Hoi dames, Eerst maar even de 'voorgeschiedenis' uitleggen. Mijn tweede zwangerschap was onrustig. Regelmatig harde buiken vanaf 28 weken. Ik werd opgevolgd in het ziekenhuis (standaard hier) en had telkens een andere dokter. Niemand kende me dus echt goed, ik heb me regelmatig een nummer gevoeld. Op 34 weken ging mijn man met ons dochtertje van toen 2 jaar naar Turkije, om zijn familie te zien. Ik ging uiteraard niet mee, maar ging met mijn ouders naar zee. Op een dag had ik nogal veel gelopen en in het huisje kreeg ik weer harde buiken. Ik ging direct liggen maar ze hielden niet op. Omdat mijn man er niet was en mijn moeder heel bezorgd was heb ik dan naar het ziekenhuis gebeld. Uiteraard niet mijn eigen dokter. Ik heb uitgelegd wat er aan de hand was, en de vroedvrouw zei: we raden het aan dat u naar een ziekenhuis in de buurt gaat. Wij naar het ziekenhuis. De harde buiken kwamen en gingen maar werden nooit pijnlijk. In het ziekenhuis wilden ze geen risico nemen en hebben ze me (zonder inwendig onderzoek) na een half uurtje monitor aan de weeënremmers gelegd. Ik heb twee dagen in het ziekenhuis gelegen. Uiteindelijk is mijn tweede dochter op 41+1 geboren. Ik had regelmatig last van harde buiken en voorweeën, maar die verdwenen altijd als ik in bad ging. Ja, dat was iets waar ik achter kwam na dat debacle. Hadden ze me gewoon dat advies gegeven, had ik ook niet aan de weeënremmers gehoeven (denk ik nu achteraf. Echte barensweeën voelen toch wel anders. Ze namen het dus veel te serieus. Maar goed, eigenwijs ben ik niet). Omdat ik dit niet meer mee wilde maken zit ik nu bij een vaste gyn en verloskundige die samen een praktijk hebben. Deze zwangerschap verloopt veel beter. Geen onrustige buiken. Ik heb de voorgeschiedenis destijds verteld en de gyn houdt echt een oog op me. Toen ik met 28 weken een harde buik had, heeft hij me direct een week rust voorgeschreven (die ook baat had, sindsdien geen last meer gehad). Ik word bij elk consult getoucheerd om te kijken of er al iets aan de gang is. Tot nu is alles potdicht, bmm lang en absoluut niet verstreken. Eigenlijk net als bij de tweede, daar deden die harde buiken ook niets. Nu wilden wij volgende week een paar dagen op vakantie in Nederland. Dichtbij mijn ouderlijk huis, echt een laatste familievakantie. Ik heb dit aangegeven bij de praktijk en daar schrokken ze van. Ik moet nu donderdag komen voor weer een onderzoek en een 'bespreking'. Ik weet dat ze het me niet kunnen verbieden maar als een dokter het afraadt, moet ik dan mijn vakantie afzeggen? Ik ga nu wel uitleggen hoe het destijds is gegaan. Dat die voorweeën kwamen (volgens mij) door veel stress en hard werken. Nu is dat helemaal anders en kan ik veel beter ontspannen. Bedankt voor het lezen in ieder geval. En natuurlijk wilde ik vragen: wat zouden jullie doen?
Ik zou gewoon gaan. Ik zou eigenlijk niet weten waarom niet. De vorige zwangerschap met harde buiken is je kindje ook gewoon op een normale termijn geboren, nu zonder harde buiken zou ik niet weten waarom je nu thuis rust zou moeten houden. Dat kan ook op vakantie toch?
Ik ben het eens met Snoopy1979 en zelf zou ik ook gaan. Tenslotte blijf je gewoon in Nederland mocht er wat zijn kun je gelijk geholpen worden. Succes met je keuze!
Als je binnen NL blijft, zou ik ook gaan hoor. Zeker gezien het feit dat alles nog dicht zit en je vorige zwangerschap 41wkn duurde, mogelijk verkeerd werd ingeschat met weeenremmers... Mócht er toch iets gebeuren tijdens de vakantie - bv weer harde buiken - kun je gewoon daar naar een zkh toch? Niet ideaal, maar geringe kans en aangezien het binnen NL is lijkt het mij ook geen probleem verder.
En wat betreft harde buiken, het is toch normaal om die af en toe te hebben tijdens je zwangerschap? Zolang ze niet pijnlijk zijn en je rust houdt als het te erg wordt, heeft het niets te betekenen.
Als het een vakantie in Nederland is zou ik gewoon gaan. Desnoods je belangrijke papieren, setje kleding voor de baby en je maxicosi mee. Maar zelfs dat lijkt mij erg voorbarig.
Binnen Nederland? Nou dan zou ik rustig gaan hoor. Zeker nu je zelf aangeeft dat je heel weinig last hebt van harde buiken. En je vorige zwangerschap 41 weken duurde. Ik snap niet dat ze er zo van schrokken. Wilde je nu naar Spanje ofzo gaan rijden...dat zou een heel ander verhaal zijn.
Bedankt voor de reacties meiden! Jullie schrijven precies wat ik ook al dacht. Het is wel dat de gyn niet het hele verhaal kent, zoals ik dat nu hier heb opgeschreven. Donderdag dat eerst maar eens vertellen. Nederland is wel 'buitenland' voor ons, en mocht het beginnen kan hij de bevalling onmogelijk doen. Maar ik verwacht dat echt niet en ik denk dat ze hetzelfde moeten concluderen, namelijk dat ik gewoon kan gaan.
Hmm binnen Nederland zou ik het nog wel aandurven denk ik. Wel een vluchtkoffer mee voor het geval dat, maar als je op vakantie gaat heb je toch al bijna alles bij je.
Neemt de gyn het niet iets te serieus dan? Wat je vertelt over deze (eigenlijk ook de vorige) klinkt heel normaal. Ik zie zelf geen reden om niet weg te gaan. Gewoon zorgen voor zo veel mogelijk rust en maak het jezelf vooral makkelijk.
Klopt @Liva hij neemt het inderdaad heel serieus. Maar ook omdat ik hem, destijds bij de intake, niet het hele verhaal achter die opname heb verteld. Heb hem gezegd dat ik veel harde, onrustige buiken had bij mijn tweede en dat dat in week 34 tot een ziekenhuisopname leidde. Mijn eigen gedachten erover (beetje paniek om niks) heb ik hem toen niet verteld. Dat ga ik donderdag wel doen.
Ik zou ook gewoon gaan, mocht er toch wat gebeuren is daar ook een ziekenhuis. Buitenland zou ik niet aandurven, hoorde vanmorgen dat iemand die ik ken met bijna 32 weken in t buitenland is bevallen....totaal andere zorg, mag niet hele dag bij baby blijven, taalbarriere....
Oh ja, NL is wel buitenland voor jullie he. Maar ik zou zelf bv ook prima naar Belgie durven, dat vind ik geen schokkende afstand met jouw eerdere ervaring. Ik zou niet gaan vliegen.
Jeetje iedere controle getoucheerd terwijl je e vorige zwangerschappen prima zijn verlopen? Wat extreem voorzichtig zijn zij zeg. Lekker gaan hoor! Zal vast goed komen even relaxt zitten op ze tijd
Ik zou gewoon gaan, ze zijn hier in belgie vaak te zenuwachtig als het om Hollandse nuchterheid gaat! Je bent toch in de buurt! En daarbij is het lekker bij je ouders in de buurt, word je blij van en geen stress!
Ieder consult toucheren? Waar is dat voor nodig? Mijn oudste is geboren met 35 weken en met mijn tweede zwangerschap is er geen enkele extra controle geweest behoudens het advies om ipv 4 weken 6 weken vooraf verlof op te nemen. Dochter kwam uiteindelijk met 40 weken. Ik zou echt de zenuwen krijgen van zo'n gyn en zou dus gewoon naar Nederland komen.
Ik zou gewoon gaan. Is in Nederland...niet de andere kant van de wereld. Lekker genieten van jullie vakantie!