Flippo's weg door de MMM

Echo was zoals te verwachten niet goed. Vruchtje was 4mm groot nu en er zat een groot stolsel achter de placenta wat er op duid dat het los lijkt te komen.
Vandaag stoppen met de progynova en utrogestan en dan wachten tot de miskraam op gang komt.

Komende maandag afspraak bij maatschappelijk werk omdat ik het niet meer voor mezelf op een rijtje krijg.
6 november echo om te zien of het al schoon is en dan gaan we kijken hoe verder.

 

Heel erg veel sterkte flippo. Hoeveel kan een mens verdragen....
Dikke knuffel

 

Nadat ik vrijdag op zaterdag nacht in het ziekenhuis heb door gebracht omdat ik te veel bloed verloor tijdens de miskraam (6 nachtmaandverbanden in 10 minuten letterlijk) heb ik de afgelopen 2 dagen eigenlijk niets anders gedaan dan nadenken.
Veel meer kan ik ook niet omdat ik er gewoonweg te moe voor ben.

Ik heb besloten afstand te nemen van hier, ik wil even niet meer bezig zijn met kinderen krijgen.
Ik weet niet eens meer zo goed of ik nog wel kinderen wil.
Lijkt wel of ik zon engeltje en duiveltje boven mn hoofd heb hangen, de een zegt je wilt kinderen en de ander roept dat ik het niet wil.

Eerst mijn hoofd dus maar eens op een lijn zien te krijgen en daar begin ik vanmiddag mee met hulp van maatschappelijk werk.

Maar goed, voor nu blijf ik even weg van hier.

 

Vanmorgen om 10:45 moest ik op de IVF poli van het UMC zijn voor de controle echo na de miskraam die ik 12 dagen geleden heb gehad.

De arts die me ontving was een oude bekende die ik in de afgelopen jaren dat ik daar al loop veel gezien heb en veel mee heb mee gemaakt. Ze vertelde me al dat ze had gezien dat ik zwanger was en dat ik een miskraam had gehad omdat ze mijn casus in de gaten houd. Na even over het hele gebeuren gekletst te hebben mocht ik plaats nemen op het bed en zou ze de echo maken om te zien of alles mooi schoon was. Ergens maakte ik me wel een klein beetje zorgen van te voren omdat ik nog steeds wat bruine prut en stolseltjes verlies en dat mijn zwangerschapstest van afgelopen zaterdag avond nog steeds echt knal positief was (wat in mijn optiek allang niet meer zo positief had moeten zijn).


De echo kop ging naar binnen en eigenlijk was er direct duidelijk te zien dat het een grote chaos is in mijn baarmoeder. Stolsels, rest weefsel en een grote bloeding achter in mijn baarmoeder. Tussen de bloeding en een stolsel in zat een holte die ze met haar echo apparatuur niet goed thuis kon brengen dus nam ze contact op met een collega die een beter echo apparaat heeft.
Ik mocht me aankleden we liepen naar de andere gang (de gang van de verpleegafdeling gyneacologie voor de bekenden onder ons in he UMC) waar de kamer zat met het grote echo apparaat. Hier wachte een echografiste mij op. Ondertussen bespraken we de opties.
Cytotec of curretage... Cytotec is een middeltje wat je vaginaal in bengt een week lang wat dan de miskraam op zou moeten wekken, hier heb je echter geen 100% zekerheid bij dat je dan ook daarwerkelijk alles kwijt raakt. De curretage is dat ze onder verdoving vaginaal al het weefsel in de baarmoeder weg zuigen of weg schrapen.
Mijn keuze was al snel duidelijk, een curretage want ik wil gewoon van al het gezeur af zijn. Puntje bij paaltje ben ik alweer ruim 3 weken bezig met deze miskraam.

Op de nieuwe echo was duidelijk te zien dat de holte tussen het stolsel en de bloeding in de vruchtzak was met zelfs nog een dooier er in. Het is nu dus geen gewone miskraam meer maar een missed abortion.
Ow ow ow wat baal ik zeg en wat ben ik teleurgesteld in mijn lichaam!
De echografiste was onder de indruk van het restje septum wat er in mijn baarmoeder zit. Ze zei dat als ze niet beter wist ze zou denken dat ik een uterus didelphys zou hebben. Daar schrok ik nog wat van omdat dat mij wel aan geeft hoeveel weefsel er nog zit van het septum.


Ondertussen was het alweer 11:30. Ik had de verwijzing naar de anesthesist gekregen en een briefje om bloed te prikken. Zo gezegt zo gedaan. Mezelf op poli 30 gemeld (pre-operatieve screening) en de vragenlijst ingevuld. Om 13:15 verwachtte de anesthesist me voor gesprek en in de tussentijd ben ik alvast bloed gaan prikken en even op mijn gemakje een broodje gegeten en een kopje thee gedronken.
Om 13:00 melde ik me op de POS voor het gesprek. Een aardige vent die me veel uit legde. Heerlijk in vaktaal, dat praat zo veel makkelijker!
Tijdens het gesprek vertelde hij dat ik niet onder een roesje zou gaan maar echt onder narcose ivm ze een rectale echo willen maken tijdens de curretage om zo een zo goed mogelijk beeld te hebben bij ingreep ivm de afwijkende vorm van mijn baarmoeder en om zo zo min mogelijk kans te hebben op beschadigingen.

Om 14:00 kon ik eindelijk naar huis.
Wat begon vandaag als een routine echo controle is dus op totaal wat anders uit gelopen.
Gelukig wachte manlief me thuis op met een kus en een knuffel en een heerlijk warm bad.

Maandag om 8:15 moet ik me op de dagopname melden en hopelijk kan ik rond een uurtje of 12 weer naar huis.
Ik dacht afstand te hebben genomen maar deze vieze tegenvaller doet me echt zeer.

 

Flippo ook van mij heel veel sterkte en een knuffel meid.

 

Jeetje, wat krijg jij een hoop voor je kiezen zeg! Kan me voorstellen dat je echt even rust wilt van alles.

Heel veel sterkte en een dikke knuffel!

 

Hoop dat het vandaag goed gegaan is!
Dikke knuffel

 

Curretage is goed gegaan afgelopen maandag.
Wel onwijs veel pijn gehad toen ik wakker werd omdat mn baarmoeder volgens de gyn in een kramp was geschoten.
Maar nu een dag later geen last meer.
Ja alleen wanneer ik me te druk maak dan beginnen de krampjes weer maar goed.
Verder gaat t redelijk hier, weet alleen nog niet zo goed hoe ik me moet voelen zeg maar.
Maar goed dat moet vanzelf wel weer komen denk ik.
Volgende week 2e afspraak bij de maatschappelijk werkster.