Hi meiden, Nu ik de laatst weken in ga, merk ik dat ik alle pijntjes en klachtjes beter analyseer (helemaal verkeerd, I know, maar kan het niet uitschakelen, haha). Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar wat, achteraf gezien, tekenen waren dat jullie bevalling er aan zat te komen? Uiteraard staan weeen en gebroken vliezen met stip op nummer 1, maar ervoeren jullie nog andere opmerkelijke dingen?
Ik had de middag voor mijn vliezen braken dat ik voor het eerst ''buikpijn''had. 'Gewoon een onbestemd gevoel. Toen schoot er even door mijn hoofd hmm zou het maar drukte dat gelijk ook weer weg. Om 3 uur 's nachts braken mijn vliezen. Weeën kreeg ik pas rond 15.00 uur s'middags.
Ik had het gevoel dat m'n borsten zich klaar begonnen te maken voor borstvoeding... Moeilijk uit te leggen, maar voelde ze ineens weer... Duidelijker was het verlies van de slijmprop in delen en inderdaad tegelijk onregelmatige krampen... Dat was allemaal 's ochtends, 's avonds waren de weeën regelmatig en de volgende middag is onze zoon geboren!
Voor mij was dat een behoorlijk verhoogde bloeddruk met daardoor verward, ik wist niet meer hoe je schuur noemt en hoe de Vk heette die ik net had gesproken, slecht zien en enorme hoofdpijn. Ben toen nog naar het zk gegaan voor controle maar met de baby was alles goed en mocht weer naar huis. Een dag later braken de vliezen en de dag daarna bevallen.
Bij mij helemaal niks! Had nergens last van, avond van te voren nog met vrienden pizza op de bank zitten eten, niet eens denkend aan de bevalling. Bed ingegaan en heerlijk geslapen, om kwart voor 8 wakker schrikken door gebroken vliezen
Rugpijn de dag van te voren, had ik normaal nooit. En een "getekend" gezicht, m'n moeder zei het nog en ik maar roepen wat een onzin
Kerstavond had ik flinke voorweeën maar dacht er verder niet bij na omdat ik dat al enkele dagen had (vooral na het strippen). Maar die nacht was het erger (achteraf gezien) en wat regelmatiger. Eerste kerstdag had ik totaal geen honger, terwijl ik de dagen ervoor m'n eigen vol zat te vreten. In de middag moest ik van m'n vriend toch iets eten, en bij gebrek aan inspiratie een broodje kroket gemaakt. Bij de laatste hap braken m'n vliezen dus heb 1ste kerstdag de avond in het ziekenhuis doorgebracht, in de nacht is onze kleine meid geboren en 's ochtends zat ik weer bij de kerstboom thuis. Achteraf denk ik nog wel eens: misschien heb ik er ook wel om gevraagd, vriend en ik zeiden steeds tegen elkaar "zul je zien dat ze met kerst geboren wordt." (was eigenlijk 16-12 uitgerekend) De afspraak om in te leiden stond ook al gepland, dus had me ingesteld op die datum. Gelukkig is het toch spontaan begonnen, ben ik nu ik erop terugkijk erg blij mee.
Helemaal niks... Het begon met gebroken vliezen en een krap uur later weeen. Maar die vliezen verwarde ik met urineverlies. Dus voor mijn gevoel begon het met weeen.
Met het verlies van mijn slijmprop toen ik in de nacht moest plassen. Dag erna begonnen de weeën rond etenstijd en om 5:33u is hij geboren. Analyseer nu ook elk pijntje. Is ook lang geleden voor mij. Zoonlief wordt bijna 9 jaar.
6 uur voordat de weeën begonnen had ik 'menstruatiekrampen' in de nacht. Dat duurde een uurtje, maar trok weer weg en heb daarna gewoon geslapen. Werd daarna wakker met de eerste lichte weeën. Maar daarvoor werkelijk geen symptomen.
Hihi toevallig mijn uitgerekende datum en mijn vriend zegt ook steeds ze word met kerst geboren ook toevallig een meisje grappig om je verhaal zo te lezen en erg fijn dat je kerst erna gewoon thuis kon vieren klinkt veel belovend mocht ik ook hetzelfde mee maken wil zo graag wel kerst thuis zijn.
Hier waren de voortekenen mijn darmen gingen zichzelf legen borsten waar melk uit spoot mijn bed was kletsnat en slijmprop verloor ik in het zkh pas toen ik al ontsluiting had volgens mij want was klodderbloed en slijm op de wc,vliezen pas doorgeprikt rond de 8 cm.. Hier begon het echte werk dus met alleen weeën vond dat erg verwarrend had me zo gefocust op water dat zou moeten breken en dan pas weeën maar achteraf had ik het niet anders gewild.Kleine bleek wel in het vruchtwater gepoept en doordat alles lekker snel ging geen tijd daar zorgen over te maken. Nu heb ik vorige week al mijn darmen geleegd veel voorweeën en jeukende gevoelige borsten soms druppel verlies maar ze zit nog gezellig warm binnen wel is ze erg rustig opeens ik wacht geduldig af
- de baby was die avond, een paar uur voor het breken van mijn vliezen, énorm druk. - intuïtie Die avond zat ik ineens te stressen. Ik MOEST opeens even gaan oefenen met de maxicosi goed vast te zetten in de auto. Stel je voor dat ze kwam en we stonden voor aap op de parkeerplaats bij het zh omdat we de maxi niet goed konden bevestigen. Lees: ml werd gedwongen om buiten in de kou ff met die maxi aan de haal te gaan Ook waren we net verhuisd en ml MOEST de commode en het bedje NU die avond in elkaar zetten, onder het mom van "je weet maar nooit". En voila, paar uur later braken mn vliezen
Ik lag al 10 dagen in het ziekenhuis , voelde me af en toe zielig maar de ochtend voor de vliezen braken voelde ik me heel erg down. Gewoon niet lekker in mijn vel en wat blij dat ik onverwachts bezoek kreeg. Een half uur nadat bezoek weg wat braken Door een rare beweging van mij de vliezen.
Wat leuk! T'is natuurlijk heel bijzonder om een kerstkindje te krijgen, maar het kerstgevoel was er niet haha Terwijl iedereen lekker zat te eten zag ik onze gourmetschotel aan me voorbijgaan, nou had ik daar op dat moment ook geen behoefte aan maar toch dacht ik af en toe: oja, het is kerst. Moet wel zeggen dat het allemaal wat langer duurde omdat de kinderarts pas halverwege de ochtend (9 uur/half 10) kon komen i.v.m kerst. Anders had ik, denk ik, rond 7 uur in de ochtend al thuis geweest i.p.v om 11 uur. En met kraamzorg was het even lastig, ze moesten snel iemand bellen die wilde komen (of ze hadden al een gezin, of ze waren vrij), voelde me op dat moment wel bezwaard omdat het voor hun ook kerst was. Zal aan je denken met kerst, ik vind het stiekem wel heel leuk een kerstkindje iedereen is ook altijd enthousiast als ik haar geboortedatum vertel!
Heeeel vroeg wakker, (en de laatste weken erg maagzuur gehad .. )de dag van bevallen kots misselijk en spugen sochtends om 7:00 uur begonnen weeen .tussendoor slijmprop verloren) S avonds om18:30 vliezen door geprikt in zh. Madam moest eruit.. hartje ging achteruit en meconium in vruchtwater (dus gepoept) aan het infuus gelegd, weeen waren niet sterk genoeg om door te zetten. Om 20:30 mocht ik eindelijk persen. 21:48 uur geboren, (met vacuumpomp) (geboren op 42/3! Dat hopenlijk bij de volgende niet!! Oja en tijdens de bevalling heb ik eclampsie gekregen)
Nee eigenlijk niet heel erg. Bij de eerste heb ik wel met 39+2 ofzo zo'n omschakeling gehad. Ik had heel erg het idee dat ik bij 37 weken klaar moest zijn (wat vroeg geboren kindjes in de omgeving, rond 37 weken allemaal) en had dus ook helemaal alles klaar staan en zat er behoorlijk op te wachten (eerste kindje natuurlijk). Ik weet nog dat ik na 2,5 week gefrustreerd wachten (en heeel veel voorweeën) er helemaal zat van was. Ik dacht, ik wacht nu eerst wel op die uitgerekende datum, dan ga ik me daarna wel weer zitten frustreren over waarom het nog zo lang duurt. Dit heeft ook geen zin. Dus eigenlijk was ik er op de dag voor de bevalling (39+5) helemaal niet zoveel mee bezig. Nog wat gedaan hier en daar, 's avonds een rondje gelopen nog. En waarempel die nacht begon het! Ik schrok er bijna van, het kwam bijna als verrassing, haha! Bij de tweede direct die houding al aangenomen, want mijn uitgerekende datum was de verjaardag van mijn broer, dus dan wilde ik liever niet. Dus ik had wel een beetje verwacht dat het dan daarna zou zijn. En toen begon het die avond na zijn verjaardagsfeestje. Die nacht is ze geboren. Deze keer trouwt mijn zusje net na mijn uitgerekende datum, dus ik denk dat het hopen wordt tot 39+4 ofzo (een weekje na de bevalling redt ik het wel op een bruiloft) en daarna m'n benen bij elkaar en hopen dat het niet begint. En dan de dag daarna mag het weer. Maar goed, dat is 40+2, eigenlijk is dat ook wel laat...
Bij de eerste had ik een drukke dag met winkelen voor kadootjes voor mijn moeder en zusje, beide de volgende dag jarig. Compleet inspiratieloos dwaalde ik door de stad, niks voor mij, want normaal ben ik goed in kadootjes kopen . Om 17.30 liep ik langs het werk van mijn vriend en flapte er uit het niets uit dat ik dacht dat de bevalling zou gaan beginnen. Om 00.30 begon deze met weeën en om 10.54 was ze er, op de verjaardag van mijn moeder en zusje. Acht dagen te vroeg. Bij de 2e voelde ik me om 23u 's avonds ineens 'anders' en besloot dat ik moest slapen nu het nog kon. Om 4u in de nacht werd ik wakker om te plassen, stond op en het vruchtwater liep langs mijn benen. Om 7.25 is hij geboren. Tien dagen voor de UD. Bij de 3e niks aangevoeld. Om 20.30 ging ik in de tuin afval weggooien toen ik dacht dat ik in mijn broek stond te plassen . Om 2.58 is hij geboren nadat de weeën net 2 uur op gang waren. Hij kwam 15 dagen eerder. En weet je, ik vind deze aankomende bevalling nu al spannend. Ben benieuwd hoe deze zich straks aan zal dienen.
Lage rugpijn. In eerste instantie nooit bij stil gestaan. Dacht gewoon dat het kwam door het gewicht aan de voorkant. Toen ik ging bevallen had ik echter rugweeën op precies dezelfde plek.