Toch geprobeerd te voelen, maar dan zou ik halverwege het schaambot en de navel denken.. Maar zeker weet ik het dus niet, over 2 weken pas een afspraak, maar zal het dan is vragen.
Hallo allemaal, mag ik met jullie meeschrijven? Ik ben zwanger van ons vierde kindje en op 15 februari uitgerekend. Op dit moment ben ik ongeduldig aan het wachten op de uitslag van de nipt test. Deze hebben we laten doen, omdat er uit de combinatietest een verhoogde kans op een kindje met een chromosoomafwijking kwam. Ik hoop dat ik me nog bij jullie mag aansluiten
Welkom Juels, Ik zou niet weten waarom je niet met ons mee zou mogen schrijven . Gefeliciteerd met je zwangerschap (we zijn even ver), hopelijk is de uitslag van de nipt test goed.
@Sun heel erg veel sterkte! @Juels welkom! Wat naar zeg jij zit ook al in die onzekerheid hopelijk heb je snel de uitslag.
Wat leuk!! Kunnen ze dat nu al zien dan?? Wij zijn zo aan het twijfelen. Wisten het bij de eerste niet en dat vonden we super! Maar zijn nu echt een stuk nieuwsgieriger, willen het dolgraag weten maar zijn bang dat we er spijt van krijgen... Iemand een mening?? Voordelen?? Nadelen??
Ergens 25 juli heb ik geschreven en daar is het blijven hangen, tis voor mij ook erg druk hier en onoverzichtelijk, maar ik wil het toch proberen vol te houden... Vandaag ben ik 12w7d. Gisteren nekplooimeting gehad en alles was goed. ik ben 38 en er was dus gewoon kans op een DOWNer. Ik had de kans van 1 op 127 en na de nekplooimeting kwamen we uit op 1 op 4577. Dus geen vlokkentest of vruchtwaterpunctie voor mij, gelukkig. Wel heb ik me aangemeld voor een 18 wkn echo bij een verloskundigenopleiding in Almere. Deze heb ik 23 september en zal een uur duren. ML en ik willen het geslacht weten dus kan de leerling alles gaan leren bij mij wat hij/zij moet weten. Ondertussen weten een heleboel uit onze vriendenkring het, we moeten er nog 2 en dan zijn we rond Nadeel is dat bijna al onze vrienden uit de buurt wonen, dus we rijden overal heen, onder het mom, we zijn in de buurt. Verder gaat alles goed, ben wel erg misselijk. Ben ook ne terug uit Zwitserland en ik ga daar maar een maand wonen ofzo, in Zwitserland totaal geen last gehad van misselijkheid. Ik ben helemaal blij en voel me verder op zich el goed, tja, misselijk en moe, maar ik eet nog voldoende alleen drink ik te weinig, zelfs water gaat niet goed naar binnen. Ik drink nu thee (wat ik eigenlijk nooit drink) maar daar ben ik ook al weer klaar mee. Ik zou niet weten wat ik nu nog kan drinken, zelfs water is vies. Afijn, 10 september weer algemene afspraak bij de VK en 23 sept leerlingenecho.
Ja zeker dat het nu al kan,bij pretecho&zo vanaf 13 weken al. Ik was bang dat het niet duidelijk zou zijn maar het was super duidelijk. Zal hier ook een foto plaatsen.
Wat een mooie en duidelijke echo Hartjes! Zo heerlijk om al te weten of je een meisje of een jongetje krijgt. Bij mijn vorige zwangerschappen wilden we het ook graag van tevoren weten. Nu ben ik alleen maar aan het hopen dat het gezond is. Dat is uiteindelijk het belangrijkste.
Jaaa, ik ben ook superblij, zeker na hartverscheurende verhalen te lezen hier. Ik heb me dan ook wel een beetje beschroomd gevoeld om te melden dat alles goed is. Want het is zo verrot om er achter te komen dat je kindje niet levensvatbaar is. Mijn man en ik zijn erg blij en zo langzaam aan begin ik hier met troep opruimen om ruimte te maken voor de kinderkamer. Daar wij de hoop compleet hadden opgegeven voor een kleine was ons leven compleet anders ingericht en nu ineens moet er ruimt egemakt worden. Doe ik met alle liefde en de topic over rommel in huis helpt mij daar erg bij, net als het programma Mijn leven in puin. Gelukkig ben ik niet zo;n verzamelaar, whahaha, maar het is wel een goede basis om weer is op te ruimen.
Sorry allemaal, de laatste dagen te moe om echt te posten of de lijst bij te werken. Eerste weekje werken valt best zwaar. Ben zo moe dat ik gelijk met dochterlief naar bed ben gegaan gisteren en nu nog m'n oogleden op m'n wangen heb hangen. Vandaag een dag vol vergaderen, denk ook niet dat ik daar nou echt energie uit ga halen....
Vandaag controle bij de vk gehad. Het hartje klopte regelmatig op goede snelheid. Maandag nekplooimeting
Dag lieve meiden, Mijn laatste bericht op dit forum Gisteren in t WKZ bevallen van ons kleine dochtertje.. Op de echo zagen we haar nog leven... Het leek er op of het allemaal heel snel zou gaan, aangezien ik extreem heftig op de medicatie reageerde. Normaal beginnen na een uur de eerste krampen, maar ik had na 10 minuten al extreem heftige weeën en vrijwel gehele 'ontsluiting'. Ik ben v nature nogal sensitief en reageerde met hele lage bloeddruk, zweten, duizeligheid etc. Dus aan t infuus... En al snel een ruggenprik gekregen (3x mis geprikt ). Daar krijg je ook vaak lage bloeddruk van en was op gegeven moment nog maar 70/40. Medicatie voor gekregen.. Toen ruggenprik werkte en bloeddruk beter was zakten weeën ook wat af, maar verder totaal geen pijn meer gehad. Net voor de tweede dosering opnieuw een echo en toen bleek dat ze door de krampen was overleden. Eigenlijk was ik daar wel blij om, beter om te sterven in de veiligheid en warmte van de buik van je moeder, dan in een koud ziekenhuisbed... Net na de tweede dosering braken de vliezen. Voor de derde dosering opnieuw inwendig onderzoek en toen voelde ze t kindje. Een keertje mee persen (voor zover je voelt wat je doet) en daar was ze... Piepklein, maar zo perfect. Je zag de ribbetjes, de oortjes, de tien vingertjes en de tien teentjes. Ons kleine dochtertje. Je zag duidelijk de dikke nek en al het vocht en eigenlijk was ik daar ook blij om. Niet dat ik twijfelde aan t oordeel vd artsen, maar t zien bevestigt dat je een goede keus hebt gemaakt. En ondanks de afwijkingen voelde ik me zooo trots dat dit mijn dochter is. Zo gek maar ook zo mooi... We hebben veel foto's gemaakt en we hebben haar in een mooi mandje en kleedje gelegd. De verpleegkundigen gingen ook zo liefdevol en respectvol met haar om, ze gingen ook zo op zoek naar alle mooie dingen van het kindje. Het afscheid was ontzettend verdrietig, maar goed en mooi. Nu kunnen we verder in dit proces. Maar ik ga haar zo ontzettend missen... Gelukkig kwam de placenta er nog uit (scheelde ritje naar de OK) en toen ik 's avonds weer kon plassen konden we naar huis in ons eigen bed. Met zijn drietjes vertrokken, met zijn tweetjes terug....pffff... Het zal nog een moeilijke periode worden, ik zal mijn zwangere lichaam gaan missen (eerlijk gezegd vond ik mezelf voor t eerst echt mooi...) Maar we voelen ons ook sterk en zo ontzettend gesteund door veel lieve mensen om ons heen. Ik voel me ook erg gesteund door jullie, erg fijn! Het geeft niet als je niet weet wat je moet zeggen, de wetenschap dat je aan me denkt sterkt al zo veel! Lieve meiden, dank jullie wel voor al jullie steun en medeleven, dit helpt me zeker in t proces. Ik wens jullie allemaal een goede zwangerschap en een mooi gezond kindje, wat ik mee gemaakt heb moet jullie bespaard blijven! Mocht ik voor februari opnieuw goed nieuws hebben (je weet t tenslotte maar nooit) dan laat ik t weten! Nou, toch nog een hele lap tekst geworden.. Maar voor mij ook goed om een soort van afscheid van jullie te nemen. Dikke knuffel
Lieve sun, Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd! Ik wens jullie alle goede voor de toekomst (al klinkt dat nu misschien wat gek). Dikke digi knuffel!!!
Wat ontzettend verdrietig Sun! Ik heb je verhaal met een brok in m'n keel gelezen. Fijn om te lezen dat er in het ziekenhuis zo respectvol met jullie dochtertje omgegaan werd. De komende tijd zal wel enorm zwaar zijn, het besef dat jullie dochtertje er niet meer is en het echte afscheid nemen van je zwangerschap die zo hoopvol begon. Ik wens je heel veel sterkte!