Dank jullie wel. We worden niet echt gespaard op t moment. Ik vind t heel zwaar maar t is nog veel zwaarder voor mijn mam. Om zoveel verdriet te zien bij mijn moeder vind ik echt vreselijk. Maar we moeten er door heen. En we gaan vechten voor hem zolang de verplegers en artsen ook voor hem vechten
Ooohh jeetje wat erg zeg. 😥 Zoiets kan nou eenmaal gebeuren je hebt als moeder helaas niet 1000 ogen om alles te overzien...dit kan de beste overkomen. Sterkte!!
Jeetje. Dit is zo erg om mee te maken!! Ontzettend veel sterkte zeg. Ik krijg al kippenvel als ik eraan denk pfff
ff update van mijn kant uit Hij heeft de maandag erop ( 18 mei) een afspraak gehad bij de plastisch chirurg en daar hebben ze t operatie verband afgehaald. Helaas zat dit helemaal door t vele bloed vast geplakt en hebben ze t een uur lang geweekt en voorzichtig eraf gehaald. De wonden zagen er goed uit en mochten daarna door naar de gips kamer waar hij vervolgens een mooi oranje gips heeft uit gekozen. Ze hebben t voorbij zijn vingers gegipst zodat er een soort bumpertje zou ontstaan zodat hij zijn vingertoppen niet kon stoten met spelen ed Wel hebben ze vet gaas over zijn vingers gedaan zodat dit ook niet zo vast zou plakken. Volgende week donderdag hebben we weer een afspraak bij de chirurg en dan gaan als de botten goed genezen de pinnen er uit maar wel met een roesje want die plaatselijke verdoving vind ik geen goed idee bij een jong kereltje waarvan zijn vingers nog vreselijk pijn doen als je ze alleen al aanraakt Mijn stiefvader is helaas 25 mei overleden. Hij lag al aan de hart long machine maar de bewuste avond dat ze zijn hart weer op gang probeerde te krijgen met medicijnen kreeg zijn hart een stuip en heeft ondanks de machine toch een hart stilstand gekregen, Ze hebben m nog geprobeerd terug te halen met shocks maar dat mocht niet baten. Dus we zijn door t zh gebeld rond 19 uur om te komen en als wij er waren zouden ze de machines stop zetten met als gevolg dat hij half 10 in de avond is overleden Helaas op de verjaardag van zijn dochter. Afgelopen dinsdag hebben we de condoleance gehad waar 250 man kwamen en woensdag hebben wij m in besloten kring begraven. Zijn graf is 1 grote bloemenzee waardoor je wel kan zien hoe geliefd Martin was in zijn leven. Mijn moeder gaat vandaag naar huis om morgen de steen te regelen en om een afspraak te maken bij de ha maar woensdag komt ze weer terug tot vrijdag want we zijn bezig met een makelaar om een huisje te kopen hier in de omgevingen donderdag gaat ze met mij mee naar t zh voor max zijn handje. Ze heeft ook gister een jong papegaaitje gekocht als maatje. Haar man was allergie's waardoor haar vorige papegaai weg moest maar nu hij er niet meer is heeft ze toch weer een lief maatje om voor te zorgen
Oh jeetje werd wel voor gevreesd natuurlijk maar wat naar dat je stiefvader overleden is . Fijn dat je moeder een nieuw maatje heeft nu om voor te zorgen, fijn dat ze dan in ieder geval niet alleen is. Hopelijk zien de vingers van je zoontje er straks mooi uit en geneest het bot goed. Ook nog met een nieuw huisje bezig, wel druk zo allemaal maar wel een fijne afleiding lijkt me
Je verwacht t natuurlijk wel maar toch kwam de klap hard aan toen ze belde. Vooral omdat 2 dagen ervoor t iets beter leek te gaan met mijn stiefvader. We missen m vreselijk maar we moeten door he. Van max hopen we natuurlijk allemaal dat t goed geneest maar dat weten we donderdag pas hoe nu verder. En t huisje.....ze wilt graag weg uit t huis nu die van zijn kinderen is en ze hun nu huur moet gaan betalen. T is ook een huis vol met herinneringen en alles hangt nog zoals t was toen hij opgenomen werd voor die operatie en dat is natuurlijk heel confronterend. Ni kijkt ze naar een huisje in onze omgeving want in almere heeft ze niemand want haar kinderen en vrienden wonen in Alkmaar en omgeving dus daar kan ze weer haar leven oppakken. Ik probeer haar te helpen waar t kan maar een deel moet ze zelf ook oppakken natuurlijk. Vooral de zin in t leven om verder te gaan
Voor degene die t graag willen weten.... Max wordt komende woensdag weer onder narcose gebracht en dan gaan ze de pennen uit zijn vingers verwijderen. Op de foto was weer mooi nieuw bot te zien en de wonden genezen , zoals t er nu uit ziet netjes. Heel veel korsten natuurlijk maar dat zal in de loop der tijd steeds minder worden. Max gaat maandag alvast zijn verjaardag op school vieren en dinsdag heeft hij alvast zijn laatste schooldag en dan woensdag d-day. Ik vind t reuze spannend en Max denk ik ook wel. Dinsdag middag gaan we op school nog met een kinder psychologe praten ( juf van Nikita) om te kijken hoe ver t trauma in zn koppie zich ontwikkeld heeft en na de operatie hebben we een consult bij een handen fysiotherapeut die gespecialiseerd is hand trauma's en dan gaat hij kijken tot in hoe verre zijn vingers nog gebruikt kunnen worden en tot hoe ver we de functie kunnen terug halen. Ze schatten in dat we nog wel 2 tot 3 maanden nodig hebben voor zijn vingers er korstvrij en netjes uit zien maar we doen wat nodig is offcourse
Dat wordt spannend... ook weer een operatie en daarna natuurlijk kijken of er blijvende schade is. Hoop dat het allemaal mee gaat vallen!
Ja we hopen allemaal dat t mee gaat vallen. Ik ga er gewoon van uit dat zijn vingers relatief weinig meer kunnen , des te groter is de blijdschap bij wat hij nog wel kan. Maar vertellen dat uiteraard niet aan Max. Ondanks dat hij bang is van zijn eigen hand vind hij t wel steeds interessanter om naar zijn vingers te kijken in t gips.
Ik lees je verhaal nu pas. Gecondoleerd met het verlies van je stiefvader. En heel veel sterkte woensdag met de operatie van Max. Hopelijk ziet het er goed uit en verloopt het herstel goed. heel veel sterkte voor jullie.
Dank je wel! Zag net bij thuis komst dat er al meerdere korstjes los aan t laten zijn en daar zit een mooi laagje huis onder. Wel met litteken uiteraard maar van wat we kunnen zien kan ik zeggen dat wij en vooral Max erg geluk hebben gehad. Hoe de rest van zijn vingers eruit zien weet ik woensdag pas Maar vind t wel spannend hoor hoe Max t zonder gips gaat ervaren. Stijf zullen de vingers zeker zijn. Ook degene die niet getroffen zijn en verder maar afwachten. Meer kan ik niet doen op t moment
Ja zeker schrikken. En dat knuffelen gaat helemaal goed komen Als de operatie is geweest kom ik weer met een update