Worden jullie dat ook weleens zat dat altijd een eeuwige gelijn? Gister was ik weer met iemand in gesprek, twee maanden terug bevallen en zo plat als een dubbeltje weer. Mijn hele leven jojo ik al. De afgelopen 5 jaar had ik eindelijk goed de balans te pakken en was ik mooi op gewicht tot ik zwanger werd. Bijna 30 kilo aangekomen Nu een jaar verder kleven er nog maar 3 kilo van aan. Maar..... ze kleven er wel aan. Ik heb inmiddels 16 weken Sonja Bakker erop zitten en ben het eigenlijk wel beu. Altijd op feestjes maar moeten zeggen "dat mag ik niet" en tijdens een uitje in de stad niet lekker kunnen lunchen. Het is zo'n dubbel gevoel.... aan de ene kant zo ik echt ZO graag weer eens eindelijk al mijn kleding aan willen, aan de andere kant ben ik het ZO beu zo hard te moeten lijnen en sporten (en als ik ergens een hekel aan heb is het wel sporten blegh) Waar halen jullie je motivatie vandaan?
Aan mij heb je niks, want mijn motivatie is op dit moment ook ver te zoeken. Heb er net 12 weken lijnen op zitten via de dietiste. Wel 12 kilo kwijt geraakt (moet er nog 8 eigenlijk, maar ja van wie eigenlijk??) Pff, heb het nu ook wel weer even gehad. Heb nu zoiets van "als er maar niks bijkomt en dan zien we over een tijdje wel weer". Ik kan het nu ff niet opbrengen. Misschien over een tijdje wel weer.
lijnen is zo zwaar ik heb eens in de week een echte zondig dag en ook voor de zwangerschap had ik die. ik bleef altijd op gewicht. ik val niet meer af, maar blijf nu focussen om op gewicht te blijven. al is dat moeilijk met een zwangerschap haha
Ik snap de strijd, ik ben momenteel bezig met Sonja Bakker, al vanaf 25 mei. Er is inmiddels bijna 13 kilo af, en ik zit nu weer op een prima gewicht (69 kilo bij 1.72 m)maar wil er nog wel een paar kilo af. Maar het is zo moeilijk. En als het er dan af is om het zo te houden vind ik nog moeilijker want ik ben ook een jojo. Wat mij de motivatie geeft is dat ik in kledingwinkels nu heerlijk naar de kleine maatjes kan lopen en dat (bijna) alles me weer staat. Ook zit ik veel lekkerder in mijn vel met dit gewicht en krijg ik veel complimentjes. Dat is de reden dat ik het nu vol wil houden. Maar ik begrijp de strijd, helaas hebben we levenslang.
Ik doe niet aan diëten. Ik weet toch dat ik het niet vol zal kunnen houden. Omdat, ja soms vind ik mijn maatje meer vervelend, maar meestal kan het me mijn reet roesten.
Ik begrijp het ook helemaal .. Toen ik met mijn ex uit elkaar ging woog ik 85 kilo toen ik ben ik 22 kilo afgevallen in 6 maanden tijd , prima op gewicht gebleven totdat ik zwanger werd van Sara .. ik kwam in de zwangerschap over de 40 kilo aan ik woog 103 kilo toen ik voor het laatst gewogen werd ... na de zwangerschap direct 20 kilo afgevallen en toen stopte het .. op het moment weeg ik 85 kilo weer ben er 2 afgevallen nu in twee weken want ben dus ook weer aan het lijnen ... sporten ga ik vanmiddag mee beginnen weer ... pfff ik word er ook helemaal gestoord van !! En het ergste is nog dat mijn moeder en zusje beiden maat 36 hebben en ik dus echt aanleg heb om aan te komen
Ik ben ook mijn hele leven al in de weer... Na shanna 27 kilo kwijtgeraakt en weer op gewicht.Nu na Morris weer 30 kilo te zwaar maar momenteel gaan we voor een derde dus motivatie is nergens te vinden...Na de derde als die mag komen,dan maar weer...
Ohhhh klinkt bekend meiden! Hier tijdens ziekte van mn vader 30 kilo in een jaar aangekomen.. na breuk met ex 28 kwijtgeraakt.. toen heeel langzaam (zonder iets bijzonder te doen) toch weer 10 aangekomen.. zwanger van mn mannetje geworden en toen bleven er ruim tien aanzitten ondanks dat ik niet veel aankwam, na de geboorte weer 17 kwijtgeraakt en nu gelukkig nog maar 3,5 bij.. na deze zwschap ga ik weer voor mn streef die ik had na die 28 kilo afvallen.. ik was al heel klein een bolletje... en was 9 toen ik begon met dieeten... dus ik doe het al wat jaartjes.. pffffff (denkt aan de jaartjes die vast nog komen.....)
Ik heb een voor mezelf acceptabel gewicht bepaald. Vast niet goed volgens de bmi etc etc, maar dat zal me wat. Ik heb drie kinderen gekregen ben geen 18 meer en ben het lijnen zat!! Ik ben nu 80 kilo bij een lengte van 1.78, heb een heerlijke blubberbuik en kleine zadeltassen. Maat 38/40 kan ik wel vergeten. maar ik vind het goed. Ik vind vooral mezelf nu goed. Tuurlijk is net mooier om nog 5 kilo af tevallen en mijn buikspieren te trainen, maar voor wie dan? Sorry ws heb je hier niks aan want ik heb geen motivatie meer ik heb mezelf nu geaccepteerd.( wat soms verdomde moeilijk is hoor, twijfelkont als ik ben) Hopelijk kan je nog ergens je motivatie vinden en afvallen tot een voor JOU acceptabel gewicht. Succes!!
Ik zocht even geleden ook motivatie want ik moet na mijn tweede zwangerschap mijn kilo´s weer kwijt, zie banner pfff. Ik had een week geleden ook motivatie nodig. Ik zou zeggen join the club Algemeen - clubs - schop onder je kont club!! liefs
hier ook in mei begonnen met sonja en 16 kilo kwijt. Als ik een boek uit had, had ik een stopweek. Nu heb ik ook een stopweek, eet ik niet alles wat los en vast zit, maar wel gewoon lekker. Volgende week weer beginnen aan een 12 weken programma en hoop ik nog 10 kilo te kunnen kwijtraken. Je moet jezelf gewoon afentoe iets gunnen, jezelf belonen als je 1,2,5 of 10 kilo kwijt bent. Of dat dat nou eten, drinken, cadeautje of iets anders is, geef jezelf een oppepper!
Ja het eeuwige lijnen.... ik ken(de) het. Lijnen doe ik niet meer, leef volgens de regel: "als je niet meer eet dan je lijf nodig heeft, kom je ook niet aan". Werkt prima voor mij. Sporten doe ik niet, maar heb wel een goed sexleven, dus dat vind ik prima als extra "beweging" (en het is veeeeel leuker dan sporten ). Ben overigens 1.78 lang en weeg nu een half jaar tussen de 68-69 kg (kom van 84 kg begin dit jaar...).
Ik kan ook wel erg goed op gewicht blijven omdat ik dondersgoed weet wat ik wel en niet kan en moet eten. Ik krijg alleen die laatste zwangerschapskilo's er niet af waardoor ik voor mezelf niet op een acceptabel gewicht kom.