Hallo Allemaal, Op een ander forum heb ik een bevallingsverhaal neergezet van de geboorte van mijn 2e kindje op 24 juni jl. Bij de eerste ben ik bevallen met een keizersnede, dus deze bevalling was erg spannend. Het was in principe ook mijn eerste 'natuurlijke' bevalling. Ik heb het een beetje opgesomd met tijden. Nadat de ontsluiting in eerste instantie wat traag op gang kwam, ben ik opeens in recordtijd in één uur van 2.5 cm naar volledige ontsluiting gegaan, zonder weeënstorm. En daarna had ik onze bijna negenponder met 3 persweeën op mijn buik liggen. Heel bijzonder. Groetjes, Marianne @@@@@@@@ Mijn bevallingsverhaal in een opsomming. 24/06/2009 00.45 uur : Vliezen braken. Ziekenhuis gebeld, onder douche gegaan. Aaron wakker gemaakt, spullen bijeen geraapt. Om 01.15 uur begonnen de weeën al. 24/06/2009 02.00 uur : Richting Nieuwegein, naar ziekenhuis 24/06/2009 02.30 uur : Ziekenhuis. Onze oudste overgedragen aan mijn ouders en naar binnen 24/06/2009 03.00 uur : Verpleegkundige probeerde me aan CTG te leggen. Ze kon het hartje niet vinden. Arts kwam erbij met echo-apparaat. Ook daar kon hij het hartje niet vinden. Grote schrik bij ons, want dit in combinatie met het bloederige vruchtwater........ Gelukkig vond de arts toen toch de hartslag en kon ik aan het CTG. Hartslag was goed en ik bleek contracties te hebben. We mochten dus blijven. 24/06/2009 03.30 uur : Mijn man ging huiswaarts om nog wat dingen te halen, zoals de fotocamera en een paar andere 'vergeten' artikelen. Bij mij begonnen de weeën door te zetten en ik ben onder de douche gaan zitten. Al met al, denk ik dat ik 45 minuten onder de douche heb gezeten op een stoel. 24/06/2009 04.45 uur : Mijn man was weer terug en het huilen stond me al nader als het lachen. De weeën waren behoorlijk pijnlijk en door mijn bekkenpijn wist ik niet hoe ik ze op moest vangen. Daarbij liep er nog steeds veel vruchtwater uit mijn buik en kon ik dus alleen maar op een matje op het bed in de verloskamer zitten. 24/06/2009 06.00 uur : De arts kwam beoordelen hoever ik gevorderd was. Ik zat op net 1 cm en de pijn was al niet meer te harden. Ik had namelijk voornamelijk rugweeën. Ik vroeg de arts om een ruggenprik. Hij vond dit geloof ik aan de vroege kant en haalde z'n wenkbrauwen op, maar ging toen toch accoord. Hij kon natuurlijk niet anders, want de vrouw die bevalt mag een ruggenprik kiezen. Er werd een infuus bij me aangelegd en ik kreeg te horen welke risico's er aan een ruggenprik verbonden waren. 24/06/2009 06.30 uur : De anesthesioloog kwam en zette de ruggenprik. Dit ging helemaal perfect en oooooh, wat voelde ik me daarna heerlijk. De weeën voelde ik in mijn buik en rug alleen nog als harde buiken en ik voelde het trekken in mijn billen. Bijkomend voordeel was, dat ik mijn bekkenpijn ook minder voelde, dus ik hield het vol om op bed te blijven zitten/liggen. 24/06/2009 10.00 uur : Ik werd opnieuw beoordeeld. Ik had ondertussen al op zo'n 4 cm moeten zitten, maar zat net op 1,5 cm. Er werd besloten om mij Oxytoxine te geven. 24/06/2009 10.30 uur : De weeën werden krachtiger en volgde elkaar in rap tempo op. Ik had er geen ongemak van, maar voelde en zag op de monitor dat er zo'n 5 goede per 10 minuten kwamen, dus elke 2 minuten een goede van 1 minuut en na een minuut rust weer één. Ik doezelde steeds in, omdat het zo warm was en ik keikapot was. 24/06/2009 13.00 uur : Ik werd opnieuw beoordeeld. Het bleek dat ik 2.5 cm ontsluiting had. Wat een teleurstelling zeg. Zoveel goede weeën en toch weinig tot geen ontsluiting. De Oxytoxine werd opgehoogd en we moesten weer wachten. Ik zat op de klok te kijken en te rekenen. Ik moest nog zeker 7 cm, dus 7 uur en dan nog persen. Met een beetje geluk zou Lukas rond 20.00 of 21.00 uur komen. 24/06/2009 14.00 uur : Ik kon de weeën niet goed meer opvangen, ondanks de ruggenprik. Bij elke wee voelde ik het trekken bij mijn anus. Net of ik moest poepen. Ik gaf dit aan bij één van de verpleegsters. Ze vond het een raar verhaal, omdat ik een uur daarvoor op 2 cm of 2.5 cm zat. Er kwam een collegaatje bij en deze zei : Volgens mij heb je persdrang. Het zou me niets verbazen als je op volledige ontsluiting zit. Het leek mij nogal onwaarschijnlijk. Je gaat niet van 2 cm naar 10 cm in 1 uur zonder weeënstorm. Ze zou de arts erbij halen. Ik kon de weeën bijna niet meer wegpuffen. 24/06/2009 14.30 uur : De gyneacologe kwam toucheren. Ze zei "Wow, wat schiet je goed op. Ik laat even mijn supervisor meetoucheren. Ik zeg verder niets, want ik wil je geen hoop geven, maar je bent al heel ver.". De hoofdgyneacologe kwam er na 5 minuten bij en toucheerde mij. Ze keek me vol verbazing aan en zei "Wow, je ontsluit als een razende". Ik pufte met heel veel moeite de ene krachtige wee na de andere weg. 24/06/2009 14.45 uur : De gyneacologe zei dat ik als ik persdrang had, ik best een beetje mee mocht gaan persen. De ruggenprik was uitgezet en beide gyneacologen hadden hun handen gewassen en er werd vanalles in gereedheid gebracht. Ik voelde de krachtige weeën en pufte ze nog een beetje weg en als de wee te krachtig was, perste ik mee. De gyneacologe pakte een setje om een kleine incisie te maken in het hoofdje van Lukas om zo te zien wat de zuurgraad was en of we haast moesten maken met de bevalling of rustig aan konden gaan persen. 24/06/2009 14.55 uur : Na 3 goede persweeën was Lukas geboren. Hij is als een torpedo door het geboortekanaal gevlogen. Lukas Milan was geboren met een gewicht van 4330 gram en een lengte van 51 cm. Ze zijn nog een uurtje bezig geweest met hechten, want ik aardig ingescheurd. Maar het was het allemaal waard. Ik ben zo trots op ons ventje. En oh, wat ben ik weer VERLIEFD !!!!
Wauw wat een mooi verhaal! Ik leefde helemaal met je mee tijdens het lezen en wat ontzettend opgelucht moet je je hebben gevoeld toen de gynaecologe zei dat je al volledige ontsluiting had! Heel veel plezier en geluk met je kleine mannetje!
Gefeliciteerd meid! Zat in spanning te lezen en ben erg blij voor je dat het toch nog lekker snel is gegaan uiteindelijk.