Hi meiden, Ik zit even ergens mee. Ik heb 2 prachtige meiden, Zoë is nu 2jr,4mnd, Lynn ruim 9 mnd. Zoë is altijd erg lief voor haar zusje. Alleen nu Lynn kruipt en dus ook interesse toont in Zoë haar speelgoed, ben ik de hele dag politieagentje! De hele tijd schreeuwt ze "Neeeee, is van mij!!" "Afblijven Lynn" "Is mijn bal (ballon, blokje, poppetje, knuffel etc etc) Ze drukt haar zusje aan de kant, pakt speelgoed af en schreeuwt. Ik corrigeer haar aldoor, zet haar op de gang, word boos maar niks helpt, ze blijft maar doorgaan. Wie herkent dit? Ik snap dat het moeilijk is voor haar om nu haar speelgoed te moeten delen, maar ze moet het toch leren. Hoe pak ik dit aan? Volgens mij doe ik het nu niet helemaal goed... Als ze op bedje ligt, zeg ik haar dat ik veel van haar hou. Maar ze kijkt soms zo sipjes. En dan breekt mijn hart. Als ik boos ben, zegt ze: "Mama is niet meer boos, kusje doen?" Ik moet aldoor kiezen tussen mijn twee meisjes, en dat lijkt me niet de bedoeling! Wie heeft er tips?
Ik laat mijn dochter altijd wat anders geven aan haar broertje. Sommige dingen moet ze delen (bal, autootje die eigenlijk van de jongste is), maar als ze ergens mee aan het spelen is en haar broertje wil het hebben geeft ze hem wat anders. Wil de jongste dat niet, gaan we lekker met z'n 3tjes spelen. Het moet geen machtspelletje gaan worden, want dan blijf je corrigeren.
Dank voor de tip! Ik probeer dat ook te doen, maar Zoë pakt de hele dag door speelgoed af. Bijvb: Zoë speelt met de blokken. Lynn kruipt naar een autootje toe. Zoë springt op en gilt dat die auto van haar is en legt dat ding ergens neer waar Lynn niet bij kan en gaat vervolgens weer met de blokken spelen! En dat wil ik dus niet, ze moet echt leren delen ipv dat egoistische gedrag...
heel herkenbaar, hier met een oppasjongetje gehad dat jamie een tijdje heel gemeen kon doen en alles van hem was. dat 'iets anders geven' werkte hier heel goed. helpt het om bijv. een aantal spulletjes van lynn bij elkaar te leggen, laat zoe ze uitzoeken en geef haar het gevoel dat ze echt helpt, in een mandje oid laten doen en haar van te voren uitleggen dat ze lynn deze speeltjes mag geven als lynn achter speeltjes van zoe aangaat. en elke keer als ze weer een 'schreeuw is van mij afblijven' moment heeft, zonder boos te worden maar wel ferm zeggen; zoe, pak een speeltje voor lynn uit haar mandje en dan kan jij weer verder spelen met je eigen speelgoed. dat snapt ze dondersgoed en heeft ze hopelijk snel door dat het niet interessant is om zo'n keel op te zetten want mama geeft er geen aandacht aan maar heeft al een andere oplossing klaar. consequent blijven (oh en ik had niet eens door dat jij ts was, klikte hierop omdat de link zo interessant klonk)
Misschien kun je (als de jongste op bed ligt) eens wat speelgoed uitstallen op de vloer. Ga er samen eens voor zitten. Vraag eens waar Lynn wel mee mag spelen? En waarmee niet? Als het deel 'niet' nog niet zo groot is laat het dan even zo. Leer eerst om daar samen mee te spelen. Aanvullen kan altijd later nog. Heb je al een plekje gemaakt waar Zoë kan spelen zonder dat Lynn erbij kan? Maak bijvoorbeeld eens een tent. in de tent of op de (hoge) tafel kan Zoë dan spelen zonder gestoord te worden. Je kunt ook aan Zoë uitleggen dat Lynn veel van haar kan leren en dat ze daarom Zoë graag nadoet. 'Weet je nog dat je mama ook nadoet met de was opvouwen/koken/etc.?' Succes, het lijkt me lastig!
Dat klinkt wel als een goed idee, samen met Zoë speelgoed uitzoeken voor Lynn. En ook om een speelgoedmandje te maken voor Lynn. Zoë heeft geen eigen plekje om te spelen. Overigens hebben wel een speelgoedtent in de kamer staan, daarin kunnen ze wel weer heel leuk spelen samen... Er zijn wel bepaalde dingen die echt alleen van Zoë zijn, zoals haar slaapknuffels en bijvb haar nieuwe Dora-speelgoed van Sinterklaas. Oja, ze toont dit gedrag niet alleen bij haar zusje maar ook bij andere kinderen die jonger zijn (kids van vriendinnen). Op het kdv gaat het wel goed, voor zover ik weet. Op een gegeven moment kom je in zo'n negatieve spiraal en heb ik het idee dat ik de hele tijd tegen haar loop te schreeuwen en boos ben. Ik vind het sowieso een hele pitttige fase dit!
Deze leeftijd is ook een fase waar alles 'mijn' is. Ik had vanavond zelfs het gevalletje 'mijn pyjama!!' dat geroepen werd door meisje 1, terwijl ik de betreffende pyjama bij meisje 2 wilde aantrekken. Het bewust afpakken van speelgoed tolereren wij niet. En al helemaal niet bij andere kinderen die geen broer of zus zijn. Bij elk voorval kom ik erbij zeg heel duidelijk dat afpakken niet mag, en dat dat speeltje niet 'van mij' is, maar van de kinderen samen. En geef het speeltje terug aan het kind dat ermee gespeeld heeft. En op slechte dagen doe ik dat elk kwartier ongeveer. Inmiddels gaat het een stuk beter, als ze iets afpakken roep ik 'wat heeft mama gezegd?', en dan zeggen ze 'samen peje'.
Voor de ouders is dit een hele pittige fase vind ik hoor. Je wilt dat je kind kan delen, maar je kindje is juist aan het ontdekken wie het is. Dus kan nog niet verder denken dan zichzelf soms. Dat is denk ik geen onwil.
Hier heeft het wel geholpen om zo nu en dan haar broertje ook eens 'op z'n kop te geven' wanneer hij iets pakte waar zij mee aan het spelen was. Deed het dan op zo'n manier dat mijn zoontje het niet als heel negatief op kon nemen (bepaalde stemhoogte) maar voor mn dochter was het dan wel duidelijk dat zij niet altijd 'de boeman' was en had ze echt zoiets van 'lekker puh, nu ben jij eens aan de beurt'. Eigenlijk is het sindsdien ook een stuk beter gegaan.