Lotte mag van mij ook uit logeren als ze dat zelf wilt maar nu doe ik het nog niet. In ieder geval niet zonder echt doel. Ik zie er nu nog geen reden voor. Als wij een avondje wegwillen kan dit gewoon en blijft zij thuis slapen en passen mijn ouders op. Dit doen ze ook rustig tot 2 uur dus geen probleem. Overdag heb ik er totaal geen moeite mee omdat ik zelf merk wanneer ze het zelf leuk vind. Bij opa en oma is een feest voor haar dus waarom niet.
wat maakt het verschil voor jou tussen logeren en dat je ouders oppassen , dat ze lekker in dr eigen omgeving is, of dat jullie erbij zijn als ze s ochtends wakker wordt?
Beide eigenlijk wel. Lotte is een hele moeilijke slaper en is dus ook vaak rond 6 uur alweer op. Ik voel me dan bezwaard als ik haar ergens anders laat slapen en diegene dan dus om 6 uur met een hyper meisje zit. Daarnaast is het gewoon lekkerder voor haar in haar eigen bed en dan weet ik als ik zit te eten ofzo dat ze zich fijn voelt. Ook alleen mijn ouders mogen oppassen als we lang weg zijn. Ik weet namelijk dat Lotte heel rustig word van mijn moeder en dat mijn moeder ook rustig een hele avond bij haar wil liggen als ze weer onrustig is. Als ze gewoon van 7 tot 7 zou slapen elke nacht zou ik er makkelijker in zijn.
Ja heel fijn! Jammer alleen dat ze 50% van het jaar in Spanje woont. Anders was het een stuk makkelijker geweest. Maar oke, het is een maand op en een maand af dus ze ziet haar heel veel. Mijn moeder woont ook in Nederland tegenover het kdv wat helemaal super makkelijk is. Als mijn moeder het een te lange dag vindt haalt ze haar lekker op.
Mijn ouders reizen elke maand op en neer en de hond ook haha. Ze blijven altijd 1 maand hier en 1 maand in Spanje waardoor ze altijd vakantie hebben. Hoe lekker is dat? Ik ben daar soms echt jaloers op! Maar oke, ze hebben hun harde werken gehad en wij moeten nog wel even.
Laat ik nu net geitenwollensokken dragen Oja hoor bij opa en oma net zoveel plezier, maar kk is gewoon liever bij ons.
Ik heb mijn carriere allang gehad. Ik werk dus nu ook niet meer. Ik leef nu voor kk. En wij zijn een hele hechte familie. Niet alleen wij nu, maar de familie om ons heen.
Dat deden wij vroeger ook. Nu passen we ons leven aan aan ons kind. En we zijn weleens samen uit eteen gegaan toen kk uit logeren wilde, maar dat vond ik kaal.
zou jij je kind de erbij willen hebben zonder andere kinderen en met vrijwel allemaal 40/50/60plussers? zou hij er wat aan hebben in zijn eentje?ik zou het zelf niet zo'n probleem vinden. als die mensen dat niet willen dan niet, het is hun feestje. een keer met je man naar een feest zonder kind kan ook gezellig zijn.daarna nog samen de nacht doorbrengen en je batterij is weer helemaal opgeladen. kindje een avond/nachtje naar opa en oma die heeft het daar ook fijn, opa en oma blij.
Zo even gereageerd en het is niet zo dat kk altijd bij mij is, want dat kan nl niet altijd ( echo's puncties, tp), maar dan vind ik het nog niet eerlijk naar kk toe. om kk te dumpen voor mijn echo's , puncties enz. kk heeft er niet om gevraagd om IVF behandelingen.
Nog niet bevallen, maar al wel een duidelijk idee/mening hierover. Ik vind dat je de keuze van je vrienden moet respecteren. Ik zou dus gewoon een oppas zoeken en er heen gaan, mocht ik geen oppas kunnen vinden dan zal een van ons beiden er heen gaan. Ik heb nu ook wel eens een meidenfeest (waarbij vriendlief dus niet welkom is) en daar maak ik me ook niet druk om. Tuurlijk je leven verandert als er kinderen in het spel zijn en je moet je leven er op aan passen. Dat wil echter niet zeggen dat je alles met je kind samen moet doen, omdat ik van mening ben dat jij er ook nog zelf bent als individu.
Ik vind dat dumpen erg denegerend maar goed. Ik Dump mijn kind niet maar breng het weg naar een liefdevolle oppas.(of gewoon naar een creche) Weet je hoe het op mij overkomt? Blijkbaar is het niet heel makkelijk gegaan voor jou om een kind te krijgen en ik denk dat jij daar nu zo dankbaar voor bent dat je je eigen leven er geheel voor opgeeft. Blijkbaar heb jij niets meer in je leven buiten je kind om (hobby's buiten de deur, sociale contacten etc)
Wij zijn ook ontzettend hecht, niet alleen qua gezin maar ook de rest van onze familie. Maar dat heeft in mijn ogen niets te maken met of je 24*7 op je kind haar lip moet zitten. Wij zijn zo hecht dat mijn zoontje zich ook bij mijn ouders in huis helemaal thuis voelt en net zo verschrikkelijk veel liefde krijgt als van ons. Je eerste zin over je carrière snap ik niet goed, waar is dat een reactie op? Enfin: je doet nooit iets met volwassen, werkt niet en maakt elke seconde van je dochter mee? Ik moet er echt niet aan denken. Maar als dit jou gelukkig maakt dan vind ik het prima, vind het alleen sneu voor je kindje als je altijd zo blijft. Ik neem aan dat je je kindje ook niet op school dumpt maar thuis gaat onderwijzen?
yummie@ daar sluit ik me bij aan. ik ben ook 24/7 veel alleen met mijn jongste zoon bezig. mijn vriend werk minimaal 12 uur per dag. ik heb een sterkte band met mijn oudste dochter en mijn jongste zoon en we hebben ook weinig fam meer over. onze jongste is echt een onwijs groot kado voor mij (na 12 jaar alleenstaand geweest te zijn) en ik geniet met volle teugen van elke minuut en doe dat zeer bewust. ik werk ook niet meer en heb feite ook heel veel ingeleverd voor hem, met alle liefde. toch ben ik me er zeer wel! van bewust dat zijn leven wel groter moet worden. daarom gaat hij ook als hij volgende week 2 wordt na de meivakantie naar de creche. daarom gaan we ook elke dag naar buiten zodat hij kan spelen met andere kinderen. ik probeer op die manier een balans te vinden tussen té beschermend en te bekrompen te gaan denken en er zijn voor mijn kind (eren). ik zou dus wel naar zo'n feest gaan. en de wens van de persoon respecteren dat kindjes dit maal niet welkom zijn. een leuke avond voor ons samen te hebben en mijn zoon vermaakt zich bij degene die op hem past.