Om het even van me af te schrijven... Onze zoon is vanmiddag tegen de deurpost gevallen.... Ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik was op zijn slaapkamer zijn was aan het opruimen en in een keer hoor ik wat gestommel een klap en meteen ongelooflijk gehuil! Ik ga naar hem toe,pak hem op en zie het bloed uit zn hoofd stromen ..... Meteen naar vriend geroepen die op zolder was en die merkte al meteen dat het niet goed was aan mijn geroep. Dus hij kwam aan met de telefoon al in zn hand. Ik had tycho ondertussen al op commode gezet.... Omdat het bloed echt uit de wond stroomde meteen naar badkamer gerend en gaasje en verband uit de la gegrist en eromheen gedaan. Vriend belde naar de dokter en we konden gelijk komen. Hoefde gelukkig niet gehecht en ze kon het plakken. Zo zielog deed natuurlijk megapijn dus met zn vieren hem in de houtgreep om de lijm erop te krijgen... Gelukkig was hij daarna gauw weer rustig en toen we thuis waren ging hij weer spelen en heeft hij goed gegeten. Wekadvies mee gekregen voor vannacht. Tot nu toe niks aan de hand,is aardig wakker te krijgen en weet nog waar die is en wie we zijn. Hoop dat het zo blijft! Ik ben zo geschrokken!! Als ik er nog aan denk.... Wordt helemaal naar van dat beeld dat hij op de commode zat met al dat bloed over zn hele gezicht! Hij was ook flink aan het huilen en aan het wrijven met zn handen terwijl het maar bleef stromen.. Arme jongen
Ach ja, zielig hummeltje. Dat is schrikken. Jullie hebben goed gehandeld en je kunt niet altijd alles voorkomen. Morgen nog even rustig aan en liefde en aandacht is het beste medicijn!
ach zielig manneke logisch dat je geschrokken bent, maar jullie hebben goed gehandeld en je kan nu eenmaal niet alles voorkomen. kinderen leren alles met vallen en opstaan. veel succes vannacht en morgen hopelijk heeft hij er niet te veel last van.
En een hoofdwond bloedt ook altijd meteen zo... Logisch dat je jerot schrok. Wel goed dat je dus wel meteen het juiste doet ondanks de paniek! Dat weet Jean ook weer over jezelf
Schrikken hè.. Onze dochter heeft laatst precies hetzelfde gehad. Ze was tegen een kast gelopen en het begon meteen ontzettend te bloeden. Toen ze al dat bloed zag, was ze gelijk overstuur. Ik zag ook gelijk dat dit geen 'gewone' wond was, maar dat ik er mee naar de huisartsenpost moest (gebeurde net om 17 uur..). Helaas was mijn man niet thuis en had ik geen vervoer. Schoonouders gebeld en mijn schoonvader is meegereden naar het ziekenhuis en schoonmoeder bleef bij de jongste. Gelukkig kon het geplakt worden. Ik had een verband om haar hoofd geraaid, dus het bloedde niet meer (zichtbaar). Dus onze dochter was vrij rustig. Ook tijdens het plakken. Wij hebben geen wekadvies gekregen. Het is nu een paar weken geleden en het litteken ziet er netjes en rustig uit.
Ja, je kunt je huis nog zo goed beveiligen, met hoekjes op de tafel enzo, maar kinderen kunnen echt overal vallen en zich aan de normaalste (niet te beveiligen) objecten bezeren. Een kennisje van vroeger had een dochtertje, wat tegen de hoek van de (amerikaanse) koelkast aan viel. Hele gezicht lag open. Moest meer dan 10 hechtingen krijgen. Jeugdzorg kwam er bij kijken en er werd haar én haar dochtertje, wel 5x gevraagd wat er was gebeurd, want ze dachten aan kindermishandeling!
Navraag bij onze zoon gedaan... Hij zeg elke keer van de trap gevallen te zijn hoofd tegen de leuning en houtje (traphek zit tegen latje aan op de muur) en helemaal niet met zn hoofd tegen de deurpost. Nu weet mn vriend niet meer of hij traphek dicht had gedaan toen hij naar boven ging .... En ik kan me niet meer herinneren of het open stond toen ik tycho opraapte! Nouja maakt ook niets meer uit. We hebben hem elk uur wakker gemaakt op advies van ha en hap en hij was elke keer redelijk wakker te maken en aardig helder en beantwoordde vragen die we stelden. En nu vanmorgen kwam hij om 07:30 naar me toe en zei "mama ik ben wakker. En mn hoofdje doet niet meer zeer." Dus ik denk dat het gelukkig op die wond na meevalt. Hij is al de hele ochtend lekker aan het spelen en zn ding aan het doen. Pfff zag t al helemaal voor me dat ie toch hersenschudding ofsow zou hebben! En die paniek ... Het was echt reactie om,ook al raakte ik in paniek,het niet zo te laten zien aan hem omdat hij al zo overstuur was! En mn vriend stond naast me ook al te stressen. En toen we bij ha kwamen zei die gelijk goed gedaan dat verband,we laten het even zitten zodat het bloeden kan stoppen. Nooit geweten dat ik zo zou kunnen handelen in dit soort situaties!
Gisteren na zn middagdut (nouja dut .... ) had hij 1 van de 2 zwaluwstaartjes losgetrokken,oeps. Heb gisteravond toen hij sliep die laatste er maar afgehaald die zit direct over de wond en dacht als hij die er zelf aftrekt en het gaat een beetje te wild,ligt alles weer open en zit ik weer bij HA. Hij bleef gewoon slapen die lieverd hahah. @bubbel: ik was blij dat mn vriend thuis was. Hij heeft gereden en ik zat achterin met tycho op schoot. Hadden bij buren aangebeld of die op milou kon passen en schoonmoeder gebeld om naar ons huis te komen. Die is meteen in auto gesprongen en heeft milou overgenomen van de buurvrouw. @LadyXochi: kindermishandeling? Jeetje dat is nogal wat als ze gewoon tegen een koelkast aanvalt! Dokter hier reageerde relaxt. Ze vertelde meteen datbze met haar eigen drie kinderen ook zo vaak wat had van gat in hoofd tot aan gebroken armen en benen.
Aah, wat zielig. Gelukkig lijkt het mee te vallen. Van de zomer was zoontje nog even wat pakken in de tuin en ik pakte de post. Toen ik ineens een bonk hoorde en zoontjes gegil. Hij lag met z'n hoofd naar de grond en toen ik hem oppakte stroomde het bloed ook heel erg hard langs z'n hoofdje. Hij is op de rand van de kleine tuintafel gevallen met glasplaat. Ik ben niet paniekerig aangelegd, maar op dat moment schrok ik me wild. Gelijk een handdoek erop, aan de buurman gevraagd om mee te rijden naar de huisarts. Zag het niet zitten om met een kind met een gat in z'n hoofd auto te rijden. Zoontje was al gauw weer vrolijk, totdat het geplakt ging worden. 's Avonds, hij lag een half uur op bed en ik hoorde weer gegil. Is het weer open gesprongen. Zo zielig, weer stroomde het bloed langs z'n hoofd. Uiteindelijk is het gehecht, en dit heeft toch wel een impact op 'm gemaakt. Elke keer als we eens naar de dokter moeten, voor hem of voor mij kijkt hij me angstig aan.