Thnx! Deze heb ik net nog afgerond. De laatste dagen hebben de jongens rond dit tijdstip dolle pret dus slapen gaat niet echt en s morgens porren ze me rond 7 uur weer wakker. Haha
Seepje, wow wat prachtig!!! Ziet er super goed uit! Schattig vooral de kleine blauwe mutjes! Creatief hoor! Wat fijn trouwens dat je minder harde buiken hebt! Goed om te lezen!! Hopelijk kom je nu snel helemaal tot rust! Dus die kleine boefjes houden je aardig wakker 's nachts! Met z'n tweetjes ook dubbele pret in je buik! Mijn kleine boef is vooral 's avonds erg actief, maar ik word er alleen nog niet wakker van. Wel heel grappig, mijn hond lag 's avonds met haar kop op mijn buik en onze kleine uk begonnen toen te schoppen en en te bewegen. Onze hond schrok er echt even van. Maar al snel legde ze haar kop weer op mijn buik neer. En ik ga nu op je stemmen! Meiden, hebben jullie eigenlijk huisdieren en voelen ze wat aan van de zwangerschap? Onze hondje is namelijk nu erg voorzichtig met mij, ze springt niet meer op schoot wat ze eerst altijd deed.
Ik heb een hondje (kruising lhasa apso) en hij is niet voorzichtiger, maar wel erg aanhankelijk sinds de zwangerschap. Echt zwaan kleef aan.
Wij hebben een Golden Retriever van 10 maand. Is erg enthousiast en springt ook nog wel eens tegen mij op. Ik heb nog niet echt het idee dat ze doorheeft dat er wat in mijn buik zit en dat ze voorzichtiger met mij moet doen. Maar ik kan haar nog redelijk goed aan
Hoi allemaal! Ben even wat minder actief geweest, heb m'n best gedaan om alles terug te lezen alleen waren dit 20 pagina's hihi. Afgelopen week behoorlijk ziek geweest en nog steeds niet helemaal fit, duurt erg lang allemaal! Hoe gaat het met jullie? Afgelopen vrijdag weer bij de VK geweest en alles lijkt goed te gaan! Geeft toch altijd wel weer een soort van opluchting als je op controle bent geweest. Sinds een week voel ik de kleine nu erg duidelijk rommelen in mijn buik Echt een geweldig gevoel! Mijn man heeft het afgelopen woensdag voor het eerst gevoeld en zijn gezicht was onbetaalbaar, zo gelukkig! Ik weet dat het wat langer kan duren bij een eerste zwangerschap dat je de kleine voelt, zeker als de placenta voor ligt. Toch maakte het mij onzeker en kreeg ik het gevoel dat ik het als enige nog niet voelde. Ik merk aan mezelf dat ik heel erg bezig ben met mijn gewicht en hoe ik eruit zie (buikomvang), dit had ik niet van mezelf verwacht! Ben nu in totaal 6 kg aangekomen. De VK maakt zich er geen zorgen om en zegt dat je gemiddeld 13 kilo aan komt. Hoeveel zijn jullie tot nu toe aangekomen? Misschien ga ik nu iets zeggen wat jullie ook wel eens denken of misschien zijn jullie het helemaal niet met mij eens! Ik bedoel dit ook zeker niet ondankbaar, maar het is hoe ik me af en toe voel! Iedere zwangerschap is anders en dat is logisch, toch had ik me een zwangerschap 'makkelijker' voorgesteld. Het wordt altijd zo mooi en perfect omschreven en als ik andere zwangere vrouwen zie lijkt het allemaal zo makkelijk. Eigenlijk vind ik zwanger zijn een hele klus (en dan heb ik nog geen idee hoe een bevalling zal zijn!). Ik blijf erg moe, had al in een vroeg stadium last van bekkeninstabiliteit en die hormonen vliegen in het rond! Iedereen die zegt dat het tweede trimester makkelijker wordt..nou in mijn geval merk ik geen verschil! Ik hou me vast voor het derde trimester waarin het nog zwaarder zal worden (volgens de boeken en horen zeggen). Begrijp me alstublieft niet verkeerd! Ik ben dolgelukkig met het feit dat er een klein mensje in mij groeit en ik zou dit absoluut niet willen missen!
Ik ben dankbaar voor die frummels in mijn buik maar zwanger zijn vind ik verder echt niet leuk hoor. Ik ben nu in totaal 14 kilo aangekomen en dit valt mij lichamelijk heel erg zwaar. Ik heb continu last van mijn rug, ik kan niet meer lekker zitten en liggen want dan ligt mn buik al in de weg (dames wees blij als jullie kleine buikjes hebben) en toch geniet ik. Ik geniet intens als ik 1 van de boefjes voel woelen of omdraaien. Vanmorgen waren die pretletters vanaf 7 uur al aan de woel en dan bedenk ik me hoe gelukkig ik mag zijn dat het mij gegund is. Maar hierna nogmaals? Nee dankje Dus nee je bent niet ondankbaar maar die roze wolk waar sommige op leven daar heb ik niet lang opgezeten
Kan me voorstellen dat het voor jou helemaal zwaar is Seepje! Is ook niet niets dat er twee kleintjes in jouw buik groeien!
Maar we klagen niet ik draag ze met alle liefde nog 13 weken. En er zullen er vast nog zijn die het zwaarder hebben. Ben allang blij dat ik niet misselijk etc ben...
Fijn dat jullie zo eerlijk zijn. T is niet een grote roze wolk, helaas zal niet iedereen dat begrijpen. Ik heb er vooral last van dat ik mij mijzelf niet voel. Ik kan de helft van wat ik voorheen kon. Manlief doet gewoon en ik haak steeds meer af. Dit is geen verwijt aan hem. Hij hoeft voor mij niet alles te laten. Vandaag wedstrijd gehad met mijn twee hinden. Dat begint nu ook zwaar te worden. Ik baal ervan dat ik die leuke dingen moet laten schieten omdat jet niet goed gaat met mij. Maar t kleintje straks missen, nee daar moet ik niet aan denken. Kort gezegd: ik vind zwanger zijn vooral geestelijk erg zwaar
Welkom terug, ik ben er ook niet zo vaak. Voel me ook lang niet altijd even lekker. Jou betoog over het tweede trimester dat je je beter gaat voelen klopt bij mij lichtelijk, ik ben niet misselijk meer, maar daar is "gelukkig" maagzuur voor terug gekomen. Gelukkig heb ik (nog) geen last van bekkeninstabiliteit, maar dat kan altijd nog komen. el heb ik last van verstopping, eens per 3-4 dagen doe ik de grote boodschap, grote harde keutels waar je niet vrolijk van wordt. Vandaag voel ik me goed, dat is eigenlijk elke zondag, eigenlijk zou ik minder moeten werken, dat zou een hoop schelen, dat merk ik wel. Als ik elke woensdag vrij zou wezen zou me dat een hoop energie schelen. Maar ik heb me al voor genomen eerst mijn zwangerschapsverlof in te dienen ( moet via intranet) en in januari zal ik akelig weinig op werk zijn en verlof gaat op 25 jan in. Maar de eerste die nu nog roept dat je moet genieten van je zwangerschap zal ik pruimend aankijken. het vreemde is wel dat mijn manlijke collega's veel respect hebben voor een zwangere vrouw. Ze zien in dat het niet niks is, zwanger zijn. Tja en de enige vrouw met wie ik werk wil geen kinderen, dus die kan er niet over mee praten. Maar ze is wel superlief voor me, haalt de hele tijd drinken. Tevens heeft ze me vrijdag gebeld dat het maandag misschien weer gekkenhuis wordt op werk, dat ik daar alvast rekening mee kan houden. Tja en hoeveel kilo ik ben aangekomen weet ik nog niet, dat weet ik donderdag. De laatste keer was ik totaal 6 kilo aangekomen, dat was 4 weken geleden. En ik besef dat ik qua werk in raadsels praat. zie bericht hieronder
Bedankt voor je reactie, Pukjepuk. Zoals hierboven gezegd, ik zal me wat verder verklaren. Ik werk dus bij defensie. Ik ben daar werkzaam als hoofd-servicebaie, waar alle aanvragen binnen komen voor oefeningen, legering en catering. Ik werk op Hilversum, en deze kazerne is in de afgelopen maanden veelvuldig in eht nieuwd geweest naar het verschrikkelijke gebeuren met de MH17. Alle mensen uit dat vliegtuig zijn bij ons op de kazerne gekomen voor DNAonderzoek. In die periode zat ik gelukkig tijdelijk op een andere kazerne. Dit heeft mij veel stress gescheeld. Want het was gekkenhuis op de kazerne, veel buitenlandse gasten, 24/7 was mijn bureau open, en gelukkig zat in daar toen niet. Ik had dat ook niet fijn gevonden, daar ik toen net 2 mnd zwanger was. Nu zijn er weer stoffelijke overschotten gevonden en vermoedelijk komen deze morgen al naar Nederland. Wat vermoedelijk in zal gaan houden dat er weer een mediacircus zal zijn. Mochten ze later in de week komen, zal ik er geen last van hebben, dinsdag BHVcursus, woensdag vergadering in Soesterberg, donderdag VK en dus de hele dag vrij en vrijdag weer naar Doorn en de week daarop de hele week verlof. Het kan alleen wel zo zijn dat ik dinsdag en woensdag terug geroepen wordt....
Dag dames, hier ook al een tijdje niet geweest. Wel meegelezen. Ik ben blij dat jullie het ook niet allemaal even leuk vinden. Het is best hard werken, en dan nog twee tegelijk in je buik Ik moet zeggen dat de eerste zwangerschap nu 9,5 jaar geleden me wel wat beter af ging. Misschien ook omdat mijn lichaam gewoon jonger was. Nu twee kinderen die zichzelf wel kunnen aankleden etc, maar toch ben ik drukker als bij de eerste zwangerschap! Mijn buik is echt groter als bij nummer 1 en zelfs ook nummer 2, ook last van mijn darmen. En die bandenpijn is gewoon niet grappig meer. Is ook veel meer als bij de eerste. Gelukkig nog niet zoveel harde buiken! Verder moet ik wel zeggen dat ik echt geniet van de bewegingen! Is tenslotte de laatste keer dat ik dat ga voelen! Ik heb ook zo zin na de bevalling, lekker borstvoeding en knuffelen. Ik heb vandaag echt een uitrust dagje, beetje hangen op de bank. Dutjes in bed. Spelletjes met de kinderen en verder niet zoveel. Vrijdag naar Antwerpen geweest naar de zoo, erg leuk, maar veel lopen. Gister naar Goes om te winkelen en daarna wilden manlief wokken. Vanmorgen zouden we zwemmen, maar het zwembad was maar tot 12 open. We gingen pas om 10 uur ontbijten. Vond het niet zo erg toen ik niet hoefde Ik vind zwemmen wel leuk, maar met kinderen wat minder Voor alle dames een fijne week!
Ik moet zeggen dat jullie verhalen niet echt herken. Ik heb weinig last gehad van kwaaltjes. Het enige significante is dat ik de eerste tijd heel erg moe was, maar dat gaat de laatste week wel beter. Ik ben nu 's avonds wel moe, maar ik hoef niet meer elke middag te slapen. Dat had ik wel. Maagzuur, daar heb ik wel last van, vooral als ik bepaalde dingen eet. Zo kan ik niet goed meer tegen vruchtensap. Maar echt balen doe ik daar niet van, ik moet alleen wel letten op wat ik eet en drink. Maar goed, dat moet ik sowieso in verband met het in de gaten houden van de zwangerschapsdiabetes. Daar houd ik nog steeds dagcurves voor bij, nu 2x per week. En gelukkig heb ik tot nu toe nog geen insuline nodig, maar ik moet het wel in de gaten houden. Qua beweging doe ik 2/3x per week 'hydrofit'. Dat lijkt op zwangerschapszwemmen, maar is niet met uitsluitend zwangeren. Het is erg fijn om op deze manier aan beweging te kunnen doen. Ik merk dat ik dat echt nodig heb om me lekker te voelen. En als ik overdag wel een keer echt moe ben overdag, dan ga ik even slapen. Omdat ik zelfstandig ondernemer ben kan ik gelukkig mijn agenda grotendeels zelf bepalen. Qua gewicht ben ik over de hele zwangerschap bekeken nu 3kg aangekomen. Dat is alleen niet helemaal fair, want ik ben het eerste trimester afgevallen. Als ik de periode van 11w - 23w neem, dan ben ik 5.5kg aangekomen. Dat zit allemaal op mijn buik, want mijn armen en dergelijke zijn allemaal afgevallen. En iedereen die mij wat langer niet heeft gezien vraagt ook of ik ben afgevallen. Wat ik in negatieve zin merk: maagzuur, bukken gaat niet lekker meer, opstaan is lastiger/pijnlijker, bij lang staan of wandelen 'hangt' buik aan rug (voor mijn gevoel), af en toe misselijk, af en toe moe, emotioneler. Maar door de bank genomen voel ik me eigenlijk kiplekker, ondanks een dingetje hier of daar toevoeging: ik had erg veel last van obstipatie, maar nu ik een aantal aanpassingen heb gedaan qua eten is dat eigenlijk ook over. Ik ontbijt nu elke ochtend met All-Bran en dat scheelt echt.
Hè meiden, ik begin me nu eigenlijk steeds lekkerder te voelen. Net als hierboven gezegd wordt.. Zijn het de kleine dingen die wat lastig zijn. Harde buiken( ik sta de hele dsg op mijn werk) en een nogal sterk doorbloede onderkant zal ik maar even netjes zeggen 😁 als ik hurk of naar de wc ga lijkt het met of alles daaronder op ontploffen staat. Kan me dit niet herinneren bij de eerste zwangerschap. Het voelt ook allemaal opgezwollen. Herkent iemand dit? @goblins ik had al zon vermoeden bij je bericht van gister of eergisteren ! Jeetje wel heftig zeg.. Blijf daar nog steeds de kriebels van krijgen als ik eraan denk😔 Het is zeker niet altijd een roze wolk , en het is zo gek hoe je als persoon zo kan veranderen. Gun jezelf die gevoelens en probeer eraan toe te geven! Het komt allemaal goed😊
Sorry hoor dames maar zijn druk bezig met de kamers dus niet veel tijd, ik lees wel mee als ik ff tijd heb. Vandaag de groei echo gehad en alles was dus gewoon goed. Alleen wat te kleine beentjes maar wij zelf zijn ook maar 1,60 dus dat kon ook heel goed volgens haar.
Ik ben nauwelijks aangekomen, 2,5 kilo en 23 weken onderweg. Ik let wat eten betreft nergens op: Als ik de behoefte heb aan chocola, pak ik dat. Wil ik een tompouce (afgelopen vrijdag) ga ik gewoon naar de winkel.... Ook heeft mijn een paar weken geleden nog op de valreep van sluitingstijd 2 frikandellen speciaal voor me gehaald Maar ik eet wel veel fruit en gewoon, gezonde maaltijden. Maximaal 1x per week afhalen (we hebben een kindje van 21 maanden, dus daarom eten we ook gezond). Ik drink vrij veel, met name water. Misschien compenseert dat mijn eetbuien een beetje? Die eetbuien heb ik overigens niet dagelijks hoor! En over het zwanger zijn: Ook ik ben heel dankbaar voor het feit dat er een mooi wondertje in mijn buik aan het groeien is. Maar al die klachten (maagzuur, ochtendmisselijkheid die aanhoudt, bekkenpijn, zere voeten, hormonsters die door het huis vliegen....) maakt het genieten wel moeilijker hoor! Dit is mijn derde zwangerschap, de tweede zwangerschap werd een vroege miskraam, en waarschijnlijk de laatste, dus ik dwing mezelf te genieten van het groeiende wondertje. Bij mijn eerste vond ik de bewegingen heel irritant, ze doen me namelijk heel erg denken aan van die irritante trilspieren. Het duurde vrij lang voordat ik me daar niet meer aan irriteerde. Nu heb ik dat gelukkig niet zo, ik ben iedere keer opgelucht als ik het kindje voel bewegen! Waarschijnlijk valt het genieten niet mee omdat ik onwijs bang ben dat het geluk mij weer afgepakt gaat worden. Zo is het tot een paar jaar geleden altijd gegaan: zodra ik me gelukkig voelde, gebeurde er wel iets om mij weer diep ongelukkig te maken. Dus ik durf niet meer zo goed gelukkig te zijn.... Sorry voor het lange verhaal... Soms kan ik niet kort antwoord geven hihihi
Ik moet eerlijk zeggen dat ik voorheen altijd moeite had met zwangere vrouwen die zo klaagden over het zwanger zijn. Zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat wij 3 jaar moesten wachten op deze eerste zwangerschap. Maar nu ervaar ik zelf ook dat het niet een grote roze wolk is en heb ik ook (met terugwerkende kracht ) meer begrip voor de zwangeren in m'n omgeving die er niet altijd van konden genieten... Zelf ben ik nu zo'n 6 kilo aangekomen ten opzichte van mijn startgewicht voor de zwangerschap en ben nu 25w2d zwanger. Eerst wat afgevallen in de eerste maanden en met een laag BMI vind ik dat ik het met die 6 kilo aardig doe! Het liefst sla ik nog wat extra reserves op, zodat ik ook borstvoeding kan geven. @Hope1992 succes met het klussen in huis! Maak er maar wat moois van voor jullie kleine
Sjee, als ik dat zo lees heb ik wel een hele makkelijke zwangerschap. Ik kan niets noemenswaardig noemen waar ik echt "last" van heb. Heel veel sterkte dames die het niet zo makkelijk hebben! VL en beste vriendin hebben de kleine man ook voelen schoppen Ze waren beide heel enthousiast