Kimsch; wow dat is inderdaad een kindje met grenzeloze doorzettingsvermogen zeg!! Heel knap! Monkeylove; heeeel erg schattig zeg hihi Zo en nu een laatste van mij Tijdens mijn zwangerschap met Tygo een buikschildering laten maken.... Louise wilde ook 'net als mama' dus zo geschiedde en ik vind de foto zooo mooi geworden. De mama-dochterliefde straalt er vanaf!
Nog eentje en de laatste.. Foto van me dochter en zoon slapend in de fietskar Als ze wakker zijn dan zijn ze ook erg lief tegen elkaar. Bekijk bijlage 129683
wauw wat een prachtig topic!! een hoop mooie, emotionele en leuke foto's voorbij zien komen! deze foto is voor mij heel bijzonder. zit geen verhaal achter ofzo, maar gewoon een mooie foto van mijn 2 meiden die elkaar voor het eerst zien (uurtje na mijn bevalling) Bekijk bijlage 129686
Toen ik de titel zag van dit topic, dacht ik dat er foto's bedoelt werden a la World Press Photo, maar het is dus een lieve kindjes topic. Ik zal de foto die ik in gedachten had dus maar niet plaatsen. (En ik heb geen lieve kindjes dus dan houdt t op he.) Zitten wel prachtige foto's bij moet ik zeggen!
Dat er veel foto's van kindjes worden geplaatst, wil niet zeggen dat het een 'lieve kindjes topic' is... Het is een topic zoals de titel zegt: over foto's die je raken, om wat voor reden dan ook. Er is ook door iemand een foto geplaatst van de koninklijke familie vlak na de aanslag in Apeldoorn - niet bepaald een 'lieve kindjes foto'...
Het is inderdaad een topic over welke foto's je raken, en voor veel mensen zijn dat natuurlijk (geboorte van) hun kindjes, maar het kan ook iets totaal anders zijn.
Dit topic maakt wel dat je op een andere manier gaat kijken naar foto's. Dit is een foto van mijzelf als baby. Ik vind dat ik er hier zo vastberaden uitziet en zo zeker van waar ik naar toe ga. Zo voel ik me nu vaak niet.
Aaliyah, leuk dat je ook een foto hebt geplaatst. Mooie hoor, hij kijkt zo lief, kan me voorstellen dat je daar uren naar hebt liggen kijken. Oh, die foto van pap en zoon (jut en jul) prachtig zeg.
dit is men nichtje kristi ze is hier 3 volgens mij en ik had net de beer gekocht ze ging er gelijk mee spelen en elke keer als ik deze foto zie denk ik weer terug aan het lekkere weer en aan de tijd toen men zus nog thuis woonde met me nichtje...nu woont zij en ik al weer tijdje op zich zelf...
Man met onze dochter. De belichting is verschrikkelijk maar hij kijkt zooo intens gelukkig. Heb hem zelf gemaakt. Het was bijna 11 uur 's avonds en ik zat achter mijn bordje met aardappels, spinazie en kalkoen. Nog op de verloskamer. En hij zat daar zo trots..
Nijn met mijn Oma. Ze is op 22 dec overleden. Ik mis haar verschrikkelijk maar ik ben zo blij dat ze haar eerste achterkleinkind heeft meegemaakt! De afgelopen 3 jaar was het steeds ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Vlak voor mijn bevalling was ze zo ziek dat het niet meer hoefde van haar. Ik was zo bang dat ze voor die tijd zal overlijden. Maar 7 maanden heeft ze genoten! Iedere ochtend weer als we belden, oh wat mis ik dat!
Dinges, wat een mooie foto's. Wat een kleintje he, zo in je man zijn armen. Die foto van je oma met je dochter is zo mooi zeg. Gelukkig heeft ze nog 7 maanden van haar kunnen genieten. Wat een zegen dan he. Mijn oma kan ook zo genieten van haar achterkleinkind. Voor haar doet ze echt haar best. En ze verlegt elke keer haar grenzen. Eerst wilde ze nog meemaken dat Noor geboren ging worden, toen dat ze ging lopen en nu wil ze haar zien fietsen. En dat duurt natuurlijk nog even, dus ik hoop dat ik mijn oma zo lang (nog langer natuurlijk) nog bij me mag houden. (ze is 86)
Mooi hoor. Doet mij denken aan mijn opa. Hij en mijn oudste dochter konden tijden spelen. Ze hadden een bijzondere band. Op een ochtend toen ik bij de deur zat ging hij onderuit. In de ambulance naar het ziekenhuis. Niks te vinden en kon weer met hem naar huis (ik 34 weken zwanger hij 83 jaar) met pijn en moeite weer in de auto. Volgende dag beld hij dat hij druk op de borst heeft. Ik er heen ambulance onderweg. In het ziekenhuis bleek hij een openhart operatie te moeten ondergaan. Kon prima volgens de artsen, hij had een goede conditiie (deed aan zwemmen, volksdansen, fietsen, biltjarten) Na de operatie leek alles perfect gegaan te zijn. De volgende dag toen ik bij de gyn zat voor controle werden we wegeroepen. Ze waren hem aan het reanimeren en ze gingen stoppen. Op vrijdag de 13e is hij overleden. Ik inmiddels 37 weken zwanger. Hij heeft Anoek niet meer mee kunnen maken. Ik mis hem nog iedere dag....