Hoi meiden, onze hond heeft steeds de neiging ons 1.5 week oude baby te likken. Net de eerste lik gegeven, bah, ben hier zo vies van. Ik heb hem dan op schoot en voor ik het weet springt de hond op de bank en likt bijna. Tot nu toe steeds kunnen voorkomen, maar net dus niet. Is dit schadelijk voor de baby en hoe kunnen we het afleren?
Zolang het niet in het gezicht over de mond is, is het niet schadelijk als je je hond goed ontwormd. Qua afleren, je baby als jou ruimte claimen. Ze mogen ook niet aan je bord likken dus ook niet aan de baby. Gewoon op dezelfde manier als je dat niet wil.
Bah, vind het inderdaad echt vies. De laatste wormkuur is al een poos geleden, wilden hem volgende week weer ontwormen, dus echt goed ontwormd is hij niet! Heeft er dus wel mee te maken? Moeten we dus ook echt goed gaan ontwormen nu!
Preventief ontwormen heeft weinig nut. Ik zie verder het probleem niet echt maar goed ik vind veel goed van onze hond.
Ik zou zeggen goed voor de weerstand Wat niet wegneemt dat ik sowieso m’n hond niet bij m’n baby z’n gezicht jn de buurt zou willen hebben.... het gaat vaak ook mis namelijk...
De honden van mijn moeder deden dat ook altijd. Nu kruipt mijn zoontje achter ze aan en als ze in de buurt komen duwt hij ze zelf weg en zonodig met geweld
Kinderen die opgroeien met huisdieren hebben een betere weerstand en minder kans op allergieën. Toch zou ik je hond afleren zo dicht bij de baby te komen aangezien honden nog wel eens denken dat ze een baby of klein kind mogen corrigeren ( hoger in de "roedel") en dat doen ze dus met hun tanden. Dus voor nu hond niet te dicht bij de baby/ kinderwagen/ box en als de kleine ouder is die zo jong mogelijk leren omgaan met de hond en nooit alleen samen in 1 ruimte laten.
Alleen omdat het speeksel van honden inderdaad beestjes kan bevatten (likken aan hun eigen anus), of bacterien. Als je goed ontwormd kunnen die beestjes geen kwaad. Bacterien ook niet als ze niet de mond likken en er geen wondjes zijn. En zelfs als die er wel zijn is het erg zeldzaam.
Wij hebben twee katten dus totaal anders maar verdiep je even in de acceptatie van de hond van een baby. Baby staat, hoe hulpeloos ook, hoger in de rangorde maar daar zat wel een bepaald proces aan vast om die acceptatie te creeëren. Mijn ouders hadden destijds martin gaus gevraagd om advies toen mijn oudste broer op komst was (advies was toen, eerste luier in de kamer hond erbij en vooral laten gaan). Maar kan zijn dat dat tegenwoordig weer anders is (martin gaus is ook maar 1 persoon met 1 visie en dit is van bijna 40 jaar geleden). Ontworming is idd wel belangrijk en pas op met evt. vlooienbehandelingen i.c.m. je kleine.
Ik heb dat ook gelezen maar er bleek toch wel een en ander te schorten aan dat onderzoek over huisdieren en weerstand. Verder zou ik het doen zoals hier gezegd wordt, baby als jouw ruimte claimen en ze nooit alleen laten.
Hond van mijn ouders wou ook steeds likken, ik wou dat ook niet bij het gezichtje, dus maakte ik een voetje bloot, kon ze ruiken en soms gaf ze een lik en was het goed. Misschien is dat een idee.
Gewoon resoluut "Nee!" (Of foei oid) zeggen en de hond weg duwen? Wij hebben momenteel ook 2 honden, en in de tijd dat dochter geboren is waren er ook 2. Ik heb niet lopen klooien met de eerste luier oid. Vanaf het moment dat we thuis kwamen uit het ziekenhuis, heb ik de honden laten snuffelen aan de baby in de maxicosi. Daarna haar gewoon soortvan geclaimd als 'mijn jong'. In roedel-visie is het immers de pup van de leiders. Dus ze hoeven er verder niks mee. Onze grote hond ging de baby aan iedereen showen, als een soort trotse bodyguard. Kwam er kraamvisite, dan werden ze eerst een beetje op afstand gehouden, tot ik zei dat het goed was. Dan ging ze ze helemaal blij kwispelend voor naar de box of waar de baby dan ook was. "kijk! Kijk! We hebben een dinges!" Likken wil ik sowieso niet hebben, niet aan handen en niet in het gezicht. Dus lik richting baby levert hier een snauw van mij op.
1 op de 5 honden draagt de bacterie C. canimorsus. Dit is een bacterie die in de mondholte van de hond zit en bij mensen ernstige infecties kan veroorzaken, tot bloedvergiftiging aan toe. https://www.volkskrant.nl/wetenschap/is-een-lik-van-de-hond-alleen-maar-smerig-of-ook-ongezond~a3354452/ @Elleke Ik zou direct beginnen met corrigeren van je hond door heel duidelijk te zijn dat het likken niet mag. Geen onderscheid maken tussen een lik op handjes of over het gezicht: het mag gewoon niet! De tong van een hond komt nu eenmaal op plekken waar wij van gruwelen. En als de hond dan de handjes van je baby likt en je baby later op het vuistje gaat sabbelen krijgen ze toch deze bacteriën binnen. -x- Mooiezomer
Wat ik ook soms deed was de hond op het hoofdje laten ruiken, daar zit de meeste lucht van de baby en dat is ook vaak alleen wat ze willen, ruiken aan de baby. En idd ook niet aan de handjes laten likken gaat ook hun mondje in
Toen M heel klein was lieten we onze hond alleen aan haar voetjes of handen likken. Toen ze ging kruipen likte hij wel eens over haar hoofd. M vond, en vindt, dat erg leuk dus maakte hier vaak een spelletje van: richting de hond kruipen, met haar rug naar hem toe gaan zitten en haar hoofd naar achter doen. De hond likt haar dan meestal even over haar haren. Nu duwt ze hem ook weg als ze er geen zin in heeft of loopt de hond weg als hij geen zin in haar heeft. Ik vind het allemaal niet zo veel kwaad kunnen. Of ze nu gelikt worden door een hond, een speeltje van een ander kind eten of zand eten in de zandbak. Tja allemaal niet bepaald hygiënisch, maar goed voor de weerstand... Al moet ik heel eerlijk toegeven dat ik met Q wel ‘voorzichtiger’ was met dit soort dingen hoor
Ach, mijn kinderen aten zand toen ze kleiner waren. En modder, gras, kiezels (bleken toch niet eetbaar Likte onze hond maar aan de kids, was denk ik minder ranzig geweest... Wij hebben de hond in het begin laten ruiken aan de jongste en hij was er ook altijd heel nieuwsgierig naar, maar likken heeft hij niet gedaan. De oudste was geen baby meer toen we de hond kregen. Nu af en toe als de handjes lekker naar worst ofzo ruiken, wil hij er nog wel eens een lebber aan geven. De kinderen corrigeren hem dan zelf door “af” te roepen, daarna loopt hij rustig naar zijn plek. Vanaf het begin consequent aangeven dat hij niet mag likken, dan komt het vast goed
Maar die bacterie kan alleen kwaad met een open bloed verbinding. Dus dan moet je een flinke wond of zweer of iets dergelijks hebben. Met een klein open plekje is het al niet overdraagbaar. Dus niet in hetbgezicht of handjes laten likken (of meteen daarna schoonmaken, maar dat houd je niet vol) lijkt me wel een vereiste, of gewoon vanaf het begin corrigeren. Niet te groot maken, ze mogen ook je bord niet aanraken dus dit mag ook niet, klaar.
Door de hond weg te duwen, creëer je juist een situatie die je niet wil. Je hond kan je baby met iets negatiefs gaan associëren en dat is niet wat je wil. Honden horen ook bij de familie. Ik zou de hond dan eerder afleiden met iets lekkers. Wij hebben ook 2 grote mannen (Oudduitser en Duitse Herder) en een kleine meid van 8 maanden. Zij proberen het ook weleens, maar als ik hun naam zeg en dat ze moeten ophouden en dan stoppen ze. Ik denk niet dat je er een te groot ding van moet maken, want hoe panischer jij reageert, des te prikkelbaarder een hond wordt.
Oké oké, wegduwen hoeft ook niet letterlijk. Wegsturen kan ook. Op het moment dat de hond dus al op de bank is en wil gaan likken hè. Hij mag verder best in de buurt zijn. Ik wil zelf gewoon niet dat er aan een baby gelikt wordt. Of aan mij.