Vandaag in het ziekenhuis geweest op polikliniek psychiatrie, vanwege mijn gebruik van anti-depressiva en zwanger worden.. Omdat ik het nog geen 6 tot 9 maanden slik, adviseren ze mij, om maar weer met de pil te beginnen en dan na die 6 tot 9 maanden in ieder geval die medicijnen door te blijven slikken en daarna rustig aan afbouwen en daarna pas stoppen met de pil De eerste 3 maanden van een eventuele zwangerschap moet zonder medicijnen zijn, en daarna kunnen ze me eventueel medicijnen voorschrijven, die geen kwaad kunnen tijdens een zwangerschap, voorwaarde is dan wel, dat ik in het ziekenhuis beval, zodat een arts het kind na de geboorte direct kan onderzoeken, en geen borstvoeding mag geven!! En dat ik therapieën volg in het ziekenhuis tijdens de zwangerschap, zoals: Hoe om te gaan met mijn kind Ze raden het af om nu al te stoppen met de medicijnen, omdat ik me nu goed voel en zonder medicijnen zou ik een terugval kunnen krijgen.. Maar ik kan toch ook niet eeuwig aan de medicijnen blijven? En als ik hun raad opvolg kan ik weer 1,5 jaar gaan wachten met kinderen krijgen Zelf zit ik er aan te denken om uit mezelf te gaan afbouwen met de medicijnen, want ik heb nou niet bepaald de behoefte 'verplicht' te gaan wachten... ik vertelde die psychiater er ook al bij , dat ik die pillen regelmatig vergat in te nemen, en als ik dan last van 'afkick'- verschijnselen krijg er weer 1 inneem.. daar had ze dan ook geen antwoord op Had nog staan praten met een vrouwtje bij de benzinepomp hier, en die zei ook: Meis bouw het lekker zelf af, 2 weken een halve en daarna 2 weken een kwart innemen, bouw je lekker zelf af.. En ik denk dat ik dat ook maar doe.. De psych zei al: het is een advies, we kunnen je niets verplichten.. Wat zouden jullie doen in dit geval?
ik heb anti depressie medicijnen geslikt nadat ik bevallen was ik zag het gewoon even totaal niet meer zitten, maar was die troep op een gegeven moment toch ook echt zat en om het af te bouwen wat ze me adviseerde duurde me ook veel te lang, ik ben het toen ook zelf iets af gaan bouwen (1 maand) en daarna heb ik ze niet meer geslikt, ik merkte wel aan mezelf dat ik gewoon weer dingen zelf "voelde" die ik niet voelde met die medicijnen, mijn eigen gewone gevoel van vroeger kwam gewoon weer terug en idd heb je het risico dat je een terugval kunt krijgen, ik kreeg die gelukkig niet, maar ja de een is de ander niet... ze kunnen je idd niet verplichten het te doen zoals zij het willen, alleen jij weet of je sterk genoeg bent er sneller vanaf te zijn dan dat zij willen... sterkte meid....
sorry maar ik zou niet lijnrecht tegen het advies ingaan als ik jou was. wat je wel kunt doen is aangeven dat je niet zo lang wilt wachten en dat je met zijn hulp wilt afbouwen. misschien wel over een periode van een half jaar ofzo. Hij kan daar beter iets over zeggen door de ervaringen die hij misschien al heeft. Iemand in mijn omgeving is eigenhandig aan het afbouwen geslagen en dat liep niet goed. nu zit ze er weer helemaal aan. meissie, moeilijke keuze/tijd voor je.
ik werd zwanger toen ik nog medicijnen slikte. ben er abrupt mee gestopt toen ik erachter kwam. kind geen nadelige gevolgen. was even zwaar, maar kon niet anders. na bevalling en borstvoeding toch weer aan de medicijnen, maar daar ben ik toen ook zelf mee gestopt. ik wilde niet voor eeuwig vast zitten aan medicijnen... zelf afgebouwd, ging goed. uiteindelijk ook depressie weg. zo van de een op de andere dag. daarvoor duurde het wel een tijd, en dat was niet makkelijk. ik schoot na de bevalling in een goede postnatale depressie... ik had een lieve man, die me goed hielp, endie me er ook wel door heeft gesleept. tja, uiteindelijk is het jou beslissing. ik begrijp het helemaal als je wilt stoppen, maar je moet een veilige basis hebben om op terug te vallen. therapeut, man, vriendin... en je moet er rekening mee houden dat het na de bevalling niet allemaal zo zonnig hoeft te lopen... verder kunnen hormonen ook best dwars liggen. denk er goed over na, en zorg voor hulp achter de hand die je in kan schakelen als het nodig is. (kijk evt. bv voor gespecialiseerde thuiszorg ofzo) misschien kan je kijken voor antroposofische medicijnen (dit is iets anders dan homeopatisch) die kunnen denk ik minder kwaad, en je kan altijd een consult vragen bij een antroposofische huisarts... succes met je beslissing. groetjes, lidwina
Meisje je moet doen waar jij je lekker bij voeld. en ik vind het erg dat jou arts zegt dat je weer aan de pil moet. Luister naar je hart. Succes. Gr scootermuis
Zelf ben ik van mening dat ze het advies niet voor niets geven. Zekerheden heb je niet in het leven, maar vaak is het geval dat iemand zich heel goed voelt en wel zonder medicijnen denkt te kunnen en dan ineens hakt het er weer in. Je kunt zelf het beste inschatten of je het risico kunt/wilt nemen. Succes met je beslissing. Mirre
Ik weet niet waarvoor je het slikt. Maar pas GOED op met het afbouwen van anti depressiva. Vaak heb je zelf niet snel door dat het slecht of wat minder met je gaat en als je weer te ver ben gegaan moet je weer van voor af aan beginnen heb het helaas een paar keer gezien bij mensen die het even op eigen houtje hebben gedaan. Zet even door want nu gaat het goed voordat je van voor af aan kunt beginnen.
Tja..lastige situatie hoor! Ik heb een collega die ook anti-depresiva slikt en zij is nu zwanger. Ze mag geen borstvoeding geven en idd moet in het ziekenhuis bevallen. De baby heeft een klein aantal procent kans om een afwijking te hebben (maar dat is echt heel weinig). Ook zij heeft voor de keuze gestaan, stoppen met medicijnen oftoch doorslikken. Gelukkig heeft ze gekozen om wel door te gaan met de medicijnen. Zij kan echt niet zonder, hoe moeilijk ze het heeft gehad/heeft om te accepteren dat ze ze dus voor altijd zal moeten slikken. Nudat ze zwanger is, moet ze zelfs een halve pil per dag meer..ze werd heel rap weer heel depressief. Het is een keuze die je zelf moet maken. Maar neem in je keuze ook mee, dat de baby veel last kan hebben van een moeder die tijdens de zwangerschap zich heel slecht voelt. Babies groeien slechter etc.. Maar het kan ook zijn dat je door de hormonen (die door je lijf gieren) je juist veel beter voelt. Alleen jij kan dat miss. inschatten. Hoe zwaar zijn je depressies zonder de medicijnen..etc Pfff wel lastig voor je! Maar ik wens je veel wijsheid bij je besluit! gr. debby
ik ben bijna 1,5 jaar geleden cold turkey gegaan ....ineens gestopt de medicatie erg dom want ik had eigenlijk moeten afbouwen ..de wens voor een baby was groot ...en dat leek mij de beste oplossing ...ik ben door een hel gegaan ..maar uiteindelijk ging het een stuk beter ..ik heb moeten leren om problemen en gevoel te confronteren ..en AUW dat viel niet mee.....ik ben nu dus helemaal van de medicatie af ..en nee het is niet altijd makkelijk ..maar ik ben er wel heel erg blij mee
Ik zou ook goed uitkijken met stoppen met deze medicijnen. Het zijn geen asperientjes... Ik zou je vraagstuk voorleggen aan de psych en vragen hoe je jouw wens zo snel en zo veilig mogelijk kan bereiken. Misschien zijn er toch nog andere manieren die niet ideaal zijn, maar wel beter dan op je eigen houtje stoppen... Succes