flesvoedingskindjes zijn hongeriger (stelling)

ik heb niet alle reacties gelezen, maar hier toch een heeel erg hongerig borstvoedingsmannetje. toen ik nog volledige borstvoeding op verzoek gaf woog ik hem wel is of kolfde ik, en hij dronk soms voedingen van meer dan 300 ml bij mij!!! we zijn rond 5 maanden begonnen met fruit en dat ging er meteen heel goed in.

ik geef nu ongeveer 4x per dag borstvoeding en smiddags eet hij pap van opvolgmelk. daarnaast 200 gr. fruit, en 200 gram aardappel en groente,smorgens na de borstvoeding een broodje met boter en tussendoor drinkt hij nog thee met een soepstengel. een grote eter. die ook nog altijd gaat huilen als het op is
..hij weegt nu 9.5 kilo

 

Dit geldt natuurlijk wel voor prematuren vóór ong 34-35 weken. Ze zijn te zwak om zelf te pakken wat ze nodig hebben, of hebben niet eens zuigbehoefte. Om ze te laten groeien berekent een arts wat ze per dag nodig hebben.

Maar dan wordt de voeding eerst elk uur gegeven, dan elke 2 uur, enz. Gelukkig wel heel regelmatig en hele kleine hoeveelheden. Soms zelfs constante druppeltoevoer, om de baarmoeder zoveel mogelijk na te bootsen (constante voeding)

Als kinderen sterk genoeg zijn om goed te drinken, en een zuigreflex hebben ontwikkeld, moeten de ouders nog dat vertrouwen krijgen in hun kind (ná zo'n hel op de NICU is dat ook een opgave aan zich). Daarna kan het kind het zelf wel regelen.

 

Ik denk niet zo zeer dat hongerige)re) kindje en daarbij komende gewicht met flesvoeding of borstvoeding direct te maken heeft.. Hier een fv kindje.. wat nu met net een jaar op nu ongeveer 9 kilo zit qua gewicht Ze eet gewoon twee boterhammetjes per dag, een portie fruit en een portie groente.. soms een koekje of rijstewafeltje tussendoor en verder drinkt ze over t algemeen water.. Ze krijgt nog twee kleine hoeveelheden melk en voor ze naar bed gaat 150cc pap..

Ook zij taalt er niet naar als we een voeding in de zin van groente of fruit overslaan.. maar dat doen we natuurlijk niet wat ze heeft wel de voedingsstoffen nodig

 

Ik vind het zowel bij borstvoeding als flesvoeding zeker uitmaken of je nu op verzoek of schema voedt. Al is het enige verschil dat je bij borstvoeding nooit weet hoeveel je kindje drinkt, die blijft dit zelf bepalen.
Kan bij flesvoeding natuurlijk ook, maar dan is het inderdaad een kwestie van stoppen als je kindje aangeeft genoeg te hebben (ook al is het maar een halve fles)...

Datzelfde geldt voor bijvoeding natuurlijk en dan maakt het ip niet uit of je borstvoeding of flesvoeding geeft natuurlijk. Als je kind áltijd z'n bord leeg moet eten oid dan doe je eigenlijk hetzelfde als bovenstaand.
Hier is het altijd klaar = klaar, wij bepalen wát er gegeten wordt en zij bepaald hoeveel ze er van eet. Ze komt overigens nu wel op een leeftijd dat ze altijd wel moet proeven, want soms roept ze al bij voorbaar 'lust ik niet' om na een uur te roepen dat ze honger heeft! Tja, dat is dan ook jammer... Vaak gaat er dan bij het proeven altijd wat meer dan 1 hapje in.
De volgende dag kan ze zo weer 2 borden avondeten opeten bij wijze van spreken.

Denk dat het niet alleen te maken heeft met borstvoeding of flesvoeding, maar met name hoe hier mee om wordt gegaan door ouders/grootouders/kinderdagverblijf oid...

 

hier is het altijd op = huilen.... als ik hem zijn zin zou geven zou hij zo 300 gram avondeten wegkrijgen denk ik... maar dat doe ik toch maar niet.....

 

Ik denk niet dat je het zo gemakkelijk kunt stellen. Het ene kind is nou eenmaal het andere niet. Wel is uit onderzoek gebleken dat in sommige gevallen kinderen die jong bijvoeding krijgen, en dan weer vooral in combinatie met kunstvoeding, een grotere kans hebben op overgewicht. Maar of dat nou aan de voeding of aan de manier van voeden (afgepaste hoeveelheden, vaste tijdstippen) ligt, daarover is nog niet genoeg bekend.

Eigen ervaring: mijn kinderen begonnen na 6 maanden met vast voedsel. En de ene dag aten ze daarvan de oren van mijn hoofd en de andere dag niet, dan aten ze liever de borsten van mijn lijf. Het zijn nu nog steeds geen grote eters, ze kunnen heel goed stoppen als ze voldoende gegeten hebben.

 

Maar heb je dat al eens geprobeerd? Ik heb trouwens geen flauw idee hoeveel 300 gram is. Ik heb eten nooit gewogen, ze aten gewoon tot ze genoeg hadden. Nooit gepureerd natuurlijk, ik denk dat het risicon van overeten bij prut veel groter is omdat het makkelijk naar binnen glijdt.

 

Is dat ook als je hem zelf laat eten? Of alleen als je hem een prakje voert? Hier merk ik ook dat ze van een prakje veel meer eet en haar bordje vaker leeg gaat dan dat ze zelf eet. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar het zelf laten eten, dan kunnen ze het pas echt goed zelf bepalen.

 

@ Noeska en Dirksmama:

Sommige dingen laat ik hem zelf eten, zoals zacht fruit zoals bijv. peer in stukjes. ook brood mag hij zelf doen. Avondeten prak ik en voer ik inderdaad, en sommige soorten fruit ook, zoals bijv. mango (die is vaak nog net iets te hard voor hem ook fijn te malen zonder tandjes).

Nu je het zegt, dat huilen als het op is doet hij misschien wel meer met een prakje dat ik voer!!!!

Hoe bieden jullie aardappelen dan bijv aan? En rijst? En groentes zoals snijbonen en witlof...

 

Aardappelen: in pakklare stukken. Niet te klein, ook niet te groot.
Rijst: ik leg dat altijd gewoon voor mijn dochter, ze grijpt erin met haar handjes en krijgt zo een hoop binnen.
Witlof: in zijn geheel koken en zo aanbieden. Snijbonen houd ik niet van, maar slabonen krijgt ze ook gewoon in zijn geheel.

Op een gegeven moment zal hij niet meer gevoerd willen worden, en prakken hoef je ook niet te doen. Tanden hebben ze niet nodig om goed te kauwen. Mijn dochter at met 1 ondertand een appel weg, dus dat zit echt wel goed.

 

Dat is knap ... Als ik hem nu stukjes geef van iets dat hard is dan sabbelt hij er op en spuugt het dan weer uit.... maar misschien is het ook een kwestie van oefenen ... Ik ga morgenavond is de aardappels en groente in stukken geven!

 

overigens is mijn zoon aan de borst ook zo hoor..... hij stopt altijd pas met drinken als ik hem loskoppel. Als het aan hem ligt duurt elke voeding anderhalf uur.

 

Zo deed ik het ook meestal. Voor ze een jaar waren waren ze trouwens ook al handig genoeg om met een lepeltje geprakte aardappelen o.i.d. te eten.

 

Dat is knap! Ik geef het lepeltje weleens aan mijn dochter, maar veel meer dan ermee trommelen en het steeds op de grond gooien, doet ze niet. Zou ik de lepel gewoon steeds in haar handen moeten geven, en zal ze het dan vanzelf doorhebben? Lijkt me knap als ze rond 1,1,5 jaar al zelf zou kunnen eten.

 

Ja, geef gewoon eens een lepel met eten in de hand, en kijk wat er gebeurt!

 

Ik geef aardappelen ook in hapklare stukken, niet te groot want ze is zo gek op aardappel dat ze het liefst het hele stuk meteen in haar mond propt, dus nu eigenlijk steeds kleinere stukjes die in 1 keer in haar mond passen. Zo ook de meeste groenten. Maar sommige dingen zijn inderdaad niet zo handig om zo te geven, dat prak ik dan wel en voeren we haar. Gisteren toevallig (geraspte) bietjes die ik wel door haar aardappels heb geprakt, anders eet ze echt alleen maar aardappel Maar in principe bied ik alles apart in hapklare stukken aan.

Rijst vind ze niet echt boeiend, maar risotto is ze wel gek op, dat voeren we dan wel en dan eet ze ook 2 hele opscheplepels weg.

Dat is knap al met een lepel! Inderdaad enige wat ze daarmee doet is trommelen, roeren en de achterkant in haar mond

 

Maar drinkt hij al die tijd effectief dan, (lange halen met de kin), of ligt hij ook gewoon lekker te sabbelen, (korte trekjes)?

 

Als ik mijn jongste hier een lepel met geprakt erop geef, dan stopt ze 'm zelf ook al aardig in de mond.
Mijn oudste at zelf met een vorkje met 14 maanden. Daarvoor ook wel als ik het haar aanbood.
En verder gewoon met de handen.

Jongste kreeg soms geprakt, inmiddels eigenlijk alles in stukken.

 

In de 'met-de-lepel-leren-eten' periode (rond 14 mnd hier) heb ik ze veel plakkerige maaltijden gegeven, en dan een lepel aangeboden. Bijv. stampot, aard.purree, risotto.

In het begin schepte ik een hap op de lepel en gaf deze in de hand. In het begin waren ze nogal klungelig met de lepel (recht houden), en zo viel niet alles gelijk af van de lepel en kregen ze ook zowat wat in de mond

 

Hier ook rond het jaar interesse in bestek. Tja dat gaat niet direct goed maar je moet toch eerst even oefentijd geven he Hij at al snel heel netjes met lepel of vork. Overigens eet hij nog steeds regelmatig met zijn handen.

Ik sneed de groentes meestal in repen, makkelijk op te pakken en in de mond te stoppen. Hier een waar bietenmonster trouwens