Snap dat het vervelend is. Ik denk idd dat veel bij de ouders ligt. Zo'n luier is wel makkelijk en je hebt ook niet altijd even veel tijd en zin voor die ongelukjes midden in de kamer (ik tenminste niet met drie kleine ukkies). Maar... Tijden veranderen ook. Als ik ook even terug mag klagen over 'die leerkrachten': sinds mijn dochter op school zit verbaas ik me steeds meer over de hoeveelheid filmpjes die die kinderen kijken. Das ook 'lekker makkelijk' voor een leerkracht. Dat was er 'vroeger' bij ons ook niet. Een filmpje op tv was echt hoge uitzondering. Volledig niet zindelijk lijkt me voor een leerkracht niet te doen. Een ongelukje, dat kan gebeuren. Hoort bij 'groter groeien'. Misschien maar eens die onzinnige lessen Engels schrappen in de kleuterklas, dan is er weer iets meer tijd voor een schone broek
Hier waren ze net 2 toen ze overdag zindelijk waren. Jongste dochter was zelfs net 2 toen ze dag en nacht zindelijk was. Ligt er natuurlijk aan hoeveel tijd jij er als moeder insteekt om je kinderen zindelijk te maken.
Niet mee eens. Mijn meiden waren met drie jaar zindelijk. Mijn jongste word april vier. Ben al maanden bezig hem zindelijk te krijgen, echt van alles geprobeerd maar meneer wil het niet lukken. Hij heeft ook wat angst. Dus nee dat gaat niet altijd op
Eens Tina. Ik ben met mijn dochter ook oneindig bezig geweest (met tussenpozen). Haar probleem: het boeide allemaal niets. Liet alles gewoon lopen en speelde rustig verder. Vlak voor haar vierde lukte het eindelijk. Maar nu met al die feestdagen heeft ze toch geregeld zoveel stress dat het geregeld weer mis is. Misschien ook een teken aan de wand: stress bij kleine kinderen. Ze 'moeten' tegenwoordig zo veel.
Grappig, ik vind juist dat veel ouders steeds vroeger bezig zijn met zindelijk maken. Zelfs al vanaf voor het jaar O_O. Die kinderen kunnen vaak nog niet eens lopen. Maar ik snap het wel van de leerkracht. Het is met 25 kinderen bijv. onmogelijk om je ook nog eens bezig te houden met zindelijkheidstraining. Hoewel een ongelukje echt wel kan gebeuren.
Volgens mij waren kinderen 40 jaar geleden net zo snel zindelijk en liepen ze met 4 jaar ook niet nog in de luier.
Het is natuurlijk heel makkelijk om de schuld bij de ouders te leggen, zeker als het je zelf voor de wind is gegaan. Mijn oudste zoon was nog niet zindelijk toen hij naar de kleuterschool ging. Je wil niet weten met hoeveel bloed, zweet en tranen we het allebei hebben geprobeerd. Ik was net bevallen en kon nog amper lopen, achteraf bleek ik reuma te hebben, toen ik hem bijna een jaar lang elke ochtend van school moest halen omdat hij gepoept had. Zijn luier ving plasjes natuurlijk op, maar de juf kon de overige 33 leerlingen niet alleen laten om hem te verschonen. Dus ging ik elke dag heen en weer. Wat betekende dat hij niet alleen amper de helft op school kon zijn, maar ook dat ik vreselijk overbelast raakte. Na meerdere keren bij de ha en het cb te zijn geweest met dit probleem, kreeg ik eindelijk een verwijzing naar de poeppoli. Waar de arts zei: mevrouw, u bent de baas. Zet hem op de wc en zeg dat hij er niet af komt voor hij er heeft gepoept en geplast. Nou mijnheer de zeer weledele hoogopgeleide arts, zelfs dat had ik in mijn wanhoop al eens geprobeerd. Zonder enig succes overigens, net als de stickers, de beloningen, de straf, de tranen van hem en mij. Kortom, wij hadden alles geprobeerd. Uiteindelijk kwam het dieptepunt toen mijn zus, zelf kinderloos, zei dat ik hem wel een weekendje bij haar mocht brengen. Zij zou hem wel zindelijk maken. Kun je je voorstellen hoe ik mij toen voelde? Ik had gefaald, ik kon mijn kind was toen al bijna 5 niet eens zindelijk maken. Omdat hij ook nog eens behoorlijke gedragsproblemen had, waar overigens ook niemand enig begrip voor toonde, ben ik ingestort. Zo erg dat ik mezelf wel iets aan kon doen. Ik wilde van mijn man af, want hij begreep er niets van. Ik wilde mijn ouders en zussen niet meer zien, zij hoorden mij ook niet. De huisarts, het cb, overal werd ik uitgemaakt voor overbezorgd en als ik nou eens gewoon zus en zo zou doen, dan zou het allemaal opgelost worden. Totdat we verhuisden en mijn zoon naar een andere school ging. In een maand tijd zagen zij wat ik zag: er is iets aan de hand. Jaja toen ging de bal wel rollen! Allerlei instanties erbij, onderzoek hier, gesprek daar, testen, nog meer onderzoek, afijn 5 maanden later was daar de diagnose: PDD-nos, ofwel een stoornis in het autistisch spectrum. En pas toen hij in een kleine klas terecht kwam, ging hij goed in zijn vel zitten. Gedroeg hij zich net zo vrolijk en vrij als thuis. Et voila, een paar weken later was hij zindelijk. Dankzij MIJ, omdat ik nooit opgegeven heb voor mijn zoon. Maar vooral dankzij hem, hij was er geestelijk en lichamelijk aan toe, want hij werd eindelijk serieus genomen door mensen die niet zijn moeder waren. En elke keer als ik dit soort onzinnige beschuldigingen zie aan het adres van al die hardwerkende ouders, voel ik het weer. Want een kind hoeft geen ASS te hebben om niet zindelijk te kunnen worden op een bepaalde leeftijd. Elk kind is anders, hou jij je gewoon bezig met je eigen kind. Inmiddels hebben we nog een zoon, ik keek er vreselijk tegenop om hem ook zindelijk te krijgen. Maar dat was nergens voor nodig. Nog geen week voor zijn tweede verjaardag zei hij zelf dat hij naar de wc wilde. En een maand of 2 later was hij ook 's nachts zindelijk. Nou applaus voor mij hoor en voor al die knappe moeders die hun kinderen zo vroeg zindelijk kregen. Mijn zoon was eraan toe! Overigens denk ik dat een belangrijk deel ligt bij de luiers die we nu gebruiken. De papieren luiers worden steeds beter (als we de reclames mogen geloven) en dus voelt een kind het amper als het geplast heeft. Dus waarom het niet lekker laten lopen, het is toch wel lekker zacht en warm Met katoenen luiers blijft het nat, het gaat schuren en zit gewoon niet lekker. Ja, dan snap ik dat kinderen eerder zindelijk worden. Maar enkel als ze er zelf aan toe zijn, als ze zelf die link kunnen leggen. En als een kind die link nog niet kan leggen, er nog niet aan toe is, wijs dan vooral niet naar de ouders. Het ouderschap is al pittig genoeg zonder dat regenboogschijtende, eenhoornknuffelende superouders ze vertellen en inwrijven hoe het wel moet. Bedoelde je zoiets fee? Peace out.
Zeker niet mee eens. Een kind moet er lichamelijk en mentaal klaar voor zijn. Het ene kind is daar eerder mee dan het andere. Het is algemeen bekend, dat jongetjes daar sowieso later mee zijn dan meisjes (gemiddeld). Opmerkingen als jouw laatste zin worden heel makkelijk opgevat als commentaar, dat je te weinig met je eigen kind bezig bent...
Zucht, ik zeg toch over het algemeen!!! En dat het zindelijk maken mij voor de wind is gegaan betekent niet dat altijd alles voor de wind gaat hoor Hier een meisje van 9 die s,nachts nog niet zindelijk is maar haar zusje van net 4 wel.
Nou ja tegenwoordig steken ouders daar echt minder tijd in. Als ik zie hoeveel kinderen nog in de luier lopen. En dan heb ik het niet over kinderen die er niks aan kunnen doen.
Misschien moet je er wat meer tijd instoppen Zie je hoe makkelijk het oordelen is over een ander? Jij ziet zoveel kindjes in een luier lopen. En dus?
@Vlinder: Wat een kloteperiode zeg!!! Ik heb alleen één opmerking, waar jij zelf natuurlijk niks mee kunt, maar misschien andere moeders met een nog-niet-zindelijk-bijna-vier-jarig kind: Kinderen zijn pas vanaf 5 jaar leerplichtig! Als het niet zindelijk zijn van je kind zoveel problemen oplevert, waarom hou je je kind dan niet wat langer thuis? In het verhaal van Vlinder lees ik veel druk vanuit de omgeving, op zowel het kind als de moeder. Dat lijkt me niet bevorderlijk voor het zindelijk krijgen. Gezellig is het sowieso niet.
Sorry kan er niet warm of koud van worden. Jij voelt je aangesproken hoor!! Ik heb niet alle kinderen gezegd, maar heb al vaker bemerkt dat jij je erg snel aangesproken voelt en je gaat verdedigen.
Hoe weet jij hoeveel tijd ouders er wel of geen tijd in steken? Of haal jij dit alleen uit je naast omgeving?