Bij mijn oudste wist ik direct hoe ze ging heten en ik vond haar naam de allermooiste naam ooit Bij mijn 2e wist ik helemaal geen naam te bedenken die ik 'wauw' vond. Uiteindelijk kwam mijn man met een naam en die past ook echt bij ons zoontje. Ik vind zijn naam prima, goed, mooi. Maar niet zo 'wauw' als bij de 1e. 3e kindje zelfde verhaal. Nu is de 4e onderweg en wederom heb ik totaal geen inspiratie. Ja, de vorige en dit keer heb ik wel een naam die ik geweldig vond/vind, maar man niet dus ja, dan houdt het op.. Mijn vraag aan jullie is: De naam van je kind(eren), is dat voor jou echt de mooiste naam ooit? Of vind je het gewoon een mooie naam, zonder het gevoel te hebben dat het echt een geweldige naam is? Zijn mijn verwachtingen van een naam te hoog?
Op dit moment wel maar we hebben ook nog een andere naam die wij ook erg mooi vinden. Waarschijnlijk voor een evt 2de meisje in de toekomst.
Hier sowieso niet. Mijn man en ik hebben een totaal andere smaak. Dus een naam die we beide mooi vinden maar het wauw gevoel is er niet echt.
Voor de geboorte vond ik het de allermooiste naam die ik kon vinden, maar 100% zeker was ik pas een paar dagen na de geboorte. Dan is het ineens echt de naam van je kindje, een mooiere associatie kun je toch niet bij een naam hebben.
Precies dit. Bij mij kwam het echte "WOW, dit is echt zo ...[naam].." als die geluidjes maakte of als je kleertjes zag die hem leuk zouden staan. Wij moesten ook echt op zoek gaan naar een naam die we allebei mooi vonden. Dit was zeker een naam die ik mooi vond maar de WOW! kwam pas later. Wij kregen als kraamcadeau een naamslinger met twee uiltjes aan de uiteindes met zijn naam. Deze hangt aan de buitenkant van de slaapkamerdeur. Ook kregen we een tutteldoekje met de naam geborduurd. Helemaal verliefd heb ik met dat doekje gelopen; wat een geweldige naam
De naam van mijn oudste was meteen een wauw-gevoel, en geen andere kanshebber meer mogelijk. En toen werd ze 2, en ineens ontplofte de naam qua populairiteit, en nam mijn wauw-gevoel juist af. Ze heet nu eenmaal zo, en het hoort bij haar, maar ik zou er nu waarschijnlijk niet meer voor kiezen. De reden om voor deze naam te gaan toendertijd was voor mij heel speciaal, en nu lijkt het 13 in een dozijn gevoel af en toe de overhand te hebben, zo zonde.. Bij mijn jongste is het tijdens de zwangerschap uitgegroeid van een misschien tot een wauw, en die klopt ook helemaal, en nog steeds gelukkig mee.
Hier wel! Eerst zou onze dochter Mirte gaan heten maar het was het toch niet echt... Bij de naam die ze uiteindelijk kreeg echt een wow-gevoel. Ik kan me tot nu toe ook geen naam bedenken die ik net zo mooi vind..
Ja. Hier ook het echte wow-gevoel! En dat heeft zelfs mijn man bij beide namen ook. Had dat nooit verwacht, maar voor ons hebben we de twee mooiste namen en nergens spijt van. Tenminste, tot nu toe, de jongste moet nog geboren worden
Ik ben serieus dol op alle namen van onze kinderen. Echt zo, dat ik blij word als ik ze op papier zie staan.
Wij hebben al onze kinderen vernoemd. En wij vinden dat als je daar eenmaal mee begint je er ook mee door moet gaan. Bij de eerste 4 kinderen was het nog wel makkelijk. 2 meisjes en 2 jongens, dus de opa's en oma's werden alle 4 vernoemd. Ze hebben alle 4 een mooie Hollandse naam. Helemaal blij mee. Toen kwam nummer 5 en werd het al wat lastiger. Weer een jongen. Maar ook hij heeft een naam waar ik echt blij mee ben. Toen de 6de, dat werd ook weer een jongen. Toen vond ik het echt lastig worden. Wie gingen we vernoemen? daar een keus in gemaakt. En toen werd het puzzelen. Wat maken we van die doopnamen? Uiteindelijk bleef er 1 naam over die we het best vonden. Maar ik heb echt aan die naam moeten wennen. Misschien heel raar, maar nu hoort die naam echt bij hem. Ik denk dat zeker als je als man en vrouw totaal verschillende smaak hebt het best wel eens moeilijk kan zijn om een naam te vinden die voor jullie allebei de 'wow' factor heeft.
Ik herken heel erg wat je zegt. Ik ben zwanger van mijn eerste kindje en ben zóó op zoek naar dat wow-gevoel bij een naam. Soms heb je dat misschien, maar soms moet het ook een beetje groeien volgens mij. Nu hebben wij wel een naam die we tot nu toe heel mooi vinden, Charlie 😃 Ik zie dat jij ook zo heet, wat vind je van je eigen naam? Ben je er blij mee? En wordt er wel eens gedacht dat het een jongensnaam is? Ben heel benieuwd naar jou mening als ervaringsdeskundige!
Off the record: ik vind Charlie tof! Ik herken het ook.. Wij wilde onze eerste dochter Eline noemen, wel leuk vonden wij. Toen hoorden we de naam J.Anne en werden meteen verliefd op die naam. Ik vind hem nog steeds stoer en geen moment spijt van gehad. En nu zijn we zwanger van nummer twee... en ik vind echt heel veel namen wel leuk, maar dat wauw gevoel heb ik niet. Ik kan me haast niet voorstellen dat het nog komt, ik denk alle namen ondertussen wel gezien en gehoord te hebben.... Maar ik denk wel als je kindje straks een "wel-leuke" naam heeft het eigenlijk vanzelf bijzonder wordt.
Ik geloof niet in 'de allermooiste naam ooit'. Er is geen enkele naam waar ik zo over denk. Ik vind heel veel namen leuk en ik vind heel veel namen lelijk. Maar 'de allermooiste ooit', dat klinkt zo (sorry) theatraal.... En stel je krijgt 2 kinderen, dan krijgt je tweede dus niet de 'allermooiste naam'? Nee hoor. Er zijn een heleboel leuke namen op deze wereld en ik ga never genoeg kinderen krijgen om ze allemaal te gebruiken
Ik vind dat onze kinderen hele mooie namen hebben omdat het bij ons past en bij hen ook. We hadden "eisen" aan onze namen. Klassiek, nagenoeg voor iedereen uit te spreken in (bijna) elke taal, leuk af te korten en leuk voor volwassenen en kind. Ze heten Olivia, Charlotte en Benjamin. Grappig is wel dat ik bij Charlotte echt denk aan een frêle meisje en juist Olivia is de frêle en Charlotte de stoere, dus eigenlijk had dat omgedraaid moeten zijn Maar ik ben nog iedere dag blij dat ze zo heten! En wauw, geen idee meer of dat t was maar wel " ja dit m en dit past bij ons en bij de andere namen en bij het kind"
Hier heeft mijn vriend een totaal andere smaak dan ik en is er maar heel weinig overlap in de namen die we allebei leuk vinden. De namen die we uiteindelijk voor onze zoons gekozen hebben vind ik mooi, ben ik erg tevreden mee, maar geen 'ja, dit is 'm'' gevoel toen we de naam gekozen hadden. Grappig, ik ken 2 Charlottes, allebei dames met pit die weten waar ze voor staan, dus jouw Charlotte past voor mijn gevoel in dat rijtje.
Nou, ik vind Charlie ook echt een te gekke naam maar helaas heet ik zelf niet zo en gaat de baby ook niet zo heten; mijn man vind het geen leuke naam Ik had de vorige keer ook nog 'Marley' op mijn lijstje staan maar ook dat vond manlief niet mooi. Vind Charlie overigens zowel voor jongens als meisjes kunnen
J.anne en Eline, allebei erg leuk! Vind ook hier dat de 'wel leuke' namen bijzonder zijn geworden omdat onze kinderen zo heten, dat is zeker waar