Sorry voor het lange verhaal en sorry als het verkeerd geplaatst is. Ook alvast mijn excuses voor de spelfouten.. In maart ben ik officieel gescheiden van de vader van mijn zoontje. Hij wilde zijn vrijheid terug en niet gebonden zijn aan vrouw en kind. We hebben ons huis rete snel weten te verkopen, binnen drie maanden! Flink omlaag gegaan met de prijs en gelukkig lijkt het er op dat we NHG krijgen. Flink risico wat we hebben genomen.. Vanaf het moment dat we een bod kregen heb ik van alles gedaan om een huis te vinden voor mij en mijn zoontje en ook direct urgentie aangevraagd. Hier zou ik binnen 4-6 weken iets van horen. Inmiddels zijn we week 10 in gegaan en niets gehoord. Na zelf bellen, kreeg ik eindelijk te horen dat ze mijn casus 'vergeten' waren en ik bij de volgende bespreken aan de beurt zou komen. Ik moest nog maar even 4 á 5 weken geduld hebben.. Al met al weet ik dus pas na 3 maanden óf ik recht heb op urgentie. Dan duurt het nog max 6 maanden voor ik een woning heb.. (onderhuur gaat niet, dat is te duur. Particulier valt ook buiten mijn budget.) In die tijd gelukkig kunnen regelen, dat we bij mijn ex schoonvader in konden trekken. (mijn zoontje en ik) Hij heeft een redelijk groot huis en wilde mij graag helpen, omdat hij het vervelend vind/vond dat zijn zoon deze keuze heeft gemaakt. Erg lief natuurlijk! Maar de beste man is al 73.. Ik heb het idee dat hij beginnend dementerend is. Hij noemt mijn zoontje steeds naar zijn zoon. Onlangs riep mijn zoontje 'Opa!' waarop hij antwoordde dat hij niet opa was maar papa. Ik heb hem hier in gelijk gecorrigeerd.. Ook snoep geven terwijl ik zijn ontbijt sta te maken, als ik nee zeg doet opa het toch.. etc.. Mijn ex was erg trots dat ons zoontje zonder zijwielen kan fietsen en is met hem een vlaggetje gaan halen voor op zijn fiets. Vond de kleine erg leuk! Maar.. Het vlaggetje mocht er niet op van opa. Uiteindelijk is zelfs het weekendje weg van hen eerder geindigd omdat zijn vader (opa dus) zich dusdanig als vader naar mijn zoontje ging gedragen en mijn ex de grond werd ingestampt door zijn vader. Erg sneu dat hen weekend zo eindigde.. De opmerking 'Ik ben de baas over Mick' was voor mijn ex dusdanig te ver, dat hij mij heeft gebeld. Ik ben daarna met ex schoonvader in gesprek gegaan, over deze opmerking. Ik kreeg recht in mijn gezicht te horen dat zolang wij daar wonen, hij inderdaad de baas is over ons zoontje. Dat bracht mij zo van mijn stuk, dat ik naar mijn vader ben gegaan en huilend om hulp heb gevraagd omdat ik het écht niet meer wist. We moeten daar weg, maar waar heen?! Mijn vader woont met mijn broertje in een klein huis, maar heeft samen met mijn broertje besloten om mij en mijn zoontje in huis te nemen. Volgende week gaat mijn zoontje drie weken naar papa en huis ik al onze spullen over naar mijn vader en broertje. Ik vind dit zo'n ontzettend lief gebaar. Mijn vader gaat in de kleinste slaapkamer van het huis slapen, zodat mijn zoontje en ik op zijn kamer kunnen slapen. Er zitten veel voordelen aan het wonen bij mijn vader; mijn zoontje wordt niet elke 10 minuten uit zijn spel gehaald, duidelijke regels en ritme, het is hier schoon, ik heb hier rust en we voelen ons hier allebei thuis. Nu ben ik alleen bang dat mijn ex schoonvader mij zal dwingen om mij daar uit te schrijven. Als dat zo is, hang ik.. Dan krijg ik geen kinderopvang toeslagen etc meer en dat kan ik echt niet missen. Ook ben ik bang dat hij zal zeggen dat ik per direct weg moet. Dat is op zich geen probleem, we kunnen als het moet per direct bij mijn vader terecht. En met het ergens anders inschrijven vinden we ook wel een oplossing, aldus mijn vader. Maarja.. Kopzorgen hé.. Voor mijn zoontje (en mij) is het goed dat we naar mijn vader gaan. Mijn vader is consequent en ik kan dat hier ook zijn, zonder dat mijn gezag wordt ondermijnd. Toch vind ik het erg vervelend om wéér ergens anders heen te moeten voor mijn zoontje.. Mijn vader heeft maar 1 'eis' aan het inwonen bij hem; dat hij 1 dag in de week (een vaste dag) mijn zoontje wat meer mag verwennen. Dus een ijsje eten etc, gewoon echt even opa zijn. Prima! Dinsdag was de overdracht van ons huis. Een dag vol dubbele emoties.. Mijn sociale leven staat momenteel stil.. Ik weet dat ik dat nu even voor lief moet nemen. Als mensen aan mij vragen hoe het gaat zeg ik; naar omstandigheden goed. Maar eigenlijk.. Eigenlijk gaat het helemaal niet goed. Ik maak me zoveel zorgen en vanuit het maatschappelijk werk krijg ik geen tools aangeboden of wat dan ook. Ik heb dan ook niet het gevoel dat dat mij verder helpt. Mijn vader blijft herhalen dat ik het goed doe en dat ik de beste keuzes maak voor mijn zoontje, maar het voelt meer als falen dan iets anders.. Ik wil zó graag een eigen huis voor ons, een stabiele basis voor mijn zoontje! Zucht.. Ik weet niet goed wat ik met dit verhaal aan wil, even afschrijven.. Orde scheppen in mijn hoofd.. (niet gelukt trouwens ) In ieder geval bedankt voor het lezen..
Jeetje wat een verhaal. Geloof best dat het momenteel een puinhoop in je hoofd is. Geef het de tijd. En het is echt geen falen hoor ! Als je straks je eigen plekje heb samen met je zoon dan zal de rust wel komen. Heel veel sterkte met alles!
Inderdaad heel vervelend, maar zoals ik het lees maak je nu echt het beste van een nare situatie. Sterkte!
Wat een verhaal meis, heel veel sterkte, ik hoop dat je snel een eigen huis krijgt. Op zijn tijd zal alles vast goed komen, maar daar heb je nu niks aan.
Weet je.. ik denk dat je zorgen maken over een stabiele situatie geen nut heeft. Deal ermee dat het nu zo is, probeer er te zijn voor je zoontje. Meer kun je niet doen. Het is goed dat je erbij stilstaat, maar in deze situatie heb je niet zoveel keuze. Veel sterkte
Wat een vreselijke situatie! Snap dat je er even helemaal doorheen zit. Hoop dat jullie snel jullie eigen huisje krijgen en alles weer wat positiever wordt!
Zo zeg wat een nare tijd!! Misschien zou je tegen je schoonvader kunnen zeggen, dat je even bij je vader gaat logeren, zodat je je inschrijving behoudt? Smoesje om bestwil zeg maar!
Pfff, je krijgt wel veel op je bordje. Maar je doet het goed meis! Echt. Dit is het beste wat je ervan kan komen. Klote situatie.
Jeetje dat is heel erg allemaal kan me voorstellen dat het chaos is in je hoofd! Vind dat je heel knap doet voor je zoontje! Kan je via de huisarts geen snelle urgentie krijgen? Dat is bij mijn moeder gelukt. Heel veel sterkte in deze vervelende situatie!
Hè meis wat een nare situatie! Ik kan me heel goed indenken dat je je veel zorgen maakt, dag je het gevoel hebt dat je vaalt, dag je je afvraagt waar je de mist in bent gegaan....maar Neeltje je doet het hartstikke goed! Je probeert voor zover het in jouw handen ligt een stabiel en veilig thuis voor je zoontje te creëeren. En dat is het punt, voor zover het in jouw handen ligt! Je hebt niet de controle over alles en iedereen, dus gebeuren er dingen waar jij niks aan kunt doen. Behalve, wat je nu ook doet, naar een oplossing zoeken en actie ondernemen.
Als je je bij je vader inschrijft behoudt je je toeslag toch gewoon? Of je nou bij je schoonpa staat ingeschreven of bij je eigen pa? Je ouders zijn niet altijd je toeslagpartners.
*digiknuffel* Je doet het goed hoor! Je maakt de bestekeuzes die je kan maken voor je kleine man. Dat maakt je een topmoeder!
Tjee, wat een nare situatie. Ik kan me goed voorstellen dat jouw hoofd nu zo vol zit en dag je door de bomen het bos niet meer ziet. Gun jezelf de tijd. Je bent goed bezig! Fijn dat je bij jouw vader en broertje terecht kan. Ook al is het huis niet groot, er zijn belangrijkere dingen zoals de klassieke rust, reinheid en regelmaat. Ik denk dat dat voor jullie allebei (jij en jouw zoontje) nu heel belangrijk is om rust en structuur te krijgen. Weg bij jouw dominante ex-schoonvader, die denkt dat hij het gezag over jouw zoontje heeft gekregen omdat jullie nu bij hem inwonen. Pfff... Wat ik niet begrijp aan jouw verhaal is dat je bang bent om kot te verliezen als je niet meer staat ingeschreven bij jouw schoonvader. Wat maakt het nu uit of je bij jouw vader of schoonvader woont? Kot is afhankelijk van het feit of beide ouders werken en de hoogte van het inkomen. Dat staat toch los van jouw schoonvader?
Poeh, dat is inderdaad niet niks! Maar je doet het super, alles voor je zoontje. En nog contact met je ex begrijp ik, wat zal je kleine dat fijn vinden!
Dankjewel voor jullie lieve woorden! Snelle urgentie via de huisarts werkt hier helaas niet.. Ik zal 'gewoon' moeten wachten. Er zijn natuurlijk meer mensen die in een situatie zoals mij zitten en ook urgentie aanvragen.. Ik sta nu bij mijn ex schoonvader ingeschreven met een huurcontract (ik huur 'officieel' een kamer bij hem.) Zo kunnen we voorkomen dat we automatisch toeslag partners worden na 6 maanden. (mocht ik dan nog geen eigen huis voor ons hebben.) Mijn ex schoonvader heeft een koophuis. Mijn vader daar in tegen heeft een huur huis en krijgt huurtoeslag. Ik wil niet het risico lopen dat mijn pa dit dadelijk niet meer krijgt. En omdat hij huurt van een woningbouw mag hij mij niet 'officieel' een kamer verhuren. Ik kan mij bij niemand als inwonende inschrijven, ik moet een kamer huren, omdat anders mijn urgentie vervalt. Ik mag geen zelfstandige woonruimte hebben, dan vervalt de urgentie, dus een kamer huren is het meest logische om te doen (volgens de man van de urgentie) omdat ik zo wel ergens woon, mijn toeslagen krijg én mijn urgentie aanvraag behoudt.
Mijn ex en ik zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan. Als de een niet meer wil, dan houdt het op. Hoe hard ik ook gevochten heb. Wij hebben onze kleine op 1 gezet; wij blijven zijn ouders en zullen hoe dan ook een team moeten zijn. Gaat niet altijd even makkelijk, maar tot nu toe verbaasd het mij hoe 'goed' het gaat..
Dikke knuffel meis...jammer om te horen dat het nog niet gelukt is een woonruimte voor jullie zelf te vinden. Wel fijn dat je vader zich zo inzet.
Is anti kraak/sloopwonen niet iets voor tijdelijk, dan heb je in elk geval plekje voor jezelf En van daaruit kan je verder reageren en mocht je huis tegen de vlakte gaan dan dan heb je zowieso voorrang op een nieuwe woning En vaak zijn dit soort huizen goedkoper dan de normale huurwoningen
Bij anti kraak en sloopwoningen wordt niet getolereerd dat er een minderjarig kind woont. Dus nee, dat is helaas geen optie..
Dit is een geen leuke situatie. Met urgenties zijn ze al niet snel, laat staan als ze je vergeten. Je kan wel bij je gemeente informeren of je je tijdelijk in kan schrijven, met behoud op urgentie. Er zijn namelijk speciale regelingen voor, wanneer je "dakloos" word