@Lisalisalisa, heb je mensen om je heen, niet je man bedoel ik maar echt vriendinnen of familie, waar je mee kunt praten? Gewoon je hart kunt luchten. Heel veel praten erover helpt. Ook toe durven geven aan anderen dat je erdoor heen zit luchtte mij destijds heel erg op. Dan krijg je zoveel meer begrip. Dikke knuffel en sterkte. Ik heb echt met je te doen!
Ligt allemaal zo moeilijk. Eigenlijk weet alleen familie het. Vrienden zie ik nog amper en ga ik liever uit de weg omdat ik niet kan of wil praten erover de hele tijd En familie ja. Mijn moeder en zus maar die zijn hoe dan ook te betrokken. Mijn mama gaat al zo vaak mee bij de gyn als mijn vriend niet mee kan. Zij komt hier kuisen, we mogen er gaan eten , mijn zoontje mag er al is slapen maar ik wil die niet meer vragen. Wil ook niet dat ze weten dat ik ongelukkig ben. Voor de rest zit ik bijna constant hier binnen. Want moet rusten. Ik had vannacht echt iemand bij me nodig in bed maar vriendlief was er niet. Hoe was op stap. Ik ging eerst mee iets drinken maar het verstandigste leek me na zo een familiefeest dat ik gewoon ging rusten. Dus zat ik weer thuis. En is hij nadien nog uit geweest met mijn zus en schoonbroer. Maar ik wist van niets, zat alleen en kon niet slapen. Hij liet me dan wel weten dat hij zijn laatste drankje had gehad en zou naar huis komen. Maar toen mijn zoontje wakker was lag hij er nog niet. Hij lag blijkbaar op de sofa. En heeft nu een kater (hangt boven de pot en is niets waard). En ik heb niet geslapen uit ongerustheid :/ Vandaar dat ik me dus echt alleen voel. En hij weet dat. Pff even een rotdag maar daar bijten we maar weer eens doorheen. En dan doen we gewoon door.
Hier ook weer eens een update. Gisteren 3D echo gehad. Ons meisje lag er niet goed voor maar toch een paar aardige plaatjes kunnen maken. Ze is precies op formaat wat ik niet had verwacht. Net als haar broer extra lange benen en de rest iets onder gemiddeld en dan gezamenlijk precies op maat. Gewicht was iets over de 1100. Bloeduitslagen waren niet helemaal goed. Mijn ijzer zit op de absolute ondergrens. Moet nu kijken of ik met voeding kan bijsturen en anders weer verder kijken. Leg het voor de zekerheid ook even bij de vk neer omte kijken of die het er mee eens is. Ook even een buikfoto van een paar dagen geleden (27 weken) erbij. @Lisalisalisa misschien moet je eens psychische hulp overwegen als ik het zo hoor. Het is een pittige situatie en zoals ik alles lees Ben je erg onzeker nu.
Wat mooi @Boebels!! Heb nu wel nekkramp hahaha. Wel verstandig om iets met je ijzer te gaan doen. Mooi gewicht heeft je meisje! @Lisalisalisa zou inderdaad eens psychische hulp overwegen. Je kan bij de gyn vragen of je in contact kan komen met een medisch psycholoog. Die zijn gespecialiseerd in psychologie bij medische gebeurtenissen. Heeft mij een x aantal jaar geleden goed geholpen. En zou het toch ook zeker aangeven bij zowel je vriend als je familie hoe je je voelt. Dit hoef je toch niet onder stoelen of banken te schuiven? Het is juist belangrijk dat mensen van je directe omgeving weten hoe je je voelt.
@Lisalisalisa misschien is het een goed idee om met een psycholoog hierover te gaan praten? En daar is helemaal niks mis mee. Uit je post haal ik inderdaad veel dat je er overtuigd ben dat je al dingen gaat krijgen wat natuurlijk niet hoeft he. Ik herken wel veel dingen van mijn eerste zwangerschap erin in de zin van hoe je je voelt. En mij zou toen heel veel ellende bespaard gebleven zijn als ik dat toen der tijd had gedaan. Sterkte met alles het is lastig! Maar komt echt allemaal goed hoor. Al lijkt het op sommige momenten van niet
Bedenk me net dat dit de laatste week is van het tweede trimester!! Aftellen kan bijna beginnen waar is de tijd gebleven??
@Boebels mooie echo en buik! Balen van de bloeduitslagen. Zou Roosvicee Ferro helpen? Dronk ik ook elk dag een glas van toen ik duizelig was.
@Lisalisalisa balen meid dat je je zo voelt misschien wat anderen zeggen kijken of je psychische hulp kan krijgen de komende tijd dat je toch bij iemand je ei kwijt kan over hoe je je voelt. Maar ook belangrijk om het je vriend en familie te vertellen. Je hoeft toch niet te zwijgen over hoe je je voelt. Ze kunnen je allemaal helpen en weten ook dat je je niet aanstelt. Het is ook niet niks allemaal. Hopelijk krijg je dinsdag toch wat goed nieuws.
@Lisalisalisa, ik ben het roerend eens met wat de rest zegt: ga hulp zoeken meid echt. En als je meer deelt met je familie en vrienden zul je merken dat je het allemaal niet alleen hoeft te doen. Je trekt nu alles naar jezelf toe. En dat bedoelde ik met rust. Als je gaat praten zul je merken dat je hoofd het veel beter kan handelen. Want wat je op je bord hebt gekregen is niet niks. Echt zoek hulp en durf eerlijk te zijn. Ik dacht ook dat ik positief en blij moest zijn omtrent mijn zwangerschap. Maar sinds ik hier en tegen iedereen die maar zei tegen me dat ik moest genieten van deze tijd heb gezegd dat ik helemaal klaar ben ermee met de zwangerschap en dat ik helemaal niet geniet, voel ik me zoveel beter. En ja soms zit ik er ook even doorheen maar ik durf dat nu gewoon te zeggen en dat helpt. Dikke knuffel voor jou.
*oops: ineens veel meer. Bedankt voor de steun. Ik vertel het wel aan mijn vriend hoor maar die zit er zelf onderdoor. Heb soms het gevoel dat ik zijn angst en verdriet ook moet dragen. En psycholoog wil ik best wel eens proberen. Al is dat financieel wel moeilijk :/ dit jaar al enkele keren bij een psycholoog geweest en had het gevoel dat ik mijn weinige centen wegsmeet.. Misschien is het wel een oplossing in het ziekenhuis is te vragen dinsdag! Bedankt voor de tips.
@Lisalisalisa ik heb nooit iets hoeven betalen voor de psycholoog van het ziekenhuis. Dus zeker proberen waard. Wel even navragen of dat bij jou ook zo werkt.
ach meis, vervelend he zelfs als je denkt een klein stukje te lopen.. soms gaat het niet meer. ik vraag weleens aan mijn man om tegendruk op mijn rug te geven. Dat helpt dan. heb er ook echt moeite mee dat ik minder mobiel ben.. sta al op 50% op mijn werk.. daarnaast 2 hele grote honden die momenteel ook niet optimaal worden uitgelaten.. en een peuter die enorm veel energie heeft en het liefst wil paardjerijden op mijn rug ik heb 2 keer nijmegen uitgelopen en nu 10 min lopen is al een opgave nachtmerries schijnen normaal te zijn deze periode, ik heb nog geen dromen gehad over de baby, maar wie weet komt dat nog
Ik wil dat even overleggen met de verloskundige. Ik weet niet of je ook teveel binnen kan krijgen wat dan niet goed is voor de baby. Maar maak me er verder geen zorgen over. Klachten zijn meer vervelend omdat je ook t risico hebt om flauw te vallen. En dat vind ik eng met de baby en ook met mijn zoon. @Lisalisalisa ik zou het echt in het zkh vragen. Ik denk dat het via heb niets kost. Maar anders denk ik dat het wel de moeite waard is financieel gezien. Als je zo de zwangerschap door moet en dan daarna nog... Wellicht zijn er steuntroepen waar je iets aan kunt hebben. Soms heb je die ook via het zkh.
@Lisalisalisa is van België, tov onze zuiderburen hebben wij het goed wat betaling van psychische hulp betreft! Lisa: heel veel sterkte, het is niet niks wat je de laatste tijd te horen hebt gekregen en moet verwerken. Ik heb ook maar eens een buikfoto geüpload... (ik ben niet zo'n slanke den als de meesten hier.. maar hé ben ook de oudste volgens mij haha)