Dit gedichtje staat op mijn babysite maar ik vind het zo mooi en toepasselijk dat ik 'm met jullie wil delen: In gedachten ben ik al jaren zwanger, van jou mijn kind, dat ik zo goed ken. Maar de laatste tijd word ik steeds banger, dat jij niet weet dat ik je moeder ben. Iedere dag wordt jij bij een ander geboren, elke keer draag jij een andere naam. Ik hoop zo dat je eens bij mij zult gaan horen, zodat we samen verder gaan.
Ik vond van de week dit gedichtje op een site en vind het erg mooi! Mag ik jou soms leren kennen? Jou in mijn armen houden? Kusjes op je voorhoofd. Jou handjes in die van mij? Mag ik jou alsjeblieft hier krijgen? Blazen op je buikje. Kietelen in je zij. Al je teentjes tellen. Mag ik zijn wat ik wil worden? Mag ik zijn wat ik al ben? Mag ik jou hier in mijn armen, Het kind dat ik al ken.