Februari 2015 mamaatjes !!

Heel fijn lianne!!

@minimama88: Ik herken dat wel een beetje.. Voor de bevalling een hele goeie band met mijn schoonmoeder en niks aan de hand. Nu irriteer ik me af en toe enorm aan haar. Ze is TE aanwezig. Constant boven en bij mn dochter hangen en constant zeggen hoe gek ze er wel niet op is. Natuurlijk snap ik dat wel maar overdrijven is ook een vak. En ze komt ook met allerlei adviezen en opmerkingen die ongetwijfeld goed bedoeld zijn maar die aanvoelen alsof we het maar op haar manier moeten doen.

In mijn geval ligt het denk ik niet zozeer aan mijn sm maar meer aan mijn hormonen haha. Ik probeer het van me af te zetten of er over te praten met haar.

Ik zou het ff aankijken en als je er echt een vervelend gevoel bij hebt toch proberen met haar of desnoods je man erover te praten. Misschien bedoelt ze het helemaal niet vervelend.

Hier ff een relatie dip. Ik merk dat al mijn tijd/liefde en aandacht naar onze dochter gaat en er weinig over blijft voor mijn man. Ik irriteer me enorm aan hem en de dingen die hij (vooral niet) doet.

Ik weet dat het niet alleen zijn 'fout' is maar vind het erg moeilijk om te relativeren. Emotioneel raak ik steeds verder van hem verwijderd en ik heb al een paar keer gedacht dat als hij het allemaal zo lastig vind hij maar gewoon weg moet gaan. Dit is natuurlijk geen oplossing..

Zijn er meer waar de relatie onder druk staat of heeft gestaan? En hoe gaan jullie daar mee om?

 

Hoi Allemaal,

Daar ben ik dan eindelijk. Hier mijn bevallingsverhaal:

Maandag 2 maart ben ik dan bevallen van Gijs. iets te laat, maar niet erg.
Zondag 1 maart begon het gerommel. Naar de VK geweest, en die heeft de nachtdienst alvast ingelicht dat ik vermoedelijk 2 maart ging bevallen. Die kans achtte zij heel erg groot.
In de nacht van zondag op maandag weer de VK gebeld en zij is langsgekomen.
Ik had al best veel pijn en maar 3 cm ontsluiting. Ze heeft me naar het zkh gestuurd ivm de aangevraagde pijnstilling en in het ziekenhuis eerst wat onderzoeken en het pijnpompje gekregen.

De ontsluiting wilde niet echt vlotten en de pijn werd steeds erger.
Bij 4 cm ontsluiting en hevige pijnen de epiduraal gekregen en dat luchtte heeeeel erg op.
Getracht nog wat te slapen.
Ondertussen zal het rond 11 uur geweest zijn.

Op een gegeven moment kreeg ik hevige pijn in mijn endeldarm. Die was echt niet te houden, ondanks de epi.....
Ik dacht dat ik helemaal kapot ging, zo een pijn. Echt niet leuk meer.
Wel was de ontsluiting binnen een uur van 4 naar 9 gegaan, maar de 10 wilde maar niet komen....
Dit heeft nog uren geduurd en ondertussen maar die pijn op de endeldarm. Echt niet normaal die pijn, en absurd dat de ruggenprik niks hielp…
Uiteindelijk ook nog weeënopwekkers gekregen, Rond een uurtje of 7 in de avond had ik eindelijk 10 cm en kreeg ik persweeën. De epi zat er nog in en vanwege de hevige pijnen hebben ze de epi door laten druppelen. De pijn was echt absurd.
Na een uurtje persen, schelden, razen, tieren, janken etc was eindelijk Gijs er.

Hij had de navelstreng om zijn keel zitten, en moest gelijk meegenomen worden, ML mee, zuurstof zat op 85%, lager mocht ook niet, gelijk navelstreng weggehaald, ML heeft de laatste stuk afgeknipt en Gijs kwam weer terug.
De APGAR begon bij 5 en na 10 minuten netjes op 10.

Het team in het ziekenhuis was perfect op elkaar ingespeeld wat echt geweldig was.
Ik heb weinig mee gekregen, maar heb alles gehoord van ML.

Nee, de bevalling was drama, ik heb gesmeekt om de verlostang, zuignap etc. Tevens geroepen dat ML zich moest laten steriliseren….. Het was echt een hel.

Wel ben ik blij dat ik al een paar maanden geleden om pijnstilling heb gevraagd, ik wil niet weten wat ik hd gedaan als ik een thuisbevalling had gehad…… al vermoed ik, dat ik dan wel vrij rap in het ziekenhuis beland was.


De kraamhulp is dinsdag gekomen, lief mens, helaas maar twee dagen geweest. Haar vervangster was net zo tof en heb veel geleerd van beiden. Fijne mensen helemaal geweldig.
De avond dat de kraamhulp wegging heb ik een mega inzinking gehad. Ik was compleet van de kaart, en dit heeft vrij lang geduurd.
Tevens vonden mijn ouders het nodig om te bellen terwijl ik die niet meer wil spreken, dus dat kwam er ook nog overheen. Ik mis onze ingeslapen hond, ik heb zelfs gedroomd over Hetty en dat ik haar optilde om Gijs te laten zien. Ow, wat voel(de) ik me beroerd.
Ik geef borstvoeding, en de ene dag gaat beter dan de andere.
Gijs wil nog wel is het presteren om 3 uur over een voeding te doen, hij drinkt een minuut, valt in slaap, is 3 minuten alter weer wakker en gaat weer 1 minuut drinken en dt uren achter elkaar. Ook dit helpt niet mee aan mijn nachtrust, hele nachten ben ik al wakker geweest.
Nu sinds twee dagen gaat het beter, maar nu slaapt Gijs ook alweer 4 uurtjes. Ik kan hem wel wakker maken, maar dan ben ik weer bang dat hij weer gaat spoken vannacht.

Aan ml heb ik gelukkig wel veel steun, maar hij zal moeten werken en hij werkt in ploegendienst. En als hij ineens dingen op de weg ziet die er niet zijn, dan moet hij ook rust hebben, voor hij tegen een boom parkeert.

Al met al de afgelopen twee weken waren niet echt tof maar ook weer wel.

Op dit moment heeft ML middagdienst, en had gisternacht nachtdienst. Dus 16 uur werken in 24 uur tijd. Ik mis mijn man enorm, voel me nogsteeds niet zoals ik me hoor te voelen, ik heb emoties die ik nog nooit gehad heb. Dood en doodeng. Ik kan bijna de hele dag wel janken.
Ik geniet wel van Gijs, maar ik heb het idee dat ik mijn gevoelens afsluit, dat ik me niet overgeef aan het moederschap. Ik voel me erg eenzaam en alleen. Een heel verrot gevoel. Ik heb me het laatst z gevoeld toen ik op de middelbare school zat en ik hevig gepest werd en mijn moeder mij overal de schuld van gaf….
Wat vreselijk irritant, ik ben alleen met Gijs, maar niet eenzaam, maar zo voel ik me wel.

Verder deze ochtend nog een drama gehad, ik was met Gijs naar boven gegaan vanwege luierwissel, en er was een monteur van Liander. Ik liep weer nar beneden met Gijs en hij had de meter midden op de trap gelegd, welke ik niet gezien heb, dus ben ik van de trap gevallen met Gijs in mijn handen. Gelukkig van de kraamhulp geleerd hoe ik het beste Gijs vast kon houden met traplopen, zodat hij altijd stevig zit.
Ik ben op mijn rug gevallen, heb nu last van mijn kuiten, arm, ribben en ietsje van de nek. Maar Gijs was ongeschonden, heeft zelfs niet gehuild toen ik op de grond lag.
Ja, drama.

Ik ga niet op alles reageren wat nu geschreven is, maar over SM, die van mij is erg hardhorend. Een gesprek is er niet mee te beginnen en zij wil alles van ML vertellen van toen hij klein was. Dus een navelstrengklem kent ze niet, gelukkig had ik wat navelbandjes liggen, zodat ik die kon laten zien toen ze er om vroeg. En alles wat anders is als vroeger snapt ze niet….. dus ik ga eigenlijk in alles mee. Ze is in ieder geval helemaal gek op Gijs, dat is het belangrijkste.

Verder wel mijn SV verteld hoe ik er over dacht.
Mijn SV is nogal van de oude stempel, en we hebben een 3-generatiefoto gemaakt voor de familie R. boek. Daarin staat de complete stamboom tot ergens in 1850.
En wat zegt hij…. Dat als Gijs een meisje was geweest geen echt R was geweest…….. Ow wat ging ik over de zeik. Dus zijn dochter is blijkbaar ook geen echt R.
Nou, hij zal dit nooit meer zeggen, want ik trap hem de volgende keer zo de deur uit.


Een heel verhaal geworden, sorry hiervoor.
Ik ga proberen wat vaker te reageren, ondanks hoe ik me voel, voel ik me al stukken beter als vorige week…

 

Jeetje, wat een heftige bevalling heb je gehad. En de tijd daarna ook. Ik snap dat je je af en toe erg eenzaam. Ik geef je dan ook een virtuele knuffel

En wat een oelewapper dat hij die meter op de trap liet liggen. Wat een geluk dat Gijs er niks aan over heeft gehouden, maar wel ontzettend balen dat jij zoveel last hebt.

Het gaat allemaal goed komen.

 

Wow Goblins! Wat een heftige bevalling en eerste weken. Die emoties herken ik wel. Ik vond het ook eng om een hele dag voor de kleine man te zorgen toen ml weer ging werken.. Gelukkig viel het mee maar ik stond de eerste week dat ml ging werken hem jankend uit te zwaaien alsof hij naar de andere kant van de wereld ging haha
Die monteur is toch dan ook een kluns om zoiets op de trap te leggen. Die verdient een trap onder zijn kont
Mijn SM is llangzaam slechthorend aan het worden. En als ze iets niet wilt horen is t zo van huh zei je wat? En als ze de gespreksstof niet dsnapt hoor jezo'n uhu hummend maar ook zij vertelt graag over hoe ml vroeger was en hoe zij de opvoeding deed aanpakken.. Ja in mijn ogen verkeerd want emotieloos opvoeden daar heb je uiteindelijk weinig aan, of je moet van driftbuien houden haha

Hier: ik mocht weer een nacht doorslapen. Ik hoop dat dit een blijvertje wordt

 

Wow wat heftig Goblins. Het zal vast nog wel even tijd kosten voor je dat verwerkt hebt

Mijn schoonouders vonden onze manier van opvoeden ook lang niet altijd goed. Ik heb heel wat discussies gehad met vooral mijn sv. Niet negatief, maar tegenwoordig zeg ik maar dat we er nu eenmaal anders over denken en dat ik de discussie niet meer aanga, En het mooie is dat ze nu een beetje door lijken te hebben dat onze opvoeding toch niet zo slecht is, en dat de tijd nu gewoon anders is. Dus nu steeds vaker leuke opvoedgesprekken met ze

Vanmorgen eerste CB bezoek gehad, J is is in 3 weken tijd op 60 gram na 1 kilo gegroeid. En in 5 weken tijd 5 cm. Het gaat dus best met hem

 

Slapen jullie kindjes ook zoveel? D is 3,5 week maar doet echt nog niets anders als slapen en om de 3 uur eten. Heeft nog amper zijn ogen open.

 

Jeetje heftige bevalling moet dat geweest zijn goblins!

@Doorslapen: onze mini heeft vannacht ook heerlijk van 12 tot half 6 geslapen 😆.

Vandaag voor het eerst op cb geweest en Alyssa is in 4 weken ruim een kilo aangekomen en in 6 weken 6 cm gegroeid 😊.

 

@Bloesem: ik heb een heel actief kindje.. Dat was hij al tijdens de zwangerschap. Ik ben vaker tot moes getrapt/geslagen hihi. En dat is eigenlijk nog altijd zo. Armen zwaaien, trappelen met de voeten, ook in de slaap haha

Ik ben vandaag ook weer op t cb geweest.. En voor de verandering mag ik volgende week weer.. L. is maar 90 gram aangekomen in 1 week. Dat is blijkbaar te weinig. Maar dat merk ik niet in de activiteit. Ik moet nu met jbpm aan de gang om te kijken of 90cc fv binnen blijft. Vanmiddag de eerste fles ermee gegeven en heb op een mondje terug nog geen extra spuug mogen ontvangen
Vond het wel raar.. Vorige week zeiden ze nog probeer het eens, en nu was t zo van dat advies had je moeten uitvoeren.. Ja lekker duidelijk ach t zullen wel deels mijn hormonen nog zijn want een hormoon bonbon ben ik nog wel aardig haha
Ik heb vandaag heen en weer gewandeld naar t cb. Was in totaal 3 km wandelen maar dat ging erg goed. Zal t morgen wel voelen in de spieren maar ach, t weer zat mee

 

Bloesem, die van mij is het liefst de hele dag wakker.. Hij mag van mij wel wat meer slapen.

Mijn vriend is vandaag voor het eerst weer aan het werk en ik vond het vandaag best zwaar. Ik zit nu pas voor het eerst pff. Liefst zou ik al naar bed gaan maar ik hoor dat de droger klaar is dus ik moet nog weer even bezig.

Minimama, irritaties aan schoonmoeder heb ik ook. Eerder had ik dat niet maar nu vind ik haar heel snel irritant. Misschien ook omdat ze er nu meer is en eerder zag ik haar niet zo vaak.

 

Emma heeft weinig last gehad van haar prikjes, alleen iets verhoging.

Vanmorgen gezellig naar 2 clienten geweest. Die vonden het helemaal geweldig. En vanmiddag naar een vriendin geweest, lekker buiten in het zonnetje gezeten.

 

@relatie: hier gaat t goed. Ja soms erger ik me aan kleine dingen zoals een vieze luier niet opruimen maar dat komt deels door de vermoeidheid waar we beide last van hebben. En ik merk dat ik door de hormonen mijn directheid ben verloren.. En dan klagen over een situatie waar ik niks meer aan kan veranderen hihi verder zijn we een goed team waarvan ik, in het bijzijn van anderen, op de achtergrond treed omdat ik me nog niet mezelf voel. Ik ben me daar ook wel van bewust maar weet niet wat ik daarmee moet doen.

@elsa: wat goed dat Emma weinig last heeft van de spuitjes.

Hier: het jbpm slaat goed aan. Heb geen spuug meer mogen ontvangen. Zelfs niet tijdens het verschonen *jippie* L. Heeft wel tot net weer gevochten tegen zijn slaap, ligt nu op me te slapen. Speen mag ik van hem hebben, die deelt hij graag, zelf op t cb gaf hij hem toen een kindje was aan het huilen de charmeur
Ik lig nu met 2 pcm op de bank, dat wandelen en rommelen in huis is te veel geweest. Mogen ml maar vragen voor een massage
Morgen is t de laatste keer dat ml op woensdag vrij heeft. En we gaan morgen gezellig op pad, we starten bij de kapper. Eindelijk weer een model in mijn haar laten knippen, want nu zit t al weken voor geen meter hihi.

 

Relatie: ik heb juist het idee dat we nog dichter naar elkaar toe zijn gegroeid.

Schoonouders: geen last van bemoeienissen. Ik betrap mezelf er alleen wel op dat ik niet graag zou willen dat Emma daar zonder ons is. Ik vertrouw ze wat dat betreft niet echt. Ben bang dat ze haar zomaar uit bed zullen halen als ze slaapt. Weet niet waar die angst vandaan komt. Zijn schatten van mensen.

Mimimama: wat fijn dat L nu minder spuugt. Emma spuugt de laatste paar dagen bijna nooit meer na een voeding. Deed ze voorheen nog wel eens.

Hier: is vandaag mijn menstruatie weer op gang gekomen. Pff wat is het hevig, maar dat is het de eerste keer meestal toch? Maar goed, fijn om te weten dat alles het nog doet

 

@ wakker zijn: Alyssa is sinds een paar dagen heel wakker. Ze ligt na dr voeding rustig 2 uur lekker om zich heen te kijken, geluidjes te maken en vooral te wapperen met dr armen haha. Als ze op dr buik bij me ligt tilt ze ook continue dr hoofd op om even lekker rond te kijken zo leuk! Ze begint ook echt een beetje te pruttelen 😊.

Zijn er nog meer kindjes die in een stuit hebben gelegen tijdens de zwangerschap? Ik moet met 3 maanden naar het zkh voor een echo voor dr heupjes. Volgende week eerst maar terug voor de nacontrole. Ik heb nog steeds een heel vervelend plekje op de wond wat maar niet dicht wil 😡

@ menstruatie: hier nog niks.. Het vloeien is al ruim een week gestopt dus ik ben benieuwd wanneer het weer zover is. Hebben jullie al nagedacht over anticonceptie?

Hier wilde mevrouw ook alles behalve slapen.. Tijdens dr fles al heel wild en daarna jammeren en huilen. Gelukkig heeft ze uiteindelijk nog wel anderhalf uur bij me liggen snurken. Nu ligt ze een beetje te smakken haha, ze is zich vast aan het voorbereiden 😀

 

Ik heb ruim 4 weken niet meer gevloeid.

Anticonceptie: wij willen voor een 2e gaan als Emma ongeveer 10 maand is. Ik wil in de tussentijd niet meer aan de pil, dus gebruiken we condooms.

 

@menstruatie: hier nog niks. Heb geloof ik wel anderhalve week geleden de eerste keer weer een eisprong gevoeld maar zeker weet ik dat niet dus even afwachten. En het vloeien is hier ook vanaf dat moment gestopt. Ik doe wel bij activiteiten buiten nog een normaal maandverband in mn ondergoed zodat mocht het weer komen ik niet met een vuile onderbroek zit

@anticonceptie: ik heb mijn keuze gemaakt. Hier komt de koper spiraal. Fijn hormoon loos, en geen gedoe met condooms. Condooms werden zelfs in de eerste maand ontpillen vaak vergeten. Wanneer en of er een tweede komt, geen idee. En spiraal is er zo uit gehaald.

 

Hier was mn menstruatie niet veel anders dan voorheen.
Hooguit de eerste dag wat meer stolsels.
Hier gaat t goed.
Ga vandaag beginnen meneer in te bakeren. Ik durfde dit steeds niet aan vanwege de reflux en verhoogde kans op heupdysplasie.
Met pacco inbakerdoek mag het wel omdat zn heupjes vrij blijven. En betreft de reflux kon het volgens de kinderarts na de observatie geen kwaad. Hopelijk slaapt hij dan wat beter.

 

Menstruatie is hier ook heftiger als voor mn zwangerschap. Het is vrijdag begonnen en 'normaal' zou het nu al bijna over moeten zijn.
Verlies nu nog volop helderrood bloed dus zal nog wel poosje duren denk ik.

Ik had die week dat het begon echt vreetbuien maar wist niet hoe het kwam. Toen ik vrijdag ongesteld werd viel het kwartje