Wat bewaren jullie van jezelf voor "later"? Puur emotionele dingen? Foto's bewaar ik sowieso, rapporten heb ik ook nog. Maar ik kwam oude dingen tegen van vroeger zoals klasgenotenboekje, poeziealbum, brieven van penvriendinnetjes, dagboeken, oude school werken, toegangskaartjes, etc. Wat is leuk om later terug te zien. En wat is dan later. Als je 60 bent? 80? Bewaar je het voor jezelf of voor je kinderen? Hoe kom ik op deze vraag. Ik las mijn oude kinderdagboeken door. Heel privé. Echt meisjesproblematiek. Voor mezelf leuk om te lezen en dingen die ik vergeten ben. Maar moet er niet aan denken dat iemand anders ze ooit leest, de context is dan toch anders. Ik twijfel om ze toch weg te gooien, ook al vind ik het nu wel heel leuk terug in de tijd te gaan. Mijn man vindt een klasgenotenboekje en oude agenda's sowieso onzin. Dus ik ben eigenlijk benieuwd naar wat anderen bewaren.
Ik fotos en diplomas. Oh en 1 poëzie album heb ik nog. Oude tekeningen en rapporten heb ik weggegooid. Achteraf was een paar tekeningen bewaren geinig geweest, maar waar trek je dan de grens? Ik ben sowieso "snel" van het weggooien. Ik hou niet van teveel rommel .
Hier foto's, diploma's en poëzie albums bewaard. Heb ook mn beugels en tandjes nog haha geen idee waarom. Mn favo knuffeltje bewaard. En alle kaartjes van mn vriend en mij die wij naar elkaar geschreven hebben. Zelf had ik al mn schoolspullen en veel agenda's van vele jaren bewaard maar geloof dat ik echt alles heb weggegooid. Had ook mn knuffels en poppen bewaard die mij lief waren. Knuffels weg ermee en mn poppen aan mn nichtjes gegeven! Denk dat nu alles in 1 doosje past. Opruimen met al die zooi begint nu weer met wat bewaar je voor je kids. Hier eerste pakje en navelklemmetje enz en heb mij voorgenomen om 1 doos met babydingetjes/kleertjes te bewaren vooral het eerste maatje(daarna er minder aan gehecht) en het begint nu met wat school werkjes maar zeker niet alles.
Toevallig ben ik pas bij mijn moeder spullen wezen uitzoeken. Ik heb wat oude rapporten meegenomen maar ik ga ze enkel van de basisschool bewaren. Die van de Mavo zijn echt te erg om te bewaren, dat ik ooit mijn diploma heb gehaald mag ook een wonder heten. Ik heb een hele map van de kleuterschool en die bewaar ik wel met borduurwerktjes etc, vind ik wel weer schattig. Mijn zwemdiploma A, ik heb enkel een A diploma dus die bewaar ik ook. Oude schoolkranten van de basisschool waarin ik zelf ook heb geschreven, wel heel leuk. Natuurlijk foto’s, oude liefdesbrieven heb ik allemaal weggegooid, tenenkrommend om te lezen
Snap helemaal wat je bedoelt met die dagboeken, die heb ik ook nog, voor mezelf heel leuk, maar ik zou me ook schamen als anderen het lezen, staat vol met kinderlijke taal, verliefdheden, enz., heb mijn poëzie album ook nog, wat schoolspul, maar ook mijn Flippo albums en wat BSB spul waar ik vroeger helemaal fan van was... Bij elkaar is het 2 curver bakken vol, achter het schot, ga er deze winter ook nog eens kritisch naar kijken, kan ook best wel wat van weg.
Ik bewaar de eerste pakjes diploma's Rapporten Vriendenboekjes Fotos De rest gaat weg... Waar moet ik het allemaal bewaren
Ik heb denk ik een doos vol met spullen. Poeziealbums, rapporten, knutselwerken. Mijn baby knuffel heeft dochter nu net als mijn favo barbie. Maar eigenlijk kijk ik er nooit in maar weg kan ik het ook niet gooien.
Die rapporten moet je zeker weg doen.. als Eva ze met 15jr tegen gaat komen wordt dit keihard tegen je gebruikt... bewijsmateriaal moet je altijd vernietigen.....
Ik heb van mijzelf 1 doos met foto’s, en 1 doos met tekeningen en rapporten, Zelf heb ik al mijn dagboeken weggegooid. Heb wel wat rapporten bewaard. Van mijn meiden heb ik hee wat meer, sowieso fotoboeken. Ik maak zelf fotoboeken van ze. En daar plak ik ook de leukste tekeningen in.
Ik heb het allemaal weggedaan. Een paar jaar geleden heb ik alles van mijn ouders gekregen en vond het leuk om weer even terug te gaan in bepaalde tijden van mijn jeugd, maar ben niet iemand die in het verleden leeft. Mijn jeugd was heel fijn, maar heb daarvoor geen andere herinneringen nodig dan ik in mijn hoofd heb en van foto's. Ik wil ook mijn kinderen niet opzadelen met al die spullen van mij. Mijn oma was een hoarder die werkelijk niets kon wegdoen. Na haar dood hebben we het heel erg moeilijk gehad om dingen uit te zoeken en weg te doen. Want wat was belangrijk voor haar? Waarom had ze bepaalde dingen bewaard? En hoe konden wij dat dan wegdoen? Dat heeft voor mij dingen in perspectief doen zien. Maar het is heel persoonlijk, want weg is ook echt weg. Edit: ik heb wel twee boekjes van de basisschool bewaard die mijn juffen en meesters met de jaren hebben verzameld. Eigenlijk een soort samenvatting met verhalen van toen mijn beste vrienden.
Van de kinderen heb ik voorlopig al vrij veel. Bandje van het ziekenhuis als ze geboren waren. Navelklem 1ste haartjes 1ste kleertjes 1ste mutsje Doopsuiker Heen en weer schriftje opvang. Knutselwerkjes (niet alles). 1ste schoenen Tutje Melktandjes Rapporten Nieuwjaarsbrieven Eigenlijk veel te veel maar de dozen staan niet in mijn weg . Wat we in de toekomst er mee doen zien we wel. Voorlopig vinden zowel wij als ouders als de kinderen het leuk door die dozen af en toe te gaan. Ik denk niet dat ik die ooit wegdoe.
Ik heb van mezelf 2 dozen van vroeger... eerste schoentjes, rapporten, mijn eerste zelfgemaakte broek, rammelaar etc
Toen ik ging samenwonen had ik ook nooit best wat dingen van vroeger. Maar in de loop der jaren heb ik toch dingen weggedaan. Waar moet ik ermee begon ik steeds vaker te denken. Ik heb geloof ik nog wel een schriftje van groep 3, een enkele tekening. Maar zelfs m'n tandjes heb ik weg gedaan. De keren dat ik in t bakje keek dacht ik 'ieuw smerig eigenlijk'. Het grappige is dat mijn oudste (15) vorig jaar in een opruimronde ook haar tanden tegen kwam en zei 'gooi maar weg mam, die hoef ik echt niet te bewaren' . Goed zo kind . Ik heb inmiddels ook met mijn man en zijn gezin meegemaakt dat hun ouderlijk huis leeggeruimd moest worden. En het is geen fijn gevoel om spulletjes weg te doen die een ander al een halve eeuw bewaard heeft maar die we geen van allen om ons huis willen, voelt zo naar pom t weg te gooien. Man en ik zijn daardoor best wat kritischer op onze spullen geworden. Als we echt ergens een fijn gevoel bij hebben blijft t bewaart en anders niet. Voor de kinderen hebben we een eerste pakje, tandjes, navelklemmetje, tekeningen tekeningen, dat soort spul. Maar ze moeten maar eens een doorkijksessie houden voor ze ooit gaan verhuizen .
Omdat ik van mezelf (nog op de zolder van m'n ouders) tig dozen heb staan, en ik daar eigenlijk een beetje kriebelig/ongelukkig van word (want ik ben niet zo goed in wegdoen), heb ik besloten voor mijn kinderen alleen dat te bewaren wat in 1 verhuisdoos past. En natuurlijk zit die nu al redelijk vol, maar de gedachte is dan dat ik daar eens per jaar nieuwe dingen in doe, en oude dingen uit weggooi. Plan om te bewaren: eerste pakje, haartjes, favoriete knuffel,een paar tekeningen/knutsels per jaar. Maar nu zit er bijvoorbeeld ook een enorme map met tekeningen van crèche nr 1 (1,5jr) in, van toen ze 6 maanden-2 jaar was. Dat wil ik niet allemaal bewaren, maar kan ik nu nog niet weggooien. Bij mijn schoonouders is het nog erger, die hebben ook van zichzelf nog heel veel dozen staan, met oude vergane spullen erin. Dat wil ik niet.
Het geijkte En voor de oudste de (dure) beddenset, met klamboe, lakentje, dekentje etc. De jongste krijgt de draagdoek van de geboortedatum, de 'geboortedoek'
Nou ik heb al twee pubers in huis die op het VO zitten en die moeten dit echt niet zien en lezen whaaah Dan nemen ze mijn preken nooit meer serieus aangaande school OMG
Voor beide maak ik een fotoboek van het eerste jaar, dan nog 1 van de basisschooltijd. Verder de zwemdiploma's ofzo, geen idee. en evt hun trouwe knuffels. Verder echt niks. Mijn ouders hadden alles voor mij bewaard en k heb dat echt zonder te bekijken de container ingegooid. Ik hecht er niet echt waarde aan.