Dit vind ik ook maar jij verwoordt het stukken beter dan mij Dus ik ga mijn mond houden en het aan jou over laten
Mijn man heeft een super goede vader instinct net zo goed als mijn moeder instinct dus dat vind ik onzin en geen goed excuus. Dat jouw man niets met baby's heeft betekend niet dat alle mannen dat niet hebben, en kinderen van 2 jaar leuker vinden betekend ook niet dat je niet goed voor een baby kan zorgen. Een baby moet net zo goed de kans krijgen een band te krijgen met vader als met moeder hoe moeilijk dit ook voor de moeder is. Geen enkele moeder kan haar kind meerdere dagen in de maand missen maar dit zelfde geldt ook voor vaders.
Maar wie zegt dat een vader zijn pasgeboren kindje wel kan missen? Ben jij een man? Ben jij een vader?
Krullie en Mienemuisje, laten we het erop houden dat mijn man en ik een compleet ander wereldbeeld hebben dan jullie. Ieder zijn ding, en ieder moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt. Maar in alle gevallen betekent het maken van keuzes ook het accepteren van de gevolgen. Dus als je een of meerdere kinderen krijgt met iemand en je besluit de relatie te beeindigen, dan zal die persoon met alle tekortkomingen toch nog altijd een deel van je leven zijn, en een nog veel groter deel van dat van je kinderen. En als je groot genoeg en volwassen genoeg bent om aan kinderen te beginnen en groot en volwassen genoeg bent om een relatie te beeindigen, kun je je niet ineens als een stampvoetende kleuter gaan gedragen omdat de gevolgen van je keuzes je niet aan staan.
Natuurlijk mist een vader zijn kind ook, maar zij werken over het algemeen de eerste maanden na de geboorte gewoon en krijgen weinig van het kindje mee. Een moeder kan haar kind gewoon lezen. Ze kan heel snel elk huiltje herkennen en aflezen aan de lichaamshouding van haar kind wat er met haar kindje is. Omdat ze zoveel thuis is. Je moet als vrouw herstellen van de bevalling, maar dat duurt ook geen maanden. Dan kun je van het zwangerschapsverlof van 16 weken wel 9 maanden maken als je ook aan het ontzwangeren denkt. Als de vader nou ook zooooo een belangrijke rol speelt; geef hem dan ook vier maanden zwangerschapsverlof. Zien ze hun kind ook fulltime en kunnen ze er 's nachts ook uit en weten ze ook precies wanneer hun kind krampjes heeft en regeldagen heeft en alleen maar bij mama aan de borst wil...
@krullie dus is jou ogen is papa niet belangrijk? Papa knuffelt niet met kind? Papa's geven geen flesjes, gaan er niet snachts uit, en geven ook geen eten? Ja een moeder kan een kind lezen maar een vader kan dat zker ook leren! en uit eindelijk dus ook lezen.. Daarbij ken ik een gezin waarbij papa meer thuis is dan mama hoor..
Ik denk dat heel veel vaders dat wel zouden willen als ze dat konden kiezen. Maar helaas hebben ze die keuze niet hè. Zo kort door de bocht dit.
Prima. Denk dat een compleet ander wereldbeeld beetje overdreven is. Ik denk een ander moedergevoel? Hoop nooit dat jij dan voor deze situatie komt te staan als je man bij je weg wilt en je net een baby hebt gekregen die je dan mooi de helft van de tijd bij papa mag brengen omdat jij nou eenmaal vond dat dit zo hoort en je niet moet miepen.
Mwoah mijn vriend kon beter met baby's omgaan dan ik hoor, zeker in het begin. Badje, luier en fles heeft ie mij geleerd Ik had geen ervaring en moederinstinct is hier ook nooit echt ingekickt. Ik vind dat vader zeker zo goed voor pasgeborenen kunnen zorgen als moeders, als je ze maar de kans geeft.
Krullie, wat je hier eigenlijk zegt is dat een vader al eerst niet 4 maanden fulltime bij zijn kind mag zijn en zo zijn kind net zo goed kan leren kennen als de moeder. vervolgens zeg je dat dat hij omdat hij niet heeft geleerd elk huiltje te herkennen hij niet goed voor zijn kind kan zorgen na een scheiding en dus minder tijd met het kind mag hebben. Hij wordt dus dubbel gestraft. Dit klinkt een beetje als een beeld van een vader als een spermadonor en geld op pootjes, maar verder moet hij niet zeuren.
Misschien willen sommige vaders ook wel zelf 9 maanden een kind dragen en baren? Ik denk het niet, daar zijn ze toch niet voor weggelegd? Moeder natuur heeft dit allemaal zo perfect voor ons geregeld...dat vrouwen de kinderen dragen en baren en kunnen voeden. En daar wordt volgens mij door de politiek vrolijk in mee gegaan door vaders amper vrij te geven en de moeders heel wat maanden fulltime thuis kunnen zijn voor die essentiële hechting tussen mama en kind.
Dus daarom heeft een moeder meer recht op het zien van een kindje dan een vader? Dat is echt de grootste bullshit die er is. Mijn man heeft 4 weken vakantie opgenomen om zijn kinderen "te leren kennen" na de geboorte. Hij ging er 's nachts net zo goed mee uit, en wist precies wanneer ze krampjes hadden. En zelfs toen hij weer ging werken, stopte hij al zijn overige energie en tijd in zijn meiden. De band tussen hun is net zo hecht als de band tussen mij en hun, ondanks dat ik ze vaker zie. Echt een slap excuus hoor en erg ouderwets! En nogmaals, ben jij een man en een vader? Hoe kun je dan in godsnaam jezelf meer recht toe eigenen dan een vader? En dat is dus puur eigenbelang...
Nou, ik breng al mijn kinderen al vanaf 4 maanden 4 dagen in de week naar anderen omdat ik zoveel werk, en ik heb daar nog nooit over gemiept Papa zorgt er prima voor, net als de gastouder. Geen problemen met hechting of wat dan ook. Ik hoop ook dat mijn man en ik niet uit elkaar gaan, maar als het ooit wel zo zou zijn zou de reden waarom geen invloed hebben op hoe vaak de kinderen hem zien. Dat is namelijk iets tussen mijn dan ex en ik, niet tussen hem en de kinderen.
Nou, er zijn hier duidelijk 2 kampen. Ik vind ook dat vaders prima voor jonge babies kunnen zorgen, maar dan moet je ze wel de kans geven (gunnen) om op elkaar ingespeeld te raken. En daar heeft je kind uiteindelijk ook de baten van, een goede relatie met moeder én vader. Eén lang weekend in de 2 weken bij vader lijkt me een prima regeling voor je kind. Ik ken een vriendin die zich ziek meldde van merk, omdat ze er thuis moest zijn voor haar 6 mnd oude verkouden dochter. Terwijl haar man gewoon thuis/vrij was! Sorry hoor, maar dat soort dingen begrijp ik echt niet. "Ja, hij krijgt haar niet zo goed stil/rustig" Dat gaat hij ook niet leren als je hem de mogelijkheid daartoe ontneemt. En ja, ik heb ervaring. De vader van mijn dochter wil niks meebetalen of voor haar zorgen als het mij eens niet uitkomt, doet vaak lastig enz. In het belang van mijn kind ga ik er geen rechtzaak van maken en mag mijn dochter al sinds ze 2 mnd oud is regelmatig 1 nachtje en inmiddels een weekend bij haar vader logeren. Hij woont 100 km verderop, en als ik hem 1 keer per maand 2 uurtjes langs zou laten komen was ze nooit zo vertrouwd geweest met haar vader als ze nu is. En daar doe ik zelf consessies voor, want ja ik mis haar als ze een heel weekend weg is, maar ik ben blij voor mijn dochter dat ze dol is op haar papa.
haha nou zo is het niet helemaal. Een vader mag best fulltime bij zijn kind zijn. Fijn zelfs...maar ze krijgen nou eenmaal niet vier maanden hun loon doorbetaald dat deze mogelijkheid er is. En doordat ze moeten werken en presteren zien ze hun kind ook bijna niet overdag en is het ook een hele zware opgave om er 3x per nacht uit te moeten 's nachts. En mijn man is geen spermadonor en geld op pootjes. Ik ben degene die straks gaat werken en hij is degene die stopt met werken en fulltime thuis gaat zijn voor de kids. Gelukkig heb ik een ideale baan waarbij ik ook veel thuis kan doen als de kids op bed liggen dus er ook heel veel voor ze kan zijn. Ik ben het helemaal eens dat vaders net zo veel recht hebben en kinderen absoluut een sterke band met hun vaders moeten opbouwen, maar ik ben er gewoon niet voor om een baby de helft van de week weg te brengen. Het zou ook echt niet mijn keus zijn om met een baby uit elkaar te gaan. En als mij man dat wel zou willen is dat dikke pech voor hem. Mijn baby's stuur ik niet de helft van de week weg 's nachts. Dan wacht hij maar tot ze 2 jaar zijn.
Fijn juist dat jouw man die optie had! Iedere vader zo zou lang thuis moeten kunnen zijn! Zou willen dat mijn mans werk zo meewerkend was! Ja dan is het misschien wel meer eigenbelang, maar ik zou mijn baby gewoon niet kunnen missen naast de uren die ik al werk... dan wil ik er helemaal voor ze zijn.
In principe kan dat ook als je je vakantie uren maar opspaart. Ik zou mijn kinderen ook nog niet kunnen of willen missen, maar ik weet dat dit ook voor mijn man zo geldt. Maar als je besluit om te gaan scheiden, dan zijn dit helaas de consequenties die je moet dragen. Daarbij had ik als klein meisje, en zelfs nu nog als volwassen vrouw, gewild dat mijn vader net zoveel om mij had gegeven als mijn moeder. Helaas is dit niet altijd de werkelijkheid, maar voor kinderen is het ongetwijfeld erg belangrijk dat ze met beide ouders een goede band op kunnen bouwen. Bij mij is dit anders gegaan, en ik draag hier nog steeds dagelijks de gevolgen van mee. Dit is dus vanuit een ander oogpunt, namelijk dat van het kind, en volgens mij is dat wel het belangrijkste toch?
Ja mijn partner heeft gezegd dat hij het wel jammer vond niet dat mee te kunnen maken. Maar idd heeft de natuur anders beslist, alweer geen keuze voor de vader. Ik vind je nog steeds heel kort door de bocht. Voor de papa van jou kinderen hoop ik echt dat jullie bij elkaar blijven, want anders ziet hij blijkbaar zijn kinderen alleen als jij het goed vind. Want alleen mama kan blijkbaar alleen maar goed voor de kinderen zorgen, jammer dat mama vergeet dat je de kinderen niet van de lucht hebt gekregen maar MET papa.