Vandaag hebben de termijnecho gehad en ik ben 11+1 weken zwanger Aangezien Annefleur het nieuws per ongeluk 3 weken terug al had verklapt (toen kon er alleen een oh vanaf af) , belde ik mijn vader om door te geven dat de echo wederom goed was en net zoals 3 weken terug kon er geen gefeliciteerd van af.alleen als jullie dat nou willen... En 25 september dat duurt nog lang. Bij de 1e hadden ze het ook niet verwacht maar toen kon er in ieder geval nog gefeliciteerd van af. Gelukkig heb ik mijn schoonmoeder ook nog gebeld om het goede nieuws van de echo door te geven en reageerde net zoals 3 weken terug heel fijn en vroeg ook hoe het nu ging met misselijk zijn ect maar toch kleeft er nu een vervelend gevoel aan deze verder leuke dag.jammer dat mensen niet blij kunnen zijn voor iemand anders of op zijn minst beleeft iemand kunnen feliciteren. Pff fijn om het ff van mij af te kunnen schrijven.
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat vervelend dat er geen gefeliciteerd vanaf kan! Snap heel goed dat je dat niet leuk vind. Probeer toch te genieten van dit mooie moment met je gezin
Dankje,we genieten er ook van en ik had ook wel verwacht dat er mensen zijn die een 3e zwangerschap op zijn minst raar vind maar ik had gewoon nooit verwacht dat mijn eigen vader zo zou reageren.hij heeft tenslotte zelf ook 3 kinderen.
Realiseer je dat een zwangerschap voor veel mensen gewoon niet iets is waarbij ze gefeliciteerd gepast vinden. Die feliciteren pas als er een kind is. Deels omdat ze afwachten of het allemaal wel goed gaat, deels omdat ze maar moeilijk kunnen wennen aan de zwangerschapscultus die hier ontstaan is, waarin zwanger zijn ineens een wonder heet, terwijl voortplanting biologisch gezien nou net niet zo heel bijzonder is.
Gefeliciteerd! jammer dat je vader zo reageert. heb geen idee waarom hij zo reageert? Vind hij t misschien spannend? of kan hij moeilijk zijn gevoel uiten? misschien heeft t zin om t te vragen? Mijn vader is ontzettend blij maar niet het type gefeliciteerd wat leuk voor jullie!! Hij is niet van het delen van zn gevoelens. Daarnaast vind ik een zwangerschap WEL een wonder. of t nou je eerste tweede of zevende baby is. Zwanger worden is namelijk niet van zelf sprekend.
Waarom zeg je niet gewoon: hé pap, realiseer jij je dat je me nog niet eens hebt gefeliciteerd? Dat vind ik wel jammer. Dan weet je tenminste hoe en wat.
Waarom hij zo reageert weet ik niet zeker.weet wel dat hij een persoon is die snel beren op de weg ziet ipv mogelijkheden. Ik had hem wel gevraagd of hij het überhaupt wel leuk vind om opnieuw opa te worden maar echt antwoord kreeg ik niet. misschien moet ik hem nog wat meer ruimte geven maar ik vind dat lastig. Ach ik ga me zoals jullie en mijn man zeggen gewoon proberen te focussen op het positieve,op de kinderen en de kleine die onderweg is.
Bij mijn schoonvader kwam er ook geen gefeliciteerd.. eerder jullie noeten maar abortus plegen... volgens mij hebben mensen zelf niet door hoe kwetsend het klinkt en hoeveel pijn het doet.. ( inmiddels ook geen contact meer) Maar als jij gelukkig bent hebben mensen toch niks om over te oordelen.? Misschien komt de gefeliciteerd later nof wel als het kindje er is..
Mensen zijn gewoon minder enthousiast naar mate je meer kinderen krijgt. Bij de eerste is iedereen reuze enthousiast bij de 2e al minder en als je meer dan 3 krijgt verklaren ze je bijna voor gek.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Hier nog wel een gefeliciteerd maar ook een hele lauwe... Verbaas me er ook altijd over dat voor anderen een tweede/derde zwangerschap minder belangrijk lijkt te zijn... Terwijl ik toch echt van mening ben dat iedere zwangerschap een wonder is. Bij mijn zoontje had ik een week na bekendmaking mijn huis vol met felicitatiekaarten en nu staan er twee weken laten een schamele 4 kaarten! Maakt me verder niet uit maar vind het wel apart. Is er in een eerdere zwangerschap iets gebeurd waardoor hij nu zo lauw reageert of iets?
Mijn vader precies zo.. "Is dat nu echt nodig?" was zijn eerste reactie. Nu weet ik dat hij zijn kleinkinderen heel leuk vindt, maar wat kan ik er soms boos om worden. Hij vond dat wij wel genoeg kinderen hadden nu (2, 1 meisje en 1 jongen) en dat wij compleet waren. Fijn dat hij dat vindt, maar dat zegt niets over ons. Nu hij aan het idee gewend is maakt hij er 'grapjes' over, dat een bed is om in te slapen en we minder als konijnen bezig moeten zijn bla bla. Dan kaats ik de bal maar terug dat wij tenminste nog als konijnen kunnen zijn
Gefeliciteerd met je zwangerschap Lieke! Helaas is je topic wel herkenbaar voor me, maar bij mij betreft het m'n schoonmoeder en schoonzus. Ook hun enthousiasme is ver techieken. De eerste is een pessimist en heeft zo iets van eerst maar afwachten of het goed gaat (oke en bedankt, ik ben zelf ook geschrokken van de mk vorig jaar!) en de tweede is een jaloers kreng. Gelukkig is mijn eigen familie wel enthousiast. Als ik jou was zou ik toch voorzichtig een gesprekje aanknopen en zeggen dat je het jammer vindt dat hij niet wat leuker reageert op het wondertje in je buik.
Jullie ook gefeliciteerd, bah wat is het toch jammer dat mensen een 1e kindje geweldig vinden en dan een 2e 3e ect steeds minder. @esmyralda, nee de vorige zwangerschappen zijn goed verlopen alleen de eerste was dysmatuur bij de geboorte.maar dat wordt goed in de gaten gehouden straks met Groeiecho's.
Gefeliciteerd Lieke! Ik merk zelfs dat we bij het tweede kindje al minder felicitaties, aandacht en cadeautjes krijgen. Wij zijn onwijs blij, duurde bijna een jaar om weer zwanger te worden. Maar de rest van de wereld lijkt het helaas niet zo te boeien. Gelukkig zijn er wel mensen die wel feliciteren. Maar zeker als familie je niet feliciteert voelt dat wel erg vervelend. Had een tijd geleden een familie verjaardag waarvan ik wist dat ze wisten dat ik zwanger was, maar niemand die mij feliciteerde.. Ik ben ook niet iemand die dat zo rond bazuint. De opa's en oma's doen dat wel voor ons. Toen was het wel nog erg pril. Nu weer een verjaardag met hetzelfde gezelschap. Ik trek lekker een strak truitje aan. Mijn buik kun je nu niet meer omheen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ik herken je gevoel, iedereen is blij voor me, geschokt omdat het er 2 zijn maar merendeels is blij, alleen mijn eigen broer die heeft geen 1 keer gefeliciteerd tegen mij gezegd ik was vrij snel weer zwanger na mijn miskraam en het eerste wat hij zei is: alweer? en achter mijn rug om zegt hij tegen mijn moeder: wacht maar die gaat het niet redden, mijn broer is heel materialistisch en denkt alleen maar aan het geld wat het gaat kosten alsof HIJ wat moet betalen, wij zijn nu in negeer mode dat is beter zo...