Lief bedoeld,maar zooooo lelijk.wat zouden jullie doen?

Ik zou het gewoon zeggen hoor zij maakt het zoals zij denkt dat het leuk is, als jij er geen mening over geeft blijf dat vestje zo

En dan gewoon zeggen op een nette manier

 

Tja wij zeggen het gewoon. Vaak krijgen we het dan alsnog. Maar als ik het niet mooi vindt, trek ik het de kinderen ook niet aan hoor. Jammer dan...

 

idd gewoon zeggen anders trek je het je dochter niet aan en zal haar meer pijn doen dan wanneer je eerlijk bent

 

Ik zou het ook gewoon zeggen. Dat is ook 1 van de redenen dat we het geslacht niet willen vertellen. Mijn schoonmoeder en haar moeder waren al meteen enthousiast bezig over kleertjes breiden. Mijn schoonmoeder had al de week nadat we het verteld hadden over de zwangerschap breiboekjes voor baby's gekocht en is aan de slag gegaan.

 

Ik zou haar lekker door laten breien. En mijn kind het aantrekken als we op bezoek zouden gaan. Zij vind de kleuren kennelijk wel leuk en maakt het met liefde.
Dus ik persoonlijk zou het het niet zeggen en gewoon een paar aandoen (of een keer verkeerd wassen)
Maar als je er echt mee zit zou ik het zeggen.

 

Het ligt er denk ik aan wat voor schoonmoeder je hebt maar ik zou het zelf niet durven zeggen. Bang dat ik dan ondankbaar over kom.

Als het klaar is zou ik mijn kind het vestje aandoen op de momenten dat oma er is.

 

Ik ben zo iemand die daar dan niet zo goed iets over durft te zeggen in de angst mijn schoonmoeder te kwetsen. Ik zou het je dochter dan bijvoorbeeld een keertje aan laten doen als je bij je schoonmoeder op bezoek gaat, en voor de rest niet.

 

hier krijgen we iederjaar z'n peruaans vest ook in de meest wantstaltige kleuren. ach ik te=rek het 1keertje aan voor de foto en daarna gaat het achter in de kast

 

Ik zou er ook niet gauw wat van zeggen. Kijk als ze toch babymaatje breit, is je kind er ook zo uitgegroeid, dus dan is het probleem weer opgelost haha. En idd dan maar 1x aantrekken zodat zij ziet dat het wel gedragen is en klaar.


Gelukkig komt mijn schoonmoeder meestal wel met leuke kleertjes aan haha

 

hier neem ik het ook gewoon vriendelijk aan, je moet maar zo zien hun maken het met liefde. hier dus ook gewoon een keertje aan als we erheen gaan. of je neemt het mee met smoesje dat het is voor als het te koud word oid. dan lijkt het net of e hem veel draagt en je kwetst niemand.

je zou ook kunnen doen dat als ie af is en het nou wel een leuk modelletje is. zelf nieuwe garen halen en vragen of ze hem ook nog in die kleur maakt.

 

Hej dat van die nieuwe garen halen is een goed idee! Alleen voor ons niet bruikbaar helaas.

Hier ook een oma die met veel pijn (letterlijk want ze heeft oa fybromjalgie) en moeite een aantal erg lelijke truitjes gemaakt heeft...van het modelletje iets teveel in de breedte en iets te weinig in de lengte. Ze gebruikt nml geen patroon en tellen kan ze ook niet erg goed zo blijkt aan af en toe erg scheve creaties (vandaar dat het idee met de nieuwe garen niet werkt hier )
Maar ik trek het Wendy wel aan (als het een beetje kan tenminste!) Als we eens een lekker lange wandeling in de bossen maken met koud weer. Lekker warm zo'n dikke wolle trui en de jas moet er over heen en kan dan toch niet uit dus boeie wat er onder zit!
Of als we een keer op visite gaan ofzo.
Het is een harstikke lief mens met het hart op de goede plek. En dan ga ik om smaak niet moeilijk doen hoor.

 

Ik vind het moeilijk. Mijn schoonmoeder heeft een tijdje geleden een spijkerjasje gemaakt. Toen ze het zei dacht ik och wel leuk. Maar bleek met paars en rose vlindertjes en roeseltjes te zijn. Echt voor een meisje.. Toen hij klaar was en ze gaf hem ons stond ik echt raar te kijken. Heb haar wel bedankt ervoor, en gezegd dat het mooi was gemaakt. Maar doe hem dus echt niet aan haha

 

Ik weet niet hoe goed je met je schoonmoeder op kunt schieten. Je zou kunnen zeggen dat je het model wel leuk vind maar dat de kleuren niet jouw ding zijn. En als ze vaak op gaat passen op je dochter, kan het misschien bij haar aan de kapstok?

 

Ik zou het eigenlijk ook zo doen De intentie is goed en kennelijk vindt zij het wel mooi zo.... En inderdaad, als je er écht mee zit, dan zou ik het wel vertellen.

 

Ik zou het volgens mij gewoon achter in de kast leggen en net toen of ik het vergeten ben.. En als ze er een keertje naar vraagt zeggen: hummm volgens mij past ze dat al lang niet meer.
Oeps heel slecht, maar ja tegen mijn eigen moeder zou ik het zeggen maar die kent ook mijn smaak, maar tegen mijn schoonmoeder denk ik niet..
En misschien aangeven dat je niet zo van zelf gemaakt dingen houd of vragen of je de volgende keer de kleuren mag aankiezen, omdat dit nergens bij past.. Nou het is misschien allemaal niet zo eerlijk ,maar ik zou het haar ook niet zo durven zeggen bang dat ik haar zou kwetsen.
Eén voordeel voor mij, mijn schoonmoeder is niet zo van het geven of maken van kleding/dingen voor onze dochter (tot grote ergenis van mijn vriend, zij krijgt nooit wat).

 

mijn moeder had een jasje gekocht die we echt spuuglelijk vonden. ik heb het voorzichtig gezegt dat het niet bepaald onze smaak is. ze was er erg verdrietig door. maar ik vind een jas zo persoonlijk. ze gaat het nu aan iemand anders geven. voelde me er wel schuldig onder maar nu overlegt ze eerst voordat ze iets koopt dat is veel beter

 

Mijn schoonmoeder is ook erg creatief maar ik heb vanaf m'n zwangerschap altijd geroepen dat ik niet van gebreide sokken en truien houdt, dus voor ons maakt ze dat niet

 

o zo herkenbaar....k heb ook een schoonmoeder wiens kledingsmaak zo anders is dan die van mij. gelukkig heb ik wel een aantal brei gevallen positief kunnen beinvloeden door zelf met een patroon en garen aan te komen! dus in het vervolg breit ze nu eigenlijk alleen in overleg.
toch koopt ze nog wel van alles wat absoluut niet mijn smaak is. het is laatst dan ook tot een conflict gekomen helaas. Mn smoeder had een pakje gekocht toen ik nog zwanger was voor de baby. zij vond dat het voor een jongetje en meisje wel kon, k vond het echt alleen voor een jongetje kunnen. dus ik kreeg een meisje en heb het pakje dus niet aangetrokken. maar mn zwager en schoonzus kregen pas geleden wel een jongetje. dus ik mn smoeder bellen om eerlijk te vertellen dat k het een echt een mooi pakje vond maar niet voor een meisje. dus ik wilde het graag doorgeven aan mn zwager, haar zoon, zodat het pakje wel goed gebruikt zou worden en niet alleen in de kast bleef liggen. dat zou nl wel zonde zijn. tegen mij zei smoeder ok, tegen haar dochter en schoondochter heeft ze een klaag verhaal over mij gedaan. Dat ik iets gekregens mijn kinderen niet aantrok want dat hoorde toch wel zo.......alsof zij bepaald welke kleren mijn kinderen aan hebben! Gelukkig heeft mn man dit wel even goed met haar doorgesproken en heeft ze ook haar excuses aangeboden.
Maar goed, afgelopen week laat ze me een jurkje zien die ze voor mn jongste dochter heeft gekocht : vind je deze wel leuk en zou je die wel aantrekken.........lief bedoeld maar dan kan ik toch geen nee zeggen.....ongeacht of ik het wel of niet mooi vind!
O ja, poosje terug waren ze in oostenrijk op vakantie. stuurt ze me een foto van een of ander tiroler jurkje....zo schattig vond ze. of ze die voor mn oudste mocht kopen. k dacht toen echt van neeeee, dit meent ze echt niet, ze neemt me in de maling. maar helaas ze meende het wel. gelukkig heb ik toen netjes nee kunnen zeggen. maar echt : schoonmoeders!

 

Ik zou het ook niet zeggen... en idd aantrekken als we daar heen zouden gaan, of anders een grote pop kopen en die dat vestje aandoen en op de kinderkamer neerzetten