Dankje voor je reactie en @Betsies ook. Ik heb na de eerste mk hulp gezocht omdat ik er toen helemaal doorheen zat (viel samen met lockdown, werk en sociaal viel stil en ik zat me in mn eentje thuis op te vreten). Heb goede gesprekken gehad met fertiliteits-wandelcoach in die maanden, ook nog later in traject toen de 1e ivf werd afgeblazen vanwege cyste . Zij stuurt me nog steeds af en toe een berichtje en als ik wil kan ik aan de bel trekken voor een sessie. T lastige vind ik dat elke keer als ik zo'n kutdag heb denk, ik ga weer eens, maar dat de ergste rotfase vaak ook weer snel over gaat (o.a. door de handvatten die ik van haar heb). Dus vaak krijg ik het vanzelf weer onder controle. Ik heb zelf het idee dat het met pieken en dalen gaat, maar dat dit vooral met de fasen van het traject te maken heeft (erger bij hormoonstimulatie en laatste wachtdagen met buikpijn). Dus dat dat steeds terug komt zolang ik nog in het traject zit. Dus ik twijfel soms dan aan de toegevoegde waarde van behandelsessie snap je wat ik bedoel.. Qua toekomst denk ik idd dat we stappen moeten zetten, in ieder geval een goed gesprek over wat we wel en niet gaan uitzoeken. Ik belde net even met mijn man (werkt tot laat) en hij zou graag eerst weer willen evalueren met de hoofdbehandelaar als de resultaten van het RIF onderzoek er zijn. Hij wil een antwoord op de vraag wat objectief gezien onze kansen zijn en hoe verder met deze tp's. Hij is er natuurlijk bijna nooit bij in de kliniek (nu alleen bij tp sinds dat weer mag) dus denk dat hij ook weer eens een arts nodig heeft om te bepalen hoe hij erin staat en qua hoop. Dat is namelijk flink afgenomen bij hem en hij bereid zich langzaam voor op leven zonder kinderen, wat ik dan weer lastig vind want hij is degebe die me altijd moed inpraatte. Wat het voor ons betekend als ik wel verder wil en hij niet durf ik nog niet eens over na te denken. Dus iig lijkt me dat een goede eerste stap, evalueren. En van daaruit verder kijken wat we wel en niet voor plan B gaan uitzoeken en wanneer we daarmee beginnen. Hebben voorlopig natuurlijk nog 5 embryo's waardoor dit deel van het traject nog wel even loopt. Qua medische vervolgstappen zoals donatie vind ik lastig. Ze hebben geen enkel idee waarom het bij ons niet lukt. Goed zaad, normale cyclus, goede kwaliteit embryo's, geen andere afwijkingen. Dus wat ga je dan doneren en waarom? Dank voor t sparren meiden, soms helpt het al om alles gewoon even eruit te laten bij mensen die snappen wat het echt betekend dit traject
dat is denk ik wel een heel goed plan, dat evalueren. Herken heel erg dat je man je steun en toeverlaat kan zijn. Mijn man is ook altijd zo positief, dat heb ik soms echt nodig. En als hij dan begint te twijfelen, dan valt dat weg. herken ook heel erg de pieken en dalen. De dalen duren een paar dagen meestal, dan vormt zich toch wel vaak weer een soort van plan om je aan op te trekken. Vind het helemaal niet gek dat je dat ook zelf goed kan managen. Ik heb ik het begin wel hulp gehad, maar op een geven moment heeft hulp ook niet zoveel zin meer. Dat was ook mijn gevoel. Dat gaat het ‘probleem’ namelijk niet oplossen. Dat was in ieder geval mijn gevoel daarbij. En wat betreft de oorzaak. Dat maakt het ook zo lastig. Eicel kwaliteit is voor de hand liggend (maar misschien niet logisch qua leeftijd), maar het zou ook heel goed met toch de auto immuun ziekte te maken kunnen hebben. Of nog iets heel anders. Dat maakt dat ook wel heel lastig idd. Hoop dat deze dip weer snel voorbij is en jullie weer een helder plan voor jezelf hebben. Weet je al wanneer je de uitslagen van rif ongeveer kunt verwachten?
dank! Moest vandaag al aan je denken toen in het forum opende. Hou je het nog een beetje vol met wachten? Weet je al wanneer je wilt testen?
Raakt mij zo diep dit bericht..... Bij ons is kanker de boosdoener in onze familie, mijn moeder 51 jaar geworden na 5 maanden ziektebed (lever) mijn broertje 26 jaar na 2 jaar strijden (leukemie) en mijn zus 43 jaar 3 maanden strijden(slokdarm) Het maakt mij enorm onzeker voor de toekomst, ook bij mijn broer die ik nog heb....
Ben in de rustige afwacht fase, durf niet te testen, omdat ik dan weet dat ons traject over is probeer zolang mogelijk in mijn ontspannen flo te zitten
Tx meis ! RIF uitslag wordt ik 21e voor gebeld. Weet niet precies hoe t verder gaat, maar aangezien het een verwijzing was NG, verwacht ik dat ze met NG gaan overleggen over het vervolgbeleid..
Dat schiet al op dan. Volgende week meer duidelijkheid daarover dus. Ben ook wel heel benieuwd. Als daar nou eens iets uitkomt dat gewoon simpel te behandelen is. Dat zou eens fijn zijn! @droomwens79 ik zat nog even te rekenen, maar nu natuurlijk ook nog te vroeg. Hoop dat je soort van relaxed kunt blijven wachten. Edit: lees je andere bericht nu pas. Wat heftig zeg. Zo jong allemaal. Kan me heel goed voorstellen dat dit je heel onzeker kan maken. Pffff
Dankjulliewel lieverds!! ❤️ @droomwens79 ik bewonder je geduld en snap het ook heel goed, ik duim zo hard voor je mee!! En wat verschrikkelijk zwaar zo veel zo jonge verliezen in jullie familie, ongelofelijk, geen woorden voor. Wel een dikke knuffel!
Hoi lieverds! We hebben een hartje gezien vandaag!! De gynaecoloog deed echt beetje stom aan het doen vanwege het termijn, (bleef maar herhalen het kan mis gaan hoor, alsof we dat niet weten) ik ben drie dagen terug gezet, maar dat was vorige week bij de verloskundige al en het is sinds vorige week precies een week verder gegroeid en had ik al gezegd: we hebben een hartje gezien!! ❤️
Ah yes! Wat een onwijs fijn nieuws! En 3 dagen is niks op deze termijn + dat de exacte ovulatie onbekend is toch (ivm natuurlijke cyclus/geen testen)? Gefeliciteerd ♡