het ging al bij al goed. gister heeft manlief me wel even gebroken. mijn twee doelen waar ik nazr toe leefde voor komend jaar waren een eigen huis kopen en opnieuw zwanger worden. en hij heeft ze beide van tafel geveegd wegens niet haalbaar. Nu moet ik mijn motivatie om door te gaan elders zoeken en ik zou even niet weten waar. Eigenlijk wil ik me gewoon opsluiten en rust hebben. qlHeb genoeg gevochten en getreden de laatste tijd. ik loop heel de tijd te klooien voor manlief ook. zodat hij een gezonde lunch mee heeft naar zijn werk, zodat hij eindelijk zijn vaderschapsverlof zou opnemen want hij heeft er recht op. Maar zelf doet hik het niet. . pff heb daar gewoon geen zin meer in. op nieuwjaarsdag kwamen we bii zijn familie. Zijn ze daar beginnen schreeuwen en ruzie maken. Beschuldigde dat stom mens van een schoonmoeder me van dingen die niet waar zijn. we waren er dus snel weg. en dat in hrt bijzijn van onze zoon. en van de hele familie. :/ Ben het eigenlijk echt grondig beu. kan het niet eens gewoon even meezitten. Moet binnenkort ook een baan zoeken maar heb daar echt geen zin in. Maar we moeten financieel echt wel.
Oh meid wat een ellende voor jullie! Je mag dit jaar nog niet zwanger worden? Of wilt je man het niet? Kan me voorstellen dat het een flinke klap is voor je als je dromen aan duigen worden geholpen. Heel veel sterkte! Hopelijk kan je toch wat positieve energie halen uit een nieuwe baan ondanks dat je er tegenop ziet.
moet nog op controle bij de gyn. Maar ik denk dat ik van haar puur fysiek gezien rap zwanger mag worden.. ik wilde graag of rond juni of september opnieuw proberen zodat er niet erg veel verschil tussen de twee kids zit. dan zou torre 2,5 jaar zijn als de baby er is. En dan gaat hij naar de peuterschool dus toch al zelfstandiger dan hij nu is. Manlief vond het een goed idee om 8 jaar verschil te hebben tussen de kinderen of meer zelfs.. Ik weet alleen niet of ik dat binnen +-8 jaar nog zie zitten.. momenteel zitten we financieel even slecht.. we huren nog en de kosten lopen op. terwijl ik nog geen baan heb (momenteel krijg ik wel een uitkering). Vorig jaar lukte het ook maar niet om een goede baan te vinden en zat ik er daardoor ook door. Toen bleek ik in juli plots zwanger en waren we helemaal door elkaar geschud. Lang getwijfeld over Fennetje maar tegen de termijnecho was wel beslist dat we hem wilden.. dan kwam heel zijn verhaal er tussen. ik kon niet meer werken en ondertussen redelijk hoge facturen ontvangen.. Ik zie full time werken ook niet (meer) zitten maar zo geraken we niet weg uit dit huurhuis waar toch heel wat gebreken zijn. we betalen daarvoor 712 euro huur en 2000 euro aan gas en 1000 euro elektriciteit per jaar. Dit kan niet meer, wij kunnen dit niet blij betalen. Dus inderdaad financieel zijn we er nog niet klaar voor. Ik ging (heb een bachelor diploma) een goede job vinden (manlief heeft een vaste baan) en dan een tijdje werken zodat we zekerheid hebben.. En dan mocht er een kindje volgen maar hij wil dus niet. En dat is zijn recht uiteraard. en hij zit het helemaal somber in. Hij vermoedt dat het nog jaren duurt voor we ons eigen stekje hebben.
Heel erg naar allemaal @Lisalisalisa. Wie weet denkt je man er over een paar maanden toch anders over. Kan een hoop veranderen. Ik wens voor jullie al het goeds voor dit jaar. Dat er een hoop positiviteit op jullie pad mag komen!
Wat naar zeg! Heel veel sterkte met dit verlies. Wat hebben jullie hem een prachtige naam gegeven trouwens!