Hallo Dames, Ik plaats mijn topic toch even hier, omdat hier meer mensen met peuters zitten dan in het zwanger worden forum. Mijn man en ik hebben het er al een poosje over om in het najaar te willen starten met klussen voor een 2de. Hopelijk is het ons gegund om nog een wondertje te mogen ontvangen. Mijn vraag is eigenlijk, hoe ervaren jullie het om 2 kinderen te hebben met een leeftijdsverschil van ong. 3 a 4 jaar. Mijn dochter is nu net 2. Ze zal bijna 2,5 zijn als we het gaan proberen. In het meest gunstige geval is ze net 3, maar daar ga ik niet vanuit. Het is allemaal afwachten. Hoe hebben jullie dit ervaren en zijn er mensen met tips?
bij mijn kinderen zit er precies 2 jaar tussen.. het begin vond ik erg lastig omdat ik echt aan mijn dochtertje merkte dat ze het erg vond dat mama niet meer alleen voor haar daar was.. ze was net 2 en ik kon het dus ook nog niet goed uitleggen aan haar.. (misschien stel ik me wel aan.. maar soms voelde ik me naar haar echt een slechte moeder.. zo'n klein meisje en dan moest ik soms zeggen,, nee schatje nu is mama even met 'broertje' of.. broertje moet nu even... etc etc.. verschrikkelijk vond ik dat ) vanaf dat mijn zoontje 1 is.. dochtertje 3 snapt ze het wel goed.. maar deze tijd vond ik wel het drukst... nu zijn ze bijna 2 en 4 en gaat alles perfect... ik denk dat 3 a 4 jaar een mooi verschil is.. ze zijn al wat zelfstandiger en je kunt ze dingen beter uitleggen.. en voor jou ook niet zo heel druk..(hectisch)
Een goede vriendin van mij heeft er 3 jaar tussen. Zij vond het wat lastiger dat haar oudste zoon niet meer slaapt tussen de middag, terwijl mijn oudste het wel deed. (Zijn 2 dagen na elkaar bevallen) Haar oudste heeft meer moeite met de baby gehad dan die van mij, maar of dat leeftijdsgebonden is? Voor haar was het makkelijker dat haar zoon al wat zelfstandiger is. Mijn enige tip is; go with the flow.
als mijn tweede geboren word ik dochter ruim 3,5 jaar. Merk wel dat ze wat ouder is en ik goed dingen kan uitleggen. ze vind het geweldig en knuffelt de hele dag mijn buik. ze vraagt wel hoe lang het nog duurt maar kan ook goed uitleggen dat mijn buik eerst nog veeeel dikker moet worden. We bereiden haar voor door het lezen van een boekje en vragen haar waar ze mee wil helpen. Ik denk dat het verschil wel fijn zal zijn. ze is al behoorlijk zelfstandig, moet alleen nog leren zelf aan en uit kleden. het niet meer slapen lijkt me lastiger maar dat is niet anders. ik denk niet dat er een perfect leeftijdsverschil is. alles heeft zijn voor en tegens.
M was 25m bij T en net 4 jaar bij S. Zal bij meisje bijna 6 zijn. Van jaloezie richting de baby nooit wat gemerkt. Begreep ook bij T al veel. T was wel een heel makkelijke baby. Bij S was ze eigenlijk alleen maar verliefd. En als ze aandacht tekort kwam dan zei ze: ik wil aandacht. Ze kon dus heel goed verwoorden wat haar dwars zat. T was 25m bij S en zal bij meisje ruim 3,5 zijn. S was wel pittig maar T nog steeds makkelijk. Hij had ook M. Geen jaloezie bespeurd S zal 19m zijn. Ik denk dat hij wat lastiger zal zijn. Karakter en leeftijd. Dus meer last van jaloezie wellicht? Hij slaapt nu al weinig dus het dutjesvoordeel hebben we waarschijnlijk niet. Bij T wel. Bij M ook niet... Bij een verschil van 3 jaar zie ik meer gemak vanwege kunnen uitleggen. Ook meer jaloezie vanwege dat besef. Maar ook dat khn je beter bespreken dan met een dreumes . Nu vind ik drie wel een heel pittige leeftijd hoor. Ze kunnen en snappen al veel maar ook veel nog niet wat tot grote frustratie kan leiden. Dat is weer minder bij 4+.
Toen de 1ste net 2 was, raakten we in verwachting van de tweede. Ik vond het erg fijn dat de oudste al wat dingen zelf kon toen de jongste kwam. Van jaloezie op zich ook niet veel gemerkt. Vind het zelf een erg fijn leeftijdsverschil en nu de jongste bijna 2 is, willen we voor een derde gaan met dus ongeveer hetzelfde leeftijdsverschil
Ik vind 3 jaar tot nu toe de lastigste leeftijd. Hier eigenlijk wel blij dat de jongste nu richting de 1 gaat. Hier zit er bijna 2,5 jaar tussen en oudste was vanaf dag 1 verliefd op haar zusje en accepteerde het ook prima dat ze de aandacht moest verdelen. Maar momenteel is 't echt een draakje en vaak niet voor rede vatbaar. Blij dat ik nu niet met een pasgeboren baby zit Maar goed, alles heeft z'n voor en tegens.
Onze meiden schelen 3 jaar en 4 maanden. Voor mij het ideale leeftijdsverschil. Onze dochter was al een grote meid die veel dingen zelfstandig kon (aankleden, flink stuk wandelen, eten, doorslapen). En wat ook erg prettig was (en is), ze kan ook eventjes bv alleen beneden zijn, als ik de jongste aankleed of in bad doe. Ze is nooit jaloers geweest en is vanaf het begin dol op haar zusje. Maar dit lijkt me meer afhankelijk van het kind dan van de leeftijd. We hebben haar goed kunnen uitleggen wat er allemaal ging gebeuren (bevallen in het ziekenhuis, kraamhulp in huis). En inmiddels gaat de oudste naar school en heb ik heerlijk alle tijd voor de jongste.. Wat je wel eens hoort van anderen over tropenjaren met jonge kinderen dat gevoel hebben wij helemaal niet (gehad). En dat komt denk ik met name door het wat grotere leeftijdsverschil. En ondanks het leeftijdsverschil kunnen ze heel goed met elkaar spelen. Ik zou zeggen.. Doen!
Onze tweeling was nog net geen 4 toen S is geboren en ik moet zeggen dat ik het heftig vind. nu is S echt een handenbindertje en met de twin had ik toen ze nog baby waren minder werk dan nu met 1..............
Bedankt voor jullie verhelderende reacties. Ik merk dat het behoorlijk positief is op wat dingetjes na. Ik vind het wel weer spannend. We gaan het beleven
Hier zwanger van de tweede toen G 2,3 was. Iets ouder dan 3 toen zijn zusje werd geboren. Erg prettig want G kan veel zelfstandig, is zindelijk, hoefde hem niet te tillen tijdens de zwangerschap, en is dol op z'n zusje en is geen een moment jaloers geweest. Hier is het dus erg prettig. J is best een pittige baby, en als ik er nog een had rondlopen van bijv 1,5 die weinig zelfstandig zou kunnen enzo, was dit een stuk pittiger geweest
Zindelijk zijn.. Ook zo handig. Onze oudste ging gewoon zelf naar de wc, want ze moest natuurlijk altijd net als de baby de fles kreeg. Ik moet wel zeggen dat ze door mijn zwangerschap en in de periode dat onze jongste er net was, ze flink wat meer zelfstandig is geworden..
Hier zit er tussen 1 en 2 2,5 en tussen 2 en 3 23maanden. Tussen 1 en 2is nooit geen wrijving geweest geen jaloezie of iets anders van die niet zaken. Nu 37 weken van nummer 3 en de andere 2 kijken er enorm naar uit. Ik heb er vertrouwen in dat het gewoon weer super gaat lopen.