hey mensen sorry maar ik moet ff klagen..... tijdens mijn bevalling is mijn stuitje gebroken en verschoven.. wekenlang heb ik niet kunnen zitten e.d nu gaat het weer maar het is nog heel erg gevoelig. ik kan er niet aankomen dat doet teveel pijn. ook lang staan (i.v.m werk) gaat ook niet al te best dan kruip ik 's avonds zowat naar de badkamer dus ik van de week even naar de huisarts. en die zegt; ja het is een breuk geweest en moet vanzelf helen daar gaat tijd oveer heen. de pijn moet je maar mee leren leven. dat begrijp ik hoor! dat het tijd nodig heeft! maar toen ik vroeg van ja ik ben 23 moet ik dan mn hele leven last van mn zitvlak hebben zei ie gewoon; ja leef er maar mee sommige mensen leven elke dag met meer pijn! ook dat besef ik heus wel! maar moet er toch niet aan denken! wat vinden jullie hiervan, moet ik voor een second opinion gaan? sorry voor het lange verhaal!
Sorry hoor maar wat een ongevoelige arts....ik zou een verwijzing naar het ziekenhuis eisen! En misschien blijven die wel bij dezelfde diagnose maar misschien hebben ze ook iets om het allemaal wat comfortabeler of helemaal te verhelpen. Succes!
Ik val hier soms van de eene verbazing in de andere over wat huisartsen er uit durven flappen tegen hun patienten (KLANTEN!) Dit komt op mij over als: " Ja mevrouwtje natuurlijk heb je pijn je bot is gebroken DUH! Jammer dat je pijn hebt maar ik kan er niks mee dus opsoutuh! VOLGENDE NUMMERTJE!" Hallo zeg! Hebben het hier over mensen. Met pijn moeten leven is een van de ergere dingen die je kan hebben. Hij had op zn aller minst iets kunnen verzinnen om de pijn te verzachten om nog maar niet te spreken over zn "bed side manners" Verder kan ik me niet voorstellen dat hier werkelijk helemaal niks aan te doen is. Laat je idd maar eens verwijzen naar iemand die er meer vanaf weet als een huis tuin en keuken doktertje (ja sorry hoor als we neerbuigend gaan doen dan kan ik dat ook )
Voor een second opinion gaan hoor! Zeker weten. Jeetje wat zijn sommige HA ongevoelig. Sterkte ermee!
Als ik huisarts zou zijn, zou ik juist willen dat mensen zo min mogelijk pijn hebben. Je bent inderdaad nog jong, je hoort gewoon 'jonge' dingen te kunnen doen (zoals o.a. voor je kindje zorgen). Het is de moeite waard om voor de 2nd opinion te gaan want wie weet kun je dan wel zonder pijn leven en dat zou toch heerlijk zijn! je gezondheid is veel waard.
ik zou een afspraak bij een goede therapeut maken die bekend is met bekkeninstabiliteit e.d. als er tijdens de bevalling wat verschoven is, kan hij dat (indien mogelijk) weer enigzins terug schuiven. Ik heb zelf ontzettend last gehad vlak voor mijn bevalling en erna, maar doordat de therapeut hier is geweest, en ik later nog een keer bij hem (nadat hij hier is geweest ging het al stukken beter) heb ik er maar kort last van gehad. bij mij was mijn si gewricht iets verschoven, en er hoeft maar iets een heel klein stukje verschoven te zijn en dan houd je er ontzettend lang last van terwijl dat eigenlijk niet nodig zou hoeven te zijn. dus laat die ha lekker voor wat het is zou ik zeggen en maak een afspraak met een therapeut. via de vk kan je ook vragen of zij iemand weten die daar gespecialiseerd in is. zo ben ik ook destijds bij die van mij terecht gekomen, en die dank ik nu nog letterlijk en mijn knieën dat hij me zo goed geholpen heeft, anders had ik nu nog achterstevoren van de trap afgegaan op mijn r..t
jeetje wat een botte boer, dat vind ik dus echt niet normaal! idd net dezelfde tip als mamatje 24 hierboven
idd voor een second opinion gaan maar hou er wel rekening mee dat een gekneusd stuitje al een jaar pijnlijk kan zijn, laat staan een gebroken stuitje, maar dat neemt niet weg dat je huisarts je absoluut serieus had kunnen nemen want dat heeft hij in mijn ogen niet gedaan, wat een bouwvakker!
Wat een vreselijke ongeinteresseerde huisarts! Meid, ga voor een second opinion, want het kan nooit de bedoeling zijn dat je maar met de pijn moet "leren leven" dat is onzin! Heel veel sterkte en succes!
ik zou een doorverwijsbrief vragen voor het ziekenhuis, en zeker een ook een andere arst er naar laten kijken. ik leef ook 24 uur met pijn (26jr) en leuk is het echt niet, ondertussen wel geaccepteerd, doe ook gewoon alles, laat er niks voor, maar soms is het genoeg, idd savonds, helemaal als je tot rust komt sterkte ik hoop dat je toch pijn vrij kan worden
mijn vervangende HA deed ook een keer zo stom toen ben ik er gelijk tegeningegaan en gezegd dat ik geen klein kind ben en als hij niet normaal kan doen dat hij mij niet meer mocht helpen .. elke keer als ik belde zei ik gelijk niet bij dokter lul (zo noem ik hem)laatst moesten we met tim en het kon niet anders nou .......... ben nog noooooooooooooit zo vriendelijk geholpen ! gewoon zeggen dus.. kom nou wat is dat nou voor antwoord ! als ik mijn dag niet heb op mijn werk zullen mijn klanten dat echt niet merken ... ik behandel een ander zoals ik zelf ook behandeld wil worden ! succes
2nd opinion. het hoeft niet zo erg te blijven. mijn tante heeft een verbijzeld stuitje en alhoewel ze nog steeds pijn heeft is het veeeeeeeel beter dan het geweest is, ze heeft zelfs een stand beroep voor 36 uur per week!
in ieder geval zou ik op zoek gaan naar een andere huisarts, en bij hem ff een nieuwe afspraak maken!
ik ben eens van de trap gestuiterd. niets gebroken, maar mijn stuitje, daar heb ik denk ik 1 1/2 jaar pijn aan gehad. mijn arts zei dat het gewoon heel lang kon duren en dat klopte. gelukkig daar geen pijn meer aan, maar nog wel aan mijn elleboog. schijnt beschadigd botvlies ofzo, en dat duurt nu al 3 1/2 jaar. het kan dus zeker met een breuk en alles lang duren, maar als je iemand kan vinden die je eerder kan helpen... ik zou het zeker proberen!