In antwoord op de vraag 'ben je feminist' zeg ik 'ja'. Als mij in een conversatie gevraagd wordt of ik pro choice ben, dan zeg ik 'ja'. Als je mij vraagt of ik graag in de tuin werk, dan zeg ik 'ja'. Omdat die zaken op mij van toepassing zijn. Als je mij vraagt wat mijn wereldbeeld is, dan ben ik humanist. Ook daar: het ene sluit het andere niet uit.
Dat kun je wel niet vinden, maar er is helaas genoeg (wetenschappelijk, zo nodig) bewijsmateriaal dat je in zijn algemeenheid wel kunt stellen dat meer vrouwen achtergesteld worden dan mannen, in de hele wereld maar ook in Nederland. Dat binnen die twee groepen nog sprake is van discriminatie op basis van achtergrond, geaardheid, etc wil niet zeggen dat het op basis van geslacht niet gebeurt... (Sterker nog, ik heb een donkerbruin vermoeden dat als je gaat vergelijken, bijvoorbeeld een donkere vrouw uit een arm milieu meer achtergesteld wordt dan een donkere man uit hetzelfde arme milieu. Maar daar heb ik nu geen bronnen van, alleen maar de herinnering aan een aantal Amerikaanse artikelen). Maar ik ben het met je eens dat we ons best moeten doen om het voor iedereen gelijk te trekken, en niet alleen maar op vrouwen te focussen. Maar dat is volgens mij helemaal ook niet de bedoeling. (Ik denk dan weer aan de tijd van de vrouwenemancipatie en de African American empancipatie in Amerika. De vrouwenbeweging dacht, heee, we streven dezelfde doelen na, laten we samen gaan werken met de African american beweging! Die dacht, man, wat zeiken die vrouwen nou, terug naar je aanrecht, en wilde er niets van weten )
Hahah, dit geldt voor mij ook denk ik. Ik zou mezelf nooit feminist noemen uit het niets. Maar als iemand me het vraagt, dan denk ik dat het wel op mij van toepassing is. Ik merk dat ik zelf een beetje kriegel word van vrouwen die hard roepen 'ik ben geen feminist hoorrrr'. Niet per se degenen op deze laatste pagina trouwens Maar ik heb het idee dat veel vrouwen dat zeggen omdat het tegenwoordig weer alles behalve cool is om 'feminist te zijn', het staat idd tegenwoordig voor veel mensen gelijk aan tuinbroeken en okselhaar, en lomp stoer wijf en mannen heb je niet nodig blablabla. En dat komt dan op mij over alsof die vrouwen angstvallig proberen gezellig en vrouwelijk over te komen op hun omgeving en vooral maar geen conflicten te veroorzaken. En dat lijkt me dan weer veilig terug naar onze oude zachte rol op de achtergrond (Maar dat geldt niet voor oa Abri en Hilly die volgens mij totaal geen problemen hebben om conflicten te veroorzaken en in heftige discussies verzeild te raken ).Bewaren
Volgens mij wordt humanisme vooral gebruikt in relatie tot religieuze ivertuigingen. Maar dat terzijde: ik ben zeker ook humanist.
Oh kom op! Wat je dus eigenlijk zegt is dat vrouwen dubbelop pech hebben? Ons geslacht kan een reden zijn om ons niet gelijkwaardige kansen te bieden en daarnaast, net zoals een aantal mannen, worden we achtergesteld qua verdiensten/kansen. Waarom vindt je niet dat er zaken moeten worden aangepakt om gelijke kansen te creeeren? En nee, laat me duidelijk zijn, ik vind niet dat vrouwen méér kansen moeten krijgen dan andere minderheidsgroepen, iedereen verdient evenveel kansen en mogelijkheden zonder uitzonderingen. Maar het feit dat er op zo veel vlakken nog sprake is van ongelijke behandeling voor vrouwen versus mannen heeft absoluut aandacht nodig. Even een side note: ik ben voor gelijke rechten en kansen voor iedereen. Maar ik vind/ervaar strijden voor gelijke kansen voor vrouwen wel anders dan strijden voor homorechten (of een andere minderheid die tegen dergelijke zaken aanloopt) Let wel; 'anders' is niet hetzelfde als 'minder belangrijk', want dat vind ik het niet. Waarom? Omdat je altijd óf bij de 'mannen' 'hoort' of bij de 'vrouwen' 'hoort' en het feit dat je homo/hetero/geel/paars/donker/gehandicapt/etc bent, daar niks aan veranderd: je blijft man of vrouw. (even de hele kleine groep die zich niet bij een sekse hoort voelen buiten beschouwing gelaten)
Feminisme is ook bevorderlijk en belangrijk voor mannen. Zolang bepaalde gedragingen als 'vrouwelijk' en tegelijkertijd voor mannen als 'minderwaardig' worden gezien, is dat nadelig voor een man. Zoals huilen bijvoorbeeld. Dat doen jongens en meisjes als ze kind zijn evenveel, totdat ze 'leren' dat jongens stoer moeten zijn. Ik vind die kleding van Lief! en Stoer! ook best raar sinds ik er op die manier tegenaan kijk, maar zodra ik dat ter discussie stel hoor ik vaak dat het zuur is van mij om zoiets leuks als kinderkleding te bekriteren. Ook dat vind ik niet feministisch, dat ik genderrollen niet mag betwisten omdat er 'nu eenmaal een verschil zit tussen mannen en vrouwen' of omdat men het 'ongezellig' vindt. Mannen zijn bijvoorbeeld gebaat bij feminisme omdat het aantal succesvolle suïcides onder mannen aanzienlijk veel hoger is dan onder vrouwen. Een aanwijsbare reden hiervoor is, dat het van mannen minder geaccepteerd is om zwakte te tonen en hulp te zoeken, omdat dat niet 'mannelijk' gevonden wordt. Ik wil mezelf feminist noemen en niet emancipatist omdat het voor mannen nog steeds vaak wordt afgekeurd om zich zogenaamd hetzelfde te gedragen als een vrouw en ik dus denk dat er op het gebied van vrouwelijke waardering meer te winnen is. Een vrouw die spijkerbroeken draagt of zelf klust is 'stoer' en dat is positief, maar mannen kunnen nog steeds geen rok of make-up dragen of onder breiles zitten zonder dat hun mannelijkheid of geaardheid betwist wordt en dat vind ik jammer, want het is beperkend voor mannen en denigrerend voor vrouwen, omdat het voor mannen denigrerend is om zich 'vrouwelijk' te gedragen.
Hier nog één. We zijn allemaal mensen en moeten streven naar gelijke rechten, gelijke beloning, gelijke behandeling etc. Ook in een welvarend land als Nederland valt daar nog een hoop in te verbeteren.
Omdat ik dus liever heb dat het in zijn algemeenheid en voor iedereen geldt dat bedoelde ik. Niet specifiek (of in het bijzonder) vrouwen. En ja ik vind dat de Nederlandse vrouw het niet slecht heeft. Dat mag ik vinden toch? Zegt niet dat er niet iets te verbeteren valt natuurlijk. Voor mij is iedereen gewoon mens en is indelen o.b.v. geslacht vergelijkbaar met indelen o.b.v. religie, boven/onder de 40 jaar: het is namelijk gewoon categoriseren in bepaalde groepen o.b.v. een bepaald kenmerk. Ik voel mij niet meer verbonden met vrouwen en minder met mannen. Ja, ik ben een vrouw en dat zal ik ook blijven. Maar ik voel die verbondenheid o.b.v. geslacht dus gewoon helemaal niet. Misschien omdat ik het altijd beter met mannen kan vinden en over het algemeen echt niets met vrouwen-zaken heb, wie weet haha
Ik zie mijzelf niet als feminist, omdat dat in mijn ogen iemand is, die actief bezig is met het strijden voor gelijke rechten tussen mannen en vrouwen. Strijden, vechten, streven, dat doe ik niet. Feminisme is de verzameling maatschappelijke en politieke stromingen of bewegingen die ongelijke (machts-)verhoudingen tussen mannen en vrouwen kritisch analyseren en vrouwenemancipatie nastreven. Ik ben voor emancipatie. Vrouwenemancipatie vind ik maar een stom woord. Wat is vrouwengelijkheid? Wat is homogelijkheid? Onzin. Het is gewoon emancipatie. Ik sta achter dat gedachtengoed. Maar ik streef niks na. Ik ben daar gewoon niet mee bezig in het dagelijks leven. Nu scheelt het misschien ook, dat ik in een vakgebied zit, waar de salarissen niet ongelijk zijn tussen mannen en vrouwen. Er zitten wel meer mannen aan de top, maar dat is meer, omdat er minder vrouwen in dit segment werkzaam zijn. Vrouwen maken zelf andere keuzes. Ik ambieer zelf bijvoorbeeld ook geen managementsfunctie. Maar dat wil niet zeggen, dat ik niet op een hoge functie kan komen, of dat ik harder mijn best moet doen dan een man, met dezelfde capaciteiten.
Ik vind mezelf wel een feminist, vooral wat betreft arbeidsparticipatie. Vrouwen denken sneller dat ze niet goed zijn in hun werk, vrouwen ambiëren minder vaak een managementfunctie. Vrouwen werken parttime en mannen fulltime. Ik zeg niet dat het voor iedereen geldt , maar het gaat vaak wel op. Ik denk dat ons land gebaat is bij meer vrouwelijke bestuurders, meer vrouwelijke CEO 's. Omgekeerd denk ik ook dat basisscholen gebaat zijn bij meer mannelijke docenten.
Absoluut, dat mag je zeker vinden . Ik snap alleen niet zo goed wat 'verbonden' voelen ermee te maken heeft? Jij doet er niks aan dat je een vrouw bent, en dat je je meer verbonden voelt met mannen dat kan, maar het doet niks af aan het feit dat, omdat je een vrouw bent, voor jou de kans vele malen groter is dat je ongelijk wordt behandeld dan tov een mannelijke tegenhanger.
Moest meteen aan dit filmpje denken: https://www.youtube.com/watch?v=9R1Pf7zFHFI maakt het toch pijnlijk duidelijk
Feminisme betekent in principe. Gelijke rechten voor iedereen. Maar het feminisme is een beetje uit zijn verband getrokken door bepaalde organisaties.
Hoewel ik me feminist noem omdat ik me indentificeer met de doelen van het feminisme blijft het wel een ongelukkig gekozen woord. Wat mij betreft zitten er twee belangrijke zijden aan: ten eerste worden er overal ter wereld stelselmatig mensen onderdrukt op basis van hun vrouwelijke geslacht terwijl vrouwen 51% van de wereldbevolking uitmaken. Een enorm grote groep mensen dus. Ook hier in Nederland zijn vrouwen lang achtergesteld en hebben sommige van ons ook moeders die in de jaren 50 nog (cognitief) achtergesteld werden. Daarnaast is er aantoonbare ongelijkheid in de financiële beloningen op de arbeidsmarkt en leven er nog volop traditionele op gender gebaseerde rollen in relaties tussen partners en familieleden. Het is nog geen achterhaalde kwestie en het is ook in onze huidige samenleving geen overbodig kritische houding. Daarnaast strijden feministen voor het niet-langer stereotyperen van bepaalde eigenschappen als mannelijk of vrouwelijk met een daaraan gekoppeld waardeoordeel. En daar gaat het woord feminisme wat mij betreft manco. Want als gevoeligheid voor mannen als minderwaardig word bestempeld maar tegelijkertijd als een eigenschap die vrouwen wordt toebedeeld, dan strijd je eigenlijk tégen een bepaalde verharding en een stereotypering en niet per se vóór vrouwelijkheid. Want je wil immers af van het idee dat bepaalde eigenschappen typisch vrouwelijk zijn. Ze zijn typisch menselijk en ondergewaardeerd. Desalniettemin noem ik mezelf feminist, om de reden die ik in het begin van dit stukje noem. Ik identificeer me met het gemeenschappelijk doel, de rest is zoals eerder als gezegd is, semantiek
Als we gewoon zouden erkennen dat er niet iets bestaat als 'typisch mannelijk' en 'typisch vrouwelijk', dat we gewoon allemaal mensen zijn die zowel 'mannelijke' als 'vrouwelijke' eigenschappen in zich dragen, is er al een hoop gewonnen.
Nou inderdaad. En de eerste comment is 'future feminist nazi' want aan de kaak stellen dat je in een rolpatroon wordt geduwd waarbij men voor je besloten heeft dat je op basis van het hebben van een vagina minder inspirationele of creatieve teksten op je truitje behoeft staat gelijk aan de exterminatie van een compleet volk....
Neen. "Het feminisme is een maatschappelijke en politieke stroming die streeft naar dezelfde rechten en mogelijkheden voor vrouwen zoals die gelden voor mannen. Dit streven wordt ook wel de emancipatie van de vrouw genoemd. In het feminisme wordt de scheve (machts)verhouding tussen mannen en vrouwen bekritiseerd. Het doel is volledige gelijkheid tussen de verschillende seksen." Het fem/femi in feminisme geeft aan dat het specifiek over vrouwen gaat.
Ik vind Feministen te extreem. Daarom voel ik me er totaal niet mee verbonden. Sommige feministische stromingen voelen zich zelfs superieur ten opzichte van mannen.