Sinds dat ik laura heb ben ik toch wel al een paar keer teleurgesteld door mijn moeder. Van de week begon ze opeens dat ze niet altijd zin had om laura te entertainen en dat ze ook wel tijd voor zichzelf wilde hebben. Maar, nu is het zo dat ik in het buitenland woon en mijn ouders 2 x per jaar op visite komen en ze gaat ook nog eens 4 halve dagen naar de opvang. Dus hoe bedoel je de hele tijd entertainen? En nu net weer zoiets; we willen woensdag alleen met de volwassenen uit eten, dus zou ik de oppas regelen. Helaas is mijn oppas niet beschikbaar odat ze met haar moeder naar het zehuis moet. Mijn andere oppas is niet beschikbaar omda ze naar een concert gaat en de laatste kan niet omdat ze net een nieuw huis hebben gekocht en daar druk mee zijn. Zegt me moeder tegen me " maar met haar erbij ga ik niet uit eten, ik wil ook wel eens rustig eten". Ja, dat wil ik ook wel eens, mar wat niet gaat gaat niet, toch? Dus heb ik maar gezegd dat ze dan zonder ons moest gaan, want ik kan niet toveren! Bah bah bah, vind het zo vreemd van mijn moeder. Laura is niet eens lastigals we uit eten gaan. Ze vraagt alleen veel aandacht, maar welke 3,5 jarige niet?
Jeetje meis, dat is ook echt niet leuk! Heb je je moeder weleens geconfronteerd met haar kwetsende gedrag? Dus gewoon zeggen dat je het niet leuk vond dat ze zo over je dochter praat? Mijn oma zegt alles wat ze denkt. Toen ze op kraamvisite kwam van onze jongste vroeg ze waarom ik m Jasper had genoemd, want ze vond het zo'n rare naam... Ze zegt alles wat ze denkt en daardoor kom ik er de laatste tijd bijna niet mee, want af en toe kwetst ze me enorm!
jee zeg wat een toestand! heel erg vervelend,ik kan van dit soort dingen wakker liggen als ze mij gebeuren, maar ik ben dan ook heeeel hecht me mn moeder wat vervelend dat ze dit soort dingen zegt vraag je ook waarom ze dit allemaal zegt? heeft ze nog wel zin om op te passen ,anders moet je mischien iemand anders gaan inschakelen,want ja iemand hebben die eigenlijk liever niet op wilt passen is vervelend. hellemaal voor jou kindje! sterkte en suc6
Ik ben dus ook heel erg close met mijn moeder en daarom snap ik het ook niet! En nee, ik heb haar er niet meegeconfronteerd omdat we elkaar maar 2 x per jaar zien en ik geen zin in ruzie heb. En ze past bijna niet op laura, meestal ben ik er zelf ook gewoon bij. En als ik haar alleen bij hun laat past mijn vader meestal op laura. Ik had dit juist van mijn vader verwacht en niet van mijn moeder. Maar mijn vader is echt een schat van een opa. Ach ja, ik weet het ook ff niet!
Misschien dat oma het een beetje moeilijk vindt om 'oma' te zijn... haar rol is veranderd en juist omdat jij ook aangeeft dat jullie relatie normaal gesproken heel goed is... Misschien mist ze gewoon de heel duidelijke moeder - dochter relatie waarbij jij alleen de dochter was... en zij de moeder... Nu is het complex geworden en wordt haar kleine meid groot... Ik bedenk het maar hoor... Er kan veel achter zitten. Als je er erg mee zit zou ik het toch een keertje bij haar aankaarten en aangeven dat het vervelend overkomt en of ze dat ook zo bedoeld.
Haar kleine meid wordt groot ja, maar ik ben ondertussen wel al 33! Dus het is niet zo dat ik 18 ben. En ik ga ook altijd als ze hier zijn 2 dagen alleen met haar op stap en dan past opa dus op mijn dochtertje. Ik snap haar gewoon nu niet! En aankaarten vind ik zelf heel moeilijk! Ik confronteer mijn moeder daar liever niet mee! Heb gewoon geen zin in ruzie.
Als je het niet wenst aan te kaarten (en dat snap ik heel goed) dan kan je het beter helemaal laten rusten. Het voor haar invullen en speculeren heeft namelijk helemaal geen zin. Je weet het niet en daar moet je je dan bij neerleggen. En of je nou 33 bent of 50 of 18.. je bent en blijf haar dochter... kijk nog eens naar je eigen kind!
Ik denk dat het beste is om het wel aan te kaarten. Zal even moeilijk zijn maar anders blijf je er zelf altijd aan denjken en na een tijd gaje je irriteren en dan ben je nog verder van huis. Als je er een keer duidelijke n rustig over praat weet je misschien ook waarom je moeder zo praat. Is heel moeilijk, veel succes met je keuze.
misschien vind ze het gewoon lastig.. fulltime een drukke peuter? kan me voorstellen dat de overgang van nooit kleine kinderen naar "de hele dag een peuter" best groot is maar ik vind wel.. je ziet je kleinkind 2x per jaar.. je zou verwachtten dat ze dr niet meer loslaat nu het eventjes kan? wellicht is het ook wat cygnet zegt.. lastig hoor op zich kun je natuurlijk opa even laten oppassen en met je moeder alleen wat doen? merk dat mijn moeder af en toe behoefte heeft aan moeder-dochtertijd bijvoorbeeld hoe verslaafd ze ook is aan anne.. vind ze het ook heel fijn om af en toe even met zn 2en op stap te kunnen. (plus grote kans dat er dan ineens wel uitkomt wat haar precies dwars zit maar dan op een normale prettige manier omdat je gewoon de tijd hebt voor eh.. tja.. moeder-dochterpraatjes )
Dank jullie wel voor jullie hulp. Gisteren kwam ik weer thuis en toen zei ze dat ik toch maar moest reserveren en dat ze het alleen jammer voor mij vond omdat ik dan niet rustig kon eten. Dat is mijn moeder haar manier van sorry zeggen. Wat voor mij dus totaal niet bevredigend is. Maar ik heb mijn moeder nog nooit sorry horen zeggen, dus dat zal er ook niet van komen denk ik! En ik snap dat ik haar dochter ben en blijf, maar dan nog hoeft ze dit niet zo te doen. En mijn moeder is ook geen prater, dus zelfs als we samen weg zijn zal ze er zelf niet over beginnen. Heeft ze tot nu toe ook nooit gedaan, en zoals ik al zei, we gaan altijd 2 dagen saampjes weg. Ach, overmorgen zitten ze alweer op het vliegtuig en zal ik ze 6 maanden weer niet zien.