Ik moet echt ff mijn ei kwijt, want bij mijn vriendinnen krijg ik alleen maar gezeur hierover denk ik. Ik ben 4 weken geleden bevallen en sinds de bevalling doe ik alle "nachtdiensten" met de kleine, mijn vriend werkt en ik niet, dus dat leek me ergens wel "eerlijk" Alleen ik doe dus ook al 4 weken het complete huishouden, koken EN de kleine het grootste deel van de tijd. In het weekend verwacht ik ergens dat mijn vriend wat meer oppakt, maar dat is 9 van de 10 keer niet zo. Zo ging hij afgelopen weekend de volledige zondag de hort op (eerst fitnessen en toen een vriend helpen verhuizen, wat niet afgesproken was). Ik zat vervolgens weer van 1 tot 6 alleen thuis met de kleine.... Gisteren barste echt ff de bom. Hij had de kleine in bad gedaan en gaf hem een fles. Hij is daar nogal laks in (niet laten leegdrinken, maar gewoon laten slapen na 40 van de 165cc) Dus ik zeg tegen hem: ik hoop voor je dat je hem meer laat drinken, anders sta jij over 2 uur maar lekker op en de rest van de nacht. Trekt die een zure bek. Ik zat mijn wenkbrauwen te epileren (eindelijk een keer), zegt die: waarom epileer je je wenkbrauwen? Ik zo nou omdat het een keer kan verdomme :x. Weer een zure bek. Dus ik zei nog dat hij nog niet weet hoe die moet kakken als ik er een weekend niet zou zijn, want hij denkt dat alles maar vanzelf gaat. Uiteindelijk ben ik naar bed gegaan en hoorde ik hem nog alles doen wat ik normaal nog doe 's avonds. Ben ik nou zo onredelijk dat ik een paar kleine dingen van hem verwacht? Of is hij gewoon een lul aan het wezen? Ik kom soms gewoon nergens aan toe Hij is verder echt een schat van een man, maar dit stoort me echt zo erg de laatste tijd :x Sorry voor het lange verhaal, maar moest het echt ff kwijt
nou ik snap je frustratie! Hij is ook papa geworden toch? Ik vindt dat hij best iets meer respect voor jou mag hebben hoor....
Ik ben bang dat het bij een hoop mannen een beetje mannen eigen is. Die van mij moet ik ook alles vragen. Het zou zo fijn zijn als ze eens iets uit zichzelf deden.
Ja wat is dat voor onzin? Ik denk dat de meeste mannen gewoon te verwend zijn door hun moeders en daarom geen donder uit zichzelf doen. Die van mij is verwend door zijn oma en de rest van de familie.... @cindy: dat zei ik dus ook. Kreeg ik weer een zure bek.... gisteren haatte ik hem echt gewoon
Hij is gewoon een lul aan het wezen. Blijkbaar moet hem het duidelijk verteld worden dat een baby nou eenmaal heel veel tijd en energie kost. Is het een idee om hem een weekend te laten oppassen en zelf met een aantal vriendinnen iets leuks te gaan doen? Leert hij ook wat er allemaal bij komt kijken.
Ja ik vindt een kerel of niet...hij weet heus wel dat het nu even te veel voor je is...dom zijn ze toch niet? Ze doen alsof ze dom zijn en dat is respectloos....sorry.... Even stofzuigen kan hij toch wel?
JA dat is een heel goed idee denk ik Komend weekend moet ik bezig voor school, heb bijna mijn diploma op zak en dit zijn de laatste loodjes. Ik denk dat ik dan maar gewoon in de bieb ga zitten en volgend weekend lekker bij vriendinnen langs. Bedankt meiden, ik ben dus niet onredelijk
Het is geen onzin hoor. Die van mij heeft een aantal jaren alleen gewoond (na scheiding) en weet echt wel wat huishouden is...... maar het is alsof ze er niet bij stil staan en het heel normaal vinden dat jij dat allemaal doet. Dus gewoon eens op een rustig moment gaan zitten praten... en niet wanneer de hormonen al razen als is dat heel lastig want je bent net bevallen. Je partner moet er ook aan wennen dat jij nu minder kunt doen omdat jullie kleintje er is, dat hij ook meer moet doen. Dus gewoon rustig aangeven dat hij iets meer kan gaan doen in het huishouden en dat je ook graag dingen samen doet in het weekend.
Wow, hier schrik ik wel van. Heb het gevoel dat het dan al langer niet goed gaat, of er meer aan de hand is? Hoe dan ook, hij mag zeker wat meer doen! Ik zou op een rustig moment eens samen praten. Vertel hem wat je van hem verwacht en waarom. Dan hoeft het misschien niet zo op te lopen en krijg je ook die boosheid misschien wat minder?
Maar dat is toch eigenlijk te gek voor woorden hopmarjanneke....hij weet het dus wel maar doet alsof hij dom is.... Komt het doordat ze thuis verwend zijn?
@Hopmarjanneke Maar dat vind ik zo raar aan mannen. Ze weten heel goed hoe alles moet, maar als ze zien dat ze ermee wegkomen als ze het niet doen, dan doen ze ook echt niets. Die van mij gaat alleen in het weekend opruimen, want dan stoort die zich alleen aan de rotzooi. Ik moet er echt maar eens rustig met hem over gaan praten, want als dit nog een weekje of 3 zo doorgaat knap ik echt denk ik.
Is het jullie eerste kindje? Het si in het begin echt een stresstijd hoor......dit hoort er allemaal bij . En vaak zit er bij de mannen iets achter maar praten kunnen ze ook niet dus moeten we het uit ze trekken. Je moet het zelf ook niet zo overdrijven misschien....je maakt er meer van dan dat het is misschien en zo heb je dalijk erge ruzie ... is ook zonde. Maak het hem goed duidelijk dat je het op deze manier niet zitten zitten en dat hij echt meer moet doen. En vooral iets meer respect graag van zijn kant
Ik merk hier en ook in mijn omgeving bij vriendinnen, dat sommige (?) mannen niet echt door lijken te hebben wat het voor een vrouw betekent om net een kind gekregen te hebben. Laatst weer ik was bij een pas bevallen vriendin, haar vriend was aan het klagen dat het allemaal zo veel werk is terwijl hij echt zo een beetje alles aan haar over laat (en dat dan ook heel normaal vinden terwijl ze nog niet helemaal hersteld is ). Ik ben nogal 'mondig' wat dat betreft dus mijn man weet inmiddels heus wel dat ik meer van hem verwacht maar het lijkt wel of mannen het nodig hebben dat je zoiets heel expliciet uitlegt (in de niet verwijtende sfeer) en dan nog een stuk of wat keer voor ze het door hebben. Ik weet het vervelend, vermoeiend, helaas moeten we het er mee doen. Heb je echt niet een vriendin die dit wel begrijpt? Soms even lekker om samen te klagen en je begrepen te voelen.
Ik heb laatst een week lang moeten zeuren om de badkamer schoongemaakt te krijgen. Hij zou dat doen, dus ik verdom het dan ook echt. Iedere keer weer smoezen, werk, nu geen zin, te mooi weer, te laat bla bla bla. Maar ondertussen wel de auto kunnen wassen en al het gereedschap uitzoeken. Mannen zijn selectief in wat ze wel en niet doen en denken er niet bij na dat sommige dingen idd gewoon moeten gebeuren, leuk of niet! Misschien nog een beetje ouderwets idee ofzo. Het mannetje werken en het vrouwtje thuis voor het huishouden en de kids.
Achja.....mannen. Hier netzo eentje zitten hoor. Ven stapel gek op hem, maar soms zou het wel fijn zijn als hij iets meer initiatief neemt in huis. Maaaaaar na een paar jaar went het ook wel weer..
Oh breek me de bek niet open.. Ik moet ook alles vragen voordat ie uberhaupt iets doet in het huishouden. Laatst wel een hele dag (!) weggeweest en hij mocht huisvader spelen . Nou dat is hem echt tegengevallen hoor! Toen ie baby was was het makkelijk zei hij.. Uhh ja, vertel mij wat! Inmiddels doet mijn man de wekelijkse boodschappen, kookt iedere avond en in het weekend stofzuigt ie een keer. Als ik wil dat ie wat meer doet/helpt dan kan ik het vragen, maar of het dan meteen gebeurt zal altijd een vraag blijven.. soms wel soms niet.
ik vind wel dat je moet uitkijken hoe je dingen brengt. in je verhaal lijkt het of je meteen boos en geirriteerd tegen hem deed. mijn ervaring is, als je het op een rustige en normale toon brengt krijg je meer gedaan. :-D en uitleggen waarom je iets vind of doet. voor mannen is het toch een hele opgave om hun "vrijheid" op te geven. ze voelen zich vaak onzeker over het vaderschap, moeten hier echt in groeien. hier duurde t ook ff voor mijn vriend er helemaal inzat. maar nu doet hij alles voor zijn gezin, en ja, hij doet ook nog genoeg leuke dingen met vrienden! (en ik ook, binnenkort een weekend weg met vriendinnen, heerlijk!!!!)
Jullie moeten samen een heel nieuw ritme vinden, heeft bij ons echt wel een jaar geduurt, hadden echt gruwelijk veel ruzie.. Maar we hebben er veel over gepraat en heel dom lijstjes gemaakt met wie doet wat.. Succes!
Ik heb precies hetzelfde gehad in de eerste weken na mijn bevalling. Mijn vriend was altijd al zo, dat ik alles eerst moest vragen zoals ik hierboven lees, maar ik vind dat als je een kindje krijgt dit toch wel iets zou moeten veranderen. Het is ook zijn kind en hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen! De eerste weken hebben we hier zo nu en dan strijd om gehad dat ik er echt genoeg van had, maar als je dit blijft bespreken en je gevoel uitlegd, dan moet het kwartje hopelijk een keer vallen! Ik heb mijn vriend aan de ene kant tijd gegeven om te wennen en te leren maar aan de andere kant hem ook taken met de baby 'opgelegd' nu gaat het veeeeeeel beter en doet hij echt veel meer uit zichzelf. In het huishouden nog steeds bijna niet maar dat was zo en dat blijft ben ik bang zo. Maar een kind moet hij samen met mij opvoeden!