Hallo allemaal, Ik wil even van me afschrijven, misschien dat iemand me gerust kan stellen... Ik ben sinds 3 dagen begonnen met het gebruik van citalopram, vanwege angstklachten. Ik had wel eens een paniekaanval en was overdag vaak wel ongerust of het hartje van de baby wel klopt, maar sinds ik ben begonnen met het medicijn lijkt het wel 10 keer zo erg. Ik heb de hele dag een angstig en zenuwachtig gevoel, en s' nachts een paniekaanval. Moet dan eerst met de angelsound het hartje horen, dan ben ik gerustgesteld maar daar vervolgens ook weer over in paniek omdat ik bang ben dat dat weer schadelijk is. En dat soort gedachten blijven dan maar doormalen. Overdag probeer ik zoveel mogelijk afleiding te zoeken door te bewegen, maar als ik dan ga zitten dan begint het weer. Dan ga ik voelen of ik weer beweging voel, en als dit niet zo is word ik weer bang. In de bijsluiter van het medicijn staat dat het de angst en nervositeit in het begin kan verergeren. Dit is bij mij dus nu het geval denk ik. Maar nu ben ik steeds zooo bang dat ik door alle stress een vroeggeboorte ga krijgen. Ik heb een goede 20 weken echo gehad en de placenta was ook goed doorbloed, kindje ligt goed op groei en mn bloeddruk is netjes (beetje laag van mezelf al). Maar dit is alweer 3 weken geleden, en heb in tussentijd dus weer meer paniek en angst gehad. Medicatie werkt pas na 2 weken. Ik weet dat jullie geen artsen of verloskundigen zijn, maar denken jullie dat ik een verhoogde kans heb op een vroeggeboorte? Ben ook benieuwd naar positieve ervaringen met iets soortgelijks...
Hee hallo. Wat naar zeg, dat je er zoveel last van hebt. Kan je de verloskundige morgen niet bellen om te vragen of je een keer extra langs kan komen en t dan met haar kan bespreken? Probeer anders voor jezelf een soort plan te maken. Als je het bijv. Voor 12 uur aniddags hebt gevoelt en daarna voor je naar bed gaat, weet je dat het goed zit en dat je 1 x per dag bijv voor t slapen even kort luistert. Je medicijnen hebben even tijd nodig denk ik, das echt naar. Probeer te vertrouwen op je lijf en je kindje!
Moest stress de kans aanzienlijk verhogen zouden in oorlogsgebieden geen baby's meer geboren worden. Ik denk dat je best hulp zoekt voor je angsten want dit is zeker en vast niet goed voor jou en je baby om zo te piekeren. Als je baby straks geboren is en je blijft zo angstig dan denk ik dat t niet goed komt. Je moet als mama rationeel kunnen nadenken, en niet van het minste in stress raken. Misschien best nu al aan je probleem werken?
Sam, jij ook bedankt voor je reactie maar ik heb al hulp gezocht. Daarom heb ik ook juist de medicatie voorgeschreven gekregen. En gesprekken met psych en maatschappelijk werk. Maar in het begin van het gebruik van dit medicijn verergeren je angsten eerst. Hier heb ik nu last van. Was alleen even op zoek naar wat geruststelling, niet naar mensen die me de les komen lezen op zo'n manier.
Wat vervelend voor je dat z on last hebt van angst klachten! Hopelijk heb je snel steun aan je medicatie... en kan je genieten van de mooie momenten!
Manoes, wat naar dat je zo angstig en paniekerig bent. Ik herken wel veel in je verhaal. Ben mede ook door vele harde buiken en stress erg angstig geweest voor een vroeggeboorte. Denk zelf dat er wel meerdere factoren mee moeten spelen wil het ook echt daadwerkelijk tot een vroeggeboorte leiden. Moet wel zeggen nu ik verder in de zwangerschap kom de angsten iets zijn afgenomen. Met werk ben ik al gestopt want had mijn hoofd er niet meer bij en lichamelijk ook wel zo mijn klachten. Ik krijg ook psychisch hulp bij de zwangerschap. Hoop dat je medicatie gauw aanslaat het is allemaal al moeilijk zat. Probeer je zelf niet van alles te verwijten je kiest hier niet zelf voor. Dikke knuffel meid!!
He Sam, ze geeft aan zich rot en onzeker te voelen en daar mee bezig te zijn... Zo een reactie is toch niet nodig en nergens goed voor? Laten we proberen haar te helpen .
Ik bedoelde het helemaal niet verkeerd, dit probleem heb je nu eenmaal met geschreven dingen, je vat ze op zoals je wil. Ik had niet goed begrepen dat je reeds hulp gezocht had. Ik wou je helemaal geen slecht gevoel geven, integendeel, stress is niet goed voor je baby. Een vroeggeboorte door stress zie ik niet gauw gebeuren, heb zelf tonnen stress gehad tijdens eerste zws en 20 weken platte rust die niet met stress te maken hadden. Ik wou je gewoon even gerust stellen met de bizarre omstandigheden waarin mensen soms kinderen ter wereld brengen, zoals in oorlogsgebieden. Je lichaam kan best wel wat aan hoor. Het spijt me als ik je gekwetst heb of wat dan ook, het was niet mijn bedoeling.
Bedankt meiden voor de lieve reacties. Het is al goed sam, dat kan dat je het niet goed gelezen hebt en daardoor wat anders gereageerd hebt. Geen probleem Bedankt voor de geruststelling, dat doet me goed!
Hee meis, wat verschrikkelijk vervelend dat je je zo voelt! Je wilt natuurlijk alleen maar genieten en dat gaat blijkbaar niet.. Ik snap dat je met je problemen hulp hebt gezocht, dit is al onwijs goed van je!! Laat ik allereerst dit zeggen: ik ben niet tegen medicatie maar ik ben geen fan. In mijn stage/meeloop/leerling periode heb ik vaak genoeg mensen gezien die aan de medicatie werden 'geholpen' en vaak had dat een positief effect, en konden zij hun problemen juist beter managen. Ik heb geen directe ervaring met citalopram gehad maar het is niet raar en zeker niet de eerste keer dat angstmedicatie bij iemand juist averechts werkt, niet alleen in het begin. Het kan uiteraard nog 2 kanten op, je kunt je beter gaat voelen maar als je je niet beter gaat voelen wil ik je echt aanraden om het aan te kaarten bij de dokter/psycholoog die jou het middel voorgeschreven heeft en vanaf daar verder kijken. Maar als ik jou zo hoor maak ik uit je verhaal op dat je angsten zelfs iets makkelijker te verdragen waren toen je nog geen medicatie gebruikte?! Vervolgens kun je in overleg stoppen met de medicatie om te kijken of het beter of juist slechter gaat. Jij/de arts of psycholoog kunt er ook voor kiezen om een ander middel voor te schrijven. Maar ga er wel vanuit dat wat Sam zegt (misschien niet helemaal tactisch gezegd dat absoluut), dat het niet per se goed is om constant van de medicatie te leven en als de stress/zorgen maken straks niet weg gaat met de komst van de baby zou ik je toch willen meegeven om er echt aan te gaan denken om misschien toch vaker met een psycholoog te gaan praten ipv medicatie te blijven nemen... Maatgoed dat is natuurlijk volledig je eigen zorg en voor later ook pas Ik weet dat dit oorspronkelijk niet je vraag was en ik hoop niet dat ik m'n neus in ongewenste zaken heb gestoken! Zo ja, dan bied ik hiervoor alvast mijn excuses aan. Wat betreft de vroeggeboorte: Korte periodes van stress is niet schadelijk voor je ongeboren kindje. Bij langdurige periodes van extreme stress tegen het einde van de zwangerschap kan de kans eventueel verhoogd zijn om een vroeggeboorte te krijgen of om een kindje met gedragsproblemen te krijgen.. In het midden van de zwangerschap waar jij je nu ongeveer bevind als je banner nog klopt?! kan het veel minder kwaad mits het niet heel erg lang doorgaat maar dat moet wel goed komen nu je er mee bezig bent. Kortom het is echt heel erg goed dat je op dit moment hulp hebt gezocht en maak je niet al te druk! (ik weet het dat is makkelijker gezegd dan gedaan) Voor het geval dat nog meehelpt: een angelsound is voor zover op dit moment duidelijk, absoluut niet schadelijk voor je baby dus hoop dat je daar nog iets aan hebt.... Heel erg veel succes in ieder geval, maar dat gaat vast helemaal goed komen
Lieve Manoes, Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen om je een beter gevoel te geven. Want ik zou je zo graag een beter en rustiger gevoel gunnen door alle verhalen die ik van je lees. In zoveel spanning leven lijkt me echt verschrikkelijk! Fijn dat je al professionele hulp hebt gezocht. Dat is al een goede eerste stap. Ik zou zo snel mogelijk met je psychiater overleggen wwt je moet doen met betreft medicatie. Je krijgt de pillen om stress weg te nemen, maar als dit weer meer stress veroorzaakt is ook niet goed natuurlijk! Ik hoop dat jij straks een gezonde baby in je armen kunt houden en kunt gaan genieten. En ik hoop ook dat jij na de geboorte nog goede hulp krijgt. Want dan pas begint het moederschap, met alle zorgen die daar bij komen kijken. Zwanger zijn is al stressvol voor je. Maar een kind groot brengen, en langzaam leren loslaten, is nog een veel groter proces van het moederschap. Maar ik hoop dat jij dan kunt genieten en alle vertrouwen hebt dat jij het wel gaat redden als moeder. Liefs
Lieve lieve Manoes, je bent op de goede weg, je hebt namelijk hulp gezocht. Het belangrijkste is nu om vertrouwen te krijgen in jezelf en in je lichaam. Probeer vertrouwen te hebben in de medicatie, het duurt even voor het werkt, geef jezelf deze tijd ook. Blijf je angst vooral uitspreken bijvoorbeeld hier op t forum, als dit voor jou de manier is om de angst wat te verlagen. Je gaat er echt wel komen meid! Hou vol!
Ben nu bijna 3 weken bezig met Citalopram en bij mij werden de angsten ook eerst veel erger. Ik heb het gevoel dat het nu iets bijtrekt, maar echt geweldig voel ik me ook nog niet. Vervelend.. Ik weet hoe je je voelt X
Dankjulliewel lieve meiden. Ik vind het zo fijn om jullie lieve reacties te lezen, krijg er tranen van in mn ogen. Moontje, wat naar dat jij je ook nog niet goed voelt ondanks de medicatie. Je moet echt door een hel de eerste dagen van de medicatie. Ik heb vannacht wel goed geslapen gelukkig, (werd alleen badend in het zweet wakker)maar zodra ik wakker word begint dat zenuwachtige gevoel weer. Alsof er een strakke band om je borst zit. Het 4e tabletje zit er nu in. Het zal hopelijk snel beter gaan. Straks heb ik een gesprek met de maatschappelijk werkster. De baby is gelukkig wel steeds aan het trappelen in mn buik, hoop maar dat hij zich goed voelt mn arme kindje.