Ok Lieve meiden ik heb even de laatste bladzijdes gescrollt omdat ik eigenlijk naar bed wil... Maar MYS jij krijgt gewoon nog een knuffel....en een vergissing omtrend je papa pffft zweet breekt me uit.. das altijd mijn angst geweest... verder wet ik niet veel te zeggen dan alleen heel veel sterkte... en kracht... Oh ja je ziet er trouwens wel heeeulll goed uit... Deborah... heerlijk zo duidelijke echoo..!!! Dees bloemen ben jij nou gek vind het ook gezellig als je komt zonder bloemen... Alle lieverds welke hebben gereageerd op mijn schreeuw om aandacht... Ik denk niet dat ik burn out ben.... Ik denk wel dat jullie gelijk hebben ooit moeten de tranen eruit maar zoals ik net tegen maurice zei.. ik wil zo graag zelf bepalen wanneer dat is en niet erdoor overvallen worden.. Het is bijna een jaar geleden dat papa overleden is.. en ik mis hem... vreselijk... droom over hem... allemaal verklaarbaar heeft schijnbaar allemaal met rouwen te maken.... En nee ik ga zeker niet zomaar door.. ik moet ook door... ik besef me heel goed dat ik een leuk en fantastisch leven heb....en wil daar ook niets van missen... Feit blijft dat ik merk dat ik last heb van alles omtrend het sterven van papa...zijn euthanasie... krijg ik maar niet uit mijn hoofd... Ik sta er echt wel bij stil en praat echt wel met mijn HA (wel te weinig volgens haar) maar doe het wel... Ik voel me soms somber... maar kan me snel herpakken... en die huilbuien als alleen maar het woord papa wordt gezegd tsja... ik moet er me dealen.. of ik het nou leuk vind of niet... maar nee lieve dames ik raak niet uitgeput... niet deprie of wat dan ook... Ik ben in rouw zoals de HA het zegt.. en ik moet leren omgaan met emoties die eigenlijk niet bij me passen.... Ik uit me dan ook.... hier door te vertellen dat zelfs ik huil... door met maurice te praten over alles... etc etc... Neemt alleen niet weg dat ik er vaak van baal.. en dat dat huilen altijd heel slecht uitkomt bijv... vanavond... uitgerekend vanavond... komt Nick op schoot zitten en in tranen verteld hij me dat hij Opa zo vreselijk mist en dat hij zo verdrietig is.... En dan wil ik zo graag niet huilen!!!! ik slik en slik en slik... en uiteindelijk ben ik dus drukker met het proberen niet te huilen dan het daadwerkelijk steunen van mijn kind.... en daar baal ik van... en nu moet ik ook weer huilen en baal daarvan want dan zie ik weer niet wat ik type.... nou ja bedankt voor jullie aandacht doet me nogaltijd goed
lieve dwazie nu ga ik zelfs mijn tranen wegslikken! ik kan me nog ontzettend goed herinneren wat er een jaar geleden gebeurd is alsof het gisteren was, en dan kan ik het helemaal voorstellen dat jij het allemaal weet en het zeker nog een plaatsje moet geven......ik zeg huil samen met je zoon dan ziet hij ook dat je verdriet om opa hebt, je hoeft je niet te schamen voor je tranen jullie mogen samen verdriet hebben!!!
Das lief van je Vivi... maar en heb het er net over met Maurice.. is het verstandig om samen te huilen met Nick... heeft die jongen daar wat aan.. of heeft hij veel meer aan een moeder die er voor hem kan zijn en zijn rots in de branding is.. Of niet .... heeft hij meer aan een moeder inderdaad die met hem mee huilt om te laten zien dat die emotie normaal is en erbij hoort...en dat het mag... geen idee ik heb vanavond voor het eerste gekozen en heb dat aldoor gedaan eigenlijk... waarom??? geen idee gewoon omdat ik er wil zijn voor mijn zoon maar wellicht kies het wel het verkeerde... dat zou heel goed kunnen en de twijfel slaat dan ook wel toe.....
Nee lieffie, ik had ff telefoon. Huilen komt nooit gelegen. Ik huil om alles en vind huilen ook zooooo stom (van mezelf dan he). Ik huil als mijn baas zegt dat ik iets niet goed doe, ik huil als Luuk heel lief tegen me doet, als ik aan Thijs* denk of hem weer zo gruwelijk mis, ik huil als een ander huilt enz.... Ik was nooit zo'n huiler maar na de dood van Thijs* wel. Ach, ik probeer het te accepteren van mezelf en het een beetje los te laten. Handig is anders mja.... En rouwen, meid, ik doe wel stoer en kan wel sterk zijn maar ik zit ook nog steeds in een rouwproces. Ik blijf zitten met het feit dat ik Thijs* niet levend in mijn armen heb gehad, dat ik hem sowieso na zijn geboorte niet meteen bij me had. Het moet slijten maar het doet nog steeds verdomd veel pijn.... Lieffie, morgen knuffelen we lekker en desnoods janken we even samen maar we gaan ook lol maken
Luuk is natuurlijk kleiner maar ik huil ook als Luuk erbij is hoor. Hij gaat sinds kort dan kusjes geven. En pas had ik me pijn gedaan en zei steeds auw auw, ging hij over mijn arm aaien. Jah, dan komen de tranen helemaaaaaaaaaal. Ik zeg maar gewoon waarom ik huil: dat iets pijn doet of dat ik Thijs* mis ofzo. Misschien snapt hij het nog niet hoor maar zo ziet hij dat huilen er ook gewoon bij hoort.
Dees ja... inderdaad het is precies dat gene... ik kan mezelf helemaal niet vinden in mijn nieuwe ik.... De ik elke misselijk en beroerd wordt als een kind iets liefs zegt over zijn of haar opa... Ik die moet huilen als het woord papa of opa wordt genoemt... Ik die gewoonweg soms niet weet wat ik met het gevoel van gemis en verdriet aan moet...omdat het me overvalt.... En jij lieve Dees ik heb het over een vader... niet onbelangrijk... maar bij het verliezen van een kind staat het verliezen van een vader in contrast... ik heb het je ooit eerder gezegd het is geen vergelijking... Natuurlijk mis je THIJS* en zijn er vele onbeantwoorde vragen... en ik kan niets anders dan alleen maar aanhoren en je af en toe een knuffel geven... Want ik weet niet wat het is om je kind te verliezen... kan me geen voorstelling maken van het gemis en verdriet... morgen is mijn bui weer over hoor.. is het nu al... en morgen hebben we veel fun... knuffie lief mens
Nogmaals ik kan me ook voorstellen dat het goed is om te huilen in bij zijn van je kind.. groot of klein... maar ik weet dat ik het vroeger als klein kind en nu als volwassen kind zo vreselijk moeilijk vind om mijn ouders te zien huilen... dat maakt me bang en onzeker... en denk dat ik het daarom moeilijk vind om te huilen bij en met mijn zoon.... Maar zeg hiermee niet dat het goed is wat ik doe...ik weet het echt niet...
Verlies is verlies en rouwen hoort bij beiden, dat bedoel ik te zeggen. Voor jou is het verlies van je papa misschien wel net zo als het verlies van Thijs* bij mij. Rouwen doet gewoon enorm veel pijn en de scherpe kantjes moeten er gewoon af. Bij ons beiden zijn die kantjes nog scherp. Ik kan ook alleen maar de verhalen van jouw papa en je verdriet aanhoren en je knuffelen en laten weten dat ik er voor je ben. Ik heb nooit een echte vader gehad dus voor mij is dat weer niet voor te stellen. Maar lieffie, je weet het........... Ver weg........... en in mijn hart zit jij ook voor altijd!
Je bent een lieverd... ja dat ver weg he... die houden we erin... slaat werkelijk op alles... en op het moment dat ik het verzon.. wist ik nog niet half hoeveel waarde die zin voor mij zou hebben... zo een avondje forum ... is werkelijk helend.. de tranen zijn eindelijk gestopt en ik voel me weer helder in mijn hoofd.. Forumtherapie!!!! RULES
Ja die ver weg blijft erin.... We weten altijd wat we ermee bedoelen ..... Ik weet ook niet wat goed is en wat fout. Ik denk ook niet dat er een goed of fout is. Wat Vivi zegt, je gevoel volgen op dat moment.
das waar inderdaad dat je dat zei.. en je sprak de waarheid.. Maar nu lieve lieverds... is het tijd om te accepteren dat ik alweer een uur later op mijn bed lig dan gepland... morgen weer vroeg op bedankt voor deze uitlaatklep... kus kus
hoi kom ff binnenvllen, heb snel terug gelezen! @debora gefeliciteerd met de mooie echo hij is ook echt supermooi de foto,s! @mys knuff voor jou en wat een vreselijk bericht met de waarschijnlijke fout! en Wauw wat ben je goed afgevallen!! @dwaasje mijn idee erover is doe waar je je goed bij voelt, en ik denk ook dat meehuilen samen met nick wel kan hoor, tenslotte heb jij ook verdriet om het zelfde dus smen huilen mg en dat mag nick ook weten, en misschien is dat op dat moment wel goed meid!! de rest knuff ben een zeef en me voet ligt weer open en onstoken jeuk en heel de mik mak morgen weer ff de ha bellen wordt er gek van het gaat nooit over pffff oh ja en hoe was je soeppie dwaasje??