Dames, ik zit met een probleem. Sinds de bevalling (en even daarvoor) heb ik echt totaal geen zin meer om te vrijen. daarnaast deed het ongelovelijk pijn en ik voel(de) me heel onzeker over mijn lichaam.. terwijl mijn vriend en ik voor de zwangerschap meer dan actief waren om t maar zo te zeggen ik voel me er niet goed onder, mijn vriend is ondertussen erg gefrustreerd geworden (we doen het wel, maar bij lange na niet meer zoveel als voor het hele zwanger gebeuren) en hij zet dagelijks zo veel druk op mij dat ik er alleen maar meer tegenop ga zien. Als hij er alleen al een woord over zegt begin ik al te steigeren van binnen, en ik kan er gewoon niks aan doen. Ik wíl wel vrijen, ik vind hem nog steeds ongelovelijk aantrekkelijk en opwindend maar het komt er gewoon niet uit. Dingen als: 'je moet het gewoon doen' of langer voorspel helpen niet.. wat moet ik nou?! kan ik hiervoor naar de huisarts? Kan die er iets aan doen?
Je kan zeker naar de huisarts, die kan je misschien doorsturen naar een seksuoloog. En neem je wederhelft dan ook gelijk mee, want volgens mij heeft hij ook wat om aan te werken. Die druk die hij jouw oplegt klinkt niet meer gezond en zo gaat dit zeker meer en meer tussen jullie in staan.
Ik herken het deels.....tot 6 mnd zwangerschap ging het redelijk en daarna bergafwaarts. Zolang ik borstvoeding gaf, vind ik gefruts aan mijn lijf helemaal niks, daarbij werd na 6 maanden na de geboorte een lichte depressie gediagnosticeerd. Toen dat weer goed ging en de borstvoeding werd minder werd, heb ik me wel weer ingezet ervoor. Het is alleen nooit geworden als daarvoor. Mijn man vond het minder erg, maar het voelde niet goed om weinig seks te hebben. We hebben dan ook wel afgesproken om het minimaal 1 tot 2 keer per week te doen en bij ons werkt dat wel. We genieten er wel echt van! Er moet een weg zijn die voor jullie ook werkt. Idd een huisarts kan je eventueel helpen met de juiste weg te zoeken naar bijv een seksuologe. Ik hoop dat je het plezier er weer in terugkrijgt, dat hadden jullie duidelijk voorheen ook. Succes!
Ik ga switchen van huisarts, en als ik en fijne gevonden heb ga ik dit probleem bespreken. Inderdaad samen met mijn vriend! Als hij alleen al meer begrip zou krijgen voor hoe ik me voel en geduld zou hebben zou het al veel beter gaan denk ik. Wanneer ik dit tegen hem zeg heeft hij een halve dag geduld en dan begint het alweer. Misschien dringt het beter tot hem door wanneer een buitenstaander dit tegen hem zegt. Hij heeft me een paar maanden geleden gevraagd met hem te trouwen, dus ik weet dat hij me echt niet zomaar in de steek zal laten maar toch voelt het niet fijn. Ik heb toch altijd diep van binnen de angst dat hij een gewillig meisje tegenkomt.. (dat uit ik niet tegen hem trouwens) ona81; die afspraak om het 1 a 2 x per week te doen, ging dat meteen goed? Misschien gaat het al wel veel beter als ik hem beloof dat we het minimaal 1 a 2x per week doen ALS hij niet zeurt.. heb er een hard hoofd in maar we kunnen het altijd proberen!
Hier sluit ik mij bij aan. Maar volgens mij is een seksuoloog ook zonder verwijzing? Scheelt weer een gesprek..
Geef je misschien nog borstvoeding? Bij mij kwam de zin pas weer toen ik stopte met borstvoeding. En slik je de pil? Dat helpt bij mij ook niet.. Sterkte en een gesprek met de huisarts kan natuurlijk nooit kwaad.
Ik ben het hier mee eens. Hier was de zin in seks ook gedaald tot het vriespunt na de 2e. Mijn vriend begon er op een gegeven moment ook steeds over. Juist door de druk erop te leggen zag ik er zo enorm tegenop Ook irriteerde het me mateloos als hij er wéér over begon. Hier hebben we er veel over gesproken. Ik was bijvoorbeeld ontzettend moe en aan het eind van de dag blij als ik op de bank zat of in bed lag en had dan echt geen zin in gefrunnik aan m'n lijf. Ook voelde ik me onzeker over mijn lichaam. Voor mezelf ben ik er toen iets aan gaan doen. Ben ondertussen 7 kilo kwijt en voel me nu een stuk zekerder. Sporten doe ik niet maar ga bijna iedere dag een heel stuk wandelen met de kids. Ik voel me een stuk fitter nu. Natuurlijk is niet alles weggenomen maar de drempel is een stuk lager. Ook de zin is nog steeds niet wat het ooit geweest is maar het gaat al een heel stuk beter. We proberen het nu minimaal 1 keer per week te doen. En eerlijk is eerlijk, ik moet ook weleens écht zin maken. Daarbij denk ik dat je sexleven gewoon een knauw krijgt met kinderen tot een bepaalde leeftijd. Als ik lees dat sommige dames nog steeds hetzelfde sexleven hebben als voor de zwangerschap denk ik, wauw knap! Of ze zijn nog geen 12 jaar bij hun vriend
Nee geen borstvoeding! ik slik wel de pil (heb ook al veel verschillende vormen van anticonceptie gebruikt) maar heb geen idee wat ik anders zou moeten gebruiken. Op condooms alleen vertrouw ik niet.
Hier ook alleen condoom omdat ik gewoon niet tegen anticonceptie kan helaas. Het is het 1 of het ander
wat erg dat je vriend je zo verplicht zeg bah en ja hij kan gefrusteerd zijn maar hij heeft niet een kind op de wereld gezet dus een beetje begrip kan geen kwaad dan slaat hij de hand maar vaker aan zich zelf dan jou te verplichten zo kun jij ook niet genieten en word het er niet beter op ik zou zeker hulp vragen bij de ha of sexuoloog samen met hem misschien dat hij dan wel een beetje respect voor je kan tonen want dat doet hij nu helemaal niet jammer meid ik wens je veel sterkte en succes met je man
Ik voelde me ook veeeel beter in de periode na het verwijderen van mijn spiraaltje tot het beginnen met mn nieuwe pil. Maar ik wil gewoon echt niet zwanger worden nu. Dus ik moet het wel nemen!? Een condoom is zo snel kapot..
ik had een spiraal laten zetten na de zwangerschap en mijn lust was ook totaal verdwenen! moest er niet aan denken... nu weer terug aan de pil en het is weer terug... ik moet wel meer moeite doen als voorheen, zin maken maar dat komt omdat ik het veel drukker heb en vaak nog vanalles moet doen. mijn man helpt mij ontzettend goed, doet eigenlijk soms meer in het huishouden als mij en daardoor heb ik rust gekregen en meer zin ik denk dat het verstandig is om eens goed met elkaar te praten en misschien eventueel naar een sexoloog. het kan natuurlijk zo zijn dat je opslot zit door de zwangerschap/bevalling/niet tevreden met lichaam/man die druk erop legt..
Misschien is met een sexoloog praten inderdaad een optie of vaker even tijd voor elkaar maken. Lekker uit eten oid. Ik snap je vriend ook wel dat hij er druk op gaat leggen. Dat is niet bewust. Mijn man zegt dat ik dat ook doe, hij heeft tijden stress gehad waardoor hij geen zin had maar bij mij werd de drang naar sex met de dag groter en sterker waardoor ik zelf gefrustreerd raakte. Je wordt er onzeker van als je zo vaak afgewezen wordt en gaat al het mogelijke uit de kast halen.
Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is dit al wel gezegd. Vrijen en intiem zijn met je partner moet voor jullie beide fijn zijn, dus sowieso lijkt het mij verstandig als je man wat minder druk op je legt. Heb je hem verteld dat je wel wíl maar dat het niet lukt? Of dat je je er niet toe kan zetten? Heb je enig idee hoe het komt? Vermoeidheid misschien? Lukken andere dingen in het dagelijks leven wel gewoon, of kost dat ook moeite? Naar de huisarts/seksuoloog is denk ik een goede stap. Ik weet niet of je anticonceptie gebruikt, maar misschien daar eens naar kijken? Ik zat ook heel slecht in mijn vel tijdens gebruik van anticonceptie en vrijen was er bijna niet meer bij. Veel succes, want vervelend is het wel!
Tja...sinds ik dus geen pil meer gebruik ( sinds 2006) heb ik juist heel veel zin. De pil zorgde er bij mij voor dat ik veel minder zin had. Wij gebruiken dus wel gewoon condooms. Gaat al jaren heel goed. Niet per ongeluk zwanger geraakt. Nog nooit een condoom stuk gehad.
Misschien dat daar het probleem zit, misschien kun je het daar eens over hebben met de huisarts nog. Wij hebben het heel lang met alleen een condoom gedaan, en nu ik 2 kids heb en niet meer zwanger mag worden na de laatste zwangerschap is mijn man even naar de dokter geweest. Zodra ik maar iets van hormonen in mn lijf heb heb ik gelijk geen zin meer.
Toen ik na de bevalling aan de pil ging werd het hormoniaal een rommeltje en had ook totaal geen behoefte aan s.ex, gelukkig werd ik niet gepusht door m'n man...hielp 'm wel af en toe een handje zeg maar. Nu ben ik sinds drie maanden gestopt met de pil en begin eindelijk weer mezelf te worden. Hier blijft het bij één kindje maar zolang man niet naar de dokter gaat is het nog wat beperkt...maar het geen zin hebben kan dus heel goed met de pil te maken hebben!
Zeker weten dat de pil er mee te maken kan hebben. Als ik die slik ben ik ook een soort van ijskoningin en heb dan bijna geen zin meer. Nu ik hem niet slik omdat we voor een broertje of zusje voor onze dochter aan het proberen zijn heb ik veel meer zin. Soms maak ik ook zin hoor, wil ik eigenlijk gaan slapen. Ga eens praten inderdaad met je huisarts of een seksuologe, hopelijk kan deze je verder helpen. Succes .
Dus je man weet hoe moeilijk je het ermee hebt en gaat desondanks elke dag pushen om seks? Daar gaat ten eerste al wat fout denk ik. De pil kan ook een killer zijn. Welk spiraaltje had je? Bij een koperspiraal komen geen hormonen kijken. Ik zou ook zeker naar de huisarts gaan om dit te overleggen. En niet tegen je zin in " dan maar 1 a 2x in de week seks hebben". Ik heb met mijn ex op een gegeven moment ook amper seks meer gehad. Maar het bleek dat ik hem gewoon niet aantrekkelijk meer vond. Ik kon me er niet meer toe aanzetten. Ik denk dat het ook een hoop scheelt als het uit jouw initiatief komt ipv je vriend. Dan voel je je niet zo gedwongen.