hallo, ik ga even advies vragen hoor... Mijn meisje heeft al vanaf het begin wat slaapprobleempjes, ze is nu 6 1/2 maand oud, s nachts slaapt ze gelukkig wel al door, maar overdag kost het me zoveel moeite haar in slaap te krijgen. Alles heb ik al geprobeerd, en niet een paar dagen, maar echt enige weken achter elkaar, inbakeren, rust en regelmaat, alleen in haar eigen bedje, aai over haar bolletje, om de 5 minuten even gaan kijken, haar bij de 1e signalen (ogen poetsen en gapen) wakker in bed leggen etc. Maar nog steeds elke keer als ik haar op bed leg, bij gapen en ogen poetsen, jengelen, schreeuwt ze het uit, ik laat haar dan even, maar op een gegeven moment wordt ze zo hysterisch, dat ze bijna stikt in haar eigen slijm en gaat ze met haar hoofdje bonken tegen de spijlen van haar bedje...dan pak ik haar en valt ze zo in slaap in mn armen, soms laat ik haar dan lekker bij me liggen, maar dit kan ik toch niet elke dag doen? ik wordt hier zo verdrietig van, vorige week heb ik nog zitten huilen, waarom doet ze zo, wat doe ik verkeerd, moet ik haar dan wakker houden??? elke ochtend blijf ik thuis, om haar toch even een slaapje te laten doen, want ik zie op een gegeven moment dat ze zo moe is, ze wil dan niks meer, maar elke ochtend voel ik me zo waardeloos als dit allemaal weer begint, hierdoor voel ik me zo slecht, van de week heb ik haar zelfs zo hard aangepakt, dat ik ook daardoor mezelf weer een slechte mama voelde. hoe doen andere mama's dit dan? gaan jullie kleintjes lekker vanzelf slapen? en wat zouden jullie doen op zo'n moment? ps, s middags is het hetzelfde verhaal, bij de 1e tekenen hup naar bedje, maar nee, dan ga ik maar even wandelen, ook dan valt ze niet in slaap, maar wel gapen de hele weg lang....
Joh, Marr, wat vervelend! Ik zou in jouw plaats echt onzeker worden en ook wel doodmoe! Ik ga even wat gedachten schrijven, misschien heb je er wat aan? t zijn allemaal maar simpele dingen, maar missch. juist wel iets dat helpt de overgang van wakker naar bed standaard hetzelfde. Wij doen bijv. altijd op het aankleedkussen de slaapzak aan, muziekdoosje erbij en dan met speen bedje in. Soms piept ze als ik haar in bed leg, maar ik geef aai over de bol en loop weg. Als ze blijft huilen (lees krijsen/hysterisch gedoe) dan ga ik wel weer even naar haar toe, speentje geven etc. en dan weer weg Begrijp dat jij dat ook doet. Heb wel een paar keer gehad dat ze echt heel rood aanliep en zo boos was!!! Toen heb ik haar heel even uit bed genomen, gekalmeerd en toen weer teruggelegd. Was ze nog steeds aan het huilen maar viel ze wel in slaap. Maar ik meot zeggend at doe ik zelden. We zijn echt best streng met haar geweest vanaf een maand of 3 wat slapen betreft, haalden haar r niet uit, gingen wel even kijken en dan weer weg, en soms als neits hielp dan liet ik haar gewoon maar huilen, want als ik naar haar toe ging en weer weg ging dan werd ze nog kwader! Bedje eens op andere plek in de kamer Iets simpels geven waar ze in bed even mee kan tutten (friemelen) (knuffel/doekje) Op de buik of zij in slaap laten vallen zorgen dat ze altijd nog even iets heeft gegeten of gedronken voor ze naar bed gaat (bij ons bijv. gaat ze in de ochtend na haar liga+sap en in de middag na een boterham+fles Instoppen met lakentje Misschien helpt het dit patroon te doorbreken als je haar juist nog heel even op houdt wanneer ze moe begint te worden? Ik denk misschien is ze dan nog net niet moe genoeg waardoor ze boos is als ze op bed ligt en vervolgens de boel op stelten zet....? Of misschien is t juist dat je haar iets eerder op bed meot leggen... Uitproberen dus.... Hoe zou het komen dat ze 's avonds wel vlot gaat slapen (ten minste, begrijp ik dat goed) Misschien kamertje wat donkerder maken? Raam op een kiertje... T zijn allemaal verschillende dingen die je kunt uitproberen, kijk wat past in je situatie. Bij onze dame was het overdag (en vooral ook 's avonds) vaak een uur lang erge onrust, huilen, jengelen maar vaak krijsen! We hebben echt meoten doorzetten haar neit er uit te gaan halen maar bijv. wel speentje geven, en weer weg, en soms ook echt even gelaten. Nu is ze 8 maanden en valt ze meestal prima in slaap... Veel succes ermee! groetjes, Sas
hoi Sas, bedankt voor je reacties en meedenken... Ik ga zeker eens proberen haar op dr buikje te laten liggen, dit heb ik nog nooit gedaan, dus wie weet. Het s avonds vanzelf in slaap vallen komt denk doordat ze overdag niet slaapt en dus s avonds bek en bekaf is. Ik leg haar altijd met een volle maag in bed, dat kan het dus niet zijn. Ik ben zo jaloers op kindjes die wel 'normaal' in slaap vallen, even huilen ok, maar dit....elke keer zie ik er tegen op haar op bed te leggen, dat is toch niet normaal. Net nog, helemaal hyper overstuur, brullen, maar slapen ho maar....soms word ik zelfs boos op haar. als ze helemaal over de rooie is haal ik haar er ook uit, maar stel dit zolang mogelijk uit. Hopelijk word het nog beter met haar, maar denk eigenlijk van niet, ben nu al zolang aan t tobben, vanaf haar geboorte al, en soms zit het me tot hier! Iig ga ik zeker een paar tips van je uitproberen, bedankt.
Heb je gecheckt of er niks aan de hand is verder? Geen allergieen, geen klemzittende werveltjes, dat soort dingen?
sas26 heeft al veel goede tips gegeven. Ik kan eigenlijk niets toevoegen Maar heel erg vervelend voor je... Zeker omdat het al zo lang duurt. Het is nog enigszins te verklaren als een hele jonge baby hier moeite mee heeft, omdat het dan echt nog wennen is. Maar het zou inmiddels toch wel beter moeten gaan...
Er is verder niks aan de hand, ben al een aantal keer langs de HA geweest, en op het CB, maar die kunnen weinig voor ons doen. Verder is ze wel al onder behandeling geweest bij een osteopaat, vanwege overstrekken, spugen en krampjes, haar nekwervels zaten wat beklemd maar dat is nu allemaal behandeld. Ja je zou denken hoe ouder ze wordt hoe beter, maar helaas geldt dat hier niet. Verder is het een schatje hoor, vrolijk, veel lachen, alleen zodra ze moe wordt en naar bed, dan is het drama..
Heb je een vast ritueel voor het naar bed gaan? Je schrijft dat je altijd met een volle maag naar bed gaat, kan ze wel 'uitbuiken' voordat ze plat in bed gelegd word?
Waar staat haar bedje? Bij jou bed of op haar eigen kamertje? En ga niet twijfelen aan jezelf. Het is gewoon een kwestie van HAAR maniertje zien te ontdekken. En dat is schijnbaar net iets waar je niet zo snel aan denkt. OF misschien ontbreekt het net aan iets waar je niet zo snel aan denkt. Kan vanalles zijn en zie het maar eens te vinden dan! En je bent ZEKER geen slechte moeder! Je probeert toch vanalles? Ik heb de neiging om te denken dat jij een van die kindjes hebt die averechts reageren op "even laten huilen" en dat deze een methode nodig heeft die tegen de meeste adviezen in druist omdat de meesten dan zeggen dat je je kindje verwent als je het zo doet. Maarja dat valt niet te zeggen op afstand zo even. Ik denk dat je als ik gelijk heb even helemaal opnieuw moet beginnen bij het begin. Een tijdje in slaap wiegen en dan weg leggen. En dan n tijdje als ze n beetje doezelt in bedje leggen en zo verder. Tot ze echt wakker in dr bedje kan liggen. Maar daar gaat wel even overheen ben ik bang. Maar wel altijd dezelfde rituelen van te voren (zelfde plek luier verschonen, pyama aan,slaapzak aan etc) En de opmerking van dat ze misschien net niet moe genoeg is daar kan ik me ook in vinden. Sommige kindjes hebben net iets meer slaap nodig als anderen. Maar nog maals dat is een diagnose op afstand natuurlijk. Wil je iig heel veel succes en sterkte wensen. Het is niet makkelijk weet ik uit ervaring!
Uitbuiken heeft ze wel tijd voor ja, meestal wordt ze wakker om 7 uur half 8, dan meteen een fles, dan om een uur of half 10 wordt ze hangerig, gaat geeuwen, dan leg ik haar op bed, dus niet meteen na de fles weer. haar bedje staat op haar eigen kamer, ik ga eens proberen hem ergens anders te zetten. ja weet je ik word zo onzeker als de pest, waar doe ik goed aan.? Heb wel gemerkt dat ze erg actief is, ze ligt nooit eens rustig, alles gaat de hele dag heen en weer, benen armen haha, maar volgens mij doet elke baby dat wel. Alleen afgelopen week werd/wordt ze dus ook s nachts wakker, ik ben bij haar gaan kijken, en zelfs in haar slaap ligt ze megadruk te doen, benen in de lucht, ik zie haar dan ook elke morgen in een andere positie in bed.
@Marr: het lijkt zo op het eerste gezicht wel veel op wat we hier bij Thirza hebben gezien. Wij hebben een allergietest laten doen bij een bioresonantietherapeut, omdat dat -op eliminatie/provocatie na- de enige manier is om een allergietest te laten doen bij zo'n kleintje. De bloedtesten tonen pas iets aan als er echt een heftige allergie is en huidtesten zijn op deze leeftijd niet betrouwbaar. Wij zijn nu wel aan het elimineren en straks dan weer provoceren (en dat dus onder begeleiding van een dietiste, verwijzing gekregen van het CB) om te dubbel checken of de test van de bioresonantietherapeut idd de juiste allergie heeft aangewezen (koemelk), maar gezien hoe ze hier aan het opknappen is nu we een dieet zonder melk, ei, soja, vis en noten hebben, is mij wel duidelijk dat het iig aan de voeding heeft gelegen. Door een voor een deze voedingsstoffen straks weer terug te brengen, zullen we zien waar ze wel en niet op reageert... Ik kan je een allergietest dus zeer aanbevelen
Maar wat heeft dat dan te maken met overdag bleren zodra de kleine in bed wordt gelegd? Ik snap wel dat je lichamelijke dingen meot uitsluiten, maar dan zou ik eerder denken aan werveltjes oid. Maar vooral omdat ze 's nachts wel goed slaapt....