Ik heb een goede relatie met mijn ouders en zij ook met mijn kinderen. Nu vierden we samen kerst met de hele familie (ook met zussen en hun kinderen). Mijn ouders hadden voor alle kids cadeautjes onder de boom. Ik heb 4 kinderen, de jongste is 4 maanden. Nu kreeg iedereen cadeautjes, behalve mijn jongste. Nou ja hij kreeg een houten kerstboomhanger ingepakt waarvan ik weet dat mn moeder m al had. Ze waren dus volgens mij gewoon vergeten iets voor hem te halen. Ik heb r niks van gezegd, maar toch vind ik het niet zo leuk. Het zit me wel dwars. Hoe zouden jullie je hierover voelen en zouden jullie hier nog wat over zeggen?
Zijn ze hem echt vergeten of hebben ze gedacht dat hij toch nog klein is en er niks van mee krijgt? Misschien iets gegeven voor het idee, en ook dat de andere kinderen zien dat hij niet wordt overgeslagen? Ik zou het gewoon even aan je ouders vragen..
Ik denk dat je gelijk hebt en dat ze hem vergeten waren. En ik zou dat helemaal niet leuk vinden, maar ik denk dat je ouders het ook helemaal niet leuk vonden. Je moeder zal als een noodsprong die kerstboomhanger ingepakt hebben. Aangezien je er zo mee zit, zou ik het er nog een keertje met je moeder over hebben, maar dan niet verwijtend, meer iets in de trant van een bedankje voor de mooie kerst, maar dat je het jammer vond van het cadeau voor de jongste.
Voor mijn andere kinderen hadden ze aan mij gevraagd wat hun wensen waren. Op kerstavond kwamen mijn ouders bij ons en hadden wij voor hun een cadeau en voor alle 4 onze kinderen. Ik denk dat mijn ouders zich toen, toen de baby ook een cadeau kreeg, zich realiseerden dat ze niet meer aan hem gedacht hadden. Een baby realiseert het zich ook niet, maar ik vind het wel jammer dat mijn jongste ' vergeten' wordt. Hij hoort er net zo goed bij en ze hadden ook een leuk kledingsetje kunnen kopen of iets anders nuttigs. Het is gewoon gevoelsmatig dat ik het jammer vindt.
Ik zou dat ook jammer vinden. Misschien je moeder zelf ook wel. De enige manier om daar achter te komen is door t te vragen. In het geval ze t vergeten is en zich schuldig voelt en je aangeeft dat niet fijn te hebben gevonden, voelt ze zich misschien nog schuldiger . Maar dan heb je het in ieder geval verteld.
Ik zou er niks van zeggen en er niks van vinden. Met drie oudere broers en zussen heeft de kleinste waarschijnlijk toch genoeg spullen en kleding. Ik zou er blij mee zijn. Maar goed, dat ben ik!
Dat is erg jammer, ik snap je gevoel voor iedereen wat behalve de jongste. Onze zoon is ouder maar krijgt met sinterklaas van mijn schoonouders niks, daar komt hij niet. Met kerst snoep en chocolade (kerstverpakking toffifee (3doosjes), chocolade kerstballen, lading kerst zuurstokjes, chocolade kerstman groot en mini) Geen idee wat een kind van 4 moet met zoveel chocolade en snoep, liever een klein cadeautje. Ze vinden dat hij al teveel speelgoed heeft. Valt overigens reuze mee, liever wat meer speelgoed dan bergen suiker.
Ik zou er niks van zeggen. Met pakjes avond hier riep een van mijn schoonzussen ook: "oh ik ben 'baby' helemaal vergeten!" Kan gebeuren, ze komen niks tekort
Ik zou ze het niet kwalijk nemen en ook niet over beginnen. Klinkt misschien stom, maar soms weten oudere mensen gewoon niks zinnigs voor een baby te kopen.
Ik zou er juist ook blij mee zijn! Mijn jongste heeft al meer dan genoeg kleding en speelgoed door zijn grote broer. Word soms gek van al die goedbedoelde cadeaus voor een babytje.
Hier kregen ze helemaal niets van schoonfamilie. Zelfs geen kleinigheidje. De rest wel (schoonbroer en schoonzussen). Er zijn geen andere kleinkinderen in de familie. Snap je gevoel dus wel een beetje. Denk dat er iets van zeggen niet veel zal gaan helpen.
Ik zou er wel naar vragen als je er mee zit, misschien vergeten, wist ze niets of vond ze hem te jong. Ik ben mijn eigen kind 3 jaar geleden met sinterklaas en kerst vergeten. Kocht alle cadeaus voor Sint op 16 november..2 dagen later werd ze geboren. Met kerst was ze dus ruim een maand en vond ik haar nog te klein.
Ik zou er niets van zeggen maar zou het niet leuk gevonden hebben. Kan me ook niet voorstellen dat er een kind vergeten word. Hier tijdens de zwangerschappen hoorden ze er al bij en kregen ze een kado'tje.
Ik zou er echt niet op komen om 'er iets van te zeggen' als ik vind dat mijn kind van een ander een kado zou moeten krijgen en het gebeurt niet. Vind ik echt te gênant voor woorden, sorry.. En erg hebberig overkomen.. En vooral als ze het vergeten zijn toevallig, dan nog gaan benoemen.. Dubbel gênant. Kado's tellen per kind vind ik zelf al totaal onnodig, ik koop vaak zat iets voor 1 kind en voor een ander niet. Leren ze prima om niet te vinden dat ze 'recht hebben' op een kado als een ander iets krijgt. Vind ik een belangrijke waarde om mee te geven als ik al zie hoe sommige volwassenen hiermee omgaan.
Ik zou het wel met mijn ouders bespreken. Gewoon op een luchtige manier, niet aanvallend ofzo. Ik zou het namelijk wel raar vinden als mijn ouders voor mijn dochter met kerst iets zouden kopen en voor mijn zoontje niets. Hier doen we ook aan kerst met cadeautjes voor iedereen onder de kerstboom, dus het zou me wel opvallen als hij dan niets krijgt. Vind dat anders dan dat mijn dochter een keer op een ander moment een cadeautje krijgt, dan hoeft echt mijn zoontje ook niet perse een cadeau te krijgen. Maar met Kerst waarbij er voor iedereen cadeaus onder de kerstboom liggen dus wel. Ik zou het dus wel bespreken, zeker als het je dwars zit, ook om te voorkomen dat het op een later moment als een verwijt o.d. er uit komt.