Ach, ik zou me er niet zo druk om maken, het is hun feestje toch? Zou kijken of ik oppas kan regelen en zo niet, ach, dan ga je niet.
Dames, bedankt voor jullie reacties. Ik ga zeer zeker nog vragen wat de echte reden is waarom onze zoon niet mee mag, want het antwoord wat wij kregen (''anders moeten we met iedereen rekening houden en daar kunnen we niet aan beginnen") vonden we toch een beetje vaag. En begrijp me niet verkeerd: ik vind het heerlijk om regelmatig zonder kind iets te ondernemen, maar dat ligt nu even stil aangezien onze andere zoon net drie maanden is en ik 's avonds echt voor pampus op de bank lig . De enige oppas die we hebben zijn de ouders van mijn vriend, maar het is nog niet zeker of zij die dag kunnen. Ik heb al wel aangegeven dat als zij niet kunnen, een van ons komt en dat begrepen ze uiteraard. Mijn zoon zou het overigens geen punt vinden als hij alleen maar tussen volwassenen zit. Hij past zich makkelijk aan (ik heb een voorbeeldig kind ) en daarbij kent hij de helft van de genodigden en zij vinden hem allemaal hartstikke leuk. En ik weet zeker dat hij bowlen ook heel leuk vindt (dan mag hij in mijn plaats de bal lekker in de gleuf gooien en eindig ik gewoon als laatste, haha!). Maar goed, ik was gewoon heel benieuwd of ik de enige was die het een beetje gek vond, vandaar.
Ik vind de reden die ze geven inderdaad een beetje vaag. Een antwoord als "we hebben gewoon liever een feest zonder kinderen" is al een stuk duidelijker
ik zou dan niet gaan.. wij hebben de weekenden en vrije dagen voor het gezin en de kinderen horen er ook bij
Goh, ik vind dat als je iemand uitnodigd en je bent gastheer / gastvrouw dat je dan prima mag aangeven wie wel en niet uitgenodigd zijn. Aan jou de eer en taak om te beslissen om wel of niet te gaan maar ik vind het helemaal niet raar dat de uitnodigende partij dit stelt Mijn zus heeft een keer de uitdrukkelijke wens van één van mijn nichtjes bij de bruiloft geschonden.. Ongegrijpelijk vond ik dat. MIJN kind is niet lastig... Nee, maar daar gaat het niet om. Kinderen zijn gewoon niet uitgenodigd en dat is dat. Ik zou er dus geen probleem mee hebben. Of ik zou gaan zou afhangen van het feit of ik een oppas zou kunnen vinden. En zou ik geen oppas kunnen vinden dan zou ik me er niet schuldig over voelen.. tenslotte hebben ze zelf die 'eis' gesteld. Wel jammer natuurlijk.. Een feestje is altijd leuk.
haar te veel missen denk ik ja, of zij bij opa en oma is of zij in ons huis maakt mij niet uit eigenlijk, dat ik er niet ben is het probleem.
Dat siert je natuurlijk wel maar ik vraag me dan wel af of je het niet moeilijk voor jezelf maakt. Ze wordt natuurlijk dadelijk ineens een stuk ouder en gaat dan ook haar eigen plannetje trekken. En het is niet uit verwijt hoor! Ik ben gewoon nieuwsgierig. Ik zie je al elke dag met een zakdoek voor school staan
Ik vind het wel typisch omdat je overdag dit niet hebt.Want dan kun je haar wel achterlaten toch? Enig idee voor jezelf waar dat verschil in zit?
daar heb je helemaal gelijk in. Ik werk wel 2 dagen hoor, maar dat is toch anders, ook al doe ik dat puur voor mijzelf.
o tegelijk. Ja dat weet ik eigenlijk niet. Overdag is het dan wel voor werk, dat voelt toch anders, ook al kies ik daar in ons geval zelf voor. Ik ga wel vaak met vriendinnen winkelen, maar dan is meisje bij papa.
Dat je werkt is in natuurlijk al een goed teken! Ik zie nu al een 4 jarige in de klas zitten en zeggen: O die vrouw die heel de dag buiten staat te wachten is mijn moeder, ze is niet gek hoor! Ze geniet gewoon van me hahaha
Gek ben je niet. Je moet nl. doen waar je jezelf goed bij voelt. Maar hou wel in je achterhoofd dat er dalijk een moment gaat komen dat je dochter zelf graag wil logeren (hetzij bij opa en oma, een vriendinnetje of schoolkamp) en dat kun je niet tegaan. Dan moet je wel loslaten. En luister naar je eigen behoeftes, als je echt graag iets leuks met je man wilt ondernemen moet je dat gewoon een keer doen. Misschien valt het je wel heel erg mee.
Nou, als ik uitgenodigd zou zijn voor een feestje waar gebowled wordt en ik word ingedeeld op een baan met het enige meegekomen kind, omdat de moeder zich anders gekrenkt voelt, dan zou ik op z'n zachtst gezegd "not amused" zijn...Ik vind bowlen leuk en ook om er een strijd van te maken, waarom zou ik daarop in moeten boeten omdat 1 mevrouw het weigert haar kind thuis te laten op een volwassenen feestje?
en wat nog het allergekste is, als ze mij nu zou zeggen, mama ik wil bij oma slapen, dan breng ik haar meteen. Dan komt het ook echt vanuit haar. Ik denk dat dat het is. Ik weet wel dat het soms echt ontzettend moeilijk is.
Waarom nou toch dàt woord gebruiken. Dus omdat ik minder moeite heb met een oppas vragen DUMP ik mijn kind
Er is niets moeilijker dan het loslaten van je kind..Op (laten) passen is ook weer een stukje loslaten en ik vind het niet raar dat sommige ouders daar wat meer moeite mee hebben...
Wellicht dan toch het gevoel dat je haar tekort doet als je haar wegbrengt. Maar goed om te horen dat je haar niet zult beperken wanneer ze zelf de behoefte heeft!
dat is gelukkig idd niet zo, ik breng dr direct. Dus misschien idd dat ik haar tekort doe, het is allemaal maar lastig hoor.