Eindeloos veel topics zijn er van en ik open er weer een. Onze dochter moest naar bed en zat nog even in bed te spelen. Ze heeft het zelf gaan zitten en staan ontdekt, dus dat moet tot in den treure geoefend worden. Mijn vriend zat net naar haar te kijken en was dus ook in de slaapkamer. Vervolgens begon onze dochter een beetje te mopperen en huilerig te worden, maar ik ging er niet heen om haar neer te leggen en haar speen aan te geven. Tenslotte was mijn vriend daar. Het mopperen en jammeren ging over in huilen en omdat ze door ging ben ik na een paar minuten toch maar daarheen gegaan. Ligt meneer gewoon te slapen! En wordt niet eens wakker van zijn huilende dochter! Pfff, ik werk tot 17.30 dus ben vaak pas rond 18.15 thuis. Dan is het even snel met haarknuffelen en maak ik eten en een fles klaar. Rond 19.30/19.45 kan onze dochter dan eten (ik heb meestal iets in de vriezer/koelkast om op te warmen of pak een potje). Zelf eten doe ik pas laat. Gelukkig kookt mijn vriend. Ik zorg ervoor dat onze dochter gepoetste tanden heeft, dat ze in bed komt etc. Daarna kan ik de kinderstoel, haar bordje en fles etc opruimen. Tegen 20uur/20.30 kan ik eindelijk even zitten, maar de rest van het huishouden is er ook nog. Met een beetje pech kan ik er 's nachts ook nog een paar keer uit *zucht*. Herkenbaar? Voor de meeste waarschijnlijk wel. Pfff, moest het even van mij afschrijven hoor. Ik heb verder een fantastische vriend, maar dit soort dingen... Overigens werken we allebei. Ik breng onze dochter naar de oppas en hij haalt haar op. Meestal zijn ze 15min eerder thuis dan ik.
Nee niet echt, als mijn man thuis is zorgt hij meestal voor onze dochter, en snachts gaat hij eruit. We verdelen alles prima met huishouden en onze dochter. En als ik ergens hulp nodig heb vraag ik het en hij doet het en andersom!
Op zijn papadag doet hij ook best veel hoor. En hij strijkt, want daar heb ik een hekel aan. Maar ik moest gewoon even mopperen
Mannen schijnen toch makkelijker door het huilen heen te slapen, iets van genetische aanleg ofzo . Maar dit zijn nou dus de tropenjaren . Als ze straks mee kan eyen wordt het een stuk makkelijker, hoewel je dan soms de spaghetti van de muur moet schrapen.
Ik begrijp niet goed wat je nu precies stoort. Hij is een keertje in slaap gevallen toen hij je dochter op bed legde? Kan toch dat hij echt uitgeput was? Voor de rest lijkt hij toch veel te helpen?
volgens mij geeft het huilen van een jong kind meer prikkels voor een moeder dan een vader. hier toch en dus ging ik er snacht meer uit toen te twee oudsten klein waren. maar als die nu snachts wakker zijn (4 en 6 jaar oud) is het mijn man die wakker word en dus het bed mag verversen bij een ongelukje. en ik hoor er niets van terwijl ik nu van de jongste 4 maanden wel snel wakker ben, bij de kleinste kik al. maar de oudste mij snachts niet wakker krijgt... tja mooi verdeeld op deze manier denk ik nu
Je hebt het druk gehad en ging er vanuit dat hij alles met je dochter zou regelen zodat jij even iets anders kon doen, toch? Ik snap je frustratie. Ik kan om dit soort dingen echt ontploffen. Maar in de basis ben ik gewoon moe en wil ik het gevoel hebben dat hij echt helpt ipv zeggen dat hij zal helpen en het niet doen (bewust of onbewust). Hopelijk heeft het niet de avond verpest. Dit gebeurt hem vast niet nog een keer
Ik moet eigenlijk een beetje lachen om je verhaal. Arme papa hij zal moe zijn geweest. Dat jij ook moe bent snap ik best, maar ja dit kan toch gebeuren? Mijn man wordt 's nachts ook niet wakker van de kinderen hoor. Ik bij de eerste kreet al. Manlief heeft dus al heel snel het idee dat de kinderen doorslapen. Mooi niet dus! Als jij het idee hebt dat het niet gelijk verdeeld is moet je dat toch met manlief bespreken. Want zo gaan frustraties zich opstapelen en als dan de bom barst......
Ik was gewoon gefrustreerd en moest het even kwijt. Zo'n moment heeft ideeën toch wel eens? Ik werk 32 uur bij een drukke baan (2 nieuwe mensen op de afdeling en de andere ervaren kracht had 2.5 week voor ik van verlof terug kwam een zwaar autoongeluk gehad. Ik kon dus meteen beginnen met een achterstand wegwerken en aangezien die andere collega nog nauwelijks meedraait, de afdeling draaiende houden. Gelukkig leren de nieuwe collega's snel en hoef ik niet alles 3x uit te leggen). Dan komt er de zorg voor de leukste baby ter wereld bij die vorige week verkouden was en 2 tandjes tegelijk erbij kreeg... en beetje rust zou wel prettig zijn . heb toch maar een extra vrije dag van mijn werk genomen. Heb het nodig. Haha.
Ik denk dat jullie allebei even wat rust nodig hebben! In het weekend elkaar om de beurt uit laten slapen, is dat een idee? Kunnen jullie even bijtanken.
Goede tip van Aislyn, in het weekend beide even bij slapen. Zo doen wij dat al tijden. Het is niet anders. Verder snap ik niet zo goed waarom je niet eerder kunt eten. Als ik het goed lees is je vriend om 18.00 uur thuis. Dan kun je toch samen om 18.30 uur aan tafel zitten? Heb je daarna veel meer rust om nog even met je dochtertje te spelen en dan voor het slapen nog een flesje.
Worst girlfriend ever Nee, niet omdat hij in slaap valt. Wel als hij zegt dat hij iets zal doen en het vervolgens niet doet. Vraag dan niet aan me wat ik graag wil dat je doet. Ik snap dat gewoon niet. Terugkerend evenementje.
Vaders horen het niet.. hier ook niet tenminste... snachts.. huilend kind (al wat groter, 3 / 4) in bed geplast.. *zucht steun gaap* - kind getroost bed verschoond, kind verschoond (gelukkig kan ze dat bijna helemaal zelf, dat scheelt) en de volgende ochtend bleek manlief er niets van meegekregen te hebben.. hij voelde zich wel schuldig hihi - dat wel
Haha, hier gisternacht ook zoiets. Mijn oudste werd wakker met buikkrampen en moest heel erg huilen, ik naar hem toe. Was heel duizelig geworden doordat ik te snel was opgestaan. Man had ons wel gehoord, was langs ons gelopen om naar de wc te gaan en liep ook zonder na te denken weer terug naar bed.. Grr... Heb er volgende dag wat van gezegd en toen bood hij ook zijn excuses aan.
Koken met een jammerende baby (begint al moe en hongerig te worden) is best lastig. Bovendien is het afhankelijk van het verkeer hoe laat hij thuis is. Mee eten bij opa en oma (oppas) wil ik liever niet, want ik wil zo veel mogelijk zelf voor mijn kind zorgen natuurlijk. (Heb ik ook nog aan gedacht) Minder werken is helaas geen optie (eigenaar van 2 huizen en verkoop schiet maar niet op). Ach, ze eet steeds meer met de pot mee, dat scheelt. Voor mij is mijn dagschema: 6.30u opstaan, snel wassen en aankleden, katten verzorgen (en een knuffel geven), fles maken, dochter wakker maken en aankleden, fles geven, eten etc pakken voor naar werk en oppas en rond 7.30u de deur uit. Van 8.45 - 17.30 werken (indien nodig in de pauze even boodschappen halen). Rond 18.15 ben ik thuis (als er geen files zijn, anders later). Ondertussen heeft mijn vriend, die werktijden tot 17u heeft, onze dochter opgehaald en is meestal iets eerder, maar soms tegelijk met mij thuis. En dan is het al avond! Haha, ik heb best een vermoeiend schema als ik het zo lees. Ik heb ook wel gezegd dat als we nog maar één hypotheek hebben, ik 24uur wil gaan werken, maar dat is de toekomst (hoop ik). En natuurlijk zijn er veel mensen met veel ergere dingen, maar soms is het even lastig positief te blijven. Overigens ergens wel fijn om te lezen dat het bij veel meer zo gaat, alhoewel dat voor jullie natuurlijk minder leuk is
Koken met een huilende baby is ook een hel. Met een peuter die mee wil helpen is het ook niet altijd makkelijk trouwens. Misschien de baby erbij zetten in de kinderstoel met alvast wat in handen (stuk komkommer, paprika, rijstwafel)
Herkenbaar hoor hier gisteren een kacheltje met 40 graden koorts die alleen maar mama wilde. Man zat te studeren (heel belangrijk en normaal kan ik dat ook echt begrijpen) maar nu was het allemaal teveel zoon die aan mij plakte en eigenlijk alleen maar zat te huilen, dochter die ook gewoon haar aandacht en eten en drinken wilde hebben en dan te horen krijgen "oja vanavond ben ik er niet he dan heb ik dat etentje van werk" arghhh maak mij gek! 2 kinderen die niet in hun hum waren en papa die weggaat! Gelukkig boden mijn ouders op dat moment de oplossing door naar mij te komen (40 km verderop) om mij te helpen met de kinderen en maar goed ook want zoon dreef uit zijn bed door het zweet en juist gisteravond haalde mijn dochter alle schade in qua drinken dus mijn mams heeft mij geholpen met de oudste die ziek is en mijn vader heeft de jongste op zich genomen! Ach en man.... Die kwam gisteravond ontzettend vrolijk thuis want het was een productieve avond voor hem, zijn vrouw daarentegen lag gevloerd
Wij zijn allebei pas rond half 7 thuis en hebben wij zitten ook pas rond een uur of 9... Ja so be it, dit wisten we van te voren! Mijn vriend wordt snachts ook niet wakker als ze huilt, dus ik kan er ook altijd uit dan. We werken allebei, hij 5 dagen en ik 4...
Koken met een jammerende baby is inderdaad erg vervelend. Rond die leeftijd ging de jongste altijd achterop mijn rug in een draagdoek. En hier ook een vermoeiend schema hoor. 7.20 uur de deur uit en 18.00 uur thuis. Tja, het went wel vanzelf. We schillen ook vaak de aardappels nu al de avond ervoor en eten doordeweeks wat makkelijker, in het weekend nu uitgebreid, omdat we dan de tijd hebben.