Pfff, gister was het weer zover... zo'n playdate die volledig uit de hand loopt. Meestal gaat het goed, maar soms zitten er van die kleine brutaaltjes bij. Hoe gaan jullie daarmee om? Van die kids die totaal niet luisteren, brutaal zijn, alle regels aan hun laars lappen? Voor de duidelijkheid: we hebben het over jochies van 4/5 jaar. Even een situatieschets: de kids kwamen bij ons lunchen (ik lust niet dit, ik lust niet dat, drinken uitspugen omdat het niet smaakt, hard 'gadverdamme' roepen), op de bank springen, over tafels lopen, de babykamer binnen gaan en de baby wakker maken (terwijl ik duidelijk had gezegd; op de gang stil en alleen in eigen kamer), vervolgens glashard liegen dat hij er niet geweest is, om snoep blijven zeuren. En zo kan ik nog wel even doorgaan... Ik stond echt met mijn bek vol tanden, zoveel brutaalheid. En wat ik ook zei, er werd gewoon niet geluisterd. Ik ben wel benieuwd hoe jullie met zulke ongemanierde kids omgaan. Mijn eigen kinderen kan ik prima aanpakken en luisteren over het algemeen prima naar mij, maar met andermans kids is het toch andere koek...
Nog niet meegemaakt... Maar ik zou gewoon straf geven hoor.... Moet niet gekker worden En anders ouders bellen om het kind op te komen halen
Ik zou het doorgeven aan de ouders dat dit niet de manier is waarop je hun kinderen in jouw huis wilt ontvangen. In jouw huis gelden jouw regels, en als ze zich daar dan niet aan houden dat er dan voortaan geen afspraak meer gemaakt wordt.
Nog nooit mee gemaakt dat kinderen zo bij mij waren. Bij zoon dan bij dochter is er tot nu toe nog niet een keer een kindje mee geweest.
Mijn zoontje kan soms druk en vervelend zijn bij anderen in huis, helaas. Als dat gebeurt, mag hij voorlopig nergens meer gaan spelen. Later proberen we het weer een keer en kijken we hoe het gaat. Ik doe dat in overleg met de ouders. Zodra hij merkt dat het ergens "losser" is dan thuis/in zijn klas, maakt hij er misbruik van. Wat ik merk is dat andere ouders soms niks van zijn gedrag durven zeggen, terwijl het juist belangrijk is om hem even stikt aan te pakken/toe te spreken. Ook naar mij toe durven ze soms niet eerlijk te zijn, zo van: "ach, het viel wel mee, het is een jongen....". Ik weet niet hoe de ouders van dat kindje zijn. Misschien zijn ze van het "mijn kind doet dat niet"-genre. Dan nodig je dat kindje gewoon niet meer uit. Maar als ze wel voor rede vatbaar zijn zou ik er gewoon over praten. Ik zou het op prijs stellen als ze eerlijk zouden zijn.
Hmm nou die zou hier echt niet meer komen spelen. Ik zou hem 1 keer heel duidelijk vertellen dat we ons hier zo niet gedragen en dan mag hij nog 1 keer komen spelen. Gaat het dan weer zo dan is het klaar.
Vreselijk die kinderen! Ik heb het één keer meegemaakt. Een meisje dat kwam spelen bij mijn dochter. Ze luisterde nergens naar en elke keer moest ik zeggen 'dat mag niet' 'kom daar eens vanaf' 'hou daarmee op'. Na een tijdje heb ik gezegd dat als ze nog 1x iets zou doen wat niet mag ik haar moeder zou bellen. En ja hoor weer was het raak. Ik heb die moeder gebeld om te vragen of ze haar kind op kon komen halen. Helaas was de moeder het type 'mijn kind doet nooit iets'. Vanaf die dag heb ik dat kindje nooit meer hier laten spelen. Moeders heeft nog wel eens gevraagd of ze konden afspreken, maar heb toen duidelijk aangegeven dat ik geen kind in huis wil dat zich zo misdraagt.
Ja herkenbaar, inderdaad ook helemaal niks lusten of nadat ik drinken heb ingeschonken zeggen iets anders te willen, ja daag. Ook in babykamer komen, in mijn slaapkamer, bepalen wat mn kinderen moeten doen en zoontjes opstoken tegen elkaar. Na 2 keer spelen wilde hij weer komen, heb gewoon keihard gezegd dat ik het de afgelopen 2 keer niet gezellig vond en dat het voorlopig afgelopen is.
Ik ben er een voorstander van om het eerlijk te zeggen, maar ik moet daar wel even de moed voor bij elkaar verzamelen. Bij dit jochie zijn de ouders vrij 'kakkineus'. Ik heb zo'n voorgevoel dat het ze niet aan zal staan als een andere ouder kritisch over hun kind is. De moeder kwam ook in een grote haast hem ophalen (een half uur na afgesproken tijd) en er was nauwelijks sprake van overdracht. Dus in dit geval was er niet echt een ingang om het bespreekbaar te maken. Daarnaast vind ik het ook lastig omdat ik bang ben dat mijn zoontje er straks op aangekeken zal worden dat hij zo'n strenge moeder heeft...
Wij hebben het tot nu toe met één kereltje mee gemaakt, horen van meer mensen dezelfde ervaringen trouwens. Aangezien het manneke vaker bij ons komt en we op goede voet staan met zijn ouders: hij wordt "stevig" aangepakt, net zoals we dat bij onze kinderen doen. Wel beginnen we er wat vermoedens over ADHD-achtige dingen bij te krijgen. Moeder is nu met hem naar ergo-therapie om te bekijken of zijn gedrag ergens vandaan komt. Maar idd het manneke spookt van alles uit, je moet overal "bovenop" zitten in de zin van politie-agentje spelen, opletten etc. Je kunt dingen 10 keer zeggen, maar de elfde keer doet hij het net zo hard weer. Hij liegt! En geeft onze dochter de schuld. De laatste keer heeft mijn vriend hem de waarheid gezegd: "wanneer jij bij ieder vriendje dit soort leugens verteld, dan wil straks niemand meer met S spelen!"
Ik heb overigens nog wel even de belerende moeder uitgehangen door hem te vertellen over de kindjes in Afrika die altijd dorst hebben en dat het weggooien van drinken dus absoluut not done is. Misschien heb ik hem nog een levensles bijgebracht
Hmm hier 1 keer meegemaakt. Ben uiteindelijk heel boos geworden en ik heb beide dames elk op een eigen stuk bank gezet tv aangezet. Het is dat dr vader dr op zou halen uit werk anders had ie dr al heel wat eerder op kunnen halen. Verplicht tv kijken dus. Meisje heeft nooit meer gevraagd of ze bij ons mocht spelen. Maar goed ook. Denk dat het antwoord Nee was geweest.
Zo erg misdragen hebben ze hier nog niet gedaan. Zomers wordt er hier vaak buiten gespeeld, bij ons staat de poort altijd open zodat ze makkelijk hun speelgoed uit de tuin kunnen pakken. Nu heb ik een paar buurjongentjes die wat minder voorzichtig zijn met het speelgoed dan mijn kinderen (en dan druk ik het heel netjes uit). Die zet ik dus nu zonder pardon mijn tuin weer uit, ze mogen komen, krijgen een waarschuwing, overtreden ze die gaan ze de tuin uit en mogen ze het de volgende dag weer proberen. Ja er zijn speeldate's bij waarbij ik echt politie agent moet spelen en waar ik echt bij moet blijven om de boel te sturen. Gaat het kind echt overboord en luistert die niet dan wordt er gewoon even niet meer met elkaar gespeeld.
Toevallig, hier gisteren pff wat een drama Normaal speelt ze standaard met 2 kindjes die hier al sinds klein af aan over de vloer komen en andersom ook wat altijd goed gaat, ze is 1x bij een "vreemd" kindje geweest maar vond het blijkbaar niet geweldig want ze heeft nooit meer om een herhaling gevraagd en 1x buitenlands meisje te spelen gehad hier maar die stond doodsangsten uit voor de hond deze mama weigert honden op te sluiten dus voorgesteld dat hun boven konden spelen maar ook dat durfde ze niet Gisteren dus dat andere meisje hier en ze wilden film kijken, afijn ik doe de dvd erin en ze zaten al boven, prima veel plezier, na een kwartier kwamen ze beneden voor de film, film aan maar na 10min kwam het meisje vragen of ze ergens mee mocht spelen, ik zeg je wilde toch die film zien?? Nee niet meer, mijn dochter zit nog steeds film te kijken terwijl het meisje al 6 dingen gedaan heeft zonder af te maken, na 6x waarschuwen was ik het wel zat en heb haar op de bank gezet; afkijken en niet ervan af komen, hielp ook maar 5min want ik hoorde vervolgens .... D'r moeder, drinken NU :x zoontje wakker geworden dus had het wel gezien en moeder gebeld dat het niet zo lekker liep en haar op kon komen halen Dat word dus ook geen herhaal date
Ja hier ook wel gehad. Laatst vanuit school een jongetje mee. Die begint te fluisteren in de auto tegen mijn zoon. Ik heb een hekel aan fluisteren dus vraag of hij normaal wil praten. Vervolgens scheldwoorden door de auto, ja ik wil dat gewoon niet dus ook duidelijk aangegeven dat als ik nog 1 keer zo'n woord hoor ik direct rechtsomkeert zou gaan. Week later wou hij weer spelen, zijn vader stond erbij en ik zeg prima. Zegt hij tegen zijn vader deze mama is wek streng hoor papa. Dus ik zei ja dat krijg je als je gaat lopen vloeken bij mij, dat wil ik niet. Zijn vader schrok er van dat zijn zoon zo gevloekt had.
Ja, vreselijk irritant, heb 1 keer een jongetje thuis gehad wat echt een ramp was. Luisterde ook niet naar mij, was zo vervelend, heb ik nooit meer laten spelen. Met dat gezeur van 'lust ik niet, wil ik niet, ik wil snoep, ik wil dit en dat...' ben ik ondertussen wel klaar. Eerst was ik daar nog wel mild mee, tegenwoordig ben ik zo van 'lust je het niet, dan eet of drink je maar niets'. Klaar. Het komt dus wel eens voor dat ik hier kinderen heb die alleen droog brood eten of niets te drinken krijgen, omdat ze toch alleen maar bepaald broodbeleg willen (een of andere worst die ik niet heb of alleen oranje sapjes , nou, dan krijg je water of niets). Met gedram om snoep heb ik het ook snel gehad. Tja, dan ben ik maar niet zo'n leuke moeder, jammer dan .
Volgens mij vinden de meeste kinderen het prima dat er bij vriendjes ook regels zijn. En proberen ze maar wat graag uit hoe ver ze kunnen gaan. En dat is ook niet erg! Zij mogen uitproberen en jij bent de volwassene die bepaalt of het wel of niet doorgaat. En op een zeker moment mogen die grenzen natuurlijk wel duidelijk zijn.
Hier nog niet meegemaakt. Maar de oudste is pas vier en heeft nog niet heel veel playdates gehad. Wel het zoontje van een collega een paar keer. Die heeft ook een ferme hand nodig, om zo maar te zeggen. Maar collega en ik zitten daarin op 1 lijn dus dat is niet zo moeilijk. Ik zou het trouwens bij andere kinderen hetzelfde doen hoor. Alleen zou ik het dan toch wel lastiger vinden om het tegen de ouders te zeggen, haha. Maar het aanpakken van een vervelend kind op zich, tja, 't is mijn werk dus dat gaat eigenlijk automatisch. Als het echt de spuigaten uitloopt zou ik, als dat kan, gelijk de ouders bellen om op te halen. Zeker als het kind zich ook niks aantrekt van straf. Als hij daarop wel reageert, zou ik het gewoon aan het eind aan de ouders vertellen. En dan krijgt zo'n kind best een herkansing, maar dan wel met duidelijke afspraken vooraf met dat kind waar de ouders bij zijn. Lukt het weer niet? Dan is het jammer. Dan spelen ze maar lekker op school met elkaar.
Dit hebben we hier al wel vaker meegemaakt (toevallig vanmiddag nog met een jongetje wat nergens naar luisterde). Inmiddels hebben we een 'black list' van 'vriendjes' waarvan we zeggen dat het niet kan als ze willen afspreken. Waar ik ook een hekel aan heb, zijn vriendjes die continue om snoep of koekjes schooien. Een kindje presteerde het zelfs gewoon met een stoel naar de kast te schuiven en iets uit onze kast te halen. Ja, dan ben ik ook maar even niet zo'n aardige moeder, maar dat vind ik te ver gaan.