Hallo iedereen Ik(21) zit met een enorm dilemma ik momenteel 7 weken zwanger ik wist dit toen ik het mijn vriend (23) vertelde was hij helemaal overstuur en heb ik vannacht de hele nacht huilend met hem gezeten. Hij wilt dat de baby niet komt, ik weet dat de situatie niet helemaal is wat we voor ogen hadden maar ik weet zeker dat we eruit komen als de baby komt. Momenteel is voor hem de enige oplossing abortus, wat ik niet voor ogen zie. Ik weet momenteel even niet wat ik moet doen, iemand hier ervaring mee?
Wil jij het wel? Als jij het kindje wel wilt laten komen wees dan duidelijk naar hem toe. Ik en mijn man zaten in het zelfde schuitje. Na een week is mijn man bij gedraaid. Het was voor hem ook even wennen en slikken. Van bewust kinderloos naar een baby is een grote stap. Je mag mij eventueel ook pben hoor
Net wat Sija zegt hoe sta jij er in? Kan mij voorstelken dat hij dit mischien als schrik reactie zegt. Jullie zijn nog jong zie ik dus mischien had hij het nog niet verwacht..
Ik wil het niet weg laten halen, we wonen beiden nog thuis dus het is niet het ideaal beeld wat we voor ogen hadden. Verder is hij nu aan het afstuderen en zit nu in de moeilijkste en laatste twee weken ervan daarom wil ik op dit moment geen grote druk erop zetten dat ik het wil houden
Meis je bent in je hart al een mama en je kindje groeit met de dag. Abortus ga je spijt van krijgen als ik dit zo lees. Kies asjeblieft voor jezelf en je wondertje. Als jij en je vriend het echt voor elkaar zijn dan komt dat ook wel weer goed. Hij is waarschijnlijk heel erg overdonderd dus geef hem even wat tijd. De echo's die je krijgt die zouden je doen smelten dat dit kindje jullie heeft uitgekozen om zijn of haar papa en mama te worden. Ik wil je feliciteren en tegelijkertijd ook even een dikke knuffel geven.
En trouwens ik was totaal onverwacht zwanger van kindje nr 3 en had t over abortus me vriend verklaarde me voor gek. Abortus kan ik niet aan hoor dat zal ik nooit doen maar het was meer een samenloop van emoties. Ik heb 2 zussen een is er al 2,5 jaar bezig en me andere zus al 6 jaar. Waarom ik wel en hun niet etc. Ik was echt even een tijdje van de kaart. Me vriend overtuigde mij ervan dat dit kindje bij ons wilt zijn wat natuurlijk ook zo is. Ik vond het moeilijk maar met gesprekken met me zussen voelde het goed. Ik had een soort schuldgevoel en dan die rot hormonen. We wouden ooit een derde alleen werd deze wens vervroegd. Het is een prachtig ventje en ben zo verliefd op alle 3 mijn kindjes. Ik ben zelf ook jong ik ben nu 25
Super lief berichtje dankjewel! Ik vind het allemaal zo moeilijk want het doet hem zoveel pijn en het doet mij pijn om hem zo te zien. Dit is de tweede keer dat het gebeurt destijds was ik 16 en hij 17 toen liep het uit op een miskraam. Hij is daar zo van getraumatiseerd en nu gebeurt het gewoon weer. Hij zit er echt zo doorheen En ik ben eerlijk gezegt echt op door alles wat er de afgelopen tijd gespeeld heeft
Het is ook niet makkelijk. Een miskraam is ook niet leuk en misschien is hij bang voor weer hetzelfde? En je zegt dat hij druk is met school dus inderdaad even laten bezinken. Ik zelf heb in 2010 een Mk gehad met 10 weken maar wel 6 uur lang weeën etc t was zo moeilijk en daarna zwanger van me oudste die maakte alles goed dus ik heb 3 kindjes en een klein vlinderkindje ❤️ Ik snap dat je op bent. Weten je ouders ervan? Zouden ze gek worden of kan je er best goed mee praten? Probeer anders een gesprek aan te gaan met een van je ouders. Laat je vriend rustig afstuderen dat geeft volgens mij ook wat stress snap dat hij hier door wat overdonderd is maar als je het laat rusten zal het vast schelen. Goed bedoeld uiteraard
Weten je ouders het al? Zo niet, licht hen in zodat zij jou ook kunnen steunen.. Je bent nu gelukkig geen 16 meer. Je wil dit kindje graag houden merk ik. Ik zou zeggen houd je kindje en doet niet iets wat je niet wilt of wat een ander graag wil..
Miss moet het nog even landen meisj.. Vaak als het zo onverwachts is raken mensen in paniek. Mocht hij het nu echt nier willen wat heeft dit voor gevolgen voor jullie relatie? Krijg je wel steun van je familie?
Ja mijn ouders weten ervan en namen het eigenlijk heel goed op, ik mag gewoon hier blijven tot na de bevalling en zolang ik wil eigenlijk. Hij belde me net op om te vragen of we niet een afspraak konden maken bij een abortus kliniek om ons te laten informeren. Ik weet even niet wat te doen
Ik zou het even laten bezinken, laat hem die twee weken richten op afstuderen en ga daarna samen om de tafel.. Veel succes!
Maar dat gaat niet want hij wilt continu met mij zijn en zich hierop richten omplaats van daarop (hiermee bedoel ik abortus in gang zetten) ik weet niet hoe ik hem erop kan wijzen dat hij zich daarop moet focussen.
Poehh wat een vervelende situatie! Als jij het wilt houden zou ik daar wel eerlijk in zijn. Anders krijg je daar spijt van! Sterkte!
Ik zou gewoon eerlijk zijn en dat je eraan zit te denken om het te houden.. Ik denk dat eerlijkheid het belangrijkste is. Wat fijn dat je ouders je steunen en dat je thuis mag blijven zolang je wil.
Hee meid ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Maar wat een ongelukkige situatie zit je in op dit moment! Ik had precies hetzelfde. Kwamen erachter toen ik met 4/5 weken zwanger was. Ben nu 7 weken. Mijn vriend was ook helemaal overstuur en wilde er niets van weten en ik moest en zou een abortus plegen. Ik heb het laten rusten en nu 2 weken later is hij er helemaal gelukkig mee! Hij heeft het denk ik uiteindelijk geaccepteerd omdat hij zag dat ik echt vastbesloten was om het te houden, en liet hem dat ook weten vanaf het begin. Ik denk dat het gewoon even bij hem moet inzinken.
Hoe zit dat nu eigenlijk? Volgens je berichtengeschiedenis weet je zelf al een tijd dat je zwanger bent. Je hebt zelfs al een echo gehad en je hebt het dus nu pas aan je vriend verteld? Durfde je het niet eerder te vertellen, omdat je bang was voor zijn reactie? Ben je dus alleen naar die echo geweest? Jullie wilden niet zwanger worden/waren er niet mee bezig en gebruikten dus anticonceptie? Sorry voor al mijn vragen . Ik lees dat dit wondertje in elk geval wel gewenst is door jou. Hopelijk draait je vriend nog bij. Geef hem in elk geval nog even de tijd.
Wou toch nog even reageren.. Wat fijn dat je ouders er goed mee omgaan voor mij persoonlijk zou ik zeggen houden en daarmee klaar.
Ben wel benieuwd ook naar je antwoorden op de vragen van Be Happy. Ik lees dat jij het kindje erg graag wilt houden en zou hier dan ook open over zijn tegenover je vriend. Niet te lang omheen blijven draaien maar aangeven dat je graag voor dit kindje wil gaan.
Klopt ik wist dit eerder heb dit bewust niet verteld omdat hij enorm gestrest was door z'n scriptie, en het verdedigen hiervan. Ik wilde het pas vertellen als hij helemaal klaar was omdat ik bang ben dat hij het anders niet ging redden. Dit is me niet gelukt omdat ik er erg verdrietig om ben ik deed dit uit z'n eigen belang en dit begrijpt hij Ik ben alleen naar de echo geweest. Ik zat aan de pil, slikte deze ook toen ik erachter kwam dat ik zwanger was.