Wie heeft er nog meer een voorbeeldige zwangerschap? Ik ben nu 35 weken zwanger en heb nog nergens last van. Kan alles nog: Slaap heerlijk Wonen in een appartement 5 hoog loop altijd de trappen ipv de lift Fiets nog Kortom heb nergens last van. Wie nog meer?? Zo fijn dit
hier ook zo'n mazzelaar! Ben nu 38 weken zwanger en nog heel fit. Af en toe wat kleine pijntjes als ik lang loop of sta, maar ben met koninginnenacht en -dag nog uren erop uit geweest, fiets als de beste, slaap meestal prima, kan goed eten (soms wel wat maagzuur, maar dat is te verwaarlozen), enz. 't Heeft er misschien mee te maken dat ik een kleine buik heb (weinig, maar wel voldoende vruchtwater) en waarschijnlijk ook een wat kleiner kindje terwijl ik zelf lang en slank ben. Geniet er maar van, want het kan ook heel anders! Ik ben er natuurlijk heel blij mee, maar word soms wel een beetje moe van mensen in mijn omgeving die zich maar blijven verbazen. Ze blijven dan maar zeggen dat ik moet rusten (doe ik zeker ook wel) en dat ik dit en dat niet mag of kan, enz. Hmm, dat bepaal ik zelf wel.
Oja ik heb 1x een harde buik gehad en dat was in het begin van mijn zwangerschap, verder geen een harde buik gehad
En dan dacht ik dat het met mij nog zo goed gaat. Wel veel misselijk/maagzuur, maar verder niet moe, of pijnklachten. Ooit zit mijn buik in de weg (bij wie niet..), maar ik ben nog aan het werk en stop met 36 weken. Maar traplopen.. Euh nee. Ik pak overal de lift als dat mogelijk is. Na 1 trap ben ik zeker 10 minuten aan het uithijgen. Fietsen lukt nog wel, maar (lang) lopen gaat wat minder. Maar het valt me allemaal niet tegen hoor (zeker voor een tweede zwangerschap..)!
Op wat kleine kwaaltjes na, zul je mij ook zeker niet horen klagen (oké, heel soms dan). Fiets ook nog en heb koninginnedag gevierd. Door kunnen werken tot vorige week (in de zorg) en kies nog altijd voor de trap. Merk wel dat de laatste loodjes wat zwaarder wegen, maar ben zeker niet aan huis gekluisterd. Heerlijk! Grootste domper was de 20 weken echo, maar ook daar heb ik me niet door uit het veld laten slaan. Ik was vastbesloten te genieten van m'n zwangerschap en kan in alle oprechtheid zeggen dat ik dat heb gedaan (en ook deze laatste weken nog ga doen)!
Ik had bij mijn dochter ook een hele fijne zwangerschap, niet misselijk, niet moe, niet buitenadem als ik naar boven liep, niets aan de hand. Nu? Misselijk geweest, continue doodmoe en ademnood, slapen doe ik al weken niet meer. Hoe zou dat toch komen he, dat het zo verschillend kan zijn? Of zou het een jongetje zijn?
Natuurlijk mag je dat vragen Om een lang verhaal kort te maken: Bij de 20 weken echo bleek dat ons kindje CCAM heeft. Dit is een longaandoening. In het geval van ons kindje zijn in de rechter onderste longkwab de longblaasjes niet goed ontwikkeld waardoor er cystes zijn ontstaan. Ben sinds die tijd goed in de gaten gehouden met wekelijkse echo. Hoe het verder gaat verlopen weten we pas als het geboren is, omdat het dan natuurlijk pas de longetjes gaat gebruiken. Wordt dus een extra spannende bevalling, maar op zich is de prognose best positief. Wat vervelend dat je nu zo'n moeilijke zwangerschap hebt. Hoop voor je dat je je er nog een beetje doorheen kunt slaan deze laatste periode. Succes en sterkte!
Jeetje kan me voorstellen dat dat dan een domper is, helemaal omdat je niet precies weet wat de gevolgen zullen zijn. Ik hoop voor jullie dat jullie kindje gezond mag zijn en hier goed mee kan leven. Dank je wel, ik probeer er nog wel van te genieten hoor, maar denk wel stiekem steeds, kom maar vandaag!