Ik weet dat wij enorm verwend waren; ons meisje sliep eigenlijk vanaf week 2 vaker wel dan niet door. Maar sinds een week of wat is het 's nachts echt bal hier: 2 of 3 keer wakker, soms echt hysterisch huilen. Uiteindelijk geef ik haar dan maar een troost-flesje (90cc) en dat drinkt ze wel op, maar ik heb niet het idee dat ze echt honger heeft. Ze krijgt nu sinds een paar dagen 4 x 200 cc. We gaven haar altijd nog een flesje slapend om 23 uur, maar omdat we haar steeds slechter wakker kregen en ze dan heel veel begon te huilen, hebben we die eraf proberen te laten. Ze is wel wat verkouden, maar verder is ze niet ziek, geen koorts ofzo. Sprongetje misschien? Ik vraag me nu alleen af of ik er verstandig aan doe haar een flesje te geven. Gaat ze hier dan niet aan wennen? Kortom: wie herkent dit en heeft tips? Echt respect voor de ouders die dit al maanden achter elkaar hebben: ik ben gesloopt van een paar nachtjes
Bij ons doorslapen vanaf een week of 8, we waren superverwend met onze fantastische slaper.... Tot... Een maand of 5. Elke nacht een paar keer wakker. We hebben ook gewoon kleine flesjes gegeven. Hij is nooit echt gaan wennen daar aan, maar het heeft bij ons wel tot 12 maanden geduurd voordat hij weer fatsoenlijk slaapt. Hopelijk is het alleen de verkoudheid en ik zou dat flesje gewoon lekker geven... Succes!
Tandjes? Hier bleek het aan de tandjes te liggen dat er minder goed geslapen werd overdag en snachts.
Mss toch de fles van 23:00 weer doen? Of de laatste fles 210/7? Als het tandjes zijn, het matras iets schuin leggen, verminderd de druk
Onze zoon had dit ook en wij hebben gewoon steeds speen gegeven. Niet kletsen of een lichtje aandoen.....ook geen flesje geven..... Dit volhouden en dan komt het oude ritme vanzelf wel weer!
Hier ook gehad, hij had er achteraf te koud en werd daar klaarwakker van. Nu de verwarming heel iets aan zodat de ijzige kou er af is. Gaat prima! Maar je moet er maar net achter komen. Zo zoeken soms! Succes in ieder geval!
hier ook rond die periiode een paar onrustige avonden/nachten gehad, hier was het echt een sprongetje. Je zult het merken doordat ze opeens haar ritme overhoop gaat gooien, als het een sprongetje is.
Kunnen indd tandjes zijn, of dromen? Rond deze leeftijd gaan ze dingen wat ze hebben mee gemaakt dromen. Mijndochter heeft als ze iets nieuws mee heeft gemaakt of indrukwekkends dat ze snachts dan wel eens wakker word. Maar kan indd ook met de verkoudheid maken. En evt water ipv fv snachts? Of pap bij de avondfles?
Nou, vannacht was het weer raak...In overleg met het cb zijn we sinds we de 4e fles eraf proberen te laten, in de laatste fles 1 schepje rijstebloem gaan geven. Dat krijgt ze nu sinds donderdag (het wakker worden speelde al een aantal dagen daarvoor), maar voor het doorslapen doet het bij ons meisje dus helemaal niks. Ik vraag me ook echt af of ik er dan mee door moet gaan, wat ik begrepen heb, voegt het verder niet zoveel toe. Gisteren werd ze opeens om 23.15 uur krijsend wakker, dikke tranen, niet te kalmeren. Toen toch maar fles gemaakt, 90cc, maar ze bleef krijsen. Nog een klein flesje erachter aan en toen ze 120cc op had, ging ze weer slapen. Om 4.00 uur werd ze weer huilend wakker. Toen was het gelukkig speentje geven en even over haar hoofd aaien voldoende. Warm/koud hebben we gecheckt, ik zie nog geen tandjes; ik weet het verder gewoon niet meer.. Ik ben nu een beetje het spoor bijster: doordat ze nu 's nachts weer een flesje krijgt, drinkt ze de ontbijtfles veel slechter. Ook het schema zit nu in de knoop: ze slaapt nu uit tot 8.30 uur, ipv tot 7.00 uur, wat ze eerst deed. Alles schuift dus nu op. Ik heb nu zelf het gevoel dat we de fles van 23 uur weer in moeten voeren. Is dat verstandig?
Het is een fase. Begon bij ons ook rond die tijd. Tandjes, verlatingsangst, dromen, sprong. Het kan van alles zijn. Het beste is accepteren want anders blijf je jezelf gek maken. Het gaat vanzelf over. En over een tijdje kijk je terug en dan denk je: "oohjaa die 5 maanden dat was ook even heftig". Succes ermee.
Ja, is ook zo. Ik vind het altijd erg moeilijk om te accepteren dat ik haar niet kan helpen en dat ze erdoor heen moet. En ik doe het heel slecht op gebroken nachten, maarja, wie niet?