Beste Ilse, Ik ben 29 weken zwanger en blijf maar aan het twijfelen of ik wel of geen borstvoeding wil geven. Natuurlijk weet ik dat BV de beste voeding voor mijn kindje is. Maar ik weet nu al dat ik niet wil gaan kolven zodra ik weer ga werken. Ik zou dus van tevoren al moeten gaan afbouwen. Maar waar ik bang voor ben, is dat ik het huis niet meer uitga, omdat ik bang ben dat de kleine honger krijgt wanneer we ergens zijn. Ik ben namelijk niet iemand die overal zal gaan zitten voeden. Ik maak me zorgen om het feit dat de kleine straks misschien de fles niet wil, wat ik al regelmatig heb gelezen van mensen die zijn begonnen met het geven van borstvoeding. Nu heb ik er al wel geregeld mijn gedachten over laten gaan en dacht een oplossing te hebben, maar heb geen idee of dat op die manier mogelijk is. Als ik nou zeg drie weken gewoon volledig borstvoeding geef, dan begin met kolven, zodat ook mijn man kan voeden en ik eventueel een voeding mee kan nemen als we weg gaan. Dus zeg 1 of 2 voedingen per dag kolven en dan met de fles geven. Is dit mogelijk? Wordt het dan niet te verwarrend voor de baby om zowel voeding uit de fles, als voeding uit de borst te krijgen en hoe kan ik dit dan het beste aanpakken? Hopelijk kan jij een beetje twijfel wegnemen en kan ik eindelijk een keuze maken mbt de voeding. Groetjes Naat
Hallo Naat, Allereerst gefelicteerd met je zwangerschap. Ik kan me voorstellen dat je jezelf helemaal dol maakt met alle mogelijkheden die je straks zou kunnen gaan doen. Hoe je straks misschien reageert, etc. Je zoekt nu al naar oplossingen voor problemen die er nog niet zijn. Als ik je verhaal zo lees is het meer de zorgen voor wanneer je straks gaat werken. Je weet de gezondheidsvoordelen voor je kindje. Mijn advies, (natuurlijk ligt de keuze bij jezelf, begrijp dat goed), je bent goed op de hoogte van de feitelijke informatie. Op dit moment ben je nog goed in staat realistisch te beredeneren. Je ziet/verwacht dingen met de zelfkennis die je nu over jezelf hebt. Nu ben je nog zwanger (er zijn al veel hormonen aan de slag)maar straks ben je moeder. Het klinkt raar, ik wil moeders ook niet als iets raars afschilderen, maar het feit dat je moeder bent doet iets met je. De hormonen maken dat jij instinctief een goede moeder bent en dan het hormoon oxytocine doet hier heel veel mee. Zo kan het heel goed zijn dat dingen die je nu logisch beredeneerd straks ineens geen item meer zijn. Mijn advies. Ga bevallen, start met zelf voeden. Al is het maar om de eerste weken het beste aan je kindje mee te kunnen geven. Dat is goud waard. Als je rond de 4 weken start met het oefenen met een flesje is er 9 van 10 keer geen probleem met drinken uit een flesje. Ik geef toe, je leest vaak dat het niet lukt. Dat lijkt ook een groot probleem (begrijp me goed, als je er mee zit is het echt een probleem) maar in dit geval bedoel ik meer dat alle gevallen waarin het gewoon goed gaat, daar lees je niet over. En dat zijn er gelukkig nog steeds heel veel meer. Van reacties van moeders weet ik intussen dat de angst om ergens anders te voeden bij de meeste mensen totaal is verdwenen op het moment dat je je eigen kindje zelf voedt. Ook de termijnen die je nu heel realisch stelt gaan bij de meeste vrouwen omver wanneer ze zelf met succes voeden. Er zijn heel veel moeders in mijn praktijk die dergelijke schema's hadden bedacht als die jij schrijft. Die waren gestart met een heel plan van afbouwen, flesjes, etc ingepland. Toen waren ze bij 6 weken en alles liep als een trein, ze hadden zoiets van, tja, als het allemaal zo makkelijk gaat,dan bouw ik niet af. Toen kwam de 3 mnd grens. Die wordt vaak al snel verschoven tot 6 mnd. etc. Uiteindelijk maakt het mij niet uit hoe lang je zelf voedt, al is het 3 druppels, 3 dagen, 3 weken of 3 maanden als je er later maar met plezier op kunt terugkijken. Succes met je keuze. (Lees anders het boek de oxytocine factor eens, dat verklaart wat dat stofje allemaal met je doet na de bevalling) Ilse