Ik moet hier in mijn uppie nou een beslissing gaan maken tussen mijn verstand en wat mijn hartje me ingeeft. En jeetje ik dacht dat het zo veel makkelijker zou zijn gewoon dat tabletje innemen. Ik heb 2 prachtige zoontjes echt ik ben trots op mijn gezinnentje. De 2e zwangerschap verliep op zijn zachts gezegt niet zo heel soepel, doordat de kleine tegen mijn nier aanlag (die door veel operaties op een andere plaats ligt) is met 34 weken besloten om ons kindje geboren te laten worden. Je nier moet er wel heel slecht uitzien willen de artsen tot het besluit komen om zo vroeg al in te leiden. Op de nacontrole bij de gyn zei ze al tegen ons dat ik absoluut nooit meer zwanger moest raken want ze wist niet of dit een volgende keer weer zo goed kon aflopen. Zelf hadden we al lang besloten we wilde maar 2 kindjes. En nadat Sven geboren is heeft manlief zich laten stereliseren. Mede ook omdat ik niet aan de pil kan door de vele antibiotica. Dat is nu anderhalve maand geleden. Bij een sterelisatie is het zo dat na de ingreep het 3 maanden of 30 zaadlozingen duurt voordat de man helemaal steriel is. Die 30 zaadlozingen hebben we nog lang niet behaald en er is pas anderhalve maand voorbij, er is dus een hele grote kans dat mijn man nog niet steriel is. Bij de vorige zwangerschappen was het zo dat we elkaar maar hoefden aan te kijken en we waren al zwanger. Dus we zouden 4 maanden lang klussen met condoom (een maandje extra voor het zekere). Maar helaas gisteravond ging het dus mis condoom foetsjie. Tot overmaat van ramp gaat mijn mans telefoon...hij moet komen werken en hij zal pas vanacht terug komen. Tot mijn grote schrik zit ik nu ook presies in mijn vruchtbaarste dagen. Maar geen nood natuurlijk we hebben de morning after pil nog..... En dat is het nou presies ....hij ligt hier naast me die pil, ik heb hem net opgehaald bij de noodapotheek. Nu kan ik nog het besluit nemen ....toch nog een 3e kindje? Alles gewoon aan het lot overlaten? Het knaagt aan me, ik kon net manlief even spreken aan de telefoon en opeens twijfelt hij ook ....zijn antwoord is opeens: dan wachten we gewoon af en zien wel of je zwanger bent. Het hoeft niet te gaan zoals hij bij Sven ging. Maar als ik dat tabletje eenmaal heb doorgeslikt is er geen weg meer terug, deze maand was onze laatste kans als we nog zouden willen. Jeetje mijn maag draait zich om bij het zien van het doosje...ik heb nog tot vanavond en dan is de mornign after minder betrouwbaar. Wat moet ik nou...ik snap ook wel dat jullie het niet voor me kunnen beantwoorden, en dat ik de keuze zelf moet maken. Stom he dat we eerst heel erg zeker waren van de sterelisatie en nu opeens nu we er zo kort op een keuze worden gedrukt we de totaal andere kant op gaan. (af en toe komt er stiekum de gedachte voor bij mischien is het wel een meisje.. erg he ik weet dat je eigenlijk geen voorkeur mag hebben, maar ach dromen) Wat niet wegneemt dat ik niet afschuwelijk veel van mijn mannen houd!!!! Niet dat iemand denkt dat ik dadelijk een besluit maak puur afhankelijk van dat ik al 2 jongen heb. Ik zoek gewoon even een schouder om op uit te huilen...aangezien ik manlief niet kan bereiken.
Jeetje zeg, wat een dillema idd.... En niet iets waar ook maar iemand je bij kan helpen! (behalve je man natuurlijk). Zou zelf totaal niet weten hoe ik dan zou handelen..... Mijn eerste gedachten is idd; niet innemen en gewoon zien of t ook idd raak is. Maar ja, heb niet in zon zelfde situatie gezeten als jullie. Succes met het nemen van een besluit
ach kelly meid wat vervelend allemaal! Hebben ze ook verteld wat er zou gebeuren als je nog een kindje zou krijgen? Ik zou denk ik afwegen wat de risico's zijn de eventuele zwangerschap en afhankelijk daarvan een keuze maken. Er veel aan mijn antwoord heb je dus niet. Heel moeilijk meid! Dikke knuffel!
Jeetje meis, wat een ontzettend moeilijke keuze. Daar kan inderdaad niemand anders antwoord op geven als alleen jullie twee. Maar hier twee schouders hoor om tegen aan te kleppen en huilen. Wat is wijsheid..................... Ik ben nu zwanger van nummer drie, de oudste zijn bijna 10 en bijna 8. Zware zwangerschappen, advies om niet meer zwanger te raken. Nieuwe partner en dan toch de twijfel, wat als ik toch weer zo ziek wordt. Uiteindelijk won het gevoel van nog 1 keer het toch. Ben nu 34 en kon de kans niet "laten liggen". Ik kan me dus ontzettend goed voorstellen als je de morning after pil zo de prullebak in kiepert. Verstandig ? Durf er zelfs geen nee op te zeggen. Hoe veel risico loop je weet je dat? Brrrrr wat een klote dag zal jij hebben. Knuffel voor jou
Misschien kan je het ziekenhuis nu bellen om te vragen wat nou echt de risico's zijn waardoor de gyn een derde zwangerschap heeft afgeraden. Hierbij gaat het waarschijnlijk om risico's inzake je eigen leven, en dat is niet geheel onbelangrijk. En probeer ze in het ziekenhuis te vertellen waarom je nu belt en niet pas maandag. Nu heb je de keus nog, vanavond eigenlijk niet meer, dan wordt de keus voor je gemaakt.
denk dat dit heel slim is. Even het ziekenhuis te bellen en goed na te vragen wat de gevolgen zijn als je inderdaad zwanger bent. En hoe de risicos zullen zijn zal maar zeggen.
Heel moeilijk inderdaad...Ik geloof dat ik de natuur haar gang zou laten gaan. Als je lichaam een derde zwangerschap niet aan kan, lost je lichaam dat waarschijnlijk zelf wel op...Veel sterkte met je beslissing!
op dit moment zijn de artsen in een dubio of ik mijn nier kan behouden...de schade wat Sven eraan heeft gemaakt is onherstelbaar. Doe ik niets en ben ik weer zwanger dan is er een groot risico dat ook dit kindje weer tegen die nier aan gaat liggen (normaal lopen de urineleiders vanuit de nieren recht naar onderen de blaas in ...bij mij loopt de linker urineleider naar de rechtse toe horizontaal dus en via de rechtste nier de blaas in) Gaat dit kindje ertegen aan liggen tja dan zal het kindje eerder weggehaald moeten worden ...en dan is het afhankelijk hoe oud het kindje is of het kindje het gaat halen.... Is het kindje te jong dan hebben we de verkeerde keuze gemaakt, want het ziekenhuis maakt de keuze voor de moeder. En dan neem ik nu liever de M.A dan dat ik met 20 weken mijn kindje echt moet verliezen. De andere kant is bij mijn 1e zwangerschap heb ik maar heel weinig last gehad ...wel last en ben ook ingeleid om bijna dezelfde reden (toen wel met 41 weken dat is dus heel iets anders als 34) Dus zo kan het ook. AAAAAAA ik word gek ...net belde manlief nog om te vragen hoe het is...ik heb voorlopig besloten om het kleine risico te nemen om te wachten tot morgen dan is wel het risico dat de M.A. aanslaat kleiner maar dan kan ik er rustig met manlief over praten.
Ik zou de pil innemen... Zoals je zelf al aangeeft, het gaat wel om het leven van een eventuele derde kindje. Wat nou als dit kindje met 28 weken moet worden gehaald en hierdoor allerlei lichamelijke ongemakken zal ondervinden? Ik vind het nogal een risico. Je hebt toch al twee gezonde kinderen, waarbij het de tweede keer al een heel stuk risicovoller bleek?
Moeilijke keuze zeg!!maar je moet ook aan jezelf denken,je hebt wel 2 kindjes die hun moeder hard nodig hebben. Veel sterkte met je beslissing
Oei das idd een lastige keuze. Maar ben het wel eens met de dames boven mij.. Je hebt nu 2 gezonde kindjes, die hun mama hard nodig hebben voor de komende jaren. Wat hebben hun eraan, als jij nu heel erg ziek wordt door toch een 3e zwangerschap. En je doet jezelf en je man misschien wel onnodig veel verdriet als dit kindje tevroeg gehaald meot worden omdat jij het niet trekt, en het kindje overlijdt. HEt zijn misschien rampscenario's, maar die arts zal het toch niet voor niets zeggen.. In elk geval sterkte met het maken van de juiste beslissing. Welke dat is, is geheel aan jullie..
Ik denk dat ik in dit geval wel voor de ma-pil zou kiezen. Natuurlijk kán het goed gaan maar in dit geval is er een risico voor zowel jouzelf als voor een kindje als je zwanger bent. En juist omdat het ook een risico voor jou inhoudt is het ook een risico voor je twee kindjes. Als er iets echt fout gaat zouden zij het zonder hun mama moeten stellen. Hoewel ik kan begrijpen dat het een hele moeilijke keuze is, het is je namelijk 'opgedrongen' door je gezondheid en niet uit vrije wil.
Ik begrijp je dilemma, maar in jullie geval zou ik zéker alleen mijn verstand laten spreken hoe moeilijk ook. Ten eerste mocht jij in het ergste geval de zwangerschap niet overleven dan moeten je twee mannetjes op hele jonge leeftijd hun moeder missen. En ik weet uit ervaring helaas, opgroeien zonder moeder tekent je voor het leven en ik wens dit geen enkel (jong) kind toe. Ten tweede, mocht jij het wèl overleven maar het kindje wordt (extreem) prematuur geboren en houdt hier ernstige handicaps aan over, dan is dit een enorme belasting voor jullie hele gezin. En dit is ook weer oneerlijk tegenover jullie zoontjes. Hoe hartverscheurend ook, ik zou die pil nemen en iedere dag enorm genieten van je gezonde mannen! Succes met je beslissing!
Het lijkt erop dat er toch een wens is voor een derde? ik zou wel de pil nemen.. als een gyn dit afraad vanwege een hoog risico. maar aan de andere kant snap ik je gevoel ook heel erg goed hoor! Meid, jij moet toch echt zelf de beslissing maken met je man... Maar aan de andere kant heeft hij zich laten sterilliseren en ja.. dan is het ook een bewuste keus geweest om geen kindjes meer te willen. Ik hoop dat je eruit komt... en als je zo vruchtbaar bent met aankijken en direct zwanger.. dan weet je denk ik zelf al wel dat de kans supergroot is dat er een derde op komst is! Succes met je beslissing..
ik zou mijn hart laten spreken en net wat je zegt de kans is 50/50 de ene zwangerschap wel goed verlopen en alles goed gegaan en de ander is wat minder verlopen ik denk zelf dat ik de risico zou nemen en mijn hart zou laten spreken succes meis ene super zwaar en moeilijk besluit
ik zou de pil ook nemen ......al was het alleen voor de risico´s Je kindjes die je nu hebt hebben ook niks aan een zieke moeder .. sterkte met je besluit
Wie zegt dat het een 50/50 ding is? Ik zou eerder denken dat het een 90/10 ding is. Haar nier is al aangetast volgens mij, dus de risico's zijn alleen maar groter geworden. Het is niet voor niets dat de artsen nu een zwangerschap afraden neem ik aan.
Ik zou die pil nemen! Misschien niet hetzelfde dilemma als jou, maar mij is ook afgeraden nog zwanger te worden. Heb nu 3 prachtige gezonde dochters, maar het is de artsen een raadsel dat ik de laatste zwangerschap helemaal heb volbracht! Mijn baarmoederwand is zo ongelovelijk dun, dat ie met mijn laatste zwangerschap eigenlijk al had moeten scheuren. Ze waren gewoon verbaasd dat dit niet was gebeurd. Als ik dit van tevoren had geweten was hier geen derde gekomen! Want dan had de kleine het niet overleeft en ik waarschijnlijk ook niet. Hoe graag ik ook nog een vierde wil, ik doe het niet. Dan heb ik misschien 3 dochters en een man die ik alleen achter laat en dat wil ik absoluut niet!