag in bed liggen! Mammadeluxe, studiefinanciering is afgeschaft hè, dus als jongeren willen studeren en ouders kunnen niet voorzien, zullen ze hun hele studie bij elkaar moeten lenen Studeren is straks weer alleen voor de elite Belachelijk!
Die woning met tuin kan altijd nog he! Ach ja, vooral vrouwen kunnen lekker hard oordelen en discussieren over dat soort zaken, de ene vindt het belachelijk als je 2 kinderen hebt en die fulltime in de opvang zet en 4 uur gaat werken, diegen vindt het weer absurd dat je er 5 hebt en thuis zit en "niks doet". Flesvoeding vs. Borstvoeding, wel of geen pijnstilling enz enz, ik heb al zoveel voorbij zien komen op dit forum en het draait uiteindelijk om RESPECT voor elkaar hebben. Ik zeg eerlijk, vd week op mijn fb zag ik een foto voorbij komen van het pasgeboren zoontje van een kennisje, met flesje....dan denk ik stiekem och kind...wat zonde, maar wie ben IK om daar wat van te zeggen. Vrouw zijn is soms best lastig helemaal met hormonen whahaha!
mijn ouders hebben 6 kinderen en ze zeiden zovan: je bent 18 jaar, zoek het zelf maar uit. Beiden toen werkloos, ik ging de jongste verzorgen, fles geven eten, oppassen etc is geen pretje. Maar ja, moet wel zeggen dat je als kind niet voor het kiezen heb als je arme ouders heb. Ik ben altijd positief en zal zo blijven want alle tegenslagen heeft mij alleen sterker gemaakt.