Kopt idd wel wat topicstarster zegt. Als je eens klaagt over bv dan ga je toch over op kv ? Als je geen zin hebt om door de regen een pak kv te kopen of je hebt geen zin om alweer die flesjes schoon te maken dan stop je toch ook niet ?
ja en als je helemaal geen zin hebt om bv te geven, maar ook niet over wil op fv dan laat je je man toch bv geven...
Ik word hier zooo moe van hè, dat hele ''wij'-'jullie' gedoe. Als een bv-gevende-moeder iets zegt, wordt er meteen gedacht dat alle bv-gevende-moeders zo denken en vice versa. En nee, deze vermoeidheid heeft niets met mijn bv te maken. Dus eigenlijk ben ik off topic bezig. On topic dan maar weer. Gelukkig heb ik niet veel ervaring met commentaar op deze manier, lijkt me erg vervelend!
Zo, ik breek ff in als FV mama . Ik vind het hartstikke terecht dat BV mama's ook mogen klagen, alleen belachelijk dat er zo simpel over wordtgedacht 'dan stop je toch?' of 'ga je toch lekker kv geven?'. We klagen allemaal weleens, of je nou fv mama, bv mama bent, we zijn allemaal mama. En ik kan me best voorstellen dat het supervermoeiend is om regelmatig 's nachts je bed uit te komen.... Sterkte ermee! *sluipt weer terug naar fv topic*
Hahaha, tuurlijk kan dat! Ik heb geen problemen met BV mama's hoor, ook niet als gezegd wordt dat het beter is voor je baby, want dat vind ik ook . Ok, nu zeg ik niks meer hoor . doei doei!
Eigenlijk hou ik niet van de term 'mislukte borstvoeding'. Want zodra een kind moedermelk binnenkrijgt is de borstvoeding al 'gelukt'. Hooguit lukt het niet op de manier die je voor ogen had (kolven i.p.v. live, combi i.p.v. exclusief) en niet zo lang al je van te voren gedacht had. Maar om al die tijd voordat je stopt als 'mislukking' weg te schrijven? Dat vind ik getuigen van onderschatten van je eigen kunnen. Elke slok die je kind neemt is gelukt en die neemt niemand je kind meer af.
Ja bb, in het begin echt wel om de 2 uur aanleggen en soms wel vaker. Die kleintjes die huilen ook niet alleen omdat ze honger hebben, maar ook omdat ze net van hun vertrouwde omgeving weg zijn en kunnen daarom ook slecht slapen. Ik voelde me ook in het begin net een melkmachine (of een speentje... )Gelukkig bracht de borst wel wat troost.. Smoekie, dit is niet verkeerd bedoeld hoor, maar volgens mij heb jij het er moeilijker mee dan wij... je hoeft je niet te verdedigen, ik snap best dat jij fv geeft, omdat het gewoon niet anders kon en dan ben je blij dat er nog zoiets als kv bestaat, toch? Maar waarom is het dan altijd zo'n strijd? Hier is het uiteindelijk gelukt (ook met veel doorzetten). Ik vind het daarom lastig om me in te beelden dat het niet zou lukken... sorry Even om bij de topic te blijven, het is als bv-mama soms lastig om zeker als het moeilijk gaat mensen te overtuigen dat je toch hoe dan ook nog graag bv te willen blijven geven en dat is een goeie zaak! Iedereen kan dan wel zeggen van "stop er dan maar mee" Maar het is juist goed om even te klagen en dan gewoon weer even moed te verzamelen om dan toch door te gaan, want dat is toch prachtig!
Nu wil ik ook weer even mijn verhaal kwijt hoor: Vanochtend op mijn werk (eerste werkdag) aangekomen, komt een collega van mij binnen (met wie ik het erg goed kan vinden) en ik geef aan dat ik bang ben dat het kolven niet gaat lukken op het werk. Zegt ze: kan je niet 's ochtends en 's avonds kolven, dan hoeft het hier niet (meer in de zin van, dan heb je hier de tijd voor je werk) en: als het niet lukt, stap je toch over op de fles? Tja.... dat zij dat nou zo makkelijk gedaan heeft... ik wil gewoon graag borstvoeding geven! En schreef ik hier eerder dat ik waarschijnlijk als enige de kolfruimte zou gaan gebruiken, stonden we vanmiddag te dringen met z'n 3-en! (en ik was eerst ) Er zijn dus nog 2 andere moeders die kolven. Vind ik toch wel prettig.
Mee eens hoor! Moet eerlijk zeggen dat in eerste instantie, al tijdens mijn zwangerschap, de 'borstvoedingsmaffia' me nogal tegen de borst stuitte. Ik weet niet hoe het bij jullie is geweest, maar ik ben echt gestalked om bv te gaan geven. terwijl ik eigenlijk meteen al voor mezelf had besloten om bv te gaan geven. Erg vermoeiend, het ging me op den duur echt tegenstaan. Speelt misschien ook mee dat ik maar liefst 14 verschillende verloskundigen en 2 kraamverzorgsters aan mn buik heb gehad, die stuk voor stuk dat natuurlijk moesten aankaarten.. Naar een bv info avond geweest, waar ik niet de gewenste infomatie kreeg maar een ware propaganda over bv. Terwijl ik allang besloten had, en eigenlijk graag wilde weten HOE DAN.. Ben ook nog voor de bevalling al speciaal opgebeld door een overijverige wijkverpleegkundige, die waarschijnlijk in mijn dossier had zien staan dat ik allergieen heb en die even niks anders te doen had dan te gaan bellen, met specifiek de vraag of ik bv ging geven. Zucht. Jahaaaa. Verder gebeurt het me ook erg vaak dat je mensen tegenkomt, en zo´n beetje de eerste drie vragen zijn: hoe oud? slaapt ze door? en geef je bv? Vandaag de tandarts nog.. JA IK GEEF BV. (En nee, het gaat eigenlijk helemaal niet zo makkelijk). Ik vraag toch ook niet wat jij gisteravond hebt gegeten, piepers of rijst? Wat mij betreft snijd het mes aan twee kanten. Je doet t toch nooit goed. Of je nou moet verdedigen waarom je fv geeft, of waarom je (nog) bv geeft..
Tuurlijk heb ik het er moeilijk gehad ook niet zo vreemd toch als je gewoon bv wilt geven en je komt allerlei obstakels tegen en dat je uiteindelijk eieren voor je geld moet kiezen en waarom het altijd een strijd is is mede om de reacties van anderen die zich weinig tot niet in kunnen leven als iemand zegt het lukte nietzo ook jij, jij kan het je ook niet goed voorstellen dat het niet zou lukken ik ben er aardig mee bezig geweest moet ik zeggen, en had ik die andere 2 kinderen niet gehad, had ik ongetwijfeld nog langer doorgetobd, maar ik heb nog 2 kinderen die mijn aandacht en hulp nodig hebben, ik heb een man die als zelfstandigondernemer werkt dus eigenlijk alles komt op mij terecht, ik kan niet mijn aandacht aan de kinderen geven om ze naar school-club e.d. te brengen als ik 24-7 met de kleine bezig ben ik kan niet mijn verstand bij het boekhouden houden als de kleine roept(huilt) omdat het weer wil eten , en zo kan ik nog even doorgaan En wat ik ook al zei, om bv te laten slagen zijn er meerdere dingen nodig dan alleen maar goede wil zo heb je ook je voedingstoffen nodig, en als je die niet of weinig binnenkrijgt is het ook wel logisch dat de kleine continue honger heeft .je moet ook lekker rustig kunnen zitten en dat gaat hier gewoon niet met 2 kids die veel aandacht nodig hebben, met visite die te pas en te onpas aan de deur staat etc etc . Ik snap gewoon niet dat je als moeder zijnde je je te kust en te keur moet verdedigen voor de keuze die je maakt van mij hoeft niemand zich te verdedigen hoor, maar andersom klaarblijkelijk keer op keer weer wel Daarbij moet ik zeggen dat ik gelukkig in een omgeving verkeer die lang niet zo kortzichtig is als wat ik hier op het forum wel eens meemaak ik persoonlijk heb me nooit hoeven te verdedigen voor het feit dat de bv niet gelukt is en ik over ben gestapt of fv (lang leven de flesvoeding ) , en heb ook alleen maar positieve reacties gehad van cb-ha-vk etc etc dat ik het in ieder geval geprobeerd heb, maar ja dat ik het uiteindelijk op heb moeten geven in het belang van de kleine, in het belang van mijzelf en man , en in het belang van mijn andere kinderen In mijn ogen doe je het als bv gevende moeder altijd goed, tis de kortzichtigheid van anders, die je soms wel eens ander doen geloven en idd het mes snijd aan 2 kanten hadden meer mensen dat besef maar
Zooooo, wat een verhalen meiden! Ik had niet gedacht dat een simpel "klagertje" zo'n discussie zou losweken! In ieder geval merk ik dat ik niet alleen sta in mijn frustratie dat mijn vermoeidheid volgens anderen altijd aan de BV ligt! Verder vind ik het prima als mensen over gaan op de FV. Iedere moeder wil het beste voor haar kind, dus de beslissing zal meestal met zorg gemaakt zijn. Ik wil dat alleen (nog) niet en wordt er dan zo moe van dat er niet naar andere factoren gekeken wordt. En ik was al zo moe! Fijn dat jullie zo met me meeleven, ook de FV moeders! Dank!
Hoewel ik me voorgenomen had echt ontopic te blijven zie ik nu enkele dingen waar ik wel even op wil reageren (sorry). Nee, ik helemaal niet. Heb het bij de vk zelf maar aangegeven op een gegeven moment, evenals hoe ik mijn bevalling voor ogen zag trouwens, omdat er helemaal niet naar gevraagd werd. En toen werd er alleen een aantekening gemaakt en dat was het dan... Nou het is wel logisch dat de tandarts dat vraagt hoor, sommige behandelingen kunnen misschien niet met bv. Dus ik vind het juist wel goed dat de tandarts dat zei... Nee dit klopt echt niet! Of je moet wel heel zwaar ondervoed zijn geweest, zeg maar a la anorexia, dan kun je te weinig voedingsstoffen hebben, maar verder echt helemaal niet! Dit is echt een hardnekkig fabeltje!
Nee, hier gelukkig niet gestalkt. De gyn heeft er in de zwangerschap niet eens na gevraagd, en ik het het er ook niet met hem over gehad. Moet ik daarover beginnen dan? Als hij het er niet over heeft? Tja, ik wist ook niet wat er van me verwacht werd. Verder werd er altijd (familie, vrienden, kennissen, maar zelfs na de geboorte in het ziekenhuis) maar vanuit gegaan, dat ik flessen ging geven omdat het er twee waren! Pfff dat is ook vermoeiend hoor. Kunnen er geen 2 kindjes aan de borst dan? Na wat doorzettingsvermogen, en wat hulp van kv dan nu toch 2 kindjes die groot worden door mijn melk! Kan belangstelling zijn, maar ook zeker ivm behandelingen (denk aan evt. verdovingen, pijnstillers na afloop van een behandeling, behandelingen met (grote(re)) kans op een eventuele onsteking -> lees antibiotica), waarschijnlijk hebben ze het ook even in je dossier getikt (of geschreven). (maar wedje leggen dat er bijv over een half jaar bij de controle geen haan meer naar kraait, ze zijn er zo vanuit gegaan dat het nvt is, dus mocht je dan nog aan de bv zitten, gewoon weer melden hoor.) @ Snoopy, die mensen snappen er niks van! Lekker laten kletsen he! Gewoon lekker gaan kolven! Goed trouwens dat jullie toch met zn drieën zijn!
Of die eeuwige vraag: Waneer ga je ermee stoppen? - Eerst gaan mensen er vanuit dat je na 3 maanden stopt: want je gaat weer werken. - Dan verwachten/ denken ze dat je na 4 maanden wel gaat stoppen: het is zwaar in combi met werken, je mag bijvoeden (wat veel mensen nog stééds denken) - Daarna verwachten ze dat je op zijn max. met 6 maand stopt: dan kun je toch bijvoeden etc. En dan heeft het toch lang genoeg geduurd!? Als je dan zegt dat je nog steeds zelf voedt, krijg je reacties als: Goh, straks heb je toch een heel groot kind aan je borst, is toch raar... Of: Voed jij nog steeds zelf? Meen je niet! Jeetje, hoe lang ga je er nog mee door dan? PPff....hier word ik dus moe van....Is nog erger dan de BV zelf (want zo vermoeiend is het allemaal niet meer)!
Zo idd Marsab! Word gek van die vraag, vooral nu we net dat jaar gepasseerd zijn. En ik krijg altijd na die vraag de volgende vraag erachteraan: ga je dan ook door tot ze 6 is of zo? Ik antwoord altijd met: ik sluit niets uit. Dan zijn ze gelijk stil hahaha
Ja, juist! Dat gevoel dus! Waarom moet ik het altijd uitleggen, waarom moet ik me altijd verdedigen. En ik blijf met dezelfde, nog steeds geldige, argumenten komen. Waarom kunnen ze nou niet gewoon zeggen: wat vervelend voor je, waar denk je dat het aan ligt. Of gewoon helemaal niets, dat mag ook.
Zelfs ik kreeg van de week de vraag, wanneer ga je stoppen! Amber is nog geen 3 maanden.... Amber heeft erge last van eczeem en uitslag, eerste conclusie van mensen oh dat komt door de borstvoeding. (zo ook even meegeklaagd )