Dat is zeker een goede stap. Eerst even tot rust komen. En als jij alles op een rijtje heb en je kleine gaat het goed mee komt die stap. Hopelijk ben je snel een beetje op rust. Sterkte!
Och jeetje toch.. wat een schrik! Hopelijk is de operatie geslaagd en mag hij zijn vingertjes behouden. En natuurlijk ben je geen slechte moeder! Een ongeluk zit in een klein hoekje. Sterkte!
Lijkt me heel naar om mee te maken.... snap volledig dat je het steeds weer voor je ziet. Veel sterkte en hoop dat het helemaal goedkomt met zijn vingertjes!
T is nu 3:45 uur. Max is met onderbreking van de medicijnen nog steeds heerlijk aan t slapen. Ik heb nu ongeveer 3 a 4 uurtjes erop zitten maar merk nu wel dat ik onrustig lig hier op mijn strecher. Omdat max ook nog eens de waterpokken heeft liggen we op een isolatie kamer. Mag er alleen af als t moet. 1 voordeel. ....we hebben de kamer voor ons alleen en een wc heel dichtbij hihi. Maar vooralsnog hadden we dit liever niet mee gemaakt. Hoop steeds dat t een boze droom is en als we straks wakker worden er niks aan de hand is (maffe woordspeling nu zeg) Ga nog maar ff proberen te slapen. Om 8 uur komen ze weer voor de pijnstillers en de vloeibare ab.
Ach jee, ik kan mij voorstellen dat je enorm geschrokken bent en je verschrikkelijk schuldig voelt! Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar ik zou zeker ook voor jullie dochtertje iets van 'hulp' vragen zodat zij zich niet ook heel schuldig voelt, zeker als het niet goed afloopt met de vingers van haar broertje kán dat behoorlijk traumatisch voor haar zijn. 😔 Hopen dat alles snel weer helemaal goed komt, sterkte! 🙏🏻
Ik ga maandag op school kijken of daar een maatschappelijk werker aanwezig is. Uiteraard ook de leraren van zowel dochter al zoon op de hoogte stellen. nikita is nog 6 en max is nog 4. Zijn beide over 6 weekjes jarig. Ze voelt zich vreselijk schuldig. Wij zijn absoluut niet boos op haar geworden maar moest in de auto terug naar huis heel hard huilen omdat t niet zo slim is geweest van haar. Ze komt ook gewoon hier op bezoek en ze wikt graag haar broertje verzorgen door etendeegeven ed. Zo lief is fat maar denk dat ze t ook deels uit schuld gevoel doet. Mijn man heeft haar ook lekker bij ons in bed genomen zodat ze niet alleen de nacht door hoefde.
Allereerst veel sterkte. Wat een pech. Maar wat de rest ook al zegt, ongelukken gebeuren. Ik wil alleen wel even reageren op je laatste opmerking dat het niet zo slim is van je dochter. Ze is 6 jaar en heeft nooit de impact kunnen voorzien. Hopelijk maak je dat haar ook duidelijk. Al met al denk ik namelijk dat zij hier ook nogal een harde klap van heeft gehad. Ze heeft niets doms gedaan. Ze hielp papa en mama met de tegels in de tuin..... Heel veel sterkte. Hopelijk komt iedereen er goed van af. xxx
Nee wij zeiden dat niet tegen haar hoor. Nikita vertelde dat huilend aan haar paps. Dat zij niet zo slim is geweest . Kwam helemaal uit zichzelf ermee aanzetten Staat misschien beetje verkeerd geschreven maar typte op mijn foon Wij maken geen verwijten naar haar. Herhalen continu dat t niet haar schuld is geweest en dat t een ongeluk is geweest met voor nu grote gevolgen. We komen er wel boven op maar dat zal heel zwaar worden. T liefst spoel ik nu 8 weken door zodat we t resultaat van zn vingers goed zien
Pfff wat moeten jullie geschrokken zijn!!! Jullie hoeven je niet schuldig te voelen, je verwacht toch niet dat zoiets gebeurt en als ik het zo lees kan ik het me haast niet voorstellen dat je vingers van je zoontje er door een tegel zo aan toe kunnen zijn! Maar snap het gevoel wel, ik zou me ook schuldig voelen, of dat nou terecht is of niet, dat zit er gewoon in. En zo sneu voor je dochter... Onze kinderen zijn net een paar maandjes ouder, kan me haar schuldgevoel zo goed voorstellen. Maar ik zou ook meteen uitleggen dat hoe het ook afloopt, je prima kan leven met 1 of 2 vingers minder. Hoe moeilijk het ook zal zijn voor jullie, want je wil dit helemaal niet voor je kindje, maar uiteindelijk is het wel zo en dat zal het voor je dochter misschien al iets makkelijker maken. Want schuldig voelen zal ze zich toch altijd wel een beetje denk ik. Vervelend ook dat jullie in isolatie liggen, zal je net zien dat alles tegelijk komt. Wij hadden dat toen de jongste als baby in het ziekenhuis lag en de oudste toen waterpokken kreeg. En het is juist zo lekker om even een rondje door het ziekenhuis te lopen. Maar goed, het is even niet anders en niet het ergste. Hoop in ieder geval dat het goed gaat komen met de vingers van je zoontje!
Heel veel sterkte. Wat een verdriet en naar gevoel zal je hebben. Onderhuids wat als ik, wat als zij.... Een ongeluk, niet expres, maar het maalt wel. Ik heb op mn 4e ook een plat vingertje gehad. Bovenste Kootje van mn wijsvinger. Ondanks dat ze dachten dat die niet te redden was, afgewacht. En ik heb hem nog, is de helft korter, want het groeit veel langzamer dan aan de andere kant, littekens, zelfs nieuwe nagel wat niet was verwacht en na bijna 15 jaar had ik er weer gevoel in. Enige wat ik me herinner is dat ik blij was dat ik mocht fietsen en dat ik een puzzel in de klas liet vallen en de juf boos op me werd omdat ik geen hulp wilde van klasgenootjes. Verder het ziekenhuis, op een gegeven moment verbanden verwisselen, weet ik niet meer van. Heel veel dingen zijn overgenomen door mn middel en ringvinger, zoals het schrijven, drinken enz Het is moeilijk voor je en jullie hebben nog een lange weg te gaan of de vingers behouden kunnen worden en als dat kan, dan duurt het nog een tijd. Maar er komt een eind aan deze nachtmerrie. Echt, niemands schuld, dit is pech, je had dit niet verwacht en zeker niet gewild. Ik vind het verschrikkelijk! En hoe is jullie mannetje er verder onder? En jullie dochtertje Aww wat zal ze zich slecht voelen! Hopelijk kunnen jullie het duidelijker aan haar maken dat zij zich niet zo hoeft te voelen
Mooi zo, dat pakken jullie prima op lijkt mij zo, meer kan je op dit moment ook niet doen. 😔 Maar ik weet uit ervaring ook dat de impact op een kind enorm kan zijn, zeker als de zichtbare schade de rest van z'n leven aanwezig blijft. Dan zal ze er altijd aan herinnerd worden en zich altijd rot voelen, ook al is het natuurlijk absoluut niet haar schuld. Daarom idd slim als iemand haar helpt de scherpe kantjes eraf te halen. Het komt echt wel goed, er zijn idd veel ergere dingen dan een paar vingers moeten missen, maar het heeft natuurlijk toch best wel ingrijpende gevolgen. Hopelijk komt het niet zo ver, sterkte nogmaals! 🙏🏻
Jee wat een verhaal zeg ! Goed dat je ook hulp gaat zoeken bij de verwerking alhoewel ik denk dat zoals jullie nu reageren normaal is. Dit is super heftig en en het is heel normaal dat jullie er nu niet mee om kunnen gaan. Je zit er nog midden in nu. Hoe is je zoontje er zelf onder ? Heel veel sterkte in ieder geval voor jullie allemaal !
t was geen gewone tegel maar een 50 x50 beton tegel en die richten flinke schade aan En indd mocht t "noodlot" toeslaan dan is t niet anders en moet hij en wij ermee dealen maar t zou fijn zijn als zijn vingers behouden blijven. De plastische chirurg is net geweest en vind t er "mooi" uitzien voor zover t mooi kan zijn. t bloed nog wel een beetje maar dat schijnt een goed teken te zijn. Maandag weer terug komen bij de chirurg en dan weten we misschien weer wat meer. Hij mag dus lekker mee naar huis vanmiddag Vind t wel rete spannend hoor. T hele weekend zonder professional die weet wat hij ziet en waar hij naar kijken moet. Maar ze zullen er wel vertrouwen in hebben dat hij naar huis mag
Nee we blijven hopen op een goede afloop. t enige voordeel hieraan is dat t zijn rechter handje is en hij links alles doet. En t zijn zijn pinken ringvinger dus rechts iets oppakken hoeft geen problemen te geven. Mochten de topjes goed blijven dan zal alleen enig verlies van gevoel missen dus blijvende schade zal er zeker blijven maar pas over een half jaar tot enkele jaren zal blijken wat die blijvende schade precies zal inhouden De arts adviseerde om niet meteen hulp voor mijn dochter in te schakelen omdat t ook kan zijn dat zij t in rust en stilte kan verwerken. Mochten we merken dat ze er over wilt praten dan zal er hulp klaar staan. Meer kunnen we indd niet doen behalve max helpen met alles
Door de pcm en diclofenac heeft hij bijna geen pijn. Je moet er natuurlijk niet aan gaan zitten maar hij zit nu lekker tv te kijken en ik stop er zo af en toe stukjes brood in haha. Hij heeft ook de hele nacht geslapen. Van half 11 tot half 7 vanmorgen alleen met onderbreking van de medicijnen en pijnstillers is hij even wakker geweest
Wat fijn dat hij mee naar huis mag! Durf je er nu wat meer naar te kijken? Als je twijfelt gewoon het ziekenhuis bellen, daar zijn ze voor! Bizar hoe zo'n gezellige dag met z'n allen werken in de tuin kan omslaan hè... Tuurlijk wil je dat het helemaal goed komt met zijn vingers, dat hoop ik ook echt! Verwen hem maar lekker, misschien een idee om je dochter iets te laten uitzoeken om aan hem te geven? Een leuke film ofzo? Of met z'n allen naar de bioscoop? Wat iemand hierboven al schreef, dat toen ze iets had ze zich nu eigenlijk vooral het leuke herinnert. Mijn man had hetzelfde toen hij 8 jaar was, had een flinke brandwond op zijn been en heeft toen een week in het ziekenhuis gelegen. Wat hij zich kan herinneren zijn de cadeautjes, de ijsjes en dat het zo gezellig was dat er zoveel visite kwam
Oh en blijf hier lekker van je afschrijven! Ik heb destijds ook een topic geopend en alles van me afgeschreven, dat is zo fijn!
Bizar he dat t zo vreselijk mis kan gaan in een fractie van een seconde. Kan de chirurg wel zoenen voor zijn handelen. Ja ik durf er iets meer naar te kijken van een afstandje. dichtbij komt vanzelf. kwestie van wennen ook. Je ziet alles. Hoe de huid is gehecht en waar de pinnen zitten want die steken iets uit. Hij heeft nu een washandje om zijn handje zitten zodat hij niet geconfronteerd wordt met de wond zelf want een fraai gezicht is anders. T is indd miss wel een idee dat ze nog een kado-tje oid kan uitzoeken als ze dat wilt.
Ja t lucht heel erg op dat ik ook mijn gevoel hier kan neer zetten .hoef ik alle mensen die dichtbij staan niet lastig te vallen met steeds opnieuw t verhaal