Wie moest er gisteren ook zo huilen om het einde van haar cabaretshow (gisteren uitgezonden)? Jeetje, wat een verdriet toch als je zo graag kinderen wil en ze niet kan krijgen. Het bracht het gevoel bij mij weer helemaal terug (en ook het besef dat je het zo snel weer vergeet).
Ja, ik heb 't ook gezien, was idd wel even een "moeilijk" stukje. Maar dat had ik vaker, gedurende haar show. Ze had al vaker genoemd dat ze geen kinderen meer zou krijgen en daar keek ze dan zo zielig bij, ik had wel medelijden moet ik zeggen.
Ik heb hem in 1 zucht uitgekeken....maar hier rolde er toch wat traantjes hoor. Hoe kun je iets missen wat je nooit hebt gehad...en of dat kan! pfff..
Ik heb ook gisteren gekeken en tranen met tuiten gehuild. Ben zo bang dat wij ook die kant op gaan. Maar inderdaad de tekst: hoe kan je nu iets missen wat je nooit hebt gehad. Krijg nu weer tranen in mijn ogen. Wij gaan trouwens dit theaterseizoen naar Lenette; ben erg benieuwd naar haar nieuwe show.
Was een prachtige show, Mooie, realistische, sterke show (en wat heerlijke stem...). Heb er echt van genoten, bijzonder...
ik heb stiekem ook wel wat traantjes gelaten. en vooral op het einde. hubbie had dat in de gaten (terwijl ik superstil aan het snikken was) en die legde een arm om me heen......en toen kwamen de tranen.......slik.
Ik vond het een prachtig theaterstuk. Heel integer hoe ze haar ongewenste kinderloosheid zo af en toe er door vlecht, echt kippevel.
Ik heb het toevallig ook gekeken samen met mijn vriend en aan het eind heb ik tranen met tuiten gehuild. Wat heeft dat mij diep geraakt, zeg. Nog steeds krijg ik het moeilijk als ik eraan terug denk. Ik vond het mooi te zien hoe zij ermee om gaat geen kinderen te kunnen krijgen. Zij heeft zoveel humor en straalt zoveel vreugde uit, maar tegelijkertijd is er het vreselijke en diepe verdriet. Er waren twee stukjes die mij heel erg raakten: met die ouders, die gestrest en gegeneerd achter hun volmaakte dochtertje van vier stonden, omdat deze geen liedje wilde zingen, en waar Lenette tegen zei dat zij wel moesten genieten van hun dochter. Ik denk dat ook zo vaak, want er zijn zoveel mensen die hun kinderen voor iets normaals aanzien en ze lastig vinden in plaats van te zien hoe bijzonder het is dat zij dit mogen meemaken en dat ze dit soort momenten juist moeten koesteren. Het tweede stukje was dat je bijna niet meekrijgt welk jaargetijde het is als je geen kinderen hebt. Elke dag is hetzelfde, terwijl er voor kinderen en gezinnen zo veel bijzondere dagen zijn. Hoe vaak hebben mijn vriend en ik niet met het licht uit heel stil in de woonkamer gezeten met St. Maarten, omdat wij het niet wisten en nooit snoep in huis hebben dat stuk vond ik hilarisch, want zo herkenbar!!! Ik hoop dat wij ooit aan de andere kant mogen staan en wel met onze kleine van deur tot deur mogen trekken met Sint Maarten om luidkeels liedjes te zingen in plaats van alleen thuis zachtjes te huilen, maar mocht het niet zo zijn hoop ik dat ik er net zo sterk uit kan komen en er net zo open en met veel humor over kan praten dat het nooit gelukt is.
Ladouce, Minnimouse en Nati; ik hoop het ook ontzettend voor jullie! Jullie verwoorden het ook mooi! Je kan iets wat je niet hebt gehad ontzettend missen... eigenlijk heb je al. Toen het bij ons niet wilde voelde ik zo sterk dat ik al mamma was vanaf het moment dat we kozen voor een kindje. Iedereen die me vertelde dat dat niet zo was snapte er duidelijk helemaal niks van. Heel veel sterkte en in het licht van "alle beetjes helpen", ik zal aan jullie denken en wens jullie al het geluk van de wereld! @ Elmo: Als je op Lenette van Dongen zoekt bij Uitzendinggemist.nl kom je op deze site. Haar show heet NIké. Uitzendinggemist.nl
het is een fantastisch programma. de angst en het verdriet zijn voelbaar en tot het moment dat wij van de MMM op onze roze wolk werden getild herkenbaar. prachtig prachtig.. janken ook hier