Als volwassenen uitgenodigd zijn (ook al is het overdag) en jij kunt je niet scheiden van je kind.. dan moet je vooral niet gaan. Maar je kunt het niet maken om dit de uitnodigende partij kwalijk te nemen en ik vind het persoonlijk wel raar om de conclusie te trekken "mijn kind is niet welkom".. Volwassenen zijn welkom dus is heel wat anders. Honden, katten en schoonmoeders zijn ook niet welkom..
Dat je niet gaat snap ik maar ik vind het raar dat je het 'vervelend' vind.. het is toch jouw keuze dat je je niet wil scheiden van je kind? Dan ga je niet.
Eens met Cygnet...enne...dat je kind t belangrijkste is in je leven betekent toch niet dat je hem / haar altijd moet meenemen? Je neemt je man / vriend (ook heel erg belangrijk in je leven) toch ook niet altijd overal mee naartoe? Als je er toch problemen hebt dan ga je toch niet? Je bent niks verplicht...
Nja goed.. Als er tegen mij ook al bij voorbaad wordt gezegd dat mijn kind niet mee mag.. Dan zou ik niet gaan. Dan mijn kind daar niks te doen heb en dergelijke zou ik graag zelf willen beslissen.. Ik bedoel meer te zeggen dat ik graag zelf die keus zou willen maken.. De kleine hoort bij mij... En in dit geval zou ze dan beter af zijn bij opa en oma, Dat zie ik zelf ook wel in.. Maar die keus zou ik dan wel zelf willen maken.. en niet dat er al wordt gezegt dat ze niet mee MAG..
helemaal mee eens. Ik heb ook niet gezegd dat ze overal mee naar toe mag. Als ik een personeelsfeestje heb, dan blijft ze lekker bij papa. Maar in de situatie van ts, is het gewoon een gezellig feestje onder vrienden, dat is voor mij een gezinsaangelegenheid. Dat zou hetzelfde zijn als ze of mij of mijn vriend zouden uitnodigen. Dan vraag je je toch ook af waarom de ander niet meemag.
maar als ze hadden gezegd dat het alleen voor volwassenen is, dan zou het - vermoed ik - ook niet goed zijn geweest. De meeste mensen vinden het moeilijk om mensen te weigeren en zeggen dus niet helemaal goed hoe het zit. En dat het voor JOU een gezinsaangelegenheid is, wil nog niet zeggen dat je vrienden dat ook vinden. Als jij liever tijdens die uren iets met het gezin doet, moet je dat vooral doen maar draai het niet om. Ik blijf dit toch heel apart vinden. Het is iets voor volwassenen en jij wilt alleen gaan als je kind mee mag. Dat is niet de bedoeling dus dan ga je niet.. Niets aan de hand lijkt me.. Jij maakt de beslissing en daar sta je achter.
ik zou ook idd niet gaan en dat is ook prima voor mij, maar ik bedoel meer dat als er niks gezegd was, het voor mij eigenlijk vanzelfsprekend is dat we met zn drieeen gaan. Vandaar dat ik het raar vind, moet eigenlijk misschien verbaasd zeggen. Dat was ik ook toen ik het bericht van ts las. Toen dacht ik: he???
Als het overdag is en er wordt niet specifiek melding van gemaakt dan zou ik mijn kinderen ook mee nemen... dat vind ik ook logisch.
oke, ja ik ben ook verbaasd zoiets te lezen dan, ik heb dat echt nog nooit meegemaakt overdag he. 's avonds ligt ons meisje ook lekker op bed.
Bij een bruiloft bijvoorbeeld zou ik specifiek er naar vragen en zo zijn er nog wel wat gelegenheden te bedenken waar ik pro-actief zou zijn. Maar een 'gewone' verjaardag? Ja, dan gaan ze mee.
Ik denk dat dat een verschil in interpretatie is. Ik zou het zien dat (alle) kinderen toevallig voor dit feestje niet uitgenodigd zijn. Jij ziet het blijkaar alsof JOUW kind niet welkom is bij bepaalde mensen. Zoals jij het ziet, komt het over alsof mensen een hekel hebben aan je kind ofzo. Dat zou inderdaaad een vervelend gevoel zijn, ja. Maar persoonlijk denk ik dat het absoluut niet zo bedoeld is. Sommige mensen hebben gewoon niet altijd zin in kinderen om zich heen. Ook al zijn het nog zulke lieve schatje. Dat kan toch? Om dat die personen gelijk kwalijk te nemen (want zo komt het op mij een beetje over, sorry als ik dat verkeerd lees), dat vind ik persoonlijk wat ver gaan. Erg jammer als dit voor een vervelend gevoel zorgt tussen vrienden. In het geval van het feestje van TS zou ik gewoon bedenken hoe belangrijk dit feestje (en die vrienden) voor mij zijn. Als ik het belangrijker vind om bij mijn kind te zijn, ga ik niet naar het feestje. Ik zou dit ook gewoon zo zeggen tegen die vrienden. Als ik wel zin heb in het feestje en het op dat moment geen bezwaar vind om mijn kind niet mee te nemen, dan ga ik gewoon lekker. Maar het is uiteindelijk nog altijd je eien keuze om wel of niet naar een feestje te gaan. Ik zou dus nooit iets doen waar ik me achteraf schuldig of vervelend zou voelen. Gewoon open kaart spelen dus. En als het om wat voor reden niet goed voelt: gewoon niet gaan. En anders: lekker genieten!
Aanvankelijk was er ook niks gezegd en waren we gewoon mondeling uitgenodigd, maar ik dacht later: goh, laat ik het toch maar even voor de zekerheid vragen of ze mee mogen. Toen het antwoord nee was, was ik nogal verbaasd want had ik niks gevraagd dan hadden we onze oudste waarschijnlijk gewoon meegenomen. Daarbij gaat het ''gewoon'' om een verjaardagsfeestje van een (wel hele goede) vriendin die 40 wordt en dit overdags buiten de deur wil vieren. Ik zie het dan ook meer als een familieding en daarbij had ik altijd nog zelf de keuze willen hebben hem wel of niet mee te nemen. Natuurlijk zijn er ook feestjes die niet geschikt zijn voor kinderen, omdat het 's avonds is of omdat er b.v. in een niet-kindvriendelijk restaurant wordt gegeten etc etc, dus dan is het ook logisch om je kind thuis te laten en gezellig met je partner op stap te gaan. Maar in dit geval vind ik het gewoon anders, vandaar. Neemt niet weg dat ik de keuze van mijn vriendin wel gewoon respecteer.
Ja ik snap het wel weer als je het hebt over "een familieding" Als je een verjaardag bv thuis viert en ze zeggen dat je kids niet meemogen zou ik toch ook beledigd zijn...
Ik zou ook accepteren dat ons kindje niet mee zou mogen. Het is aan de mensen die het feest houden de keus of ze wel of geen kinderen mee willen laten komen. Ik vind het zelfs een beetje kinderachtig om dan te zeggen dat je dan niet zou gaan. Bovendien ben ik het met andere moeders eens dat het wel lekker is om een keer iets te kunnen doen zonder je kind.
Ik zou ook raar staan te kijken als ik zo'n uitnodiging krijg en mijn kids mogen niet mee. Het is een goede vriendin van je en ze weet nu eenmaal dat je kinderen hebt. Als ze het nu van te voren even met je besproken had, had je er wel begrip voor kunnen opbrengen. Ik denk niet dat ik zou gaan.
nou als je het zo vertelt vind ik het helemaal raar, dan kunnen nog 10 mensen zeggen dat ik het niet raar heb te vinden, maar ik doe het toch. Als jij niks gevraagd had (was ik ws niet opgekomen) dan waren je kindjes dus gewoon meegegaan. En zo'n verjaardag zie ik idd als familieding en ja dat heb ik te vinden, voordat weer iemand die kant opgaat.
Ja ik zou het ook zeker respecteren. maar persoonlijk zou ik mijn kindje van 3 maanden niet wegbrengen.